Ολα τα κρίσιμα ζητήματα για την ποιότητα ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας έμειναν έξω από τις τοποθετήσεις των στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Με την παρέμβασή του το ΚΚΕ δεν τα ανέδειξε απλά, αλλά και κονιορτοποίησε τα επιχειρήματα κυβερνητικών στελεχών που παρουσίασαν μια εξωραϊσμένη εικόνα της ανυπόφορης πραγματικότητας που η πολιτική τους διαμορφώνει για τους εργαζόμενους και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα

-- Δουλιά μόνιμη, σταθερή, εξασφαλισμένη.

-- Ικανοποιητικό εισόδημα.

-- Λαϊκή κατοικία σε καλό, φυσικό, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον.

-- Παιδεία, Υγεία σύγχρονη, υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλιάς, προστασία στις σημερινές συνθήκες από την εργοδοτική αυθαιρεσία.

-- Αντιμετώπιση των προβλημάτων των ναρκωτικών.

-- Αντισεισμική θωράκιση, διαχείριση νερού κλπ.

Ολα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα για την ποιότητα ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας έμειναν έξω από τις τοποθετήσεις των στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Με την παρέμβασή του το ΚΚΕ δεν τα ανέδειξε απλά, αλλά και κονιορτοποίησε τα επιχειρήματα κυβερνητικών στελεχών, που παρουσίασαν μια εξωραϊσμένη εικόνα της ανυπόφορης πραγματικότητας την οποία η πολιτική τους διαμορφώνει για τους εργαζόμενους και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, και τις υποσχέσεις τους. Συγκεκριμένα:

Το επιχείρημα για δήθεν μείωση της ανεργίας: Με βάση επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ, που δημοσιεύτηκαν στα τέλη Δεκέμβρη του 2006, το 70% των νέων θέσεων εργασίας συνιστούν κατά 25% μερική απασχόληση και κατά 45% εποχιακή - προσωρινή.

Την υπόσχεση περί εξασφάλισης πλήρους απασχόλησης: Το ερώτημα όπως τέθηκε από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Πώς η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, αν γίνει κυβέρνηση, θα εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση 100%; Θα υποχρεώσει, παραδείγματος χάριν, τους επιχειρηματίες να μη μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, να κάνουν επενδύσεις (...); Πώς θα τους υποχρεώσει; (...). Οι μεγάλες επιχειρήσεις μπορεί να αυξάνουν τα κεφάλαιά τους και τις επενδύσεις, αλλά λόγω των νέων τεχνολογιών δημιουργούν λιγότερες θέσεις απασχόλησης. Θα τους υποχρεώσει να μειώσουν τον εργάσιμο χρόνο για να μην απολύουν; `Η για να κάνουν και προσλήψεις; Ποιος είναι, λοιπόν, ο σχεδιασμός για την πλήρη απασχόληση;».

Το επιχείρημα των ειδικών προγραμμάτων για νέους και γυναίκες: Πρόκειται για παρασιτικά επαγγέλματα, αντιπαραγωγικά, επαγγέλματα τα οποία δημιουργούν κάποιες προσωρινές θέσεις απασχόλησης. Για παράδειγμα, οι γυναικείοι συνεταιρισμοί που θα προωθήσουν τα εμπορεύματά τους, όταν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ εισάγουν όλα όσα αυτοί οι συνεταιρισμοί παράγουν; Πώς θα εξασφαλίσουν εισόδημα ικανοποιητικό, πουλώντας τα βαζάκια στα πανηγύρια; Είναι αυτό παραγωγικό νέο επάγγελμα που εξασφαλίζει μόνιμη δουλιά;

Τα προγράμματα για τους νέους αγρότες. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών αδυνατεί να καλυφθεί από το χορηγούμενο δάνειο και τότε βρίσκονται μπροστά στο αδιέξοδο να θέλουν να σταματήσουν την παραγωγή αλλά να μην μπορούν να επιστρέψουν το δάνειο.

