Η «Αλλη Σκηνή» παρουσιάζει, στο θέατρο «Εντροπία», την τριλογία του Νίκου Περέλη «Το τελευταίο μήνυμα», σε σκηνοθεσία του ίδιου, σκηνικά - κοστούμια Ανδρέα Σαραντόπουλου, μουσική Κώστα Λιάκουρη. Παίζουν: Νίκος Κεφαλάς, Ιουλία Βατικιώτη, Χαρά Τσιτομενέα, Τρύφων Παπουτσής, Μπάμπης Αλατζάς, Στάθης Σαμαρτζής. Το έργο παρακολουθεί ανθρώπους παρατημένους ή σπρωγμένους στο περιθώριο, επειδή επιμένουν να ζουν για ιδανικά που πίστεψαν και πάλεψαν, με την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Ανθρωποι που μετράνε τα συντρίμμια τους. Απολογισμός ήττας, αλλά και ελπίδας. Ανθρωποι στα πρόθυρα του τέλους τους, που δεν αντέχουν έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνουν.

• Η ομάδα «ΕΝΑ» παρουσιάζει την παράσταση «Καζαμπλάνκα, δοκιμή 17» στο θέατρο «Αλεκτον», μέχρι τις 29/5, καθημερινά (9.30 μ.μ.) εκτός από Δευτέρες και το Σάββατο 21/5. Η καινούρια δουλιά της ομάδας στηρίζεται στην κινηματογραφική ταινία, όμως έχουν αναδειχτεί και άλλες πλευρές της ιστορίας: Το πάθος ως κινητήρια δύναμη της δράσης, η προσφυγική ταυτότητα των προσώπων, η δίψα για εξουσία στις διαπροσωπικές και τις κοινωνικές σχέσεις. Παίζουν: Θέμης Καίσαρης, Ειρήνη Δράκου, Νίκος Καίσαρης, Τερψιχόρη Γκιόκα, Νίκος Μάλλιος, Γιάννης Παναγόπουλος, Κώστας Δάρας, Θάνος Ζώτος, Νίνα Μπάσδρα, Δημήτρης Οντος, Εύη Παντελίδου, Μαρία Πούλια, Ζωγράφος Πατσαλαρίδης, Τέτη Τσούρου. Σκηνοθεσία - διασκευή Δημήτρης Σκλάβος, σκηνικά - κοστούμια Εύα Γεωργίου, μουσική Ζωγράφος Πατσαλαρίδης, φωτισμοί Κώστας Τσαγανός.
• Το «Θέατρο Δωματίου» παρουσιάζει την performance «Περιμένοντας...» (κάτι για την πείνα) στο «Bios» (22-27/5), σε σκηνοθεσία Αντζελας Μπρούσκου. Μια 50' παράσταση, με αφορμή το μπεκετικό «Περιμένοντας τον Γκοντό», που ενσωματώνει στη δομή του ηχογραφημένα κείμενα, video, μουσική και δράσεις τεσσάρων ηθοποιών. Η σύνθεση του υλικού λειτουργεί με άξονα την αναμονή να συνδιαλέγεται με το θέαμα, το χώρο και το χρόνο. Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας, σκηνοθεσία Αντζελα Μπρούσκου, κοστούμια Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, μουσική Νίκος Πατρελάκης, video: Ανδρέας Κοσιώνης. Συμμετέχουν: Παρθενόπη Μπουζούρη, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Αντζελα Μπρούσκου, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου.
• «Το ημερολόγιο ενός τρελού» του Νικολάι Γκόγκολ ανεβαίνει στο θέατρο «Πορεία» (μόνο στις 28, 29/5). Σε αυτό το διήγημά του, ο Γκόγκολ καταπιάνεται με την «τρέλα» ως τρόπο προσέγγισης του ανθρώπου και του κόσμου. Η παράσταση, που είχε παιχτεί ένα διήμερο τον Απρίλιο στο «Βρετάνια», παρουσιάζεται σε μετάφραση και σκηνοθεσία Μόνικας Βασιλείου, σκηνικά - κοστούμια Λάκη Γενέθλη, φωτισμούς Γεωργίου Αλεξίου. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Δημήτριος Κωνσταντίνου.

