• Οκτώ παραγωγές, δύο συμπαραγωγές και μεγάλο αριθμό μετακλήσεων, περιλαμβάνει η νέα θεατρική περίοδος του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Μεταξύ αυτών, στο θέατρο «Απόλλων»: «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου, σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου - Θάνου Δερμάτη. Στο θέατρο «Αγορά»: «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» της Χρύσας Σπηλιώτη, σε σκηνοθεσία Πέπης Οικονομοπούλου. Στο θέατρο «Επίκεντρο»: «Οι ρομαντικοί» του Εντμον Ρόσταν» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθηνού. Στο «Απόλλων»: «Υπηρέτης δύο αφεντάδων» (22 του Δεκέμβρη) σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη. Στο «Επίκεντρο»: «Η γυναίκα που μαγείρεψε τον άντρα της» της Ντέμπι Ισιτ (3 του Μάρτη 2001), σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.

Στο πλαίσιο της ενότητας Λογοτεχνία επί Σκηνής θα παρουσιαστεί (9 του Μάρτη 2001) «Ο εχθρός του ποιητή» του Γιώργου Χειμωνά, σε θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία Μάγιας Λυμπεροπούλου.

Στις 24 του Μάρτη, στο «Απόλλων» θα ανέβει σε συμπαραγωγή των ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και Βόλου «Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη.

• Ξεκίνησαν στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου οι παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου με τη «Μαύρη κωμωδία» του Πίτερ Σάφερ, σε μετάφραση Βιολέτας Σωτηροπούλου - Καρύδη, σκηνοθεσία Κωστή Τσώνου, σκηνικά - κοστούμια Σοφίας Σώσειλου και μουσική επιμέλεια Γιάννη Μεταλινού. Παίζουν: Θάλεια Ματίκα, Ιάκωβος Μυλωνάς, Κατερίνα Βακαλοπούλου, Νίκος Κάπιος, Φώτης Κέπελης, Ηρώ Μουκίου, Δημήτρης Παλαιοχωρίτης, Γιάννης Τοπαλίδης. Πρόκειται για μια κωμωδία καταστάσεων, όπου μια τυχαία διακοπή ρεύματος γίνεται αφορμή να πέσουν τα «προσωπεία» και να αποκαλυφθεί ο πραγματικός χαρακτήρας κάθε ήρωα. Αυτός ο δεύτερος χαρακτήρας που κρύβεται στην προσπάθεια του ανθρώπου να ενταχθεί στον «καθωσπρεπισμό» του κοινωνικού συνόλου.
• Στην παιδική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης ξεκίνησαν οι παραστάσεις της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη, που ανεβαίνει σε διασκευή και σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου, σκηνικά Σωτήρη Στέλιου, κοστούμια Πηνελόπης Συρογιάννη, μουσική Βαγγέλη Φάμπα, επιμέλεια κίνησης Τζίνας Καλατζή και δραματουργική επιμέλεια Μαρίας Παπαλέξη. Παίζουν: Αλέξανδρος Τσιακίρης, Αμάντα Πιπεράκη, Θοδωρής Ανθόπουλος, Σπύρος Αυγουστάτος, Κώστας Πασπάλης, Κώστας Βασαρδάνης, Περικλής Τσαμαντάνης, Θανάσης Μιχαηλίδης.
• Πλούσιο το πρόγραμμα του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου. Στην Κεντρική Σκηνή θα ανέβουν: «Αγγέλα» του Γιώργου Σεβαστίκογλου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη, σκηνικά - κοστούμια Δαμιανού Ζαρίφη, μουσική Ορφέα Περίδη (10/1/2001). «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Συμπαραγωγή ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και Βασίλη Παπαβασιλείου. Η Νέα Σκηνή σε συμπαραγωγή με το Δήμο Αστακού θα παρουσιάσουν στην Αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αστακού (3/3/2001) τις «Δάφνες καιπικροδάφνες» του Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μωρόγιαννη. Τον Απρίλη, σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Μεσολογγίου, η Νέα Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου θα παρουσιάσει το «Θάνατο του παλληκαριού» του Κωστή Παλαμά, όπου συμμετέχουν η Κατερίνα Χέλμη και η Λουκία Πιστιόλα.

Στην παιδική σκήνη, παίζεται η παράσταση «Τα παρατράγουδα του Ηρακλή» της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρουκ και του Βασίλη Βασιλάκη, σε σκηνοθεσία Ολιας Λαζαρίδου, μουσική Αλέκου Καλαμάρα. Επίσης, στο πλαίσιο των μετακλήσεων θα παρουσιαστούν οι εκδηλώσεις: Δύο συναυλίες του Ορφέα Περίδη και της Μελίνας Κανά, στις 20 του Νοέμβρη στο Κινηματοθέατρο «Ανεσις» και στις 21 του Νοέμβρη, στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Μεσολογγίου. Συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη, στις 4 του Δεκέμβρη στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Μεσολογγίου και στις 5 του Δεκέμβρη στο Κινηματοθέατρο «Ανεσις». Επίσης: «Τα λόγια καιτα χρόνια... Αντιλαλούν», από τον Βαμβακάρη στον Μάνο Ελευθερίου (16/12). «Της αγάπης το γινάτι» - παράσταση με δύο ελληνικά παραμύθια από την Αγνή Στρουμπούλη.

