Τι επιδιώκουν οι εγχώριοι «σωτήρες» και οι ξένοι «εταίροι» με τις αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη ως προς το σκέλος της περίφημης «βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους;

Τι εννοούν όταν μιλούν για «βιώσιμο ελληνικό χρέος»;

Πίσω από τους ευφημισμούς, αυτό που εννοούν είναι ότι θέλουν να κρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους σε εκείνο το επίπεδο χαμοζωής, το επίπεδο λίγο πριν την εξόντωση, το οποίο θα παρατείνεται στο διηνεκές, ώστε ο ελληνικός λαός - εις το διηνεκές - να τους πληρώνει τόκους και χρεολύσια!

*

«Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει βίος αβίωτος!

«Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να ζούμε για να τους πληρώνουμε χρέη, κι άλλα χρέη, χρέη που άλλοι τα προκαλούν και που όσο κι αν τα πληρώνεις τόσο αυτά μεγαλώνουν!

«Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να σε δανείζουν, για να τους πληρώνεις διπλά και τριπλά τα παλιότερα δάνεια, και μέσα από τους ανατοκισμούς των νέων δανείων να σε κρατούν χρεωμένο εφ' όρου ζωής!

*

Η εμπειρία αυτής της «σωτήριας» πολιτικής δεν είναι μόνο ελληνική, είναι παγκόσμια.

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που έρχεται από τη δεκαετία του '80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας:

Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια.

Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια!

Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!

*

Ο ελληνικός λαός έχει ανάλογη εμπειρία:

Μέσα στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε τόκους και χρεολύσια μισό τρισεκατομμύριο ευρώ, αλλά μετά από όλη αυτή τη λαίλαπα, το έτος 2011 «κλείνει» με ένα χρέος - το οποίο καλείται φυσικά να πληρώσει πάλι ο ελληνικός λαός - ύψους 360 δισ. ευρώ!

*

Και κάτι ακόμα: Από τα στοιχεία που έδωσε μέσα στη βδομάδα η Τράπεζα της Ελλάδας προκύπτει ότι από το 2012 μέχρι το 2017 θα έχουν λήξει ομόλογα ύψους 218 δισ. ευρώ!

Το ποσό αυτό - που δεν περιλαμβάνει τους τόκους, αλλά μόνο τα χρεολύσια - θα «πρέπει» να αναχρηματοδοτηθεί με νέα δάνεια, που θα φέρουν νέους τόκους κ.ο.κ!

*

Οι συνέπειες για τους λαούς στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, ήταν, είναι και θα είναι δραματικές.

Φτώχεια, λιτότητα, ανέχεια, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, πολιτικές βαρβαρότητας που διατηρούνται επί δεκαετίες, και που όσο γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των πλουτοκρατών, τόσο βυθίζουν στη δυστυχία τους εργαζόμενους.

Πολιτικές που βυθίζουν στα Τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης, ακριβώς για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των κεφαλαιοκρατών.

*

Μπροστά σε αυτό το φάσμα βρίσκεται σήμερα και ο ελληνικός λαός.

Τέτοια είναι η «δεκαετία» (σ.σ.: για την ακρίβεια, «δεκαετίες») που του υπόσχονται οι εντός και εκτός κυβέρνησης Παπαδήμου «σωτήρες», με την εφαρμογή του «δεκαετούς» πλάνου των αποφάσεων της 26ης Οκτώβρη...

Τη θυμάστε τη «Ζήμενς»; Αν έχετε αγωνία για την «υγεία» της, σας βεβαιώνουμε ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα:

Πάνω από 9 δισ. ευρώ (!) εκτιμώνται τα κέρδη της μέσα στο 2011, ενώ οι προβλέψεις για το 2012 μιλούν για νέα αύξηση, καθώς ο τζίρος της πολυεθνικής προβλέπεται να εκτιναχτεί πέραν των 100 δισεκατομμυρίων!

