Η «φιλευσπλαχνία» τους είναι τόσο αηδιαστική όσο και η απανθρωπιά τους.

Η είδηση του θανάτου ενός ανθρώπου από το κρύο, εν έτει 2011, μέσα στην καρδιά της πρωτεύουσας του Πολιτισμού, στην Αθήνα, ενός αστέγου που στην κυριολεξία ξεπάγιασε, έθεσε σε θαυμαστή λειτουργία τους δακρυικούς αδένες τους. Βροχή τα κροκοδείλια δάκρυα.

*

Ολοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι, που τώρα εκφράζουν την πικρία τους για την «τραγωδία», είναι προφανές: «Επεσαν από τα σύννεφα»...

Αλλά μην τους κατηγορείτε. Δεν φταίνε. Ούτε παριστάνουν τους «ευαίσθητους - ανήξερους». Απλώς, έτυχε να μην περνούν από φανάρια. Αυτοί δεν κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια. Δεν κοιτάζουν στα πάρκα.

Πού να ξέρουν, λοιπόν, ότι μόνο στην Αθήνα πάνω από 8.000 άνθρωποι είναι άστεγοι. Πού να ξέρουν ότι σε όλη την Ελλάδα οι άστεγοι υπολογίζονται όχι λιγότεροι από 20.000. Πού να ξέρουν για το συνωστισμό στις ουρές των συσσιτίων.

*

Ας τους πληροφορήσουμε λοιπόν:

Στη χώρα του Παπανδρέου, του Σαμαρά και του Καρατζαφέρη, στη χώρα που οι Στρος Καν και οι Γιούνκερ εύχονται «καλό κουράγιο» στον ελληνικό λαό, μόνο μέσα σε μια διετία και μόνο από το Ιδρυμα Αστέγων του Δήμου Αθήνας,

ο αριθμός των ανθρώπων που τρέφεται με συσσίτιο αυξήθηκε πάνω από 300%!

*

Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά και δημοσιευμένα («Ριζοσπάστης», 4/9/2010):

Στο πρόγραμμα σίτισης του πρώτου δήμου της χώρας,

το α' εξάμηνο του 2008 μοιράζονταν 1.200 μερίδες φαγητό.

Το 2009 έφτασαν τις 2.500.

Το α' εξάμηνο του 2010 από το πρόγραμμα έφτασαν να σιτίζονται 4.000 άτομα!

*

Ας τους πληροφορήσουμε, επίσης, ότι:

Μόνο στην Αθήνα, πάνω από 7.000 είναι οι άνθρωποι που εξοικονομούν τα αναγκαία σε ρουχισμό και υπόδηση από τα παζάρια φιλανθρωπίας που στήνονται δύο με πέντε φορές το χρόνο.

*

Και κάτι ακόμα:

Μέσα στο συγκεκριμένο διάστημα, ο αριθμός των Ελλήνων που καταφεύγουν στις ουρές των συσσιτίων αυξήθηκε κατά 400%! Σήμερα, οι 9 στους 10 ανθρώπους, που κάθε μέρα αναζητούν την τροφή τους στα συσσίτια που διοργανώνει ο Δήμος Αθηναίων, δεν είναι μετανάστες. Είναι Ελληνες.

Ναι. Η φτώχεια, η εξαθλίωση και ο θάνατος (ο θάνατος!) λόγω ένδειας δεν γνωρίζουν χρώμα, φυλή ή νομιμοποιητικά έγγραφα.

«Εξηγήσεις» έδωσε βράδυ της Καθαρής Δευτέρας ο αρμόδιος υπουργός Δημ. Ρέππας, με αφορμή τα όσα υφίσταντο - τη στιγμή ακριβώς που μιλούσε - μερικές χιλιάδες ταξιδιώτες στην Εθνική οδό, στο ύψος της Μαλακάσας.

Θυμίζουμε ότι ο κ. Ρέππας είναι ο ίδιος που έχει προβλέψει ότι κάποια στιγμή η κοινωνία θα αντιγυρίσει ανοικτά τα πέντε της δάκτυλα σε όσους της απευθύνονται και της συμπεριφέρονται με προτεταμένο το δάκτυλο.