Για τα «σύγχρονα» επαγγέλματα και το εισόδημα που αποφέρουν: Οι σχολικοί τροχονόμοι λαμβάνουν 167 - 187 ευρώ το μήνα. Η πρότασή τους στις γυναίκες να μαγειρεύουν για τους απόρους ή τους ηλικιωμένους και να κερδίζουν ένα χαρτζιλίκι. Αυτά είναι τα σύγχρονα επαγγέλματα που βρίσκει η Ευρωπαϊκή Ενωση... Αλλο παράδειγμα: Ο αγωγός πετρελαίου που θα περάσει από την Αλεξανδρούπολη δημιουργεί 500 θέσεις εργασίας μέχρις ότου να κατασκευαστεί, βία 250 μόνιμες θέσεις εργασίας σε όλη την περιοχή. Οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνται θα είναι πολύ λιγότερες από αυτές που θα χάνονται, όχι μόνο γιατί υπάρχουν οι νέες τεχνολογίες, αλλά γιατί υπάρχει επιλεγμένη τοποθέτηση χρημάτων και επενδύσεις, όπου το χρήμα γυρνάει γρήγορα και υπάρχει μεγάλη κερδοφορία και, αντίθετα, άλλοι τομείς παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας δεν αξιοποιούνται, που δημιουργούν και θέσεις εργασίας, διότι το κέρδος δεν είναι υπερκέρδος ή δε γίνεται γρήγορη απόσβεση.

Μόνο με προγραμματισμένη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και προγραμματισμένη ανάπτυξη όλων των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, προγραμματισμένη κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού, κατά κλάδο, κατά τομέα, κατά περιφέρεια, κατά νομό, κατά πόλη, μπορεί να εξασφαλιστεί η πλήρης απασχόληση. Σε συνδυασμό, βεβαίως, με τον υπολογισμό των δυνατοτήτων, που προσφέρει η επιστήμη και η τεχνική, καθορίζεις και μικρότερο χρόνο εργασίας και άνοδο της παραγωγικότητας, αλλά και πιο φτηνά προϊόντα, άρα και μεγάλωμα των μισθών και καλύτερη αγοραστική ικανότητα των εργαζομένων. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο καπιταλισμός. Είναι ανίκανος να το κάνει!

Οπως υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα στη Βουλή, «εμείς πιστεύουμε ότι η ανεργία θα αυξηθεί και συγχρόνως θα αυξηθεί η μερική απασχόληση, η εποχιακή κλπ., πράγμα που θα μεγαλώσει και τη φτώχεια και στην ουσία θα πρόκειται για συγκαλυμμένες μορφές ανεργίας».

Το επιχείρημα για τα οφέλη της τουριστικής ανάπτυξης: Το ΚΚΕ κατήγγειλε ότι ο τουρισμός είναι το όχημα εκείνο το οποίο ληστεύει και κακοποιεί το περιβάλλον και ακόμα το προφανές ότι το τουριστικό συνάλλαγμα δε διαχέεται στους μικρονοικοκύρηδες, όπως γινόταν παλιά. Ο τουρισμός των μεγάλων συγκροτημάτων για τους «έχοντες», όπως επισημάνθηκε, «δε μας ενδιαφέρει». Σε αντίθεση φυσικά με τον κοινωνικό, λαϊκό τουρισμό, ο οποίος αφήνει χρήμα, διαχέεται το χρήμα.

Η Αλ. Παπαρήγα τόνισε στην κατάληξη της ομιλίας της ότι «ο καυγάς είναι συγκεκριμένος» για τον «έλεγχο του κρατικού μηχανισμού». «Τα διάφορα σκάνδαλα είναι υπαρκτά», όπως είπε, αλλά αποσκοπούν στο «να μη συγκεντρώνεται η προσοχή του λαού στη νόμιμη ληστεία. Αμα καταργηθεί η νόμιμη, θα περιοριστεί και η παράνομη». Κλείνοντας υπογράμμισε ότι «τα εύσημα που πήρε το ΠΑΣΟΚ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα εύσημα που παίρνει τώρα η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύουν ένα πράγμα, δηλαδή ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι δύο κυβερνήσεις έκαναν μεγάλη προσπάθεια να εφαρμόσουν τις αναδιαρθρώσεις, τις αναπροσαρμογές και τους εκσυγχρονισμούς, μόνο που αυτοί ακριβώς δημιουργούν εντελώς αντίθετη κατάσταση από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων».

