Βουλευτικές εκλογές πραγματοποιούνται σήμερα στην Αυστρία σε έντονο δικομματικό κλίμα με επικρατέστερο να εμφανίζεται το δεξιό Λαϊκό Κόμμα που προηγείται με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις με 37% έναντι 35% των σοσιαλδημοκρατών. Στη χώρα αυτή, των 8 εκατομμυρίων, η νεοφιλελεύθερη πολιτική με τη βοήθεια της σοσιαλδημοκρατίας οδήγησε στη δημιουργία νέας φτώχειας. Η είσοδος του ευρώ και η πολιτική του «μηδενικού ελλείμματος», η ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών σε είδη διατροφής, ενοίκια κ.ά., η ασυδοσία των μονοπωλίων και των εργοδοτών μείωσαν σημαντικά την αγοραστική αξία των μισθών και συντάξεων. Ιδιαίτερα πρόσβαλαν τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τις οικογένειες με παιδιά, ακόμα και ένα μέρος, των άλλοτε σχετικά εύπορων, μεσαίων στρωμάτων. Η Υγεία και η Παιδεία γίνονται προνόμιο των υψηλόμισθων και των πλουσίων.

Στην Αυστρία σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο φτωχοί, ή άνθρωποι που ζουν στα όρια της φτώχειας με το επίσημο ποσοστό ανεργίας να είναι 7%, και το πραγματικό πολύ μεγαλύτερο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας κατεβαίνει στις εκλογές σε όλη την επικράτεια με το σύνθημα «Δώστε αντί να παίρνετε». Μ' αυτό το σύνθημα κατάκτησε περίπου το 22% των ψήφων στις δημοτικές εκλογές το 2003 και παίζει ένα αξιόλογο ρόλο στη διαχείριση των δημοτικών κατοικιών που ζουν στην πλειοψηφία τους χαμηλόμισθοι και ξένοι. Μ' αυτό το σύνθημα κέρδισε και τέσσερις έδρες στην τοπική Βουλή της Στυρίας (ένα από τα μεγαλύτερα μεταξύ των 9 ομόσπονδων κρατιδίων, με βιομηχανική παραγωγή).

Ιδιαίτερα στην Στυρία και στην Κομματική Οργάνωση του Γκρατς (που έχει διαφοροποιηθεί από την ηγεσία του κόμματος, που θυμίζουμε ότι συμμετέχει στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς) οι κομμουνιστές προβάλλουν ριζοσπαστικά αιτήματα για μια κοινωνία αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, ενάντια στην ταξική Υγεία και Παιδεία, στήριξη των χαμηλόμισθων, ενάντια στις διακρίσεις, το ρατσισμό, για φορολόγηση του κεφαλαίου, ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ενάντια στην αγορά εξοπλισμών και ιδιαίτερα των καταδιωκτικών «Ευρωφάιτερ», ενάντια στον ευρωστρατό, ενάντια στην αποστολή στρατιωτών εκτός συνόρων, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Τα κόμματα της εξουσίας με το σύνθημα της χαμένης ψήφου προσπαθούν να βάλουν το Κομμουνιστικό Κόμμα στη γωνία. Η ελπίδα όμως είναι η Στυρία και ιδιαίτερα το Γκρατς, όπου ένα σημαντικό τμήμα του λαού συνειδητοποιεί πως η μοναδική εναλλακτική λύση είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Associated Press

Τα κοινωνικά προγράμματα (όπως η αναδιανομή της γης) και η ενίσχυση των φτωχών από την κυβέρνηση Μοράλες, αποτελούν «κόκκινο πανί» για την αντίδραση

Η «Επιτροπή Πολιτών» πρωτοστάτησε στις οργιώδεις αντιδράσεις των γαιοκτημόνων - λατιφουντίστας που, αντιδρώντας στο πρόγραμμα αναδιανομής γης, σύστησαν παραστρατιωτικές ομάδες και προσπάθησαν (εξακολουθούν να προσπαθούν) να ανατρέψουν τη διαδικασία. Η προσπάθειά τους απέτυχε, τουλάχιστον όπως διαφάνηκε κατά τις εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Συντακτικής Συνέλευσης τον περασμένο Ιούλη, καθώς το MAS αναδείχτηκε σε μεγαλύτερη δύναμη.

