Βλέπουμε σκηνές κυρίως από τη Μόσχα, όχι μόνο γιατί όπως είναι φυσικό οι ανταποκριτές συνήθως ζουν στις χώρες για τις οποίες κάνουν ρεπορτάζ, αλλά γιατί αυτή η πρωτεύουσα θυμίζει Κρεμλίνο και όποιους συνειρμούς υποβάλλουν τα ΜΜΕ.

Αυτό, όμως, που είναι κάπως ενοχλητικό είναι μια επωδός που επαναλαμβάνουν χαρακτηρίζοντας το λαό της Ρωσίας ως "ένα περήφανο λαό".

Πρόκειται για τον ίδιο λαό που άλλοτε τον πολεμούσαν επειδή ήταν κομμουνιστές, επειδή είχαν δουλιά, παιδεία και υγεία - όλα κατοχυρωμένα και επιβεβαιωμένα παλιότερα και τώρα από τους ίδιους που πουλάνε τα υπάρχοντά τους για να επιβιώσουν.

Μια υποκρισία γι' ανόητους, εξάλλου έτσι θεωρούν τους πολίτες οι ιθύνοντες, που ούτε αποτελεσματική δεν είναι.

Ξεφύλλισα κάποια βιβλία και στάθηκα σ' εκείνο της Λίλιαν Χέλμαν, που υπήρξε συντρόφισσα του Ντάσιελ Χάμετ, με τίτλο "Scoundrel Time" - "Παλιοκαιροί", σε πρόχειρη μετάφραση.

Από τον πρόλογο, που έγραψε ο Γκάρι Γουίλς, αντιγράφω το βάθος της ανοησίας των κυνηγών των κόκκινων στο Χόλιγουντ και γενικότερα στους κύκλους των ανθρώπων των Γραμμάτων και της Τέχνης.

"...Μια ταινία, που έγινε το 1944, ενόχλησε ιδιαίτερα τα μέλη της Επιτροπής*. Κάλεσαν για κατάθεση την ειδική επί των φιλμ μυθιστοριογράφο Αϊν Ραντ κι αυτή βρήκε αμέσως το μεγάλο λάθος του έργου: Εδειχνε τους Ρώσους να χαμογελάνε. "Είναι ένα από τα τεχνάσματα που έχουν οι κομμουνιστές, να δείχνουν τους ανθρώπους να χαμογελάνε". Αφού η ρώσικη προπαγάνδα δείχνει τους Ρώσους να χαμογελάνε, και αυτό το αμερικάνικο φιλμ έδειξε τους Ρώσους να χαμογελάνε, αυτό το αμερικάνικο φιλμ είναι μέρος της προσπάθειας της ρώσικης προπαγάνδας. Είναι αυτό το είδος της λογικής για το οποίο φημίζεται η Δις Ραντ, και θάμπωσε τους φοιτητές που την είχαν καλέσει το 1947 να τους διδάξει. Ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν ένας από τους φοιτητές της εκείνη την ημέρα, και δεν είχε καμιά ερώτηση να υποβάλει σχετικά με το Συλλογισμό και τα Χαμόγελα. Μόνο ο βουλευτής Τζον ΜακΝτόουελ είχε κάποιες επιφυλάξεις:

ΜακΝτόουελ: Στη Ρωσία δε χαμογελάει κανένας τώρα πια:

Ραντ: Λοιπόν, αν ρωτάς εμένα κυριολεκτικά, μάλλον δηλαδή εντελώς όχι.

ΜακΝτόουελ: Δε χαμογελάνε;

Ραντ: Οχι ακριβώς έτσι, όχι. Αν χαμογελάνε, είναι ιδιωτικά και τυχαία. Ασφαλώς, δε χαμογελάνε δημόσια. Δε χαμογελάνε επιδοκιμάζοντας το σύστημά τους...".

Τώρα που διαλύθηκε η ΕΣΣΔ ο λαός που πεινάει, που κρυώνει, που δεν έχει δουλιά ή οποιαδήποτε άλλη παροχή, που μεταναστεύει, που τα κορίτσια του γίνονται αντικείμενο της χειρότερης και πιο απάνθρωπης εκμετάλλευσης, της πορνείας, τώρα ο λαός είναι περήφανος...

Περήφανος ήταν τότε, που αντί να κατέβει σε στρατιές στη Γερμανία και να ζητήσει όσα γεύονταν και απολάμβαναν οι Γερμανοί, έμεναν στην καταστραμμένη και πυρπολημένη χώρα τους να τη χτίσουν, να την ανοικοδομήσουν, να στεγάσουν το λαό, να στείλουν τα παιδιά στο σχολείο, τους πάσχοντες στα νοσοκομεία.

