Τι προκαλεί τα κύματα της μετανάστευσης; Ποιος φταίει; Πόσο «δογματικές», «ξύλινες» και «γενικόλογες» είναι οι αναφορές των κομμουνιστών που καταδεικνύουν τον ιμπεριαλισμό ως αιτία του φαινομένου της προσφυγιάς, και που αν δεν αντιμετωπιστεί δεν πρόκειται να υπάρξει ανάσχεση του προβλήματος;

Αντί άλλης απάντησης στα παραπάνω, ας δώσουμε το λόγο στους «ειδικούς»:

*

Στα 42 εκατομμύρια έφθασε ο αριθμός των ανθρώπων που εγκατέλειψαν τις εστίες τους λόγω των πολέμων σε όλον τον κόσμο μέσα στο 2008. Στην ετήσια έκθεση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR) τονίζεται πως οι ξεριζωμένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα έφθασαν τα 26 εκατομμύρια ενώ οι πρόσφυγες σε άλλες πατρίδες, μεταξύ τους και όσοι έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο, ανέρχονται στα 16 εκατομμύρια, ένας αριθμός μικρότερος κατά 700.000 αναλογικά με το 2007. Εντούτοις, «οι νέοι υποχρεωτικοί εκτοπισμοί του 2009, που δεν περιλαμβάνονται στην ετήσια τούτη έκθεση, έχουν ισοσκελίσει αυτήν τη μείωση», υπογραμμίζεται στο ίδιο κείμενο.

Κυρίως αυτό οφείλεται στις συρράξεις στη Σρι Λάνκα, στη Σομαλία και στο Πακιστάν, όπου η επιχείρηση κατά των Ταλιμπάν στην επαρχία Σουάτ και μόνο αυτή έχει προκαλέσει την έξοδο 1,8 εκατομμυρίων κατοίκων. Οπως τονίζει ο Υπατος Επίτροπος του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, η κρίση των προσφύγων στο Πακιστάν είναι «ίσως εκείνη με τις μεγαλύτερες προκλήσεις από την κρίση στη Ρουάντα» το 1994. Η Αρμοστεία αποκαλύπτει επίσης πως το 80% των προσφύγων προέρχονται από τις αναπτυσσόμενες χώρες και ο Γκουτέρες επέκρινε τις πλουσιότερες χώρες για την πλημμελή υποστήριξή τους στις ανθρωπιστικές προσπάθειες, είτε στο Πακιστάν, είτε σε άλλες περιοχές.

Σε αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να προστεθεί και επιβράδυνση του συνολικού αριθμού των επαναπατρισμών (περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι), που αντανακλά, όπως τονίζει η Αρμοστεία, την επιδείνωση της κατάστασης στην ασφάλεια στο Σουδάν, ή το Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι επαναπατρισμοί μειώθηκαν κατά 17% και η επιστροφή των εκτοπισθέντων προσώπων κατά 34%.

Η υπηρεσία του ΟΗΕ εκτιμά πως «τουλάχιστον 5,7 εκατ., πρόσφυγες ζουν στη λήθη», μη διαθέτοντας «καμία άμεση λύση ενόψει». Μεταξύ των χωρών με το μεγαλύτερο αριθμό εκτοπισθέντων περιλαμβάνονται το Ιράκ (2,6 εκατομμύρια), το Νταρφούρ (2 εκατομμυρια) και η Σομαλία (1,3 εκατομμύρια). Και κάτι ακόμα: Σχεδόν οι μισοί από τους πρόσφυγες υπό την ευθύνη της Αρμοστείας είναι Αφγανοί και Ιρακινοί.

*

Αυτά περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, πλευρές της οποίας μεταδόθηκαν από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία ειδήσεων, μεταξύ αυτών και το ΑΠΕ που ήταν και η πηγή της στήλης για την άντληση των στοιχείων. Κι όμως. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έφτασαν στην λεγόμενη κοινή γνώμη. Τα ΜΜΕ, που βομβαρδίζουν καθημερινά τον ελληνικό λαό με τον παραληρηματικό λόγο των εκπροσώπων του ρατσισμού και του εθνικισμού, που διαγκωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα μεταδώσει «πρώτο» την είδηση για τη συγκρότηση στρατοπέδων συγκέντρωσης, την «έθαψαν» την έκθεση. Γιατί, άραγε;

Ακόμα κι αν δεν υπήρχε η τεράστια εμπειρία, ήδη από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, για τον ατελέσφορο ρόλο της λεγόμενης ατομικής τρομοκρατίας.

Ακόμα κι αν δεν υπήρχε η καταγεγραμμένη πλέον ιστορική γνώση για το σκοτεινό ρόλο των συγκεκριμένων ομάδων στη Δυτική Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες.

Ακόμα κι αν δεν είχαν εξαχθεί ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα και δεν είχε σωρευτεί πλήθος πληροφοριών και στοιχείων για τις πολυπλόκαμες σχέσεις αυτών των ομάδων με κέντρα και υπηρεσίες.