Κατά τα λοιπά, μήπως έχετε ακούσει τίποτα για εκείνες τις «αποζημιώσεις» που θα διεκδικούσε το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα από την εταιρεία για τις «μίζες», τις «λαδιές» και τις «λουμπινιές» της στην Ελλάδα;

Πώς είπατε; Μα, ναι, και το άλλο το ανέκδοτο, με τον Τοτό, καλό είναι...

Η ενίσχυση των δικών της τραπεζών, των δικών της κεφαλαιοκρατών, έχει αυξήσει από την έναρξη της κρίσης το δημόσιο χρέος της Γερμανίας κατά 98 δισ. ευρώ.

Χρέος που, όπως στην περίπτωση του λαού της Ελλάδας, φορτώνεται στις πλάτες του γερμανικού λαού.

Εντούτοις, την ίδια ώρα που ο γερμανικός λαός υφίσταται μια αδιάκοπη υπερδεκαετή λιτότητα για το «καλό της πατρίδας» (σ.σ.: κι εκεί τα ίδια τους λένε),

με τις ...αναξιοπαθούσες, τις επιδοτούμενες από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και κερδοσκοπούσες πάνω στα κρατικά ομόλογα γερμανικές τράπεζες, συμβαίνουν τα εξής:

• Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων της «Ντόιτσε Μπανκ» σημειώνει αύξηση 30%!
• Τα μερίσματα των μεγαλομετόχων της «Ντόιτσε Μπανκ» αυξήθηκαν κατά 50%!
• Τα μπόνους του επικεφαλής της «Ντόιτσε Μπανκ», του κυρίου Ακερμαν, ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια ευρώ!

Από την εποχή του Καραμανλή, αρχής γενομένης δηλαδή με εκείνα τα πρώτα 28 δισ. ευρώ προς τους τραπεζίτες, τα χρήματα που θα έχουν ευθέως πάει στις τράπεζες μέχρι το 2012 ανέρχονται συνολικά στο απίθανο ποσό των 168 δισ. ευρώ!

*

Προσοχή:

Εδώ μιλάμε για τα 168 δισ. ευρώ που έχουν πάει στους τραπεζίτες μόνο μέσα από τα κρατικά - εθνικά ταμεία.

Δηλαδή στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται τα πάνω από 100 δισ. ευρώ που έχουν αρπάξει οι τραπεζίτες μέσω της ΕΚΤ και του παράλληλου με αυτήν εποπτευόμενου μηχανισμού από την Τράπεζα της Ελλάδας!

*

Αυτά τα λεφτά, λοιπόν, τα 168 δισ. ευρώ που μέσω των κρατικών προϋπολογισμών έχουν διατεθεί σε μια χούφτα τραπεζίτες και κεφαλαιοκράτες, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι:

• 9 φορές περισσότερα από το σύνολο των μισθών και συντάξεων που προβλέπει για εκατομμύρια ανθρώπους ο προϋπολογισμός του 2012.
• 10 φορές περισσότερα από το σύνολο των χρημάτων που διατίθενται μέσω του προϋπολογισμού του 2012 για τις ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων και τις δαπάνες στους τομείς Πρόνοιας, Παιδείας, Υγείας και Συγκοινωνιών.

*

Και κάτι ακόμα:

Τα έσοδα ολόκληρου του προϋπολογισμού του 2012 ανέρχονται σε 169,998 δισ. ευρώ.

Με άλλα λόγια:

Τα 168 δισ. ευρώ που - κατά τη διάρκεια της κρίσης - έχουν εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζιτών ισούνται με το σύνολο των εσόδων του προϋπολογισμού μιας ολόκληρης χώρας,

μιας χώρας 10 εκατομμυρίων, που οι «σωτήρες» κόβουν τους μισθούς από τους εργαζόμενους και τις συντάξεις από τους γέροντες, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο:

Για να τα δίνουν στους τραπεζίτες!