Φτάνει η υποκρισία.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

* Επιτροπή Αντι-αμερικανικής Δράσης

Ενα από τα πιο απειλητικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι η υφαλμύρωση των υπόγειων υδάτων. Είναι ένα πρόβλημα, που οξύνεται διαρκώς και ενδεικτικό της σημασίας του είναι το γεγονός ότι αναφέρεται στο 98% των υδάτων που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα, αφού τα επιφανειακά νερά περιορίζονται μόλις στο 2%. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε ένα βαθμό σε γεωλογικά φαινόμενα, αλλά και στην υπεράντληση που γίνεται από τις γεωτρήσεις και, φυσικά, στην αποψίλωση των δασών. Οπως, όμως, και να έχει, φανερώνει την ανυπαρξία πολιτικής σχεδιασμού για τη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων στη χώρα μας, με ευθύνη, ασφαλώς, των κυβερνήσεων.

Αυτό επισήμαναν αρκετοί ομιλητές, στη διάρκεια της ημερίδας, που οργάνωσε το ΤΕΕ, με θέμα "Υφαλμύρωση υπόγειων υδάτων".

"Η υφαλμύρωση αποτελεί τον εμφανή δείκτη μιας άναρχης και κακής διαχείρισης του κυρίου μας πόρου", τόνισε, κατά την έναρξη των εργασιών, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κ. Λιάσκας, ο οποίος πρόσθεσε ότι οι αγρότες στην αργολική πεδιάδα και στη Νότια Θεσσαλία είναι οι πρώτοι που ζουν αυτό το πρόβλημα και οι βλάβες που προκαλούνται στην παραγωγή είναι συνήθως μη αναστρέψιμες.Το ΤΕΕ - επισήμανε ο Κ. Λιάσκας - από το 1993 υπέβαλε συγκεκριμένες προτάσεις για ένα αξιόπιστο σύστημα διαχείρισης των υδατικών πόρων, προτάσεις που υιοθετήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ήδη καταρτίζεται Οδηγία, που θα υποχρεώνει όλες τις χώρες - μέλη να την εφαρμόσουν. "Στην Ελλάδα - υπογράμμισε - οι προτάσεις μας δεν έγιναν δεκτές, λόγω διχογνωμίας της διοίκησης και απουσίας αποφασιστικότητας, κυρίως μεταξύ των υπουργείων Ανάπτυξης και ΥΠΕΧΩΔΕ, αφήνοντας ανεκμετάλλευτους πόρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είχαν εγκριθεί γι' αυτόν το σκοπό"!

Ο υφυπουργός Γεωργίας Ντ. Βρεττός, κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών, δήλωσε ότι έχουμε φτάσει σε οριακά σημεία χρήσης των υδατικών πόρων και χαρακτήρισε ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα τις άναρχες και παράνομες γεωτρήσεις, που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα. Επίσης ανέφερε ότι εξαιτίας της σπατάλης των υδάτων σε αρκετές περιοχές της χώρας σημειώνεται σταδιακή διολίσθηση προς οικολογική ερήμωση και χρόνια λειψυδρία, επισημαίνοντας ότι κάθε χρόνο η στάθμη των υπογείων υδροφόρων οριζόντων μειώνεται κατά 5 μέτρα (200 μέτρα τα τελευταία 40 χρόνια), ενώ στο θεσσαλικό κάμπο το νερό βρίσκεται πλέον σε βάθος 300 μέτρων. Ο υφυπουργός δήλωσε ότι υιοθετεί την πρόταση του ΤΕΕ για επικαιροποίηση του νόμου για τη διαχείριση των υδάτων και είπε ότι στο Πακέτο Σαντέρ έχουν προταθεί διάφορα έργα για τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων. "Ξέχασε", όμως, να αναφέρει ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο για την προστασία των δασών, που είναι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες ανανέωσης των υπόγειων νερών.

Χάρτες με τα σοβαρότερα προβλήματα υφαλμύρωσης των υδάτων στη χώρα μας παρουσίασαν στη διάρκεια της ημερίδας οι υδρογεωλόγοι Π. Περγαλιώτης και Σ. Παπαδάκου. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις υφαλμύρωσης αναφέρονται αυτές του αργολικού κάμπου, της πεδιάδας Κομοτηνής - Ξάνθης,της Βόρειας Ρόδου,του κάμπου του Μαραθώνα,του κάμπου Ασωπού - Μολάων Λακωνίας,του Αλμυρού Μαγνησίας,του Ανθεμούντα Χαλκιδικής,των περιοχών Βόρειας Πιερίας,της ακτογραμμής Βελίκας - Αγιόκαμπου Λάρισας,της παραλιακής Φθιώτιδας στις Λιβανάτες,της περιοχής Μαντουδίου Εύβοιας,της περιοχής Γλυφάδας - Π. Φαλήρου,της περιοχής Τυμπακίου Κρήτης,του κάμπου Ρεθύμνης,της Βασιλικής Λευκάδας κ.ά.