Με μια πρόταση ψηφίσματος - μνημείο πολιτικού σκοταδισμού και μισαλλοδοξίας, απαράδεκτη όσο και επικίνδυνη, μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης επιχειρούν να αποσπάσουν από αυτή μια απόφαση καταδίκης του κομμουνισμού και των συστημάτων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Οπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» την Κυριακή, 24/8, 28 βουλευτές από ευρωπαϊκά εθνικά κοινοβούλια, με πρωτεργάτη τον Βαν Ντερ Λίντεν (ανήκοντες κυρίως σε κόμματα μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος), υπογράφουν πρόταση ψηφίσματος την οποία αναμένεται να καταθέσουν στο γραφείο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, έτσι ώστε να αποτελέσει κομμάτι της ημερήσιας διάταξης στις συνεδριάσεις της Συνέλευσης στις 8 του Σεπτέμβρη στη Νάπολη, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ εξισώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό και τον ναζισμό, αιτούνται της καταδίκης του και ομολογούν πως στόχος είναι και ο περιορισμός της απήχησης των κομμουνιστικών ιδεών.

Οι στόχοι τους βέβαια είναι πολύ ευρύτεροι του προαναφερόμενου και πολλαπλοί. Η σπίλωση των κομμουνιστικών ιδεών και της πρώτης απόπειρας της εργατικής τάξης να οικοδομήσει τη δική της κοινωνία, η ελπίδα πως κάτι τέτοιο θα δράσει αποτρεπτικά στο ενδεχόμενο η εργατική τάξη να κατευθύνει την ταξική πάλη πέραν της υπεράσπισης και απόσπασης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, στο στόχο της ανατροπής του σημερινού συστήματος με προοπτική τον σοσιαλισμό, ακόμα η προστασία της οικονομίας της αγοράς στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και η εδραίωση της εξουσίας της αστικής τάξης σ' αυτές.

Η εν λόγω πρόταση ψηφίσματος καθιστά ολοφάνερους τους στόχους αυτούς, αποτελεί όμως ταυτόχρονα και ομολογία φόβου απέναντι στην ανωτερότητα ενός συστήματος και όσων αυτό πρεσβεύει και συμβολίζει, καθώς ούτε η ανατροπή του ούτε το όργιο συκοφαντίας των νικητών αυτής της ταξικής μάχης που χάθηκε για τον κόσμο της εργασίας, δεν κατάφεραν να το ξεριζώσουν από τις καρδιές των λαών της Γης. Ο σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα συνεχίζει να αποτελεί τη διάψευση των ισχυρισμών των απολογητών του συστήματος πως τίποτα δεν αλλάζει και την έμπρακτη απόδειξη πως οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου μπορούν, έχουν τη δύναμη, να απολαύσουν όσα το σημερινό σύστημα βάναυσα τους στερεί. Κι αυτό, όσο μένος κι αν προκαλεί στους θιασώτες του καπιταλισμού, δεν «καταργείται» με ψηφίσματα και αποφάσεις.

Οπως ήταν αναμενόμενο, η πρωτοβουλία αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ανησυχία, οργή και σκεπτικισμό όχι μόνο στους κομμουνιστές αλλά σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο που αναγνωρίζει την προσφορά και τη συνεισφορά των σοσιαλιστικών συστημάτων σε πολλά επίπεδα. Αλλωστε, έγινε γνωστή ήδη η διαφωνία με το περιεχόμενο του κειμένου τόσο του Συνασπισμού όσο και της ΝΔ, η οποία αρνήθηκε να το υπογράψει όταν της ζητήθηκε.

Αμεση ήταν και η αντίδραση του ΚΚΕ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του οποίου Ορέστης Κολοζώφ έστειλε στους Ελληνες βουλευτές που συμμετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης επιστολή, με την οποία ζητά την παρέμβασή τους για την απόρριψη αυτού του ψηφίσματος, καθώς όπως σημειώνει: «Το ζήτημα είναι σοβαρό. Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης πρότασης είναι απαράδεκτο, και θα έχει σοβαρές συνέπειες στο δημοκρατικό πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη καθώς:

- Ομολογείται πως αποσκοπεί στον περιορισμό της πολιτικής επιρροής των κομμουνιστικών ιδεών και ρευμάτων.

- Προσβάλλεται η ιστορική μνήμη, με επιχείρημα πως «ο ναζιστικός και φασιστικός ολοκληρωτισμός έχουν καταδικαστεί διεθνώς, αλλά πως ο ολοκληρωτικός κομμουνισμός δεν έχει ακόμη καταδικαστεί».

- Ανοίγει ένα επικίνδυνο μονοπάτι για την εξαπόλυση ενός νέου κυνηγιού μαγισσών στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Πιστεύουμε ότι πρέπει να εμποδιστεί μια περαιτέρω αρνητική εξέλιξη και με την έννοια αυτή ζητάμε την ανάλογη παρέμβαση εκ μέρους σας για την απόρριψη της συγκεκριμένης πρότασης».

