Διεπιστημονική επιτροπή για δράση προς διεθνείς οργανισμούς, πολιτειακά όργανα, πολιτιστικούς και επιστημονικούς συλλόγους και άλλους φορείς, κατά της καταστροφής του αρχαιολογικού χώρου στου Μακρυγιάννη λόγω του Νέου Μουσείου Ακρόπολης (ΝΜΑ) συστάθηκε προχτές, στην ανοιχτή συζήτηση που οργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή επτά συλλόγων και κινήσεων που αντιδρούν στη χωροθέτηση του ΝΜΑ.

Θέμα της συζήτησης ήταν «Η καταλληλότητα ή μη της θέσης Μακρυγιάννη για την ανέγερση του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η καταστροφή ή διατήρηση των αρχαιολογικών ευρημάτων, ο βαθμός αλλοίωσης του περιβάλλοντος χώρου και οι επιπτώσεις». Η αθρόα προσέλευση πολιτών και ο συντονισμός μαζικών φορέων δείχνει πως όλο και περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί ότι η χωροθέτηση του ΝΜΑ στου Μακρυγιάννη και το κτίριο που θα κατασκευαστεί, αποτελούν, ουσιαστικά, την «ταφόπλακα» του Ιερού Βράχου. Διαπίστωση, την οποία υποστήριξαν οι τεκμηριωμένες εισηγήσεις πολλών ειδικών (αρχιτεκτόνων, νομικών κ.ά.), με προβολή ανατριχιαστικών διαφανειών από τη συνεχιζόμενη καταστροφή της αρχαίας πόλης.

Ενδεικτικό στοιχείο για τον προσανατολισμό των υποψηφίων δημάρχων της Αθήνας ήταν το γεγονός ότι εκτός του Σπύρου Χαλβατζή, υποψήφιου δημάρχου με τη «Συμπαράταξη για την Αθήνα» και του εκπροσώπου της «Δημοτικής Κίνησης», Γιάννη Δημαρά, καμία άλλη δημοτική παράταξη δε συμμετείχε σε μια συζήτηση για ένα σημαντικότατο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι Αθηναίοι, αν τα κυβερνητικά σχέδια προχωρήσουν. Φυσικά, «έλαμψαν» διά της απουσίας τους και οι αρμόδιοι των υπουργείων που προσκλήθηκαν.

Στην εκδήλωση διαβάστηκε χαιρετισμός του ακαδημαϊκού και γγ της Αρχαιολογικής Εταιρείας, Β. Πετράκου, ο οποίος χαρακτήρισε τη χωροθέτηση του ΝΜΑ ως «σκόπιμη καταστροφή». Για τους αρχαιολόγους που συμμετέχουν σε αυτήν, σημείωσε ότι «δε διαθέτουν το ήθος, που είναι αναγκαίο, για την καλλιέργεια και τη διδασκαλία της αρχαιολογίας» και στους μη αρχαιολόγους καταλόγισε «έλλειψη μόρφωσης».

Πρόσθεσε ότι ενώ το ΝΜΑ ήταν «όνειρο γενεών», τώρα «γίνεται εφιάλτης». «Γιατί για την κατασκευή του μέσα σε μια πολυάνθρωπη συνοικία, πρέπει να καταστραφεί ένα αρχαίο εκτεταμένο οικοδομικό συγκρότημα, άρτια διατηρημένο, το οποίο δεν έχει δημοσιευτεί». «Η καταστροφή που θα γίνει, αποτελεί συνεπή πολιτική μετά την καταστροφή του Μαραθώνος, η οποία αφαίρεσε από τον τόπο την ηθική σημασία του και την αντικαθιστά με την έννοια του κέρδους, της διασκέδασης και της αναψυχής. Εδώ θα κατασκευάσουν ένα εμπορικό κέντρο αρχαίων ιδεών». Και κατέληξε: «Οι δάσκαλοι των σημερινών αρχαιολόγων που συμβάλλουν στην καταστροφή, αν ζούσαν, θα απέστρεφαν το βλέμμα από αυτούς τους μαθητές τους».

Ο Σπ. Χαλβατζής σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «είμαστε σήμερα εδώ γιατί θέλουμε να είμαστε μαζί με τους ευαισθητοποιημένους κατοίκους, οι οποίοι δε μάχονται για δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις σας, γιατί πιστεύουμε ότι τα αιτήματα των κατοίκων είναι δίκαια». Για τη χωροθέτηση του ΝΜΑ είπε ότι «πρόκειται για βάρβαρη επέλαση ανθρώπων που έχουν επιστημονικούς τίτλους και επιστημονική καταξίωση. Ομως, αυτούς τους τίτλους τους αξιοποιούν όχι για το συλλογικό συμφέρον, αλλά για να στηρίξουν μια καταστροφική πολιτική».

