ΠΑΡΙΣΙ-ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΜΑΔΡΙΤΗ-ΡΩΜΗ-ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ-ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ.- Οι προετοιμασίες κράτησαν βδομάδες, η προσμονή για τη μεγάλη μέρα είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Τελικά η μεγάλη παγκόσμια μέρα κατά του επικείμενου πολέμου στο Ιράκ ήρθε και το ξέσπασμα των λαών ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες. Σε περισσότερες από 60 χώρες και 300 πόλεις του κόσμου εκατομμύρια άνθρωποι ένωσαν τις φωνές τους σε μια χωρίς προηγούμενο διεθνή διαμαρτυρία. Με εκπληκτική μαζικότητα και παλμό, οι λαοί της Γης έδωσαν το μήνυμα: Δε θα ανεχτούν αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στην ευρωπαϊκή ήπειρο, το δυναμικότερο «παρών» δόθηκε σε αυτές τις χώρες στις οποίες οι κυβερνήσεις έχουν ταχθεί στο πλευρό των Αμερικανών. Χαρακτηριστικά στη Ρώμη, οι στιγμές ήταν ιστορικές. Σε μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία της χώρας περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Ιταλοί συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πόλης και απαίτησαν από την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι να αποσύρει την υποστήριξη που προσφέρει στους Αμερικανούς. Η λαοθάλασσα ξεκίνησε την πορεία από τις 11 το πρωί, ενώ η επίσημη ώρα έναρξης ήταν 2 το μεσημέρι. Τελικά ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που ξεχύθηκε σε όλους τους δρόμους τους οποίους υποτίθεται ότι θα διέσχιζε η πορεία. Στη διαδήλωση συμμετείχαν διάφοροι κοινωνικοί φορείς της χώρας (ενώ ισχυρό «παρών» έδωσαν τα εργατικά συνδικάτα) και το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν «όχι στον πόλεμο, χωρίς καμία επιφύλαξη».

Ανάλογες εκδηλώσεις λαϊκής αγανάκτησης υπήρξαν και στην Ισπανία της οποίας ο πρωθυπουργός, Χοθέ Μαρία Αθνάρ, επίσης στηρίζει τα σχέδια των Αμερικανών. Στη Μαδρίτη οι διαδηλωτές πλησίασαν το 1,5 εκατομμύριο, ενώ στη Βαρκελώνη ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο. Και εδώ το κύριο σύνθημα ήταν «όχι στον πόλεμο». Μεγάλες διαδηλώσεις υπήρξαν ωστόσο σε όλη την ισπανική επικράτεια. Στη Σεβίλλη 200.000, στη Βαλένθια 600.000, στο Μπιλμπάο 160.000, 300.000 στη Σαραγόσα. Συνολικά περίπου 4 εκατομμύρια Ισπανοί βρέθηκαν στους δρόμους.

Στην Ολλανδία περίπου 80.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόμους του Αμστερνταμ και εδώ σε αντίθεση με την υποστήριξη (πολιτική και στρατιωτική) που προσφέρει ο πρωθυπουργός Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε στην κυβέρνηση Μπους. Στο γειτονικό Βέλγιο περίπου 100.000 άνθρωποι πήραν μέρος στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο. Στη Μόσχα, όπως αναμεταδίδει ο ανταποκριτής μας Βλάντιμιρ Μάσιν, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν συγκέντρωση μπροστά στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας και κατόπιν έκαναν πορεία μέσα από το κέντρο της πόλης μέχρι την Πρεσβεία των ΗΠΑ. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν: «ΗΠΑ - τρομοκράτης αρ. 1» και «όχι πόλεμο για πετρέλαιο». Στη συγκέντρωση μίλησε και ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, ο οποίος δήλωσε: «Σήμερα εξαπολύεται πόλεμος όχι κατά του Ιράκ, αλλά ενάντια σε όλη την ανθρωπότητα... Ο πόλεμος διαγράφει όλες τις διπλωματικές διαπραγματεύσεις 200 ετών και γυρίζει τον πλανήτη στις εποχές της βαρβαρότητας».

