Η Απόφαση της ΚΕ, με τίτλο «Η δράση του Κόμματος με το ξέσπασμα του δεύτερου κύματος της πανδημίας από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Τα καθήκοντα και ο σχεδιασμός μας για το αμέσως επόμενο διάστημα», αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των μελών και των φίλων του Κόμματος ώστε να ανοίξει πλατιά η συζήτηση με τον εργατόκοσμο. Ειδικά στις σημερινές συνθήκες, που τα βάσανα μεγαλώνουν για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αυτή η συγκροτημένη συζήτηση, με βάση το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα από την ΚΕ του Κόμματος, είναι ακόμα πιο αναγκαία.

Σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο, με βάση και την πιο συγκεκριμένη πείρα που υπάρχει, στο επίκεντρο της συζήτησης βρίσκονται οι σύνθετες εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, που καθορίζονται από την πορεία της πανδημίας και τη διαχείρισή της από την κυβέρνηση, από την οικονομική κρίση και την επίθεση της εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων, οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή. Επίσης, από το πώς προχώρησε ο σχεδιασμός των Κομματικών Οργανώσεων, πώς οργανώθηκε η πάλη σε αυτές τις σύνθετες συνθήκες.

Η περίοδος που διανύουμε προσφέρεται άλλωστε για συζήτηση και άντληση συμπερασμάτων, για εξοπλισμό με επιχειρήματα που δίνουν απάντηση και διέξοδο στον γνήσιο προβληματισμό των εργαζομένων, στην ανησυχία τους για το «πού θα πάει η κατάσταση», για το «τι φταίει που τα συστήματα Υγείας στην Ελλάδα και σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη αποδεικνύονται ανίκανα να προστατεύσουν την υγεία των λαών».

Μέσα από τη συζήτηση γύρω από τους κορυφαίους αγωνιστικούς σταθμούς του τελευταίου διαστήματος, όπως η απεργία της 26ης Νοέμβρη και οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, αλλά και την πείρα που υπάρχει σε εργαζόμενους από μια σειρά κινητοποιήσεων σε χώρους δουλειάς και κλάδους μπορούν να βγουν αναγκαία συμπεράσματα για την ένταση της πάλης, για να μετρηθούν νέα βήματα στην αντιπαράθεση με το κράτος και την εργοδοσία, στην οργάνωση και στην ανασύνταξη του κινήματος.

Επίσης, για τις εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα, την επιθετική απάντηση στην προσπάθεια να εγκλωβιστούν λαϊκές δυνάμεις σε νέα και παλιά ψευτοδιλήμματα από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια τους, ώστε να βγει αλώβητο το σύστημα της εκμετάλλευσης, να παραμένουν εργατικές δυνάμεις εγκλωβισμένες σε συνταγές και υποσχέσεις για μια «δίκαιη» καπιταλιστική ανάπτυξη.

«Εχουμε τις προϋποθέσεις, δημιουργούμε συνεχώς νέες για να τα καταφέρουμε. Προφυλάσσουμε την υγεία μας, υλοποιούμε τα καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας, προχωράμε σταθερά», αναφέρει στην κατακλείδα της η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, στέλνοντας το μήνυμα σε όλο το κομματικό δυναμικό, φίλους και οπαδούς για την πολύμορφη δράση που θα αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα, με αφετηρία την εξόρμηση που είναι σε εξέλιξη για τη διακίνηση του κειμένου.

(Συνέχεια από τη σελίδα 1)

Οι «νέες προκλήσεις και ανάγκες» που επικαλέστηκε στις ανακοινώσεις του χτες ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος, είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου στις συνθήκες της πανδημίας και της νέας οικονομικής κρίσης, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτει ένταση της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Η πανδημία αξιοποιείται ακριβώς για την επιτάχυνση αυτού του αντιλαϊκού μπαράζ, για την ικανοποίηση πάγιων αξιώσεων των επιχειρηματικών ομίλων που σήμερα γίνονται ακόμα πιο επιτακτικές.

Καθόλου τυχαία, μαζί με τον σχεδιασμό για τα κονδύλια του «Ταμείου Ανάκαμψης» της ΕΕ και την κατεύθυνση της συντριπτικής πλειοψηφίας τους για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, στο επίκεντρο του «επιθετικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων» που έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση, βρίσκονται οι νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό, στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση των εργαζομένων, σε όποια μέτρα προστασίας των ανέργων έχουν απομείνει, οι νέες ανατροπές στην Υγεία, στην Παιδεία, στο Περιβάλλον κ.ο.κ.