Πρόσθεσε ότι η «Συμπαράταξη» αντιλαμβάνεται την πόλη όχι «γενικά και αόριστα σαν σύνολο κτιρίων, γυάλινων ή "βωβών" (σ.σ. λογοπαίγνιο για την καταστροφή του "Θων" από τον Βωβό). Μας ενδιαφέρουν οι λειτουργίες της πόλης που διευκολύνουν τη ζωή των εργαζομένων, των κατοίκων, των παιδιών που παίζουν μπάλα... στο τσιμέντο και η διευκόλυνση των ατόμων με ειδικές ανάγκες σε όλες τις λειτουργίες της πόλης».

Υπογράμμισε ότι η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι προτεραιότητα για τη «Συμπαράταξη». «Η πολιτιστική κληρονομιά δεν είναι εμπόρευμα. Δεν μπορούμε να δεχτούμε την κατασκευή του μουσείου σ' αυτή τη θέση, γιατί καταστρέφει ολόκληρη περιοχή, επιβαρύνει και δεν αναδεικνύει τα μνημεία. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και προτάσεις, που δεν απέχουν από την περιοχή». Και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι η «Συμπαράταξη» «θα στηρίζει πάντα τους αγώνες που είναι για το συλλογικό συμφέρον».

Τη σαιξπηρική «Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» θα ανεβάσει το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης στις 2 Ιουλίου στην Κοζάνη, για να ακολουθήσει περιοδεία στα διάφορα φεστιβάλ. Πρόκειται για ένα θεατρικό παιχνίδι, αυθαίρετο, γοητευτικό, αποκαλυπτικό, όπου εφαρμόζονται οι νόμοι της θεωρίας των πιθανοτήτων. Στηρίζεται στο εύρημα των διδύμων αδελφών που χάθηκαν και συναντώνται χωρίς να γνωρίζει ο ένας την ύπαρξη του άλλου.

Στην παράσταση σημαντικό ρόλο έχει η μουσική, η οποία έρχεται από την ελισαβετιανή εποχή. Τα τραγούδια ερμηνεύει ο Βασίλης Λέκκας με συνοδεία τριών μουσικών, ζωντανά, επί σκηνής. Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ, σκηνοθεσία Νανάς Νικολάου, σκηνικά Ασημίνας Δημητρολοπούλου, κοστούμια Εύας Νάθενα, κινησιολογία - χορογραφίες Ελενας Γεροδήμου, φωτισμούς Παναγιώτη Μανούση. Παίζουν: Παύλος Ευαγγελόπουλος, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Νίκος Ορφανός, Οδυσσέας Σταμούλης, Μαριάννα Τουμασάτου, Πελαγία Αγγελίδου, Βαγγέλης Ζερβόπουλος, Χρήστος Κελαντώνης, Λίνα Μαρκάκη, Στέλιος Πετράκης, Κώστας Φλωκατούλας.

Με δύο συναυλίες, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ολοκληρώνεται το μελωδικό οδοιπορικό με έργα του Μίκη Θεοδωράκη της Συμφωνικής Προεδρικής Ορχήστρας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ερμηνευτές τους Τάνια Τσανακλίδου και Γιάννη Κότσιρα. Η 70χρονη ορχήστρα, που έδωσε ανάλογες συναυλίες στην Κύπρο και τη Μόσχα, θα εμφανιστεί (26/6) στο Θέατρο Λυκαβηττού και στις 27/6 στο «Θέατρο Γης» (Θεσσαλονίκη). Με αυτές τις συναυλίες υλοποιείται η επιθυμία της ορχήστρας ν' αφιερώσει μέρος του ρεπερτορίου της στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη, τον οποίο ο καλλιτεχνικός της διευθυντής, μαέστρος και συνθέτης Πάβελ Οφσιάνικοφ έχει χαρακτηρίσει «αστέρι παγκόσμιου ακτινοβολίας».

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τραγούδια των κύκλων «Μικρές Κυκλάδες», «Χαιρετισμοί», «Λυρικά», «Μπαλάντες», «Μαουτχάουζεν» κ.ά., με την Τάνια Τσανακλίδου, ενώ ο Γιάννης Κότσιρας θα παρουσιάσει σε πρώτη εκτέλεση στη συμφωνική τους μορφή τα έργα «Επιτάφιος», «Ρωμιοσύνη» και «Επιφάνια». Ο Μίκης Θεοδωράκης χαρακτήρισε, χτες, πολύ σημαντικό το γεγονός ότι παρουσιάζονται ο «Επιτάφιος» και η «Ρωμιοσύνη» στο σύνολό τους καθώς αναδεικνύεται η «ομοιογένεια της ποίησης» και το κοινό «εθίζεται σε μια φόρμα». «Σε αυτά τα έργα», είπε, «πηγαίνει η λαϊκή ορχήστρα και εγώ έχω μια αδυναμία σε αυτό. Ομως οφείλουμε να γευτούμε και τους συμφωνικούς ήχους». Με αφορμή την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παντοκώμης Κοζάνης να δώσει στο ανοιχτό θέατρο του δήμου το όνομά του, ο συνθέτης είπε «στο χωριό αυτό, που ονομαζόταν Μικρή Μόσχα, είχα πολλές εμπειρίες στα δύσκολα χρόνια» και τόνισε ότι οι «καλλιτέχνες έχουν διπλό καθήκον να είναι μπροστάρηδες στους κοινωνικούς αγώνες».