Την απόφασή τους να συνεχίσουν, καθημερινά, τον αγώνα ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ, και να υποδεχτούν αγωνιστικά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνη του 2003 στη Θεσσαλονίκη, εξέφρασαν όλοι οι εκπρόσωποι κομμάτων, κινημάτων, κινήσεων, σωματείων, συλλόγων, αλλά και μεμονωμένοι αγωνιστές που συμμετείχαν στην Πανελλαδική Συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, μετά από κάλεσμα της προσωρινής γραμματείας της κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».

Αυτό αναδείχτηκε μέσα από τις παρεμβάσεις και διατυπώθηκε ξεκάθαρα στην απόφαση που εκδόθηκε, αλλά και στο ψήφισμα καταδίκης της συνεχιζόμενης επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια στις δημοκρατικές κατακτήσεις, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του λαού μας.

Στη συνάντηση αποφασίστηκε η παραπέρα ενίσχυση της δράσης, με τη συγκρότηση σε κάθε περιοχή κινήσεων του «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», που ορίστηκε να έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη και συγκροτήθηκε Γραμματεία για τον καλύτερο πανελλαδικό, βαλκανικό και ευρωπαϊκό συντονισμό της δράσης. Επίσης απευθύνθηκε κάλεσμα σε όσους συμφωνούν με τη διακήρυξη να στηρίξουν και να ενισχύσουν τις κινητοποιήσεις και τις παρεμβάσεις του «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».

Στην απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης, που υιοθετήθηκε ομόφωνα, αναφέρεται: «Οι ηγέτες της ΕΕ θα συσκεφθούν στη Θεσσαλονίκη για να επιβάλουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, να συνεχίσουν και να εξειδικεύσουν προγενέστερες αντιδραστικές αποφάσεις. Η Σύνοδος της Θεσσαλονίκης αποτελεί συνέχεια του Μάαστριχτ, της Πράγας, του Γκέτεμποργκ, της Νίκαιας, της Γένοβας, της Βαρκελώνης. Στη Σύνοδο της Θεσσαλονίκης θα επιδιώξουν να περιορίσουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να εμπορευματοποιήσουν περισσότερο την υγεία και την πρόνοια, να μειώσουν το αγροτικό εισόδημα, στοχεύοντας στην περαιτέρω αύξηση κερδών του πολυεθνικού κεφαλαίου και να καταργήσουν τα τελευταία απομεινάρια της εθνικής κυριαρχίας, ενισχύοντας περισσότερο το σκληρό πυρήνα της ΕΕ στη λήψη των αποφάσεων. Σκοπός τους είναι η παραπέρα αύξηση των κερδών των κεφαλαιοκρατών με την παράλληλη αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά και η περαιτέρω ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών για τον εκφοβισμό και την καθυπόταξη του λαϊκού κινήματος που καθημερινά μεγαλώνει. Ο συνεχής περιορισμός επίσης πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα τώρα με πρόσχημα την "τρομοκρατία", η δημιουργία νέων ταξικών κατασταλτικών μηχανισμών, όπως ο ευρωστρατός, στοχεύουν επίσης στην επιβολή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων».

Σημειώνεται η προφανής ανάγκη «αντιπαράθεσης με παρεμβάσεις και δράσεις απέναντι στις αντιδραστικές πολιτικές του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με στόχο την ανάδειξη της ταξικής λογικής, μιας άλλης πολιτικής προς όφελος του λαού και των εργαζομένων.

Φιλοδοξία μας είναι να υποδεχτούμε αγωνιστικά τους αρχιτέκτονες της πολιτικής της Νέας Τάξης, των πολέμων, της κοινωνικής αναλγησίας. Να τους υποδεχτούμε αγωνιστικά, με μαζικές ποικιλόμορφες κινητοποιήσεις, από σήμερα και με κλιμάκωση τον Ιούνιο του 2003. Με κατεύθυνση την αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση και αλληλεγγύη, καλούμε σε διαρκή αγώνα ενάντια στην πολιτική που στρέφεται σε βάρος των λαών της ΕΕ και της ευρύτερης περιοχής».

Στην απόφαση ξεκαθαρίζεται ότι στοχεύουν «στη συνάντηση των κινημάτων των εργατών, των αγροτών, των μικρομεσαίων, της νεολαίας, της παιδείας, της ειρήνης, της οικολογίας και του πολιτισμού για να δοθεί ισχυρή απάντηση, ένα σαφές μήνυμα απειθαρχίας και αντεπίθεσης». Πιστεύοντας λοιπόν στη μαζική και αγωνιστική συσπείρωση και συνεργασία, απευθύνουν «κάλεσμα στους λαούς και τα κινήματα των Βαλκανίων, της Ευρώπης, του κόσμου ολόκληρου σε συστράτευση ενάντια στα αντιδραστικά σχέδια των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου, ενάντια στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

