Είναι όμως κάποια δώρα - με ελάχιστο κόστος - που η αξία τους είναι ανυπολόγιστη, καθώς γίνονται και φορείς μεγάλων μηνυμάτων σε μια εποχή εκπτώσεων και κοινωνικής περιθωριοποίησης.

Ενα τέτοιο Δώρο είναι και το μπουκάλι με το κρασί που μας έστειλε χτες η Μονάδα Απεξάρτησης - γνωστή και ως περίπτερο "18 Ανω" - του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου. Το Δώρο συνοδεύεται από μια καλαίσθητη χειροποίητη κάρτα με την ευχές της θεραπευτικής ομάδας και των θεραπευομένων για "Καλή Ανάσταση".

Το κρασί είναι "παραγωγής" της ίδιας της Μονάδας Αποκατάστασης. Και το μπουκάλι φιλοτεχνήθηκε "διά χειρός" των ίδιων των θεραπευομένων - παραγωγών, με ένα όμορφο κόκκινο λουλούδι.

Και τα παιδιά αυτά έζησαν χειρότερες φουρτούνες στους ψεύτικους παραδείσους των παραισθήσεων. Μια προσωπικότητα συνήθως ανώριμη και με συναισθηματικές εξαρτήσεις μπορεί να έχει τη μοιραία συνάντηση με τη ναρκωτική ουσία και απ' την κοινωνική συμπεριφορά της απαξίωσης να περάσει στο ατομικό σύμπτωμα της τοξικομανίας.

Εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς στον κόσμο των ναρκωτικών. Μα και η απόφαση για την απεξάρτηση είναι ένας άλλος Γολγοθάς. Γι' αυτό και τα παιδιά που αγωνίζονται για την απεξάρτηση εκφράζουν το πραγματικό νόημα της Ανάστασης στις μέρες μας. Και δυστυχώς, σ' αυτή την τιτάνια προσπάθεια - όπως απέδειξε τον τελευταίο χρόνο η ταλαιπωρία των θεραπευτών στο ίδιο το "18 Ανω" - η πολιτεία έχει ελάχιστη συνδρομή, αντί να είναι οργανωτής και πρωταγωνιστής. Τα παιδιά που παίρνουν την απόφαση και καταφέρνουν να απεξαρτηθούν μεταλλάσσονται. Απ' την έρημο της απαξίωσης περνούν σε ουμανιστικά επίπεδα και επιχειρούν να κατακτήσουν μια δημιουργική ζωή.

Μαζί με τις ευχές για χαρούμενες γιορτές και ευόδωση της προσπάθειάς τους, επαναλαμβάνουμε - μαζί με τα παιδιά - τον επίλογο απ' το θεατρικό έργο του Τομ Σόπαρντ: "Γεια σας δρόμοι της ψευδαίσθησης. Δε θέλουμε να θυμόμαστε. Δε θέλουμε να ξέρουμε. Η παράσταση μόλις αρχίζει".

Για το "Ρ", και ειδικότερα την ομάδα συντακτών που κατά καιρούς έγραψαν θέματα για το "18 Ανω".

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Αφόρητη κατάσταση επικρατεί τις τελευταίες μέρες στο Καβαλάρι Λαγκαδά από τη δυσοσμία, που προκαλούν τα ανεπεξέργαστα λύματα των βιομηχανιών, τα οποία ρίχνονται στο κανάλι Καρίπτσα, που διέρχεται από το κέντρο της παραπάνω κοινότητας. Τα λύματα αυτά καταλήγουν στη λίμνη της Κορώνειας η οποία καθημερινά αργοπεθαίνει. Οπως καταγγέλλει ο πρόεδρος του Καβαλαρίου, Χρήστος Μητσόπουλος,τα πουλιά που πίνουν νερό από το κανάλι Καρίπτσα δηλητηριάζονται, ενώ φορείς που επιχείρησαν να ρίξουν ψάρια για αναπαραγωγή στη λίμνη, προειδοποιήθηκαν από τους επιστήμονες να εγκαταλείψουν αυτή την προσπάθεια, αφού οι τιμές των ρύπων στη λίμνη έχουν φτάσει σε απαγορευτικά επίπεδα και καθιστούν αδύνατη την επιβίωση οποιουδήποτε οργανισμού.