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, η οποία συμμετέχει στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, σημείωσε σχολιάζοντας την πρόταση στον «Ρ»: «Μια δεκαετία μετά την επιβολή της... "ολοκληρωτικής δημοκρατίας δυτικού τύπου" όλα όσα υποσχέθηκε η Νεοταξίτικη πραγματικότητα, κυρίως στους λαούς που έζησαν και ιστορικά μεγαλούργησαν στο σοσιαλισμό, αποδεικνύονται φενάκη. Η "ολοκληρωτική δημοκρατία" που φανερά πια επιδιώκει ολοκληρωτικό έλεγχο και απόλυτη κυριαρχία, από την Κούβα και τη Βενεζουέλα, ως την Παλαιστίνη, το Ιράκ, την Κορέα και την Κίνα, ανησυχεί. Ξέρει, τρέμει και φοβάται τη λαϊκή αντίδραση που δείχνει ότι μπορεί να μετατραπεί σε εξέγερση και ανατρεπτική δύναμη. Η Νέα (παλαιά) Τάξη, γνωρίζει καλά ότι αναζητώντας οράματα, ο πραγματικά νέος θαρραλέος κόσμος που αποκτά συνείδηση της εξαπάτησης και "απολαμβάνει" την ειρήνη ως κατοχή όπως στο Ιράκ, τη δημοκρατία με ανθρώπινο πρόσωπο ή τη σοσιαλδημοκρατία του κοινωνικού κράτους όπως στη Γαλλία των αζήτητων νεκρών του καύσωνα, στρέφεται παντού στην κοινή ιστορική εμπειρία, στα σύμβολα και την ιδεολογική αναφορά που επέτρεψε στην εργατική τάξη να ορθώσει υπόδειγμα αθάνατο στην ιστορία του 20ού και των επόμενων αιώνων (...). Δε θα περάσει ούτε αυτή η απόπειρα προληπτικής φίμωσης κάθε αντίθετης φωνής. Δεν το επιτρέπει ούτε το αίμα, ούτε οι θυσίες, ούτε το ήθος του αντιφασιστικού - αντιναζιστικού αγώνα. Γιατί είναι προφανές, ότι κύριοι σαν τον Βαν Ντερ Λίντεν είναι τρομοκρατημένοι τόσο, από το διογκούμενο κίνημα αντίστασης, ώστε καταφεύγουν σε ψηφίσματα που δεν πρόκειται να τους ηρεμήσουν ούτε και ως ιστορικά καταδικασμένους πλαστογράφους του πρόσφατου παρελθόντος αλλά και του παρόντος».

Ας δούμε όμως συνοπτικά τι περιλαμβάνει η πρόταση ψηφίσματος των 28 βουλευτών. Ισχυρίζονται πως: Στις χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης διαπράχθηκαν στη διάρκεια της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης «σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξαιτίας του ολοκληρωτικού κομμουνιστικού δόγματος της δικτατορίας και του πλήρους ελέγχου». Οπως:

-- Δολοφονίες ανθρώπων δίχως καμία νομική διαδικασία ή με δημοσιοποίηση της ποινής μετά τη δολοφονία τους.

-- Αδικες εκλογές που οδηγούσαν στο σφετερισμό της εξουσίας.

-- Διώξεις στη βάση της εθνότητας. Διώξεις και δολοφονίες κληρικών και θρησκευτικών λειτουργών.

-- Παραβίαση του δικαιώματος εθνικής αυτοδιάθεσης και ακούσια μετεγκατάσταση ανθρώπων με βάση την εθνότητα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του Στάλιν στην ΕΣΣΔ.

-- Απαγόρευση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της ελευθερίας του συνέρχεσθαι.

-- Περιορισμός της ελεύθερης μετακίνησης.

-- Σοβαρές παραβιάσεις του πλουραλισμού και μη δυνατότητα για πραγματική πολιτική δραστηριότητα.

-- Παραβιάσεις της ελευθερίας συνείδησης, σκέψης και έκφρασης.

-- Ελλειψη ιδιωτικής ζωής και πλήρης έλλειψη ελευθερίας του Τύπου.

-- Απαλλοτρίωση ατομικής ιδιοκτησίας συμπεριλαμβανομένης της γης.

-- Υποστήριξη επαναστατικών κομμουνιστικών κινημάτων που αγωνίστηκαν έξω από το δημοκρατικό στίβο.

-- Εξαγωγή οικονομικών πόρων στο εξωτερικό, η μοίρα των οποίων παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη αλλά που κατηγορηματικά ανήκαν στο λαό των κρατών που αφορούν.

Παρακάτω, οι εμπνευστές του κειμένου, με ανακούφιση διαπιστώνουν πως όλα τα κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης έχουν γίνει ήδη «δημοκρατικές χώρες» (τόσο που οργιάζει ο αυταρχισμός, η δίωξη της διαφορετικής γνώμης, οι απαγορεύσεις, η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ακόμα και ιθαγένειας σε χιλιάδες ανθρώπους, τόσο «δημοκρατικές» που τσάκισαν στην κυριολεξία κάθε ίχνος εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, καταδικάζοντας τους λαούς τους στην ανέχεια και την εξαθλίωση, στα πλαίσια της παλινόρθωσης του καπιταλισμού που γίνεται με τους πιο άγριους όρους και συνθήκες για τον κόσμο της εργασίας).

Η ανησυχία των συντακτών του κειμένου δεν κρύβεται, αφού και οι ίδιοι διαπιστώνουν τη νοσταλγία των λαών αυτών των χωρών για τα προηγούμενα συστήματα που την αποδίδουν ωστόσο «στην έλλειψη πληροφόρησης και παιδείας μεταξύ των νέων»!

Καλούν ακόμη μεταξύ πολλών άλλων την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης να υιοθετήσει μια επίσημη διακήρυξη καταδίκης του «ολοκληρωτικού κομμουνισμού», με το «επιχείρημα» μάλιστα πως ενώ ήδη έχει καταδικαστεί ο φασισμός και ο ναζισμός δεν έχει συμβεί το ίδιο και για τον κομμουνισμό!