Στο Παρίσι, περίπου 200.000 άνθρωποι αγκάλιασαν το αντιπολεμικό κίνημα, ενώ στο Βερολίνο, όπως αναμεταδίδει και ο ανταποκριτής μας Θανάσης Βόρειος, η πορεία ήταν η μεγαλύτερη αντιπολεμική στην ιστορία της χώρας, αφού οι διαδηλωτές ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο. Μαζικότατες συγκεντρώσεις και πορείες υπήρξαν πάντως σε πάρα πολλές πόλεις και των δύο αυτών χωρών. Στο Μονπελιέ 20.000, στο Μόναχο 30.000 και στη Στουτγκάρδη 50.000. Ακόμη, στην Αυστρία περισσότεροι από 20.000 βγήκαν στους δρόμους της Βιέννης, αλλά και στο Οσλο στη Νορβηγία 60.000 και στη Σουηδία 80.000 στη Στοκχόλμη. Σε όλα τα σημεία της Ευρώπης το μήνυμα ακούστηκε ξεκάθαρα. Στην Κοπεγχάγη 40.000, στη Βέρνη της Ελβετίας περίπου 40.000, στη Βουδαπέστη (και παρά την απαγόρευση της ουγγρικής αστυνομίας) περίπου 20.000, στο Ελσίνκι 15.000 αλλά και στη Λισαβόνα 100.000.

Τέλος, στον Ιρλανδία, που οι κινητοποιήσεις στην αεροπορική βάση Σάνον κρατούν μήνες, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων ετών. Περισσότεροι από 150.000 πήραν μέρος μόνο στη συγκέντρωση που έγινε στο Δουβλίνο.

Η φωτιά της ειρήνης και όχι του πολέμου, πυρπόλησε εκατοντάδες πόλεις εντός της καρδιάς του κτήνους, των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ εκατοντάδες αντιπολεμικές εστίες έκαιγαν σε δεκάδες πόλεις της αμερικανικής ηπείρου.

Η Νέα Υόρκη είχε την τιμητική της, αφού στη «λαβωμένη» από τα καταστροφικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου πόλη, η πορεία είχε απαγορευτεί... Αυτό δεν πτόησε όμως τους διαδηλωτές. Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι σύμφωνα διοργανωτές, πήραν μέρος στη συγκέντρωση που έγινε κοντά στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Από το πρωί σχεδόν, δεκάδες μικρές πορείες, από κάθε γειτονιά της πόλης, συνέρευσαν στην κοντινότερη πλατεία προς το κτίριο του ΟΗΕ, όπου εκατοντάδες χιλιάδες βρίσκονταν ήδη εκεί. Σε αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση, το πλήθος κάλυπτε 59 οικοδομικά τετράγωνα της «πόλης που δεν κοιμάται ποτέ», και με αυτό τον τρόπο δικαίωσε το όνομά της...

Ομως, οι διαδηλωτές ήταν αποφασισμένοι για όλα καθώς φαίνεται και άρχισαν να διαδηλώνουν κάθετα προς την 2η και 3η Λεωφόρο, και δυτικά της μεγάλης συγκέντρωσης. Τότε, η αστυνομία έθεσε σε εφαρμογή την απαγόρευση, στήνοντας μπλόκα στις διασταυρώσεις, προσπαθώντας να αποτρέψει τη διέλευση. Επί ματαίω... αφού οι διαδηλωτές διασπάστηκαν σε δεκάδες μικρότερες ή μεγαλύτερες πορείες, παρακάμπτοντας τα μπλόκα από άλλες οδούς, από τα πεζοδρόμια. Η απάντηση σκληρή, κυνηγητό, ξύλο και αθρόες συλλήψεις. 311 συλλήψεις, άγνωστος αριθμός τραυματιών που πολλοί νοσηλεύονται ακόμη σε νοσοκομεία, αφού η αστυνομία χρησιμοποίησε όλες τις μεθόδους, έφιππες επιθέσεις κατά των διαδηλωτών, γκλομπ, σπρέι πιπεριού...

