ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Με τους άνεργους είναι ο αρχιεπίσκοπος! Κι όπως δήλωσε ο ίδιος (ΑΛΦΑ), έχει συστήσει γραφείο (εντός αρχιεπισκοπής) ευρέσεως εργασίας! Οχι ρουσφετιών! Ευρέσεως...

***

Διότι τι να σου κάνει και ένας αρχιεπίσκοπος ακόμη! Φταίει η παγκοσμιοποίηση (όχι ο καπιταλισμός, η παγκοσμιοποίηση)! Και μπροστά στην παγκοσμιοποίηση, ένας αρχιεπίσκοπος τι να σου κάνει...

***

Καθότι ο αρχιεπίσκοπος είναι εκπρόσωπος του θεού! Και ο θεός, ως γνωστόν, έχει παιδιά του όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και τους κεφαλαιοκράτες! Και φροντίζει για το καλό όλων! Ε, λοιπόν, απ' τη μια ο θεός, απ' την άλλη η παγκοσμιοποίηση, τι να σου κάνει ένας αρχιεπίσκοπος...

***

Την Κυριακή γιόρταζε ο ελεύθερος κόσμος! Το είπε ένας εφοπλιστής, που παρευρισκόταν στη γιορτή για την επέτειο της νίκης (Κανάρης)! Τότε που η μικρή Ελλάδα τα έβαλε με 3-4 αυτοκρατορίες! Τότε! Τώρα; Τώρα δεν μπορεί να κάνει τίποτα...

***

Στην Παρί Σεν Ζερμέν ο Ντέμης (Νικολαΐδης); Αν είναι για τη δόξα του αθλητισμού (και ...τίποτα άλλο), στην άκρη του κόσμου πηγαίνουν...

***

Τελικά, ο γιος του Μπιν ήταν εκείνος που συνελήφθη; `Η ο ανιψιός; Κι αν ήταν ο γιος, ποιος απ' όλους, με δεδομένο ότι ο Μπιν έχει αποκτήσει τουλάχιστον εξήντα; Κι αν είναι ανιψιός, ποιος απ' όλους, με δεδομένο ότι ο Μπιν έχει εξήντα αδελφάκια και το καθένα απ' αυτά έχει αποκτήσει τουλάχιστον εξήντα γιους;

***

Πάντως, η τύχη του μουλά Ομάρ συνεχίζει να αγνοείται!.. Λέτε να κρύβεται στο Ιράκ;

***

Αφγανιστάν: Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά! (ένεκα Μ. Αλεξάνδρου βλέπετε, που είχε κι εκείνος φτάσει μέχρι το Αφγανιστάν)! Και μετά από 2.500 χρόνια πάλι μεγαλούργησε η «ισχυρή Ελλάδα»! Στο Αφγανιστάν! Υψηλά αμειβόμενοι, πρόσθεσαν οι δημοσιογράφοι, με νόημα...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Τη δικαιοσύνη την έστειλε ο θεός στη Γη, επαναλάμβανε διαρκώς ο μητροπολίτης Ζακύνθου! Ποια δικαιοσύνη; Αυτήν που βλέπουμε; Τότε και με το θεό τα βάζουμε...

***

Τώρα με τον Μιχαλόπουλο θα μας ταράξουν (ήδη άρχισαν) στην αερολογία, στο διδακτισμό και στο διά ταύτα τίποτα...

***

Μέχρι και ο μακαρίτης Λάτσης βγήκε λεβέντης! (ΝΕΤ)...

***

Αποφάσισαν, λένε, να βγάλουν το ποδόσφαιρο από την κρίση! Δηλαδή, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα κέρδη;

***

Η Μπαχτάμπ στην Αθήνα! Και για μέρες πολλές! Καήκαμε...

***

Και η διαφήμιση μιας νέας «λαϊκής» επιτυχίας (τραγουδιστικής): Παντρεύω τη γυναίκα μου!!!

***

Σα να λέμε: Νόμιμα κερατάς...