Το σκοτεινό, δυσερμήνευτο αλλά και ερμηνευόμενο κατά πώς βούλεται καθείς, αφόρητα μυστικιστικό αλλά και ποιητικό, παραληρηματικά θεολογικό αλλά και αλληγορικό για τα φυσικά και ανθρώπινα φαινόμενα, αντλημένο από την Π. Διαθήκη κείμενο του Ιωάννη «Αποκάλυψη» (το οποίο ανά τους αιώνες ελκύει ποιητές, ζωγράφους, μουσικούς), στη μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη, αποπειράθηκε να ερμηνεύσει σκηνικά ο Γιάννης Μαργαρίτης, δημιουργώντας μια αλληγορούσα σύνθεση λόγου και μουσικής. Ενός λόγου παραληρηματικού από δυο ά-χρονα, «θεοπαρμένα» πρόσωπα, έναν άνδρα και μια γυναίκα - «απογόνους» του Αδάμ και της Εύας - που αλλοφρονούν με τις «προφητείες» των γραφών για σύγκρουση του «καλού» με το «κακό». Το δύσκολο εγχείρημα υπηρετήθηκε με υποκριτικό πάθος από τους ηθοποιούς Κώστα Ανταλόπουλο και Χρυσάνθη και πρωτίστως από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μουσική του Γιώργου Χατζημιχελάκη, ερμηνευμένη, επίσης εξαιρετικά, με το τραγούδι της Σπυριδούλας Μπάκα.

Αληθινή ποιητική, μουσική, θεατρική απόλαυση πρόσφερε η παράσταση «Τα κόκκινα και τα μαύρα του έρωτα», που παρουσίασε - δυστυχώς για λίγες βραδιές - η «Πειραματική Θεατρική Σκηνή Δήμου Περιστερίου». Παράσταση, που στήριξαν με τη δουλιά, την πείρα και την ψυχή τους επαγγελματίες του θεάτρου, «γονιμοποιώντας» όμως και το μεράκι αρκετών ερασιτεχνών, ώστε με το συλλογικό αποτέλεσμά τους να «κοινωνήσει» το κοινό με αληθινή ποίηση. Πρόκειται για μια - θεματολογικά και υφολογικά εναρμονισμένη - σύνθεση υπέροχων ποιητικών «δειγμάτων» των Ησιόδου, Ρίτσου, Καβάφη, Λειβαδίτη, Σεφέρη, Ελύτη, Λαπαθιώτη, Πολυδούρη, Ουράνη, Μυρτιώτισσας, Κωσταβάρα, Νερούδα, Χικμέτ, Μπρεχτ, Λόρκα, Πελερέν, Μαγιακόφσκι, Πρεβέρ, δημοτικής μας ποίησης, και τριών ακόμα Ελλήνων. Των Δ. Κούνδουρου, Κ. Νταλιάνη, Ε. Παπασπύρου. Ποιήματα για την ευτυχία και τη δυστυχία που γεννά ο έρωτας, αλλά και για άλλα πάθη του ανθρώπου. Γι' αυτή την καθ' όλα όμορφη θεατρο-μουσικο-χορευτική δημιουργία δούλεψαν οι επαγγελματίες καλλιτέχνες: Ανδρέας Βαρούχας - Κώστας Νταλιάνης (σκηνοθεσία). Κ. Νταλιάνης (φωτισμοί). Γιάννης Νταλιάνης (δραματουργική ανάλυση - μουσική επιμέλεια). Α. Βαρούχας, Δ. Κούνδουρος, Κ. Νταλιάνης(επιλογή ποιημάτων). Ο σπουδαίος τραγουδιστής και εξαιρετικός ηθοποιός Νίκος Δημητράτος (τραγούδι - κιθάρα - υποκριτική). Γιάννης Παπαδόπουλος (βιολί). Μαρία Δημητριάδη (σκηνικό - κοστούμια). Στράτος Σαραντίδης (ζωγραφική σκηνικού). Σοφία Μάντη (χορογραφίες). Τα ποιήματα θεατροποιήθηκαν από τη σκηνοθεσία με σεβασμό, μέτρο και αισθητικό γούστο, αλλά ευτύχησαν και με τη λιτά ρεαλιστική και λυρικά αισθαντική ερμηνεία τους, με κυρίαρχους, όπως είναι φυσικό, τους επαγγελματίες ηθοποιούς (τους αναφέρουμε με σειρά εμφάνισης): Ε. Παπασπύρου, Μ. Δημουλής, Ε. Κρίτα, Κ. Νταλιάνης, Ν. Δημητράτος, Ν. Μαλκότσης, Α. Βαρούχας, Κ. Μαλκότσης.

