Πριν από ακριβώς 20 χρόνια το πολιτικό τους σύστημα, με τον ένα «κόρακα» να κλείνει το μάτι στον άλλον «κόρακα», επέλεξε να λύσει τις εσωτερικές του αντιθέσεις καταβυθίζοντας τη χώρα στον απόπατο των «πάμπερς» του Κοσκωτά.

Κατάντια, ξετσιπωσιά και κατρακύλα...

Το 1993, οι ίδιοι πρωταγωνιστές, διευθέτησαν τις υποθέσεις τους καθιστώντας κεντρικό ζήτημα του δημόσιου βίου τους «λογαριασμούς του Παντσαβόλτα» και τις «υποκλοπές του Μαυρίκη».

Ψέμα, κοροϊδία και σαπίλα...

Το 1996 η αναμέτρηση του «φωτός» με το «σκότος» κατέληξε σε νέες κάλπες, αφού πρώτα οι εκπρόσωποί τους είχαν επιδοθεί σε αβρότητες γύρω από τα χρηστά ήθη που ακολουθήθηκαν στις χορηγήσεις αδειών λειτουργίας καζίνο στους ενδιαφερόμενους «επενδυτές».

Θράσος, κιτρινίλα και υποκρισία...

Το 2000, μας πήγαν στις εκλογές με τις «φούσκες» της Σοφοκλέους και με τα λαμόγια να πίνουν στην υγειά των ξεπουπουλιασμένων του χρηματιστηρίου.

Ρεμούλα, παρακμή και παρασιτισμός...

Στις εκλογές του 2004, οι «σωτήρες του Εθνους» έπαιξαν τα ρέστα τους στα περί το «Πόρτο Καρράς», στα περί το C4i και στα περί τους TOR-M1 θρυλούμενα, στα κηρύγματα περί «εθνικών εργολάβων» και «εθνικών προμηθευτών», στις «μονομαχίες» για το ποιος είναι ο φίλος των «μονοπύθμενων» και ποιος ο εκλεκτός των «διπύθμενων» συμφερόντων.

Διαφθορά, διαπλοκή και ευτέλεια...

Το 2007 το «ρεπερτόριο» εμπλουτίστηκε με «κουμπάρους» και (ξανά) με υποκλοπές, με δομημένα ομόλογα και με «καρτέλ», έως ότου ήρθαν οι φωτιές και τα έκαναν όλα στάχτη και μπούρμπερη.

Αγυρτεία, δυσωδία και διαφθορά...

Ετσι πορευτήκαμε τις τελευταίες δύο (τουλάχιστον) δεκαετίες. Με τα «κότερα» του ενός και με τους «Πανάγους» του άλλου. Με συμψηφισμούς, με κουκουλώματα, με παραγραφές, με μπόχα που πάνω της προστέθηκε όλο και περισσότερη μπόχα.

Φτάσαμε πλέον στο σωτήριο 2009. Και πράγματι τα «κατάφεραν»! Το «νέφος» με το οποίο έχουν καταπλακώσει τον τόπο οι «γαλάζιοι» και οι «πράσινοι» έχει πια κατακάτσει παντού! Ο «μπαξές» διαθέτει τα πάντα: Και Παυλίδη, και Βατοπέδι, και «Ζήμενς», και (ξανά) χρηματιστήριο, και (ξανά) C4i, και «Γερμανός» και «Πάτριοτ» και κάθε λογής σκάνδαλο.

Σκάνδαλα που τα θυμούνται προεκλογικά, αλλά μετεκλογικά «πάνε γι' άλλα»! Σκάνδαλα που όχι μόνο τα διαπράττουν αλλά μετά τα ενσωματώνουν κιόλας στην ψηφοθηρική τους προπαγάνδα! Σκάνδαλα που τα υποβιβάζουν και τα υποβαθμίζουν στο επίπεδο της αποπροσανατολιστικής σκανδαλολογίας ώστε να μένουν στο απυρόβλητο οι αιτίες που τα γεννούν και να διατηρούνται στον αφρό οι πολιτικές και οι πολιτικοί που τα εκτρέφουν.

Σήψη, εξαχρείωση και εκφυλισμός...

Με μια λέξη: Δικομματισμός.

Οι επιδοτήσεις και οι κόντρα επιδοτήσεις, τα 250 εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα μέσα σε οχτώ χρόνια για τους ακτοπλόους με τα υπερτριακονταετή «σαπάκια» τους. Αυτό είναι το σκάνδαλο που αναδύεται από την «υπόθεση Παυλίδη». Κι αυτό δεν πρόκειται να το ακουμπήσουν.

Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, η εμπορευματοποίηση της γης, η εκποίηση της λαϊκής περιουσίας, που κάθε φορά συνοδεύεται από κηρύγματα για «λαγούς και πετραχήλια». Αυτό είναι το σκάνδαλο που αναδύεται από την «υπόθεση Βατοπέδι». Γι' αυτό το σκάνδαλο δεν τολμούν να πουν κουβέντα.

Ο «νόμος» της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολυεθνικών, η ικανοποίηση των απαιτήσεων των μονοπωλίων, η εκπλήρωση των ετεροβαρών για τον τόπο υποσχέσεων που παρέχονται στις εταιρείες των «συμμάχων», το καπιταλιστικό κέρδος που μέσα στο καζάνι του βουτάει το δάχτυλο για να γλείψει λίγο από το «μέλι». Αυτό είναι το σκάνδαλο της «υπόθεσης Ζήμενς». Αλλά πώς να βγάλουν έστω και ένα «κιχ», όταν αυτό το σκάνδαλο είναι η ίδια τους η πολιτική;

Δε γνωρίζουμε αν τελικά θα υλοποιηθεί το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την έκδοση ...πιστωτικής κάρτας «με προνομιακό και ελκυστικό επιτόκιο».

Αν πάντως το εγχείρημα ευοδωθεί, έχουμε μια ερώτηση και μια πρόταση να κάνουμε.

Ερώτηση: Η πιστωτική κάρτα του ΠΑΣΟΚ θα εξασφαλίζει και ειδικό τιμολόγιο για αγορές προϊόντων «Ζήμενς»;

Πρόταση: Καθότι η διαχείριση της έκδοσης μιας πιστωτικής κάρτας δε μοιάζει και εύκολη υπόθεση μήπως να αποσπαστεί κάποιο στέλεχός τους ή ακόμα καλύτερα να επανέλθει κάποιο παλιότερο και να αφιερωθεί στον συγκεκριμένο τομέα; Ο κ. Τσουκάτος, ίσως;..

Μια ακόμα σελίδα της, πασπαλισμένη από τις γνωστές επιθέσεις εναντίον του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη», διανθισμένη από ιστορικές παραποιήσεις, αλλά και «ευανάγνωστες» ιστορικές αποσιωπήσεις (μια σελίδα που ήρθε να προστεθεί στα τρία ή τέσσερα σχετικά δισέλιδα που ήδη προηγήθηκαν) αφιέρωσε η κυριακάτικη «Αυγή», για να προβάλει τη θέση των συνεργατών της ότι το έγκλημα του Κατίν διεπράχθη από τη Σοβιετική Ενωση (όπως, δηλαδή, διατείνεται η προπαγάνδα του Γκαίμπελς και των αντικομμουνιστών που την αναμηρυκάζουν) και όχι από τους ναζί και τον Χίτλερ.

Περιττό. Ετσι κι αλλιώς, από όλα τα προηγούμενα δημοσιεύματά της, έχει γίνει πια σαφές ποιον θέλει να πιστεύει και τι θέλει να προπαγανδίζει η «Αυγή». Ως εκ τούτου, από εμάς και εν κατακλείδι: «Ο καθείς και η αλήθεια του». Τελεία. Και παύλα.

Το τρίτο μέρος του σημειώματος της στήλης με τίτλο «Αντικομμουνισμός» θα δημοσιευτεί αύριο.