Στο Λος Αντζελες, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές της πόλης και περισσότεροι από 200.000 σύμφωνα με τους διοργανωτές διαδήλωσαν στο Χόλιγουντ ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ. Πολύ γνωστοί ηθοποιοί βρέθηκαν στην κεφαλή της πορείας, όμως τελικά ούτε η παρουσία τους απέτρεψαν τους αστυνομικούς να επιτεθούν σε τμήμα της συγκέντρωσης, μία απρόκλητη και εξαιρετικά βίαιη επίθεση σύμφωνα με ανεξάρτητα μέσα. Στο Σαν Φρανσίσκο η διαδήλωση έγινε την Κυριακή, και 175.000 πήραν μέρος, ενώ το Σάββατο διαδηλώσεις έγιναν και σε άλλες μικρότερες πόλεις της Καλιφόρνιας.

Κατά δεκάδες χιλιάδες οι Αμερικανοί έλαβαν μέρος στις διαδηλώσεις που έγιναν στο Σιάτλ, στο Σικάγο, στη Φιλαδέλφεια, το Χιούστον του Τέξας, στο Πόρτλαντ, ενώ στην κυριολεξία δεν υπήρξε μικρή ή μεγάλη πόλη ακόμη και στην Αλάσκα, που δεν πραγματοποιήθηκε κάποια αντιπολεμική διαμαρτυρία στις 15 του Φλεβάρη.

Το θερμόμετρο έδειχνε σχεδόν -30 βαθμούς Κελσίου. Στο κέντρο του Μόντρεαλ, όμως, η θερμότητα που παρήγαγαν οι 150.000 διαδηλωτές πολύ υψηλή! Διαδηλώσεις ακόμη έγιναν, στο Χάλιφαξ, στο Τορόντο, στην Οτάβα, στο Βανκούβερ, στο Κάλγκαρι, στο Εντμοντον.

Το πιο δύσκολο εγχείρημα, μία μαζική αντιπολεμική διαδήλωση και πορεία στο Λονδίνο. Η πολεοδομία της βρετανική πρωτεύουσας είναι τέτοια που δε βοηθά. Ομως οι «τεχνικές δυσκολίες» ξεπεράστηκαν πολύ γρήγορα...

Ηδη στη μία το μεσημέρι, το συγκεντρωμένο πλήθος ξεπερνούσε κατά πολύ τον όγκο της προηγούμενης συγκέντρωσης του Οκτώβρη, που επισήμως είχε 400.000. Η συγκέντρωση και η πορεία τελικά ενοποιήθηκαν, αναγκαστικά... σε μία διαδήλωση που δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Ολο το Λονδίνο μία απέραντη αντιπολεμική πλημμυρίδα. Πάνω από 1.5 εκατομμύριο - 1.750.000 σύμφωνα με τους διοργανωτές - Βρετανοί έδωσαν μαχητικό παρών και εξέφρασαν με κάθε δυνατό μέσο την κατηγορηματική και πλήρη αντίθεσή τους στη φιλοπόλεμη πολιτική του Τόνι Μπλερ και του Μπους.

Το πρωτοφανές μέγεθος της αντιπολεμικής διαδήλωσης, καταδεικνύει ότι ο βρετανικός λαός έχει ριζοσπαστικοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό, τουλάχιστον έως προς την αντίθεσή του στον πόλεμο και έχει ξεπεράσει ηγεσίες, ακόμη και συνδικαλιστικές που ελάχιστες εμφανίστηκαν και οι περισσότερες εγκλωβίστηκαν στο τι πρέπει να γίνει.

Η πορεία τελικά και παρά τις αρχικές απαγορεύσεις περί ασφάλειας, κατέληξε στο Χάιντ Παρκ, χωρίς να σημειωθεί ούτε ένα επεισόδιο. Ανάμεσα στους ομιλητές, ο Αμερικανός αιδεσιμότατος Τζέσε Τζάκσον, ο δήμαρχος του Λονδίνου, Κεν Λίβινγκστον και ο αμερικανικός ηθοποιός - σκηνοθέτης και ακτιβιστής Τιμ Ρόμπινς.