Τα στοιχεία είναι γνωστά. Τα γνωρίζουν πρώτοι και καλύτεροι όσοι πανηγυρίζουν για την «πτώση του Τείχους». Με εξαίρεση, όμως, τον «Ρ», δεν έχουν δημοσιευτεί πουθενά αλλού.

Ας τα κωδικοποιήσουμε, λοιπόν, για να δούμε επί ποιων κεφαλών έπεσαν τα «συντρίμμια του Τείχους» και πώς μετριέται η «ελευθερία» και η «δημοκρατία» της ανατροπής, πρώτα και κύρια στην ίδια την πρώην Σοβιετική Ενωση, στη σημερινή Ρωσία.

Εκεί δηλαδή όπου προχτές ο Μεντβέντεφ κήρυξε την «οριστική ρήξη» με το σοβιετικό παρελθόν και όπου - στο πλαίσιο του καπιταλιστικού παρόντος - το άθροισμα των περιουσιών των 400 πλουσιότερων «ολιγαρχών» Ρώσων φτάνει το μισό και πλέον του ΑΕΠ της χώρας:

• Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, ο πληθυσμός της Ρωσίας, λόγω της εκτίναξης της θνησιμότητας, έχει μειωθεί κατά 10 εκατομμύρια, υπολογίζεται ότι η μείωση του πληθυσμού μέχρι το 2025 θα φτάσει τα 18 εκατομμύρια και μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 26 εκατομμύρια.

«Οι διαστάσεις και η άνευ προηγουμένου αύξηση της θνησιμότητας και η χειροτέρευση της υγείας του πληθυσμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι τόσο σημαντικές που εμφανίστηκε η απειλή της εθνικής ασφάλειας της χώρας», ήταν το συμπέρασμα στο οποίο έχει καταλήξει η 10η Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της Ρωσίας, που δημοσίευσε τα συμπεράσματά της σε άρθρο υπό τον τίτλο «Αργός θάνατος»...

• Το ποσοστό θνησιμότητας στη Ρωσία είναι τόσο υψηλό ώστε να συγκρίνεται με εκείνο των χωρών της Αφρικής.

Τα αίτια της αυξανόμενης θνησιμότητας αποδίδονται στην κατάρρευση του συστήματος υγείας, της πρόνοιας, της κακής διατροφής και της υπαγωγής των Ρώσων σε καθεστώς στρεσογόνων καταστάσεων, όπως η ανεργία...

• Σύμφωνα με τις μελέτες των αρχών της δεκαετίας, η γεννητικότητα στη Ρωσία από το 1987 μειώθηκε κατά δυο φορές, η θνησιμότητα αυξήθηκε κατά 1,5 φορές, ο αριθμός των θανάτων ξεπερνάει σταθερά τον αριθμό των γεννήσεων κατά 2,5 φορές. Στη Ρωσία η μεγάλη θνησιμότητα του ικανού για εργασία πληθυσμού από αφύσικες αιτίες είναι κατά 2,5 φορές υψηλότερη, απ' ό,τι στις προηγμένες χώρες και κατά 1,5 φορές υψηλότερη απ' ό,τι στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Σε μια σειρά περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας η διάρκεια ζωής των ανδρών δεν ξεπερνάει τα 55-56 χρόνια. Ο μέσος όρος για το σύνολο της χώρας είναι 61,4 χρόνια - πιο χαμηλό από το προσδόκιμο ζωής των ανδρών στο Μπαγκλαντές! Για σύγκριση: Η μέση διάρκεια ζωής των ανδρών το 1961 ήταν 64 χρόνια και των γυναικών 72 χρόνια.

• Σύμφωνα με τους επιστήμονες γιατρούς της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της Ρωσίας, «οι συνέπειες των γκορμπατσοφικο-γελτσινικο-πουτινικών μεταρρυθμίσεων οδήγησαν στο γεγονός ότι μέσα σε 10 χρόνια (1989-1999) όλες οι κατηγορίες ασθενειών στη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 15,4%».

Ακόμα ένας αριθμός που συγκλονίζει: Μόνο από τη μαζική έξαρση του αλκοολισμού που σημειώθηκε μετά την ανατροπή, στη Ρωσία έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι!

Για σύγκριση: Στα 10 χρόνια πολέμου στο Αφγανιστάν σκοτώθηκαν 12.000 στρατιωτικοί. Με άλλα λόγια, από το αλκοόλ πέθαναν στη μετασοβιετική Ρωσία κατά 250 φορές περισσότερα άτομα απ' όσους έχασε σε 10 χρόνια η Σοβιετική Ενωση στο Αφγανιστάν.

