29 χρόνια μετά την κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης το Νοέμβρη του 1973, το μήνυμα του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανό και επίκαιρο. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Πρόβαλλε την ανάγκη ν' απαλλαγούμε από τα πολύμορφα ιμπεριαλιστικά δεσμά σαν βασικό όρο για την αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων. Πρόβαλλε την ανάγκη, αλλά και τη δυνατότητα μιας άλλης πορείας στον τόπο μας με το λαό κυρίαρχο δημιουργό σε αντίθεση με την πολιτική του ιμπεριαλισμού. Σ' αυτόν το στόχο και προσανατολισμό σ' εκείνες τις συνθήκες συσπειρώθηκε ό,τι πιο φρέσκο, νέο και βαθύ σκιρτούσε στην ψυχή του λαού μας, ως έκφραση των αναγκών του και ως συνέχεια των ιστορικών αγωνιστικών του παραδόσεων.

Εκείνος ο αγώνας, σε δύσκολες συνθήκες, ανέδειξε τη δύναμη της ενωμένης λαϊκής πάλης. Χτύπησε την ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία, την υποταγή απέναντι στον ισχυρό δυνάστη. Διέλυσε αυταπάτες αυτών που περίμεναν τη διέξοδο μέσα από την όξυνση των αντιθέσεων της χούντας, από την ΕΟΚ ή τις ΗΠΑ. Χτύπησε την υπόκλιση στο μικρότερο κακό, τη συνδιαλλαγή με τη χούντα και τη δήθεν φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος της. Εδειξε πως η στέρεη ελπίδα υπάρχει, βρίσκεται στον ίδιο το λαό, τη νεολαία, στην οργάνωση, στην ενότητα, στον αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό του αγώνα τους. Χάρη σ' αυτά τα μηνύματα η εξέγερση του Νοέμβρη καταξιώθηκε στη λαϊκή συνείδηση ως ένας σημαντικός σταθμός στη σύγχρονη ιστορία του λαϊκού - νεανικού μας κινήματος, ως μια συνέχεια στη μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη της Εθνικής μας Αντίστασης.

29 χρόνια μετά, όσο και αν προσπάθησαν οι πολύμορφοι μηχανισμοί του συστήματος, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του δικομματισμού, μ' όλα τα εκσυγχρονιστικά, τα ρεαλιστικά και εφικτά των μονοδρόμων τους, δεν μπόρεσαν να ξεμπερδέψουν από το ριζοσπαστικό ελπιδοφόρο μήνυμα της πίστης στη δύναμη της ενωμένης λαϊκής πάλης.

Ομως το Πολυτεχνείο, δημιούργημα του λαού και της νεολαίας, αντιστέκεται.

Το Πολυτεχνείο ζει. Ο Αγώνας συνεχίζεται.

Γιατί και σήμερα, 29 χρόνια μετά, όσο κι αν άλλαξαν πολλά, εξακολουθεί: Το «ψωμί», η πρόσβαση στα αγαθά της ανθρώπινης δημιουργίας, όπως και η παιδεία, να μην είναι για όλους. Οι λαϊκές ελευθερίες ν' ακρωτηριάζονται στο βωμό της «ελεύθερης αγοράς» και δίπλα στα παλιά ιμπεριαλιστικά δεσμά να υφαίνονται νέα, αναπαράγοντας και οξύνοντας έτσι όλα τα λαϊκά προβλήματα.

Η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ, είναι μια διαρκής κλιμάκωση αντιδραστικών μέτρων που στοχεύουν στην αφαίρεση θεμελιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας για την αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας, την ενίσχυση της κυριαρχίας της. Δίπλα τους δρουν οι φορείς συμβιβασμού που υπονομεύουν την αγωνιστική κατεύθυνση του κινήματος.

Στο όνομα της πάταξης, δήθεν, της τρομοκρατίας, ένα νέο πλέγμα αυταρχικών μέτρων οικοδομείται σε βάρος του λαού. Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης, είναι ενεργός συνδρομητής της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, του «νέου δόγματος του ΝΑΤΟ», των στρατιωτικών επεμβάσεων και πολέμων, όπως χτες στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, και σήμερα στην Παλαιστίνη και στο Ιράκ. Αυτές οι επιλογές μετατρέπουν τελικά και την Ελλάδα, το λαό μας, σε θύμα. Ο ελληνικός λαός, η νεολαία, δεν έχουν συμφέρον από τον πόλεμο που μοιράζει σφαίρες επιρροής και κέρδη. Συμφέρον έχει μόνο η πλουτοκρατία. Γι' αυτό επιμένουμε και σήμερα στο δρόμο της ασυμβίβαστης λαϊκής πάλης, που χάραξε ο Νοέμβρης του 1973.

Οι «σύγχρονες ανάγκες», το «μέσα στη νέα εποχή», με τα οποία μας βομβαρδίζουν, κάθε άλλο παρά ακυρώνουν τα συνθήματα «έξω από το ΝΑΤΟ», «έξω οι Αμερικανοί», που χάραξε ο Νοέμβρης του 1973. Αντίθετα, μέσα από όλους τους όρους της ζωής μας, το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου έρχεται σήμερα πιο ζωντανό στην επικαιρότητα, πιο κοντά στις ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας.

Πάνω σ' αυτή τη βάση, όπως και κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, θα εκφραστεί η αντιπαράθεση ανάμεσα στις δυνάμεις που θέλουν την ενότητα του λαού, τον αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό του κινήματός του, με τις πολύχρωμες δυνάμεις του εκφυλισμού, του συμβιβασμού και της υποταγής του.

Για το δικαίωμα στο ψωμί, στη δουλιά, στη μόρφωση, στη ζωή. Κατά της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού μας. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το νέο πόλεμο που προετοιμάζεται κατά του Ιράκ και της συμμετοχής της Ελλάδας σ' αυτόν.

Καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ πάνω σ' αυτή τη βάση να υπερασπιστούν τα μηνύματα εκείνου του αγώνα. Να πρωτοστατήσουν να γίνει ο αγωνιστικός γιορτασμός του Πολυτεχνείου,ακόμη πιο πλατιά υπόθεση της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, των μαζικών φορέων τους σε κάθε χώρο. Το ίδιο το εργατικό - λαϊκό κίνημα να κάνει ένα βήμα μπροστά, κόντρα στη συναίνεση και την υποταγή που σπέρνουν οι κυρίαρχες δυνάμεις. Με τη μαζική παρουσία του να περιφρουρήσει τις εκδηλώσεις του σε κάθε χώρο, όπως και τη μεγάλη παλλαϊκή πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Να καταγραφεί ότι, παρά τις δυσκολίες, η φλόγα της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης δε σβήνει. Δε συντρίβεται στις συμπληγάδες και την τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών, δεν αποκοιμιέται στα σαλόνια της κοινωνικής συναίνεσης, δε σκύβει το κεφάλι.

Το ΚΚΕ, τιμώντας το Πολυτεχνείο, συνεχίζει καθημερινά τον αγώνα του στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης. Με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, σας καλούμε βήμα το βήμα ν' ανοίξουμε το δρόμο της πλατιάς λαϊκής αγωνιστικής συμπαράταξης, της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου της αναμέτρησης με τον ιμπεριαλισμό, με την εξουσία των μονοπωλίων, ως την τελική νίκη.

ΑΘΗΝΑ 01/11/2002

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