Η συνεχής επιβάρυνση της λίμνης με ρυπογόνες ουσίες, προερχόμενες κύρια από τα ανεπεξέργαστα βιομηχανικά υγρά απόβλητα, τα αστικά λύματα, τα υπολείμματα των λιπασμάτων και των φαρμάκων μετέβαλαν ριζικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού. Κι αυτό γιατί, ενώ το σύνολο σχεδόν των βιομηχανιών και βιοτεχνιών στην περιοχή Λαγκαδά λειτουργούν χωρίς άδεια, ο μηχανισμός ελέγχου από την πλευρά της πολιτείας είναι ανύπαρκτος. Το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης του νομού Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται και από το γεγονός πως για τις παραλίμνιες περιοχές του Λαγκαδά ισχύουν αναπτυξιακοί νόμοι, οι οποίοι δίνουν κίνητρα για την εγκατάσταση βιομηχανιών χωρίς να γίνεται διάκριση της παραγωγικής δραστηριότητας.

"Ανύπαρκτα είναι τα μέτρα της πολιτείας για τη σωτηρία της λίμνης, αφού οι μεγάλες βιομηχανίες μολύνουν ανεξέλεγκτα την περιοχή. Για να σταματήσει αυτή η καταστροφή πρέπει να κινητοποιηθούν οι κάτοικοι", δήλωσε στο "Ρ" ο πρόεδρος του Καβαλαρίου. Ετσι ένας - από τους έντεκα σημαντικούς και προστατευόμενους από τη συνθήκη ΡΑΜΣΑΡ - ελληνικός βιότοπος, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, οδηγείται σε μαρασμό και μια ολόκληρη περιοχή του νομού Θεσσαλονίκης βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μεγάλη οικολογική καταστροφή.

Ο κίνδυνος ολικής εξαφάνισης της λίμνης είναι πλέον ορατός, καθώς συνεχίζεται η υπερκατανάλωση νερού για τις αυξανόμενες ανάγκες της βιομηχανίας, της γεωργίας και για αστικές χρήσεις. Το νερό, μάλιστα, που θεωρείται ακατάλληλο για οποιαδήποτε χρήση (ΡΗ 10,3) αντλείται σε μεγάλες ποσότητες για άρδευση. Οι κάτοικοι αναφέρουν πως τα ζώα που πριν από λίγο καιρό ποτίζονταν από τη λίμνη αρνούνται τώρα να το κάνουν. Αν προσθέσουμε πως η λίμνη γίνεται καθημερινά αποδέκτης ανεπεξέργαστων αστικών λυμάτων από την πόλη του Λαγκαδά τότε θα καταλάβουμε πως δεν είναι υπερβολικοί οι φόβοι των επιστημόνων, οι οποίοι επισημαίνουν ότι δημιουργούνται κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον καθηγητή στο ΑΠΘ, κ. Μουρκίδη, "οι συγκεντρώσεις του νιτρικού αζώτου στα υπόγεια νερά τα καθιστούν ακατάλληλα ακόμη και ως πόσιμα των αγροτικών ζώων και ύποπτα για παθήσεις όγκων στομάχου".

Οπως υποστηρίζουν επίσης οι επιστήμονες η συνέχιση αυτών των δυσάρεστων εξελίξεων πιθανόν να επιφυλάσσει και άλλες σοβαρές μεταβολές όπως π.χ. τη μεταβολή του μικροκλίματος της περιοχής. Είναι ήδη γνωστό πως η αποξήρανση, το 1954, της λίμνης Μαυρούδας στο νομό Θεσσαλονίκης είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί η περιοχή σε κρανίου τόπο.

Α.ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Τα ψάρια πεθαίνουν, τα πουλιά αρνούνται να πιουν νερό. Κι όλα αυτά σ' έναν απ' τους έντεκα προστατευόμενους - υποτίθεται - ελληνικούς βιότοπους

Τα αστικά και βιομηχανικά λύματα καταλήγουν στη λίμνη της Κορώνειας, η οποία κυριολεκτικά αργοπεθαίνει..