Associated Press

Χιλιάδες οι διαδηλωτές στο Σάο Πάολο

Ομως με τα περί «κοινωνικής δικαιοσύνης», που κομίζει ο Μπους και επαναλαμβάνει μονότονα σε κάθε σταθμό της περιοδείας του στη Λατινική Αμερική, οι λαοί των χωρών της περιοχής δε δείχνουν να πείθονται. Ο «χορός» των κινητοποιήσεων εναντίον της επίσκεψης Μπους άρχισε νωρίς... Δύο σχεδόν βδομάδες πριν. Από τη Βραζιλία έως τη Γουατεμάλα... Εντούτοις η άφιξη του Μπους στη Νότιο Αμερική, την Πέμπτη στη Βραζιλία, λειτούργησε και σαν τη σκανδάλη του αφέτη. Χιλιάδες Βραζιλιάνοι, σε πολλές πόλεις και κυρίως στο Σάο Πάολο, όπου και βρισκόταν ο Μπους, ξεχύθηκαν στους δρόμους. Οι διαδηλωτές, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα λαϊκών οργανώσεων και κομμάτων της αριστεράς, αξίωσαν να τερματιστεί ο πόλεμος στο Ιράκ, να σταματήσει η αιματοχυσία στη Μέση Ανατολή, τα βασανιστήρια που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ και η οικονομική ανισότητα στον κόσμο, ενώ πολλά πανό χαρακτήριζαν τον Μπους «υπ' αριθμόν 1 Εχθρό της Ανθρωπότητας».

Associated Press

Φυσικά, ούτε ο λαός της Κολομβίας ή του Μεξικού, όπως και οι άλλοι λαοί της περιοχής, πιστεύουν έστω και μία λέξη από την υποκριτική ρητορική Μπους. Ακόμη και η «Wall Street Journal», η κατεξοχήν εφημερίδα του αμερικανικού κατεστημένου, σε άρθρο της σημειώνει ότι πρόκειται απλώς για μία προσπάθεια του Λευκού Οίκου «να επιδείξει κάποιου είδους ευαισθησία για τη φτώχεια που μαστίζει την περιοχή, καθώς και για τις δυνατότητές της» και με ωμό τρόπο προσθέτει ότι «ο Μπους προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της αριστερής προοπτικής που συμβολίζει ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες». Εξάλλου, σε παράλληλο χρόνο, ο Ούγο Τσάβες περιόδευσε στην Αργεντινή όπου από κοινού με τον πρόεδρο Νέστορ Κίρσνερ υπέγραψαν 11 συμφωνίες ενίσχυσης της συνεργασίας τους, ενώ μετά μετέβη στη Βολιβία, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ενδέχεται να μεταβεί και στη Νικαράγουα.

Η περιοδεία Μπους έχει στόχο εκ νέου την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ. Προς τον παρόν ο Μπους έχει να κομίσει τη συμφωνία με τη Βραζιλία, που υπέγραψε με τον πρόεδρο Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα, για τη μαζική παραγωγή και προώθηση στην αγορά της αιθανόλης, του εναλλακτικού βιοκαυσίμου. Ωστόσο, η στάση της κυβέρνησης Λούλα έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σε πολλές οργανώσεις του λαϊκού κινήματος.

Στο γεωστρατηγικό «παιχνίδι» στην περιοχή δραστηριοποιείται ενεργά και ο άλλος ιμπεριαλιστικός πόλος η ΕΕ, που υπερδιπλασίασε τα μεγέθη των εμπορικών συναλλαγών της με τη Λατινική Αμερική συνολικά μεταξύ 1990 και 2005 και είναι σήμερα από κοινού ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Mercosur - Αργεντινή, Βραζιλία, Βενεζουέλα, Ουρουγουάη, Παραγουάη - καθώς και της Χιλής.

Ως επιτυχία της κυβέρνησης Μάλικι και μόνο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το γεγονός της πραγματοποίησης της συνόδου «για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στο Ιράκ», που ολοκληρώνεται σήμερα στη Βαγδάτη. Στην ιρακινή πρωτεύουσα, παρά τα εμφανέστατα προβλήματα ασφαλείας, μετέβησαν εκπρόσωποι των χωρών μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, των γειτονικών, στο Ιράκ χωρών, του Μπαχρέιν, της Αιγύπτου, του Αραβικού Συνδέσμου, του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Αναμφισβήτητα, το ενδιαφέρον όλων στρέφεται, κυρίως, στο ότι στην ίδια αίθουσα θα βρεθούν αντιπροσωπείες των ΗΠΑ, της Συρίας και του Ιράν. Και μάλιστα, με το Λευκό Οίκο να δηλώνει «έτοιμος για διμερείς συνομιλίες» με τις δύο αυτές πλευρές «όσον αφορά την πρόοδο του Ιράκ, εφόσον έχουν αντιληφθεί ότι οφείλουν να αλλάξουν στάση και να προσφέρουν περισσότερα». Ενδιαφέρον, επίσης, έχει το ότι η ιρακινή κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να ζητήσει από ΗΠΑ - Ιράν «να μη μετατρέπουν το Ιράκ σε πεδίο της μεταξύ τους αντιπαράθεσης»!

Αν και κανείς δεν αναμένει κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρξουν όντως διμερείς επαφές, στις οποίες προφανώς δε θα θιχτεί μόνο το ζήτημα του Ιράκ. Η Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με όσα εκτιμούν πολλοί αναλυτές, δε φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει την πολιτική της στην περιοχή. Σίγουρα, όμως, τόσο για εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς λόγους, δε θα απευχόταν να δώσει την εντύπωση ότι «γίνεται κάποια πρόοδος» προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα ενδεχόμενα οφέλη της από τις εξελίξεις στην περιοχή και να κλείσει, όσο το δυνατόν περισσότερο, τα περιθώρια που έχουν δημιουργηθεί για την είσοδο και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη σκακιέρα της γεωστρατηγικά, σημαντικότατης, περιοχής.