Ξέρετε ποιος είναι ο πρώτος που αμφισβητεί το κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας όσον αφορά στο εύρος του εθνικού εναέριου χώρου στα 10 μίλια και ταυτίζεται με τη θέση της Τουρκίας για περιορισμό του εθνικού εναέριου χώρου στα 6 μίλια; Ξέρετε ποιοι είναι εκείνοι, που όχι μόνο έχουν αποδεχτεί την παραπάνω αμφισβήτηση, αλλά και έχουν συνυπογράψει ότι ο εθνικός εναέριος χώρος δεν επεκτείνεται πέραν των 6 μιλίων; Μα, το ΝΑΤΟ και οι ελληνικές κυβερνήσεις!

Ολες οι («γαλαζοπράσινες») ελληνικές κυβερνήσεις...

*

Για το ποιος είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ και σε αυτό το θέμα, δε χρειάζεται παρά να δει κανείς τις ομολογίες της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης, όπως διατυπώθηκαν διά πρωθυπουργικών - μάλιστα - χειλέων, πριν από 24 χρόνια.

Ηταν ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Ράλλης, λοιπόν, που στις 22/10/80 ομολογούσε:

«Στα έγγραφα του ΝΑΤΟ του 1960 υπάρχει ρητή διάταξη, στην οποία, για σκοπούς του ΝΑΤΟ, ο εναέριος χώρος της Ελλάδος καθορίζεται στα 6 μίλια, στην αυτή δηλαδή έκταση με τα εθνικά χωρικά ύδατα. Συνεπώς 6 μίλια εγένοντο από το 1960, αλλά μόνο για τους σκοπούς του ΝΑΤΟ»!!!

*

Βέβαια, ο Γ. Ράλλης δεν παρέλειψε τότε να πει ότι «το δικαίωμα των αεροπλάνων του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιούν τον εναέριο χώρο μεταξύ 6 και 10 μιλίων είναι εξαίρεση» και ότι «δεν ισχύει έναντι τρίτων». Στην προκειμένη περίπτωση, οι «τρίτοι», ήταν οι Τούρκοι. Ελα όμως που σύμφωνα με το ΝΑΤΟ αυτοί οι «τρίτοι» έχουν το δικαίωμα στα πλαίσια των ΝΑΤΟικών ασκήσεων να μην αναγνωρίζουν στην Ελλάδα εναέριο χώρο πέραν των 6 μιλίων. «Κατ' εξαίρεση», όπως ισχυρίζετο ο πρώην πρωθυπουργός... Να, όμως, που ο τότε υπουργός Προεδρίας και σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Στεφανόπουλος, είχε μια άλλου τύπου άποψη:

«Νομίζετε ότι εις τας ασκήσεις, εις τας οποίας συμμετέχουν αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, παίζει κανένα ρόλο αν είναι 6 ή 10 μίλια;» (!), ρωτούσε...

*

Ολες αυτές οι ομολογίες, οι οποίες είχαν προκύψει λόγω των συζητήσεων που είχαν «ανάψει» τότε στην Ελλάδα λόγω της έγκρισης της συμφωνίας Ρότζερς (με την οποία επανήλθε η χώρα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ), επιφύλασσαν και μερικά «αλληλοκαρφώματα».

Οπως, για παράδειγμα, εκείνο που επιφύλαξε ο τότε υπουργός Αμυνας, Ε. Αβέρωφ, στο ΠΑΣΟΚ και τον Α. Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν ακόμα τότε στον αστερισμό της δημαγωγίας, «έπαιζε» με τα αισθήματα εθνικής περηφάνιας του ελληνικού λαού και όπως είχε (στις 19/10/80) καταγγείλει, «με το σχέδιο Ρότζερς οριστικοποιείται ο περιορισμός του εθνικού εναέριου χώρου από τα 10 στα 6 μίλια». Εκεί ακριβώς ο Αβέρωφ αντέτεινε στον Α. Παπανδρέου:

«...Αυτό έγινε το 1960 και δεν αντετάχθη σε αυτό ούτε η κυβέρνηση του Κέντρου υπό τον δημοκράτη και πατριώτη Γ. Παπανδρέου...».

*

Φυσικά, ούτε το ανέξοδα λαλίστατο - τότε - ΠΑΣΟΚ «αντετάχθη» ποτέ. Οπότε και στο θέμα των ΝΑΤΟικών περιορισμών στον εθνικό εναέριο χώρο υπάρχουν δύο υπογραφές: Μία της ΝΔ και μία του ΠΑΣΟΚ. Η συνέχεια αυτής της πολιτικής, η ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, δηλαδή, είναι τα όσα ξεφούρνισε προχτές ο κ. Σπηλιωτόπουλος στην εφημερίδα «Χουριέτ».