Ομόφωνα υιοθετήθηκε ψήφισμα καταδίκης της συνεχιζόμενης επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια στις δημοκρατικές κατακτήσεις, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του λαού μας, με αφορμή την πρόσφατη άσκηση ποινικών διώξεων για τα γεγονότα της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης και το δολοφονικό χτύπημα εναντίον των διαδηλωτών στο λιμάνι του Πειραιά. Από όλους όσοι συμμετείχαν στη συνάντηση, εκφράστηκε η συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές του συνδικαλιστικού κινήματος. Καταδικάστηκε κάθε δίωξη και ενέργεια που ποινικοποιεί τους συνδικαλιστικούς αγώνες και επιχειρεί να περιορίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Επίσης καταγγέλθηκε ο αυταρχισμός της κυβέρνησης, η άσκηση κρατικής τρομοκρατίας και η προσπάθεια καταστολής και συκοφάντησης των συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς και η προσπάθεια εκφοβισμού των πολιτών.

Στο ψήφισμα σημειώνεται ότι η άσκηση ποινικών διώξεων που αφορούν την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργαζομένων στην Αθήνα, με την παράλληλη κλήση από τον ανακριτή για κατάθεση του συνδικαλιστικού στελέχους του ΠΑΜΕ Δ. Κουμπούρη αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά τον ολισθηρό αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μηχανισμών της.

«Πρόκειται για μια ακόμα περίπτωση ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και προσπάθεια καταστολής του εργατικού κινήματος, με την άσκηση κρατικής τρομοκρατίας, γεγονός που μας ανησυχεί ιδιαίτερα, καθώς κάθε φορά που το τελευταίο κυρίως διάστημα που οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους αντιμετωπίζονται με τον τρόπο της καταστολής και του αυταρχισμού. Πρόκειται για ιδιαίτερα επικίνδυνο φαινόμενο, που, αν συνδυαστεί με μια σειρά από διώξεις, μηνύσεις και αγωγές εναντίον συνδικαλιστών, ρυθμίσεις και νομοσχέδια που προωθεί η κυβέρνηση όπως το ασφαλιστικό, ο "τρομονόμος", το σχέδιο νόμου για την περιστολή των διαδηλώσεων, αλλά και για την οπλοφορία των αστυνομικών, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι κινδυνεύουν άμεσα τα δημοκρατικά δικαιώματα, οι ελευθερίες και οι κατακτήσεις του λαού μας. Η ταχύτητα μάλιστα με την οποία κινούνται οι ανακριτικές διαδικασίες δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, τη στιγμή μάλιστα που για ανάλογες περιπτώσεις όπου μηνυτές είναι οι ίδιοι οι συνδικαλιστές και αφορούν κατάφωρες παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας ο προσδιορισμός των υποθέσεων αργεί χαρακτηριστικά, ακολουθώντας βέβαια τη συνήθη χρονική διαδικασία. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση εξομοιώνει το χαφιεδισμό, που η ίδια και οι μηχανισμοί της προκαλούν, με τη "διατεταγμένη υπηρεσία δημοσίου λειτουργού - ένοπλου ασφαλίτη", στην προσπάθειά της να τον νομιμοποιήσει στη συνείδηση των πολιτών. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι υπόλογη για τις πρακτικές που η ίδια ακολουθεί και στοχεύουν στο συνεχή περιορισμό των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά και στο χτύπημα του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος. Το γεγονός μάλιστα ότι όλες οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, όπως η απεργία της 29-5-2002 της ΠΕΜΕΝ, αλλά και οι συλλήψεις του προέδρου και του γενικού γραμματέα της ΠΕΜΕΝ στο λιμάνι του Πειραιά, που υπερασπίζονταν το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν, καταδεικνύουν την απόπειρα φαλκίδευσης όχι μόνο του δικαιώματος στην απεργία, αλλά και την προσπάθεια περιορισμού της συνδικαλιστικής και πολιτικής δραστηριότητας».

Διευκρινίζεται πως είναι πλέον φανερό ότι «η κυβέρνηση με τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς προετοιμάζει το έδαφος, καλλιεργώντας κλίμα εκφοβισμού των πολιτών, ενόψει των μεγάλων κινητοποιήσεων που σχεδιάζονται για το επόμενο χρονικό διάστημα και θα κορυφωθούν στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2003». Δηλώνεται με σαφήνεια ότι «το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να διαδηλώνουν και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους δεν απεμπολείται ούτε εκχωρείται σε κανέναν. Το λαϊκό κίνημα δεν εκφοβίζεται. Θα δώσει όπως πάντα μαχητική απάντηση σε αυτές μεθοδεύσεις».

Και απευθύνεται κάλεσμα σε κάθε δημοκρατικό πολίτη «να αντισταθεί στον αυταρχισμό και την κρατική τρομοκρατία, στην ποινικοποίηση κάθε πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης που μεθοδεύεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».