Κλεμμένα όνειρα

Μια ψίχα παιδί ο Αλέξανδρος. Ούτε τα εφτά δεν έχει κλείσει καλά καλά και δεν μπορεί, φυσικά, να καταλάβει πόσο δύσκολα τα φέρνουν βόλτα στο σπίτι από τις αρχές αυτού του χρόνου, όταν η μητέρα του απολύθηκε από τη δουλιά της και έμειναν πλέον μόνο με τον ισχνό μισθό του πατέρα. Τι να καταλάβει ο μικρούλης; Οτι λιγόστεψαν τα έσοδα της οικογένειας, ότι η ακρίβεια στην αγορά σπάζει κόκαλα και ότι οι γονείς του μετράνε πλέον και τη δεκάρα; Τέτοιες βαριές έγνοιες δεν είναι δυνατόν να σκοτίζουν το μυαλό και να σφίγγουν την καρδιά ενός εφτάχρονου παιδιού. Γι' αυτό και ο Αλέξανδρος από τη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία - πρώτη τάξη πήγαινε φέτος - άλλη δουλιά δεν κάνει από το να ετοιμάζει το μαγιό του, τα κουβαδάκια του και το σωσίβιό του και να ρωτάει ανυπόμονα τη μανούλα του: «Μαμά πότε θα φύγουμε για διακοπές;».

Θυμάται ο μικρούλης τις περσινές διακοπές τους σ' ένα ψαροχώρι των Κυκλάδων και η καρδιά του φτερουγίζει σαν πουλί. Θυμάται τις δεκαπέντε μέρες που πέρασε κοντά στην ακρογιαλιά και φουσκώνει σαν κύμα η επιθυμία μέσα του να ξαναβρεθεί εκεί. Θυμάται τις βουτιές στη θάλασσα και τα παιχνίδια στην άμμο και νιώθει σαν αλυσοδεμένος στο στενό δυαράκι που περνάει άχαρα τις μέρες του. Ακόμη και τα βράδια που πέφτει να κοιμηθεί δεν ησυχάζει ο καημένος. Ολο θάλασσες, καράβια και γλάρους βλέπει στα όνειρά του. Και το πρωί που ξυπνάει νιώθει πιο έντονη την επιθυμία να δραπετεύσει από το διαμέρισμα - κλουβί και ρωτάει με μεγαλύτερη έξαψη τη μητέρα του: «Πότε θα πάμε, επιτέλους, διακοπές;».

Ο μικρός Αλέξανδρος δε θα πάει φέτος διακοπές, αλλά ποιος από τους γονείς του έχει κουράγιο να του το πει; Ποιος να του πει άλλο πέρσι κι άλλο ετούτη η χρονιά και πώς να του εξηγήσουν ότι τα πράγματα για τους βιοπαλαιστές όλο και γίνονται χειρότερα από την άκρως αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης; Ούτε η μάνα, ούτε ο πατέρας έχουν τη δύναμη να πουν στο παιδί ότι φέτος δε θα πάνε πουθενά και ότι στο δυαράκι - φυλακή θα περάσει και τον Ιούλη και τον Αύγουστο. Εκεί θα ιδρώνει από την αποπνικτική ζέστη κι εκεί θα αναπνέει το μολυσμένο αέρα της τσιμεντούπολης. Κι εκεί στο μακρόστενο μπαλκόνι τους, με τη μεταλλική ντουλάπα στη γωνιά, την απλώστρα και το σκουπιδοντενεκέ παραπέρα, εκεί όπου θα κάθονται τα βράδια για να δροσιστούν λίγο, θα στοιχειώνουν όλα τα θερινά όνειρα του παιδιού.

Στην ερώτηση του μικρού Αλέξανδρου «πότε θα πάμε διακοπές» ο πατέρας απαντάει με αοριστολογίες και η μάνα με ψέματα. Και οι δυο ξεγελούν έτσι το παιδί, αλλά η ψυχή τους το ξέρει με τι πόνο το κάνουν αυτό. Υπάρχουν στιγμές, που, απαντώντας στον Αλέξανδρο, δακρύζουν και γυρίζουν από την άλλη μεριά το πρόσωπό τους για να μην τους δει το παιδί. Και τις νύχτες που ο Αλέξανδρος κοιμάται και ονειρεύεται θάλασσες, καράβια και γλάρους, η μάνα και ο πατέρας αναλογίζονται το θλιβερό παρόν τους και το σκοτεινό μέλλον τους και νιώθουν σα να βλέπουν εφιάλτες. Κι όλο αναθεματίζουν αυτούς που έταξαν τον παράδεισο στον κοσμάκη και του άνοιξαν τελικά τις πύλες της κόλασης. Αυτούς που έκλεψαν ως και τις πιο μικρές χαρές από τους φτωχούς.

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Associated Press

ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Αποφασισμένοι απεργοί

Δεν πείθονται από τις υποσχέσεις της εργοδοσίας οι Νοτιοκορεάτες σιδηροδρομικοί, που απεργούν μαχητικά, τις τελευταίες μέρες, απαιτώντας την απόσυρση κυβερνητικού σχεδίου για ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων...