Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:
«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!
Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!
Οταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
Οταν όλα τα φερέφωνα των «αφεντικών», αυτοί που δε δίνουν δεκάρα για την «ταλαιπωρία» της ανεργίας, για την «ταλαιπωρία» της ανέχειας, για την «ταλαιπωρία» των χαρατσιών, για την «ταλαιπωρία» της πείνας, μιλούν για την «ταλαιπωρία της κοινωνίας» από τους απεργούς και αντιπαραθέτουν στο «δικαίωμα της απεργίας» το... «δικαίωμα στην εργασία» - ποιοι; αυτοί που έφτασαν την ανεργία στο 30%! - δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
Και φυσικά:
Οταν έμβλημα της πολιτικής τους έφτασαν να καθιστούν τις νυχτόβιες επιδρομές των ΜΑΤ, την απειλή της ... φυλάκισης(!), όταν ποινικοποιούν ως «κακούργημα» τις κινητοποιήσεις, όταν ομολογούν πως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι επιστρατεύσεις κατά των απεργών αποτελούν έναν εκσυγχρονισμό των... γραφειοκρατικών διατάξεων της χούντας (!),
σίγουρα δε μιλούν στους εργαζόμενους των ΜΜΜ.
***
Ο πόλεμος, επομένως, που έχουν εξαπολύσει είναι καθολικός.
Τα «νταϊλίκια» του Σαμαρά θα ήταν ανάξια να γίνουν ακόμα και γελοιογραφία, αν δεν επρόκειτο για τον γραβατοφορεμένο «τσαμπουκά» μιας πρωτοφανούς πολιτικής αγριότητας που
αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όπως χτες αφορούσε τους ναυτεργάτες, όπως προχτές αφορούσε τους δημόσιους υπάλληλους, όπως αντιπροχτές αφορούσε τους αγρότες, όπως κάθε μέρα αφορά τους εργάτες.
*
Αν αυτός ο καθολικός πόλεμος ενάντια σε κάθε τμήμα της κοινωνίας δεν πάρει καθολική απάντηση μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχής αγροτιάς, βιοτεχνών, μικρεμπόρων,
που σημαίνει λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση, συστράτευση και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα στρώματα που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση,
αν κόντρα στο «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» δεν πάρει σάρκα και οστά το «ο ένας για όλους και όλοι για έναν»,
τότε,
τα υποκινούμενα της πλουτοκρατίας μπορεί κι αυτά να φύγουν νύχτα, όπως οι προηγούμενοι, αλλά προηγουμένως θα έχουν αφανίσει έναν ολόκληρο λαό κάτω από τις «ερπύστριες» των «νόμων του κεφαλαίου», που πράγματι από τις «γκιλοτίνες» του «δεν εξαιρείται κανείς».
Αν γίνει αυτό, λένε χωρίς καμία διάθεση... εκβιασμού, τότε θα επιστρέψουν τα κρουαζιερόπλοια των μελών της σε καθεστώς «ελληνικής σημαίας»...
Μάλιστα (σύμφωνα με την ιστοσελίδα της «Ναυτεμπορικής»), όπως αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της Ενωσης, κ. Μιχάλης Λάμπρος, το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου ετοιμάζει ήδη «νομοθετική παρέμβαση» για να ικανοποιήσει το αίτημά τους.
*
Αλλά και για μια ακόμα απόδειξη για την «πρεμούρα» του πολιτικού προσωπικού τους - που την ίδια ώρα επιστρατεύει εργαζόμενους - να προωθήσει άλλο ένα αντεργατικό νομοθέτημα που θα ισοπεδώνει τους μισθούς των ναυτεργατών.
Μήπως, όμως, αντιθέτως με τη δική μας «δογματική» προσέγγιση, η Ενωση Εφοπλιστών Κρουαζιερόπλοιων έχει... φιλεργατικό πνεύμα; Μα προφανώς, λένε οι καλοί μας εφοπλιστές, αφού «εφόσον ισχύσει και για την επιβατηγό ναυτιλία η ρύθμιση που προβλέπεται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου και δίνει τη δυνατότητα συμβάσεων για τα κατώτερα πληρώματα, τα κρουαζιερόπλοια θα επιστρέψουν στην ελληνική σημαία και η ανεργία στους Ελληνες ναυτικούς θα καταπολεμηθεί σημαντικά»...
*
Μόλις η κυβέρνηση ψηφίσει το νόμο που θα κατακρεουργεί τους μισθούς των ναυτεργατών, τότε θα μας κάνουν τη... χάρη να ξαναγίνουν... Ελληνες και έτσι να πρωτοστατήσουν - οι εφοπλιστές - στην ...καταπολέμηση της ανεργίας των ναυτεργατών.
Για τους ναυτεργάτες νοιάζονται, συνεπώς, οι εφοπλιστές. Για τους ναυτεργάτες... Που, όμως, εφόσον γίνουν αυτά που θέλουν οι εφοπλιστές, τότε οι ναυτεργάτες δε θα είναι πια ναυτεργάτες. Θα είναι δούλοι σε γαλέρες.
*
Είναι αυτό το τμήμα του μεγάλου κεφαλαίου που μόνο από το 2002 μέχρι το 2012 έχει «επίσημα» κέρδη άνω των 200 δισ. δολαρίων!
Είναι εκείνοι οι πλουτοκράτες που το αστικό κράτος έχει φροντίσει μέσω του νόμου 27/1975 «Περί φορολογίας πλοίων κ.λπ.», να τους παρέχει 60 φοροαπαλλαγές.
Αυτοί, λοιπόν, οι εκπρόσωποι μιας παρασιτικής τάξης που προκαλεί με την ξιπασιά της, σήμερα απαιτούν να μειωθούν ακόμα και οι κατώτατοι μισθοί των ναυτεργατών.
Θέλουν να καταργήσουν ακόμα και τα κατώτερα μεροκάματα αυτοί που μέσα στο 2012 δαπάνησαν πάνω από 2 δισ. δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων, που αγόρασαν από τη δευτερογενή αγορά 111 ποντοπόρα πλοία σπάζοντας παγκόσμιο ρεκόρ (!) στην αγορά πλοίων αυτού του είδους, και που στο ίδιο διάστημα έδωσαν 6 δισ. ευρώ για παραγγελίες νέων πλοίων...
*
Βαφτίζουν το καθεστώς γαλέρας για τους ναυτεργάτες μέσα στα καράβια τους «πατριωτισμό» αφού, όπως περήφανα δηλώνουν, πάνω στα «δουλεμπορικά» τους θα κυματίζει η γαλανόλευκη...
Μ' αυτούς τους νόμους και με αυτή την πολιτική δημιουργήθηκε το περιβόητο «ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα».
Ηταν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που με τους νόμους τους «έχτισαν» τους στόλους των εφοπλιστών. Και είναι και η σημερινή συγκυβέρνηση που σταθερή στα βήματα των προκατόχων της ετοιμάζεται να λειτουργήσει ως ένας ακόμα «μούτσος» των εφοπλιστών.
1500 Ο Ισπανός ναυτικός Βινθέντε Πινζόν ανακαλύπτει τη Βραζιλία.
1699 Τελειώνει ο πόλεμος μεταξύ Αυστρίας και Τουρκίας, με την υπογραφή της Συνθήκης του Κάρλοβιτς. Τη Συνθήκη συνυπογράφουν η Ρωσία, η Πολωνία και η Βενετία. Αλλά και οι Αγγλοι πέτυχαν, με αυτήν, την αρχή της «διαμεσολάβησης».
1821 Αρχίζει η συνάντηση της Βοστίτσας (σημερινό Αίγιο) που κράτησε έως τις 29 του μήνα. Κατά τη διάρκειά της, ο Παπαφλέσσας ανακοινώνει στους πρόκριτους ότι αποφασίστηκε από τη Φιλική Εταιρεία η έναρξη της Επανάστασης κατά των Τούρκων.
1924 Το 2ο Πανενωσιακό Συνέδριο των Σοβιέτ ψηφίζει το πρώτο Σύνταγμα της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
1936 Οι δυνάμεις των στασιαστών, με επικεφαλής τον στρατηγό Φράνκο, καταλαμβάνουν τη Βαρκελώνη.
1936 Το Γενάρη, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συγκρότησε με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας το συνασπισμό του «Παλλαϊκού Μετώπου». Στις εκλογές της 26ης του Γενάρη, παρά την προεκλογική τρομοκρατία και τους διωγμούς, το «Παλλαϊκό Μέτωπο» πετυχαίνει σοβαρή νίκη. Συγκεντρώνει 73.441 ψήφους, ήτοι το 5,76% και παίρνει 15 έδρες. Για πρώτη φορά οι αριστερές δυνάμεις διέθεταν στη χώρα μας μια τόσο ισχυρή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
1942 Ο λαός της Αθήνας, με πρωτοπόρους έξι χιλιάδες ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου, κατεβαίνει σε μαχητική διαμαρτυρία για την επιβίωση.
1950 Η Ινδία ανακηρύσσεται δημοκρατία.