Οπως σημειώνει ο πρόεδρος του Κέντρου, Παναγιώτης Γ. Γερολυμάτος, «η Δώρα Παρίση, με την παρουσία της φυτεύει ένα δικό της όμορφο δεντρί στο θαυμάσιο κήπο της λαϊκής μας τέχνης. Η Λέσβος, όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και αγγίχτηκε από την άπιαστη μαγεία του Αιγαιοπελαγίτικου χώρου, οι άνθρωποι με τους οποίους ήρθε σε επαφή, σπουδαίοι σαν τον Μιχάλη Γούτο ή απλοί σαν τους χωρικούς των νησιών μας, η αγάπη της για τους τελευταίους και την παράδοσή τους, η μακροχρόνια πρακτική της πείρα συνδυασμένη με τη φυσική της δεξιοτεχνία, η επίμονη όσο και επίπονη προσήλωσή της τόσο στη λαογραφική ορθότητα, όσο και στην τεχνική τελειότητα, οδηγούν το πηγαίο καλλιτεχνικό αίσθημα της Δώρας Παρίση στην πιο σωστή του έκφραση».
«... Είναι γνήσια παιδιά του Αιγαίου μας, που στις φορεσιές τους και τα λιοκαμένα τους φωτεινά πρόσωπα ζωντανεύει μια μικρή Ελλάδα».
Η Δώρα Γιαννάκου - Παρίση γεννήθηκε στη Μήθυμνα (Μόλυβος) της Λέσβου. Το 1958 τελείωσε το Παρθεναγωγείο της Μυτιλήνης. Τα επόμενα μαθαίνει γλώσσες, λογιστική και παίρνει δίπλωμα κοπτικής - ραπτικής, που έγινε αφετηρία για τη μελλοντική της εξέλιξη σε λαϊκή καλλιτέχνη. Το 1963 πηγαίνει στο Παρίσι με υποτροφία για να σπουδάσει χειροτεχνία. Δύο χρόνια αργότερα στη Νότια Γαλλία έρχεται σε επαφή με τις περίφημες κεραμικές κούκλες της περιοχής, γοητεύεται και κυριαρχείται από την ιδέα να φτιάξει τις δικές της κούκλες στην Ελλάδα. Στις αρχές του 1973 επιστρέφει στην Ελλάδα, παντρεύεται στην Αθήνα, κάνει δύο παιδιά και το 1977 εγκαθίσταται με την οικογένειά της στο Μόλυβο, στο παραδοσιακό πατρικό της σπίτι (αρχοντικό Γιαννάκου) που αναστήλωσε.
Το 1980 συνεργάζεται με τον Γιάννη Χατζηγιάννη, το γνωστό κεραμίστα και φτιάχνει τις πρώτες της κεραμικές κούκλες, ντυμένες με πιστά αντίγραφα ελληνικών φορεσιών. Στη συνέχεια τις δουλεύει μέχρι να τους δώσει το προσωπικό τους ύφος, χρησιμοποιώντας παραδοσιακά υλικά και υφάσματα. Οι κούκλες της πλέον ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο και συμμετέχουν σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Σημειώνουμε ότι η Δώρα Γιαννάκου - Παρίση εξέδωσε το 1998 βιβλίο με συνταγές της, με τίτλο: «Γεύσεις Αιγαίου» (εκδόσεις Τοπίο).
Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη, το Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Σπάρτη, φιλοξενεί την έκθεση - έρευνα «Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη, θέα της», της Ελενας Αθανασιάδου και του Χάρη Κοντοσφύρη. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 31 του Μάρτη και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 του Σεπτέμβρη. Οι δύο καλλιτέχνες παρεμβαίνουν εικαστικά στα 14 παράθυρα της Πινακοθήκης, τοποθετώντας εικόνες της προσωπικής τους εμπειρίας από το πολιτισμικό τοπίο της Λακωνίας. Το παράθυρο είναι ένα αρχιτεκτονικό κενό που γεμίζει με εικόνες. Παράθυρο είναι το βλέμμα που ενώνει το μέσα με το έξω.
Οπως σημειώνουν οι διοργανωτές, «η ψυχολογική αντίληψη της αρχιτεκτονικής του χώρου της Κουμανταρείου Πινακοθήκης προσανατολίζει τους κατοίκους της πόλης που θα δοκιμάσουν την έκπληξη μιας διαφορετικής θέας από τα παράθυρά της. Τα έργα της συλλογής της Πινακοθήκης είναι μικρά παράθυρα με θέα. Σ' αυτόν το θεσμοθετημένο τρόπο θέασης οι καλλιτέχνες ανοίγουν έναν άλλο υποκειμενικό. Αν κάποιος κοιτάξει με διαφορετικό τρόπο τη θέα από το παράθυρό του, έχει οικειοποιηθεί την τέχνη».
Η απονομή των «Βραβείων Αρχιτεκτονικής», θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, όπου θα εγκαινιαστεί η έκθεση «Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2000».
Την ένατη ατομική έκθεση της Βούλας Δασκαλοπούλου με τίτλο: «Περνά - περνά η μέλισσα...», παρουσιάζει το Κέντρο Τέχνης «Πανταζίδης» (Στασινού 8α, Στάδιο) από τις 15 έως τις 31 του Μάρτη. Παρουσιάζονται έργα μεικτής τεχνικής, με ενσωματωμένες αυθεντικές φωτογραφίες. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι λάδια και ακριλικά.
«10 άντρες ζωγραφίζουν για τη Μέρα της Γυναίκας», είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στην αίθουσα «ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ» (Ρίζου και Νικαίας 10, πλατεία Βικτωρίας). Παρουσιάζουν έργα τους οι: Π. Γουλάκος, Α. Ηλιάδης, Χ. Καράς, Σ. Κουρσάρης, Θ. Μακρής, Χ. Μαρκίδης, Θ. Πανταλέων, Σ. Πουλημένος, Β. Σπεράντζας και Α. Φασιανός. Με αφορμή κάποια κόκκινα ή λευκά λουλούδια, ένα γυναικείο γυμνό, μια σκηνή από την καθημερινότητα, κάποια άλλα αντικείμενα, οι καλλιτέχνες αποδίδουν, υποδηλώνουν ή καταθέτουν φόρο τιμής στη «γυναίκα». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 31 του Μάρτη.