Κάτι ακόμα: Μόνο την τελευταία δεκαετία, όπως καταγράφεται από την υπηρεσία του ΟΗΕ, ο αριθμός των ναρκομανών αυξήθηκε κατά 60%, στη σημερινή Ρωσία υπάρχουν πάνω από 1,5 εκατομμύριο χρήστες ηρωίνης και τα κέρδη των εμπόρων ναρκωτικών ξεπερνούν ετησίως τα 75 δισ. δολάρια, αφού η Ρωσία έχει μετατραπεί στη μεγαλύτερη αγορά ηρωίνης με το 20% του παγκόσμιου εμπορίου του συγκεκριμένου «προϊόντος» να διενεργείται στο έδαφός της...

• Τρομακτικά είναι τα στοιχεία για τη θνησιμότητα των παιδιών και μητέρων. Η θνησιμότητα των παιδιών στον πρώτο χρόνο της ζωής τους είναι κατά 2-3 φορές υψηλότερη απ' ό,τι στις οικονομικά αναπτυγμένες χώρες.

Ο παιδικός πληθυσμός έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 12,3%. Η μητρική θνησιμότητα στη Ρωσία είναι κατά 5-10 φορές υψηλότερη απ' ό,τι στις οικονομικά αναπτυγμένες χώρες.

• Η μεταβατική διαδικασία από το σοσιαλισμό στην άγρια οικονομία της αγοράς συνοδεύτηκε, κατά την πρώτη μόνο δεκαετία, από πρωτοφανή στην ιστορία αύξηση των κοινωνικών νοσημάτων, όπως είναι η φυματίωση, η σύφιλη, η ναρκομανία, οι μολυσματικές ηπατίτιδες. Η θνησιμότητα από φυματίωση σε σύγκριση με το 1990 αυξήθηκε κατά 2,5 φορές. Από το 1990 έως το 1997 η νοσηρότητα από σύφιλη αυξήθηκε κατά 64 φορές.

Ας σημειωθεί ότι στα πλαίσια του σοβιετικού κράτους, στα πρώτα μόλις χρόνια της νεαρής Σοβιετικής Ενωσης δημιουργήθηκε το προσιτό σε όλους δωρεάν, πραγματικά λαϊκό σύστημα Υγείας, οι υπηρεσίες του οποίου αναγνωρίστηκαν σε όλο τον κόσμο και το οποίο συνετέλεσε σε συντομότατο χρονικό διάστημα να εξαλειφθούν στη Ρωσία οι μολυσματικές ασθένειες.

• Ο πραγματικός αριθμός των εκατομμυρίων ανέργων στη Ρωσία είναι ...άγνωστος.

Ο Μεντβέντεφ ισχυριζόταν τον περασμένο Φλεβάρη ότι οι άνεργοι ανέρχονταν σε ποσοστό 8,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Ενα μήνα αργότερα, όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών της χώρας, η ανεργία ήταν 10% και ο συνολικός αριθμός των ανέργων (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται όσοι έχουν τεθεί σε υποχρεωτική αργία) ξεπερνούσε τα 7,5 εκατομμύρια...

• Υπό τον τίτλο «Εξαρση της φτώχειας στη Ρωσία» περιέγραφαν τα διεθνή ειδησιογραφικά πρακτορεία την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα, πριν λίγους μήνες.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία για τους τρεις πρώτους μήνες του 2009, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας αυξήθηκε κατά 30% και έφτασε στα 24,5 εκατομμύρια, αριθμός που αντιστοιχεί στο 17,4% του πληθυσμού...

• Από τα μεγαλύτερα θύματα της ανατροπής στη Σοβιετική Ενωση, και όχι μόνο, ήταν τα παιδιά. Η ίδια η διευθύντρια της «Γιούνισεφ», η Κάρολ Μπέλαμι, είχε αναγκαστεί να παραδεχτεί, παρουσιάζοντας την έκθεση του 2004, ότι «η οικονομική ανάπτυξη (σ.σ. μετά το 1990) στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην ΕΣΣΔ απέκλεισε τα παιδιά». Ως παράδειγμα, η διευθύντρια της «Γιούνισεφ» είχε παρουσιάσει την πρώην Σοβιετική Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν, όπου λιγότερα από 70 στα 100 παιδιά πήγαιναν στο δημοτικό σχολείο.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία (και πάλι της «Γιούνισεφ»), ένα στα τρία παιδιά στη σημερινή Ρωσία ζει κάτω των ορίων της φτώχειας, στις ρωσικές πόλεις κυκλοφορούν πάνω από 2 εκατομμύρια «παιδιά του δρόμου», ενώ πάνω από 700.000 παιδιά βρίσκονται σε ιδρύματα, «παρατημένα» από τις οικογένειές τους.

Και κάτι ακόμα: Κάθε χρόνο στη μετασοβιετική Ρωσία εξαφανίζονται πάνω από 30.000 παιδιά τα οποία είτε καταλήγουν στη «βιομηχανία» λευκής σαρκός, την παιδική πορνεία, είτε θυσιάζονται στο εμπόριο οργάνων...