*

Ο κ. Ρέππας, λοιπόν, έκανε δηλώσεις, οι οποίες μάλιστα ήταν και μακροσκελείς. Πράγμα, ωστόσο, αχρείαστο. Διότι ό,τι είχε να πει ο υπουργός, το είπε με το που άνοιξε το στόμα του. Από την πρώτη κιόλας φράση του:

Την ευθύνη της λειτουργίας και της ασφάλειας των δρόμων, ανέφερε ο υπεύθυνος υπουργός, την έχουν οι «παραχωρησιούχοι»! Οι εργολάβοι, δηλαδή! Αυτοί, δηλαδή, που προχτές δεν άνοιγαν τα διόδια, στοιβάζοντας παιδιά και γυναίκες για ώρες στο χιονιά.

*

Βέβαια - φαινόταν από το σπαρακτικό τόνο της φωνής του - ο κ. Ρέππας ήταν πολύ λυπημένος για όλα αυτά.

Θα έπρεπε να το γνωρίζει όμως ο κύριος υπουργός (κοτζάμ υπουργός που είναι) ότι έτσι την εννοούν τη λειτουργία των δρόμων οι «παραχωρησιούχοι». Για να περάσεις από τους «δρόμους τους» πρέπει να πληρώσεις «λύτρα». Βρέχει - χιονίζει.

Και όλα αυτά - για να μην παρεξηγούμεθα - είναι νόμιμα. Εχουν γίνει με νόμους. Νόμους πους ψήφισαν και που τους εφαρμόζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Σύμφωνα δε με την ηθική των «παραχωρησιούχων» είναι και ηθικά...

*

Με τούτα και με εκείνα, επομένως, τι να σου κάνει η έρμη η κυβέρνηση. Η χώρα, οι δρόμοι της, ανήκουν στους «παραχωρησιούχους». Το εξήγησε περίφημα ο κύριος υπουργός. Δικά του τα λόγια. Ο υπουργός - σημειωτέον - είναι της γνωστής κυβερνήσεως: Της κυβερνήσεως των «αντιεξουσιαστών».

Ας το «ζυγίσουν», λοιπόν, τόσο εκείνοι που εγκλωβίστηκαν προχτές στη Μαλακάσα, όσο και οι υπόλοιποι που έχουν εγκλωβιστεί σε ένα κράτος «παραχωρητήριο». Και ας γνωρίζουν: Οσο θα ψάχνουν από ποιο δρόμο θα φτάσουν στον πρωθυπουργό για να του παραδώσουν το μισθό και τη σύνταξή τους και επειδή στο μεταξύ τα διόδια είναι κλειστά και η πρόσβαση στον πρωθυπουργό δύσκολη, τις εισπράξεις τις κάνουν οι «παραχωρησιούχοι»...

*

(*) Β. Ι. Λένιν, «Απαντα», τόμος 26, σελ. 361, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

«Ιδιοκτησία

Παραγωγικότητα

Κατανάλωση

Κέρδος

Αποκτήνωση

Χυδαιότητα

Απανθρωπιά

Ιδιοκτησία»

*

(Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, «Κείμενα μικράς πνοής», εκδόσεις «Κέδρος»)

Η στήλη, την περασμένη βδομάδα, υποχρεώθηκε λόγω ανωτέρας βίας (άλλωστε μόνο λόγοι «ανωτέρας βίας» δικαιολογούν τέτοιες αποκοτιές) να διανύσει επί της Εθνικής οδού τη διαδρομή Αθήνα - Πάτρα - Πύργος και τούμπαλιν.

*

Κατόπιν της νέας αυτής τρομακτικής εμπειρίας, το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ενώσουμε τη φωνή μας με όσους υποστηρίζουν πως:

Αυτοί που έχουν διαχρονικά την ευθύνη για την κατασκευή, τη λειτουργία, την ποιότητα, την ασφάλεια αυτού του δρόμου και όλων των ομοειδών - δρόμοι για τους οποίους ζητούν και διόδια! - είναι λεχρίτες!