Εντούτοις, η ολιγαρχία ανασύνταξε τις δυνάμεις της και δεδομένου του γεγονότος ότι το MAS έχει την πλειοψηφία, αλλά όχι την απόλυτη, στη Συντακτική Συνέλευση, επικέντρωσε τις δυνάμεις της στην προσπάθεια διάλυσης της Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία, σημειωτέον, στόχο έχει ένα νέο δικαιότερο και λαϊκότερο Σύνταγμα. Η ψήφιση νομοσχεδίου που προβλέπει ότι για το σχέδιο νέου Συντάγματος απαιτείται πλειοψηφία των 2/3 και απλή πλειοψηφία για την έγκριση άλλων σχεδίων, ήταν η σκανδάλη της εκκίνησης του πολυσχιδούς σχεδίου ανατροπής. Η αρχή έγινε με 48ωρη απεργία σε τέσσερις επαρχίες του Νότου - τη Σάντα Κρους, την Ταρίχα, το Μπένι και το Πάντο, όπου... όλως τυχαίως έχουν την εξουσία οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης - στα μέσα του Σεπτέμβρη. Η απεργία δεν κατόρθωσε να «επιτύχει» το στόχο της, καθώς μόνο το κέντρο της Σάντα Κρους «ερήμωσε»... Ειδικά στη νότια επαρχία Τσάκο, επαρχία που κρύβει στα σπλάχνα της το 80% των κοιτασμάτων του φυσικού αερίου, τα κελεύσματα για απεργία έπεσαν στο κενό.

Μερικές ημέρες αργότερα το «Μπλοκ της Ανατολής» - «ομπρέλα» οργανώσεων ιθαγενών, αγροτών και λαϊκών οργανώσεων -ανταποκρινόμενο στην έκκληση του αντιπροέδρου Γκαρσία Λινέρα «να είναι έτοιμοι εάν χρειαστεί να πάρουν τα όπλα για να υπερασπιστούν τη διαδικασία στη Βολιβία», άρχισε κινητοποιήσεις. Κινητοποιήσεις ενάντια στις απειλητικές κινήσεις της αντιπολίτευσης και της ολιγαρχίας να εμποδίσουν τη λειτουργία της Συντακτικής Συνέλευσης και ενδεχομένως, εάν δεν μπορέσουν να το επιτύχουν, να προχωρήσουν στην απόσχιση των τεσσάρων διοικητικών διαμερισμάτων του Νότου, όπως απείλησε ο δήμαρχος της πόλης Τρινιτάντ και απόστρατος στρατηγός, Μόισες Σιρικί, όταν ανακοίνωσε ότι τέσσερα διοικητικά διαμερίσματα θα πρέπει να δημιουργήσουν το δικό τους Κοινοβούλιο και το δικό τους Σύνταγμα.

Τελικά, την Παρασκευή υπήρξε μία μερική άρση του αδιεξόδου, καθώς από τη Συντακτική Συνέλευση επιβεβαιώθηκε η αρχή της απόλυτης πλειοψηφίας για τις αποφάσεις και τα σχέδια νόμου, και όχι η αρχή του βέτο της μειοψηφίας, όπως απαιτούσε η αντιπολίτευση και ο κύριος εκφραστής αυτής, το κόμμα PODEMOS.

Ετσι επιτεύχθηκε κάποιου είδους «ηρεμία» στο εσωτερικό μέτωπο, τουλάχιστον εκ μέρους της ολιγαρχίας. Πάντως, το MAS δηλώνει ότι θα προχωρήσει στην οργάνωση λαϊκών κινητοποιήσεων και ενίσχυσης του αγώνα για την «επανίδρυση της χώρας»...

Το διεθνές περιβάλλον όμως, είναι πιο σύνθετη σκακιέρα. Η αδιαλλαξία των πολυεθνικών και κυρίως της βραζιλιάνικης «Petrobas» να συναλλαχτούν με την κυβέρνηση της Βολιβίας για την υπογραφή νέων συμφωνιών που καθορίζονται βάσει του νέου νόμου για την εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων - τέθηκε σε ισχύ την 1η Μάη - έχει οδηγήσει προς το παρόν στην αναστολή για μικρό χρονικό διάστημα του νόμου, προκειμένου να υπάρξει κάποια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Την ίδια στιγμή, μια ξένη επέμβαση πάντα παραμένει ένα πιθανό σενάριο...