Θα αρκούσε, να τεθούν μερικά πολύ απλά ερωτήματα και να απαντηθούν με βάση την απλή, την κοινή (και τόσο σοφή) λογική, ώστε να υπάρξει μια ασφαλής εκτίμηση ως προς το τι στοχεύουν και για το πού θέλουν εξ αντικειμένου να οδηγήσουν τα πράγματα τα αθύρματα με τα κουμπούρια που έδρασαν προχτές στην Αθήνα.

*

Η δράση τους, λοιπόν,

υπηρετεί, ναι ή όχι, το κλίμα της τρομοϋστερίας,

βολεύει, ναι ή όχι, αυτούς που θέλουν να γεμίσουν τον τόπο ρουφιανοκάμερες,

εξυπηρετεί, ναι ή όχι, όσους ψηφίζουν τους τρομονόμους,

διευκολύνει, ναι ή όχι, τη νομιμοποίηση μέτρων αστυνομοκρατίας και κατασταλτικής αυθαιρεσίας,

ενισχύει, ναι ή όχι, τον επεμβατικό ρόλο συμμάχων, φίλων και κάθε λογής πρακτορείων στο εσωτερικό της χώρας,

τροφοδοτεί, ναι ή όχι, τον δικομματικό και ακροδεξιό πολιτικό λόγο που ξιφουλκεί κατά των ελευθεριών και των δικαιωμάτων στο όνομα της ασφάλειας,

βοηθά, ναι ή όχι, στην ποινικοποίηση και στην ενοχοποίηση των πάντων,

καλλιεργεί, ναι ή όχι, το έδαφος για τη στρατιωτικοποίηση και το γενικευμένο φακέλωμα,

υπονομεύει, ναι ή όχι, τη μαζική, οργανωμένη, πολιτική πάλη,

σπρώχνει, ναι ή όχι, στην παθητικοποίηση και στο φόβο την κοινωνία,

αξιοποιείται, ναι ή όχι, από το σύστημα για τη συκοφάντηση των αντιπάλων του.

*

Πλήθος είναι τα ερωτήματα που μπορούν να τεθούν. Και όλα - μα όλα - καταλήγουν στην ίδια απάντηση:

Εκείνος που ωφελείται από τους πιστολέρο των σεχτών του εγκλήματος, δεν είναι ο λαός, δεν είναι οι εργαζόμενοι, δεν είναι τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ωφελείται εκείνος που χρειάζεται χειροπιαστά άλλοθι, για να εντείνει τη βία του κατά του λαού. Ωφελούνται εκείνοι που ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν στην πιάτσα οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» ή τα ενεργούμενα σαν αυτούς που έδρασαν προχτές στα Πατήσια, φροντίζουν να τους κατασκευάζουν...

Εξαιρετική η «προσφορά» της εφημερίδας του κ. Μπόμπολα, του «Εθνους», προς τους αναγνώστες της.

Με τη χορηγία μεγάλης (κρατικής μάλιστα) τράπεζας άρχισε να μοιράζει την έκδοση που τιτλοφορείται «Οι Πόλεμοι του 20ού Αιώνα». Εκεί, λοιπόν, μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν «Το πραξικόπημα του Λένιν» (!), ότι «το πραξικόπημα των μπολσεβίκων τον Οκτώβριο του 1917 (...) χρηματοδοτήθηκε και υποστηρίχτηκε από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες» (!), ότι «ο Λένιν συνεπώς ήταν ένας ταραχοποιός με περιορισμένο αριθμό οπαδών που ευνοούσε τη βία», επίσης δημοσιεύονται φωτογραφίες (όπως η κλασική φωτογραφία που ο Λένιν εκφωνεί λόγο σε μαζική συγκέντρωση στην Πετρούπολη), οι οποίες συνοδεύονται από λεζάντες του τύπου «ο Λένιν, ηγέτης της φατρίας των εξτρεμιστών (...) δημαγωγεί προς τις μάζες του Πέτρογκραντ», ενώ παρακάτω διαβάζουμε για την Ρόζα Λούξεμπουργκ που «υποδαύλιζε τους εργάτες» και τον Καρλ Λίμπκνεχτ που ήταν από «τα πιο εξτρεμιστικά στοιχεία»...

Κατόπιν αυτών, για την «προσφορά» της εφημερίδας «Εθνος», δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε (όλοι μαζί): «Ζήτω το "Εθνος"»!

Στην προχτεσινή συνεδρίαση κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ με τη συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου (μια συνεδρίαση που διεξήχθη λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του αστυνομικού), η ατζέντα της σύσκεψης περιλάμβανε θέματα ασφαλείας, τρομοκρατίας και... μετανάστευσης!

Η σημειολογία των «σοσιαλιστών» μας είναι κάτι παραπάνω από εξοργιστική. Μετά τα περί «μηδενικής ανοχής», δανεισμένα από το φασιστοειδές, πρώην δήμαρχο Νέας Υόρκης, τον Τζουλιάνι, έφτασαν να «τσουβαλιάζουν» τη μετανάστευση με την τρομοκρατία! Αλήθεια, πόσο πιο κάτω έχει ακόμα ο κατήφορος σ' αυτό το ιδιότυπο «χέρι - χέρι» του ΠΑΣΟΚ με τον Καρατζαφέρη;...