«Η τραγωδία της Κύπρου» είναι «μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ».

*

Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι η πρώτη πρώτη παράγραφος της διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ της «3ης Σεπτέμβρη». Αυτά έλεγε το ΠΑΣΟΚ. Το 1974.

*

Σήμερα, έπειτα από 30 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον το κόμμα του αμερικανόπνευστου «σχεδίου Ανάν» και της «ευρω-διχοτόμησης» του νησιού. Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του, ο «πολύ καλός φίλος» του Πάουελ και της Ολμπράιτ, εκπροσωπούν ένα πολιτικό φορέα που ενόσω ήταν κυβέρνηση, δέχτηκε τα περισσότερα συγχαρητήρια από κάθε άλλη κυβέρνηση στον πλανήτη, από τον Μπους...

*

«Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της πατρίδας μας», έλεγε η διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη». Το 1974.

*

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που έφτασε να επιτάσσει (!) περιουσίες Ελλήνων πολιτών στην Κρήτη και να τις παραχωρεί για τις «ανάγκες» της βάσης της Σούδας. Είναι το κόμμα που έστειλε Ελληνες φαντάρους να υπηρετούν υπό τις διαταγές Αμερικανών διοικητών στο Αφγανιστάν, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο. Είναι το κόμμα του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», της επέκτασης της «ετεροδικίας» και των «τρομονόμων» made in USA...

*

«(Θέλουμε) απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου» και «της οικονομικής ολιγαρχίας», έλεγε η διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη». Το 1974.

*

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που έδωσε τα «Ελληνικά Πετρέλαια» στον Λάτση, το αεροδρόμιο στους Γερμανούς, το Ρίο-Αντίρριο στους Γάλλους. Είναι το κόμμα του Πάχτα. Οσο για τη σχέση του με την ντόπια ολιγαρχία, δε χρειάζεται να μιλήσουμε εμείς:

*

«Δεν υπήρξε στην ιστορία της μεταπολίτευσης πιο φιλική κυβέρνηση προς το κεφάλαιο - και δη το μεγάλο κεφάλαιο - από την κυβέρνηση Σημίτη» (!) έγραφε πριν ένα χρόνο το εξόχως φιλοκυβερνητικό «Βήμα» (27/8/2003)...

*

«Κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου», έλεγε η «3η Σεπτέμβρη». Το 1974.

*

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα των «νέων τζακιών». Του Νεονάκη και της Σοφοκλέους. Το κόμμα που επαίρεται ότι ξεπούλησε όλο το τραπεζικό σύστημα στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μαζί με τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και έφτασε να έχει βγάλει στο σφυρί μέχρι και τις παραλίες και τα δάση (ελέω ΕΟΤ) αυτού του τόπου...

*

«Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς» του ιμπεριαλισμού, έλεγε η διακήρυξη της «3ης Σεπτέμβρη». Το 1974.

*

Σήμερα, εδώ γελάνε...

*

«Το ΠΑΣΟΚ καλεί τον ελληνικό λαό (...) για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα», έλεγε η «3η Σεπτέμβρη». Το 1974.

*

Σήμερα, εδώ το δάκρυ (από τα γέλια) τρέχει κορόμηλο...

*

Ισως τεθεί για μια ακόμα φορά το ερώτημα: «Τότε που τα έλεγαν αυτά, άραγε τα πίστευαν;».

*

Την απάντηση την είχε δώσει ο ίδιος ο Αντρέας Παπανδρέου, σε χρόνο ανύποπτο. Τότε που ακόμα το «παπατζηλίκι» λαφυραγωγούσε ιδέες και καπηλευόταν οράματα. Στο βιβλίο του «Πατερναλιστικός Καπιταλισμός» το ομολογούσε περίτρανα: Υπάρχουν κόμματα, έλεγε ο ιδρυτής του ΠΑΣΚ, που μπορεί να κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «σοσιαλισμός», αλλά να μην πιστεύουν ούτε μια κουβέντα από όσα τάζουν!

*

Επειτα από 30 χρόνια οβιδιακής μετάλλαξης, λοιπόν, η χτεσινή «νέα διακήρυξη» του κ. Γιώργου Παπανδρέου ήταν μάλλον περιττή. Οχι μόνο γιατί ο ίδιος στερείται των ιδιαίτερων ικανοτήτων που είχε ο πατέρας του στο «παπατζηλίκι». Αλλά και - κυρίως - επειδή οι πάντες, πλέον, γνωρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι καν το κόμμα της κ. Ματσούκα. Είναι ένα «νέο» και «ωραίο ξεκίνημα» για Ανδριανόπουλους και Μάνους...