Αύριο το απόγευμα σε Ολομέλεια η συζήτηση του προγράμματος δράσης
Ως προς το πρόγραμμα για την επόμενη περίοδο, στην αυριανή Ολομέλεια θα τεθούν για συζήτηση οι βασικοί άξονες δράσης της «Συμπαράταξης», όπως αυτοί προσδιορίστηκαν στη διάρκεια της Γραμματείας την περασμένη Δευτέρα. Δύο πρώτες εκδηλώσεις προετοιμάζονται ήδη και θα είναι ημερίδες αφιερωμένες στην «Αισθητική της πόλης» και την «Πολιτική κήδευση», θέματα για τα οποία υπάρχουν ήδη επεξεργασμένες θέσεις.
Για την καλύτερη λειτουργία της Κίνησης, η Γραμματεία της Συμπαράταξης επισημαίνει την ανάγκη παραπέρα ανάπτυξης δράσης των Διαμερισματικών Επιτροπών προκειμένου να αντιμετωπιστούν με ακόμη πιο αποτελεσματικό τρόπο τα τοπικά προβλήματα, σε σύνδεση με την κεντρική πολιτική της «Συμπαράταξης».
Στην κατεύθυνση αυτή προσδιορίζονται άξονες δράσης:
Από τις μέχρι τώρα συζητήσεις στη Γραμματεία θετικό κρίνεται το έργο της «Συμπαράταξης» στη διάρκεια του περασμένου χρόνου, με σημαντική μάλιστα παρουσία και συμβολή στο Δημοτικό Συμβούλιο. Καταγράφεται ήδη ως η μοναδική παράταξη που δρα συγκροτημένα μέσα στο συμβούλιο με όλους τους συμβούλους να έχουν λόγο, γεγονός που έχει κατοχυρώσει και ανάμεσα στους συμβούλους των άλλων παρατάξεων το κύρος της «Συμπαράταξης». Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα είναι η επανεκλογή στη Δημαρχιακή Επιτροπή του Στ. Λάμπρου.
Εκτιμάται ότι οι δραστηριότητες της «Συμπαράταξης» αγγίζουν ήδη ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πόλης, παρά το γεγονός ότι η δράση της αποσιωπάται συστηματικά από την πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σε σχέση μ' αυτό, καταγράφεται η προκλητική προβολή του κενού λόγου του Δ. Αβραμόπουλο, ενώ ταυτόχρονα σιωπή επιβάλλεται για τα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αθηναίοι και τα οποία καθημερινά αναδεικνύει η «Συμπαράταξη».
Στο διάστημα που πέρασε η Συμπαράταξη κάνοντας πράξη τη θέση της ότι η ΤΑ πρέπει να έχει λόγο σε όλα τα ζητήματα, πραγματοποίησε μια σειρά από εκδηλώσεις, με σημαντικότερη τη διοργάνωση της ημερίδας «Πολεοδομικές παρεμβάσεις στην Αθήνα». Οχι μόνο γιατί ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Λεων. Αυδή, αλλά κυρίως γιατί είχε επιστημονική επάρκεια και μεγάλη συμμετοχή ευρύτερου κόσμου της πολιτικής και επιστημονικής κοινότητας.
Σημαντικές είναι και οι παρεμβάσεις της «Συμπαράταξης» σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινή ζωή του Αθηναίου πολίτη. Ζητήματα ρατσιστικών διακρίσεων σε βάρος αλλοδαπών, φέρνοντας παρόμοια θέματα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Συμμετείχε με όλες τις δυνάμεις της στις κινητοποιήσεις για τη σωτηρία των ελεύθερων χώρων, όπως στο Πεδίον του Αρεως, στο Θων, στο ΚΑΠΑΨ και στα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στο συντονιστικό κατά της αναθεώρησης του άρθρου 24. Στο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, καθώς και στο συνέδριο γυναικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Πάτρα.
Η δράση της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» αναπτύχθηκε σε άμεση σχέση με την πάλη για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε και στη Γραμματεία, η Συμπαράταξη καταγράφηκε ως ο αντίπαλος πόλος σ' αυτήν την πολιτική, γεγονός που τη χρεώνει με το βάρος να αναπτύξει παραπέρα τη δράση της, έτσι που να εξασφαλίζει και τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτής της πολιτικής. Μια συσπείρωση, η ανάγκη της οποίας καθίσταται, πλέον, ακόμα πιο επιτακτική με βασικό στόχο την ισχυροποίηση της πάλης ενάντια σε μια πολιτική που θέλει τον πολίτη της πρωτεύουσας να αισθάνεται ξένος στην ίδια του την πόλη.
Μια πολιτική που εκτός των άλλων χρησιμοποιεί με το χείριστο τρόπο το Δήμο της Αθήνας και ως προγεφύρωμα και μέσο για την ανάδειξη πολιτικών πρωτοβουλιών που λειτουργούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ως δεκανίκι του συστήματος, απορροφώντας τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας. Η αξιοποίηση Αβραμόπουλου σ' αυτή την κατεύθυνση είναι χαρακτηριστική. Και υπό αυτό το πρίσμα, η παραπέρα συσπείρωση δυνάμεων γύρω από τη «Συμπαράταξη», κάτω και από τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται με τις αποχωρήσεις από τα δημοτικά πράγματα των Δ. Αβραμόπουλου και Μ. Δαμανάκη, αναδεικνύεται σε άμεση ανάγκη.