Στο θέατρο «Χοροροές» η ομάδα «Χώρος», από τη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει (μέχρι τέλη Μάη) τη δεύτερη εκδοχή της παράστασης «Gολφω!», η οποία ξεκίνησε την περσινή άνοιξη σαν παραγωγή του ΚΘΒΕ και με ηθοποιούς του. Η υπογράφουσα έχοντας ακούσει την καλή φήμη της πρώτης παραστασιακής εκδοχής έσπευσε να δει τη δεύτερη και διαπίστωσε τον ενδιαφέροντα, νεανικής φρεσκάδας, πειραματικό χαρακτήρα της. Η τετραμελής πια ομάδα, χρησιμοποίησε το μύθο, το βουκολικό δράμα του Περεσιάδη «Γκόλφω», σαν «αφετηριακό» υλικό άσκησής της πάνω σε μορφές και θέματα του παραδοσιακού και σύγχρονου ελληνικού λαϊκού θεάματος. Το βουκολικό δράμα του Περεσιάδη, το θέατρο ποικιλιών και τα περιοδεύοντα «μπουλούκια», το θέατρο σκιών, τα κινούμενα σχέδια, ένα έξυπνο video-art (Χρήστος Καλός), η φολκλορική αλλά και μεταμοντέρνα ελληναρία και η ελληνο-χριστιανικής «υπερηφάνειας» τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου, με παραπομπή και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, συνθέτουν το σατιρικό κειμενικό, σκηνογραφικό - ενδυματολογικό (Γιάννης Κατρανίτσας) και μουσικό (Γεώργιος Αποστολάκης) υλικό της παιγνιώδους, ευφρόσυνης παράστασης, σε σκηνοθεσία και κινησιολογική επιμέλεια του ηθοποιού Σίμου Κακάλα. Μια παράσταση «φτωχού θεάτρου», σε ένα μικρό πατάρι, με «σκηνικό» ένα καυστικά σχολιαστικό, σκόπιμα «μεταμοντέρνο» βιντεοφίλμ, με σκόπιμα «μεταμοντέρνα» ψευτοπαραδοσιακές λαϊκές φορεσιές. Οι τέσσερις ηθοποιοί - Ελενα Μαυρίδου, Θεόδωρος Οικονομίδης, Γιάννης Τσιακμάκης, Σίμος Κακάλας, που μασκοφορεμένοι πλάθουν ως φιγούρες - κινούμενα σχέδια τα βασικά πρόσωπα του έργου του Περεσιάδη, με συνδετικό κρίκο τον «τρελό του χωριού» - έναν κλόουν «ελληναρά» (τον υποδύεται με χιούμορ ο Σ. Κακάλας) και με βιντεοσκοπημένη τη σατιρικά γκροτέσκα ερμηνεία του σκηνοθέτη Ανδρέα Βουτσινά, στο ρόλο του πλούσιου τσέλιγκα.