Στον πυρήνα των «μεταρρυθμίσεων» βρίσκεται η μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη «ειδική οικονομική ζώνη», με ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη, με ακόμα πιο λυμένα χέρια στο κεφάλαιο για να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους όποτε, όπου, όπως και για όσο θέλει, απαλλαγμένο από οποιαδήποτε εργατικά δικαιώματα και οποιουσδήποτε περιορισμούς.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, ιεραρχείται ψηλά το νομοσχέδιο - έκτρωμα με τις νέες βάρβαρες ανατροπές στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, το οποίο συμπληρώνοντας τις αντεργατικές ανατροπές όλων των προηγούμενων χρόνων έρχεται να νομοθετήσει τη 10ωρη εργάσιμη μέρα και τις απλήρωτες υπερωρίες, την απαγόρευση ουσιαστικά της απεργίας σε μεγάλους και κρίσιμους για το κεφάλαιο κλάδους και χώρους δουλειάς, το συνολικότερο χτύπημα των συνδικάτων και των συλλογικών διαδικασιών των εργαζομένων, πρόσθετα μέτρα που οδηγούν σε παραπέρα απογείωση της «ευελιξίας», μείωση του μέσου μισθού κ.ά. Αντίστοιχα, με ολοένα και πιο πυκνές παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών, προετοιμάζεται εντατικά το έδαφος για το σχέδιο ιδιωτικοποίησης των συντάξεων, ξεκινώντας από τις επικουρικές, οδηγώντας σε τζογάρισμα των εισφορών των εργαζομένων για να αυγατίσουν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Ολες οι παραπάνω αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που δικαιολογημένα έχουν χαρακτηριστεί από τα συνδικάτα «ανατροπές του αιώνα», αποτελούν ταυτόχρονα μία προς μία συνέχεια της επίθεσης όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, των μέτρων που φορτώθηκαν στην πλάτη του λαού από την προηγούμενη κρίση, με την καθοριστική συμβολή και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βγαίνει σήμερα τάχα στα κεραμίδια... Από το νόμο Κατρούγκαλου στην ιδιωτικοποίηση των επικουρικών, από την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου στα τωρινά νέα χτυπήματα στη συνδικαλιστική δράση, από τη διατήρηση και ενίσχυση του πλαισίου της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή προώθηση του 10ωρου από τη ΝΔ - για να αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα - επιβεβαιώνεται ότι η αντιλαϊκή πολιτική για την υπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου είναι ενιαία, όσο και αν παρφουμαρίζεται με «προοδευτικά» και «κοινωνικά» πρόσημα.

Απέναντι σε αυτό το ενιαίο σχέδιο του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, απάντηση δίνει μόνο η ενίσχυση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η δική του σχεδιασμένη δράση για την αντιμετώπιση της αντιλαϊκής επίθεσης, για να μπουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες ανάγκες του λαού. Η σημαντική πείρα από την πάλη μέσα στις δυσκολίες της πανδημίας φανερώνει τις μεγάλες δυνατότητες, φωτίζει ακόμα πιο πλατιά την ανάγκη για δυνάμωμα του αγώνα με κατεύθυνση τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Από την ερχόμενη Τρίτη 12 Γενάρη και κάθε Τρίτη, με επιμέλεια του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ, ο «Ριζοσπάστης» θα διαλέγει από το αρχείο του και θα παρουσιάζει ένα θέμα που δημοσιεύτηκε την αντίστοιχη βδομάδα παλιότερων ετών.

Στόχος μας είναι να αναδειχτούν σχετικά άγνωστες «λεπτομέρειες» της Ιστορίας, όπως καταγράφηκαν στον «Ριζοσπάστη» μέσα από τα ρεπορτάζ, τις ανταποκρίσεις, τις κομματικές ανακοινώσεις και άλλα ντοκουμέντα της εποχής.

Ο σχολιασμός του θέματος, εμπλουτισμένος με νεότερα ιστορικά στοιχεία και βιβλιογραφία για παραπέρα μελέτη, θα δώσει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να συνδέσει το χτες με το σήμερα, αναδεικνύοντας βασικές πτυχές αλλά και συμπεράσματα της ταξικής πάλης.

Το πρώτο φύλλο του «Ριζοσπάστη», που τυπώθηκε με τη νέα του «ταυτότητα», ήταν αυτό της 1ης Αυγούστου 1921, σηματοδοτώντας ένα νέο, αποφασιστικής σημασίας στάδιο στην εξέλιξη της εφημερίδας, καθώς ολοκληρώθηκε η πορεία μετατροπής του «Ριζοσπάστη» σε όργανο της ΚΕ του επαναστατικού Κόμματος της εργατικής τάξης στην Ελλάδα.