Οι δικομματικοί εταίροι διασταύρωσαν τα ξίφη τους στη Βουλή σε μια προσπάθεια να αποτινάξουν από πάνω τους την ευθύνη για τα προβλήματα που βασανίζουν την εργατική λαϊκή οικογένεια. Για το ΠΑΣΟΚ φταίει η ΝΔ. Και για τη ΝΔ φταίει το ΠΑΣΟΚ. Για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι καθαρό ότι φταίει η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιλαϊκών αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, στην οποία και οι δύο ορκίζονται, όπως φάνηκε και από τη συζήτηση στη Βουλή.

«Περισσότερες μεταρρυθμίσεις» ήταν η πρόταση του Κ. Καραμανλή. «Δεν υπάρχουν μεταρρυθμίσεις, διευθετήσεις μόνο υπάρχουν» και «αποτύχατε στην εφαρμογή του προγράμματός σας», ήταν η απάντηση του Γ. Παπανδρέου.

Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε νέα αντιλαϊκή επίθεση λέγοντας ότι «είμαστε στο σωστό δρόμο. Η πολιτική οφείλει να τολμά δύσκολες αποφάσεις, γενναίες μεταρρυθμίσεις, αναγκαίες αλλαγές. Δρομολογήσαμε και συνεχίζουμε τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται».

Και συγκεκριμενοποιώντας τι εννοεί τόνισε: «Μεταρρυθμίσεις για τη δημιουργία οικονομίας ευκαιριών. Μεταρρυθμίσεις για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, την ανταγωνιστικότητα, την εξωστρέφεια της οικονομίας».

Από κοντά και ο Γ. Παπανδρέου να αναλαμβάνει τη δέσμευση προς την πλουτοκρατία: «Εγγυόμαστε χαμηλή φορολογία στα κέρδη...»!

Κοινή και η δέσμευση πως θα συνεχίσει να ρέει ζεστό χρήμα προς τη μεγάλη εργοδοσία. Ο Κ. Καραμανλής υπεραμύνθηκε τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Εφαρμόζουμε προγράμματα για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας». Και ο Γ. Παπανδρέου ομοίως: «Δίνουμε προτεραιότητα στις ενεργές πολιτικές απασχόλησης με στόχευση στις ευάλωτες ομάδες. Δεσμευόμαστε για την κοινωνική εργασία ώστε να φτάσει στο 70% με δικαίωμα και δυνατότητες κατάρτισης (...). Τα λεγόμενα δικά σας STAGE είναι μηχανισμός ρουσφετολογικός», σε αντίθεση προφανώς με τα stage του ΠΑΣΟΚ...

Σε ό,τι αφορά στην υπερχρέωση των λαϊκών οικογενειών στις τράπεζες εδώ μάλλον ταιριάζει το «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;», αφού σύμφωνα και με τους δύο ο δανεισμός βαίνει μειούμενος, την περίοδο που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου, σήμερα που κυβερνά η ΝΔ, σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή.

«Μεταρρυθμίσεις» ήταν η απάντησή τους και για το πρόβλημα της πανάκριβης Παιδείας. «Η πραγματικότητα αυτή υπαγορεύει μεταρρυθμίσεις», δήλωνε ο Κ. Καραμανλής. «Εμείς είμαστε υπέρ της αλλαγής του άρθρου 16», συμπλήρωνε ο Γ. Παπανδρέου.

Οσο για την ακρίβεια κι εδώ η απάντηση του Κ. Καραμανλή ήταν «στοχευμένες μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού» αλλά και έμφαση σε δομές, όπως «η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, ο Συνήγορος του Καταναλωτή, η Επιτροπή Ανταγωνισμού» και η «θωράκιση των καταναλωτών και των ενώσεών τους». Ποια ήταν η πρόταση του Γ. Παπανδρέου;: «Προτείνουμε ισχυρό καταναλωτικό κίνημα και (...) μέτρα για μια αγορά σε όφελος του πολίτη»!!!