• Με το έργο «Αποφασίζω να δικαιώσω τους αδικημένους» ξεκίνησε τη νέα θεατρική περίοδο το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας. Πρόκειται για μια παράσταση η οποία είναι βασισμένη στο λόγο του αγωνιστή στρατηγού Μακρυγιάννη, έτσι όπως τα κατέγραψε στα «Απομνημονεύματά» του. Ο Χρήστος Καλαβρούζος επέλεξε τα αποσπάσματα και τα παρουσιάζει σε θεατρική μορφή.

Χαρακτηριστική του πνεύματος του Μακρυγιάννη, που διαποτίζει όλη την παράσταση, είναι η σκέψη του λαϊκού αγωνιστή «Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Οσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ».

Δόθηκαν ήδη τρεις παραστάσεις και από σήμερα θα δίνονται πρωινές παραστάσεις για τους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού, με ειδικά μειωμένο εισιτήριο. Περισσότερες πληροφορίες στα τηλ. 40156 και 40136.

Μέχρι τις 19 του Νοέμβρη, όπως είχε προγραμματιστεί, θα παίζεται, στο «Θέατρο της οδού Κυκλάδων», το έργο του Χάρολντ Πίντερ «Τέφρα και σκιά», σε μετάφραση Τζένης Μαστοράκη, σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, σκηνικά - κοστούμια Γιώργου Πάτσα, σύνθεση ήχων Δημήτρη Ιατρόπουλου, φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου, επιμέλεια κίνησης Δημήτρη Παπαϊωάννου. Ερμηνεύουν: Ρένη Πιττακή και Λευτέρης Βογιατζής. Για το «μικρό φιλμ» της παράστασης, τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Σκεύας και η μουσική είναι του Νίκου Κυπουργού.

Θα ακολουθήσει το «Εβδομο ρούχο» της Ευγενίας Φακίνου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου. Παίζουν: Αλέκα Παΐζη, Νίκος Καραθάνος, Αγγελική Παπαθεμελή, Ευγενία Αποστόλου, Γιάννης Κότσιφας, Ευαγγελία Ανδρεαδάκη. Η δεύτερη παραγωγή της «νέας Σκηνής» με το έργο της Σάρα Κέιν «Καθαροί, πια» σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή θα φιλοξενηθεί στο θέατρο «Ροές» στο Γκάζι που ανακαινίζεται με αφορμή τη συγκεκριμένη παράσταση. Παίζουν: Αμαλία Μουτούση, Νίκος Κουρής, Λευτέρης Βογιατζής, Χρήστος Λούλης, Γιάννος Περλέγκας και ο χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου με την Αγγελική Στελλάτου από την «Ομάδα Εδάφους».

Πρεμιέρα, αύριο, στο «Αντιθέατρο», όπου η Μαρία Ξενουδάκη ανεβάζει το έργο «Καλντεβάι» του Μπότο Στράους, σε μετάφραση Αντρέα Καψάσκη, σκηνικά Σεμίραμις Μοσχοβάκη, κοστούμια Σεμίραμις Μοσχοβάκη και Κοσμά Πανωρίδη και μουσική επιμέλεια Αρη Τασούλη.

Το έργο αυτό, όπως η ίδια η Μαρία Ξενουδάκη σημειώνει, της δίνει τη δυνατότητα της «απόλυτης ελευθερίας, ως προς το ανέβασμα, αλλά και την αυστηρότητα και πειθαρχία της δομής του. Οι ήρωες είναι κατακερματισμένοι, μόνοι, χαμένοι, νευρωτικοί, από μη επίγνωση, ψυχροί, αδιάφοροι, σ' έναν κόσμο επίσης νεκρό σε κάθε πόνο, σ' έναν κόσμο που έχει υποκύψει άνευ όρων στην ωφελιμιστική εποχή, στην υλιστική σκέψη. Η τρέλα τούς ακολουθεί σε κάθε βήμα (όχι της δημιουργίας), αλλά της ηθελημένης αμάθειας, ως προς τον σκοπό. Το έργο τελειώνει με τη φράση "Κανένας δεν έχει κανένα". Κι εγώ ρωτώ: τι έκαναν οι ήρωες για να έχουν συνοδοιπόρο στη ζωή τους».