Κι αυτό όχι μόνο γιατί σε κάθε Δημοτικό Συμβούλιο εμφανίζεται με προτάσεις, θέσεις και σκέψεις. Αλλά κυρίως, γιατί παρουσιάζει σημαντικές πρωτοβουλίες και δράση έξω από αυτό, συνεργαζόμενη με τους κατοίκους, τους συλλόγους και τους φορείς κάθε γειτονιάς και συνοικίας της Αθήνας, πρακτική ανύπαρκτη για όλες τις άλλες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία, η διεκδίκηση των ελεύθερων χώρων, αποτελούν μόνο ένα μικρό δείγμα της ουσιαστικής πολιτικής δουλιάς που έχει πραγματοποιήσει η «Συμπαράταξη» τα δύο αυτά χρόνια τόσο εντός, όσο και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» κατήγγειλε ευθύς εξαρχής τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας, παίρνοντας ταυτόχρονα μέρος σε όλες τις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις της περιόδου. Είχε ζητήσει από το Δημοτικό Συμβούλιο να εκδώσει ψήφισμα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στη γειτονική χώρα. Τέλος, σε πρόσφατο ΔΣ, η «Συμπαράταξη» ζήτησε να εκδοθεί ψήφισμα από το Δημοτικό Συμβούλιο, καταδικάζοντας τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου με τις θανατηφόρες συνέπειες για τους κατοίκους της Γιουγκοσλαβίας, ακόμα και μετά τους βομβαρδισμούς, κάτι που η δημοτική αρχή αρνήθηκε σε δύο συνεχόμενα Δημοτικά Συμβούλια να εγκρίνει με τη γνωστή λογική της... «έλλειψης χρόνου».
Αντιτάχτηκε από την αρχή στην επίσκεψη του αρχιδολοφόνου Προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Κλίντον, αποστέλλοντας επιστολή στο δήμαρχο της Αθήνας και μετέχοντας στη μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας προς την αμερικάνικη πρεσβεία.
Προειδοποίησε τη δημοτική αρχή για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 τόσο για τους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους στην τσιμεντένια Αθήνα όσο και για τις δραματικές αλλαγές που θα υποστεί το Ρυθμιστικό Σχέδιο της πόλης.
Πάλεψε και παλεύει καθημερινά για τη διατήρηση του πρασίνου και των ελεύθερων χώρων στην πόλη της Αθήνας. Βρίσκεται καθημερινά με όλες τις δυνάμεις της δίπλα στους αγώνες των κατοίκων και των συλλόγων που θέλουν μια ανθρώπινη πόλη. Τάχθηκε από την αρχή ενάντια σε κάθε τροποποίηση του άρθρου 24, συμμετέχοντας ενεργά στο περιβαλλοντικό κίνημα που έχει ήδη δημιουργηθεί. Ζήτησε ουσιαστική αναβάθμιση της πρωτεύουσας και στέκεται δυναμικά απέναντι σε όλες τις δυνάμεις που υποστηρίζουν τη «φωταδίστικη» ανάπλαση του Αβραμόπουλου. Συμπαραστάθηκε στους διωκόμενους επαγγελματοβιοτέχνες του Ψυρρή και του Μοναστηρακίου, τους οποίους εκδίωξε με τον χειρότερο τρόπο ο Αβραμόπουλος και η «παρέα» του.
Υποστήριξε τους μετανάστες, ζητώντας δημιουργία «Σπιτιών των Μεταναστών», όπου και θα προσαρμόζονταν πλήρως στη νέα τους πατρίδα. Στάθηκε δίπλα στους Κούρδους και Τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες, πετυχαίνοντας να τους παραχωρηθεί για ένα ορισμένο διάστημα η πλατεία Κλαυθμώνος για να αναδείξουν τα προβλήματά τους στους κατοίκους της Αθήνας. Ενδιαφέρθηκε, τόσο με τις επιστολές του Λεων. Αυδή στο δήμαρχο όσο και με τις ανακοινώσεις της στο λαό της πρωτεύουσας, για την υγιεινή των προσφύγων που είχαν στοιβαχτεί στην πλατεία Κουμουνδούρου, απαιτώντας άμεση λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Απαίτησε από το δήμο προϋπολογισμό που να στηρίζει τις λαϊκές ανάγκες και αντιτάχτηκε στη φοροεισπρακτική λογική της δημοτικής αρχής. Ταυτόχρονα, διεκδικεί τους παρακρατημένους πόρους του δήμου και της ΤΑ γενικότερα από την κεντρική διοίκηση. Ζητάει την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης και αντιπαρατίθεται στη λογική του «μάνατζμεντ», στην οποία επιχειρεί να εντάξει η κυβέρνηση την ΤΑ.