ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Μάρτη 2004
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Εφιαλτική εκδοχή

Με τη συνηθισμένη σκληρότητα του ισραηλινού στρατού αντιμετωπίζονται οι διαδηλωτές ενάντια στο «τείχος»

Associated Press

Με τη συνηθισμένη σκληρότητα του ισραηλινού στρατού αντιμετωπίζονται οι διαδηλωτές ενάντια στο «τείχος»
Εγγυήσεις και ανταλλάγματα φαίνεται ότι ζητά η ισραηλινή ηγεσία προκειμένου να προχωρήσει σε μια μονομερή (και μερική) αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς, φυσικά, να παρέχει κάποια διαβεβαίωση ότι θα ακολουθήσει κάτι ανάλογο στη Δ. Οχθη. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, μέσα από τη δική του αδιαλλαξία, προοιωνίζεται, εδώ και μήνες, την αποτυχία του, ούτως ή άλλως, μεροληπτικού «οδικού χάρτη» και εμφανίζεται αποφασισμένος να τον «τελειώσει» οριστικά και μαζί με αυτόν κάθε περιθώριο διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστινίους.

Σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους, η ισραηλινή πλευρά ζητά, πλέον, ξεκάθαρα από την Ουάσιγκτον να εγγυηθεί ότι εφόσον ο ισραηλινός στρατός εκκενώσει 17 από τους 21 εποικισμούς της Λωρίδας της Γάζας, τότε το Ισραήλ θα διατηρήσει υπό την κυριαρχία του 3 μεγάλα εποικιστικά συγκροτήματα της Δ. Οχθης και την πλειοψηφία της ανατολικής Ιερουσαλήμ, θέτοντας τα πάντα εντός του διαχωριστικού τείχους. Αυτό, φυσικά, σημαίνει ότι η, ήδη, κατακερματισμένη Δ. Οχθη θα στερηθεί ακόμη περισσότερα εδάφη και θα απομείνει, τελικά, μια μικρή λωρίδα γης, χωρίς τα ευφορότερα εδάφη της - τα οποία εντελώς τυχαία βρίσκονται εκεί που είναι οι εποικισμοί - και χωρίς δυνατότητες επιβίωσης. Αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι ανάλογη είναι, ήδη, η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας, που ούτως ή άλλως είναι αποκομμένη από τον έξω κόσμο, γίνεται σαφές ότι κάθε προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους απομακρύνεται οριστικά.

Εκτός όλων αυτών, οι ίδιοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωναν ότι από τις ΗΠΑ θα ζητηθεί να υποστηρίξουν όλες αυτές τις κινήσεις και χρηματικά αλλά και να ασκήσουν πιέσεις στη διεθνή κοινότητα προκειμένου να αναγνωριστούν ως μόνιμα και οριστικά σύνορα του Ισραήλ, αυτά που θα προκύψουν μετά από την ολοκλήρωση του τείχους, εντός φυσικά των παλαιστινιακών εδαφών. Εάν, λοιπόν, τα σχέδια Σαρόν ευοδωθούν, το Ισραήλ θα έχει απαλλαγεί από το οικονομικό και στρατιωτικό βάρος της κατοχής, θα έχει προσαρτήσει επιπλέον εδάφη, θα έχει παρουσιαστεί ως «πρωτοπόρος της ειρήνης» και φυσικά το Παλαιστινιακό «θα έχει λυθεί», με τους ίδιους τους Παλαιστινίους να υποχρεώνονται σε μαζική έξοδο από τη γη τους. Μόνο που ο παλαιστινιακός λαός έχει δείξει, μέχρι σήμερα, ότι δε φείδεται θυσιών και δεν προτίθεται να «καταθέτει τα όπλα» του αγώνα.


Ε. Μ.

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Ανατομία μιας σφαγής

«Οταν διεξάγεις μια επιχείρηση, όπως στο Αφγανιστάν, όπως στο Ιράκ, όπου υφίστανται σημαντικές προτεραιότητες εθνικής ασφαλείας που αντιλαμβάνεται το κοινό, δεν υπάρχει καμία αποστροφή για τις απώλειες (μεταξύ αμάχων). Στην πραγματικότητα, η κοινή γνώμη στις Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζει πολύ το να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε στον κόσμο για να προωθήσουμε όχι μόνο τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά, νομίζω, και τα αμερικανικά ιδανικά»

Τζακ Σπένσερ, αναλυτής του «Heritage Foundation», Δεκέμβρης 2003.

«Ο αξιωματικός που διενήργησε την έρευνα ανέφερε ότι ακολουθήθηκαν οι προσήκοντες κανόνες εμπλοκής, σύμφωνα με τους κανόνες του δικαίου του πολέμου»

Αντισυνταγματάρχης Μπράιαν Χίλφερτι, εκπρόσωπος των Δυνάμεων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, Γενάρης 2004.

«Αυτό, όλο κι όλο, απέμεινε από το ένα μου αγόρι...»

Σαρουάν Χαν, πατέρας των δύο από τα εννέα σφαγιασθέντα παιδιά στο χωριό Χούταλα της επαρχίας Γκάζνι του Αφγανιστάν, κρατώντας ένα ματωμένο καπέλο, Δεκέμβρης 2003.

Η ΕΡΕΥΝΑ που είχε βαρύγδουπα εξαγγείλει ο αμερικανικός στρατός για τη σφαγή του Δεκέμβρη στο χωριό Χούταλα του Αφγανιστάν, όταν από τα πυρά δύο αεροσκαφών «A-10» είχαν βρει «κατά λάθος» το θάνατο 9 παιδιά και 1 νεαρός εργάτης, κατέληξε στο πόρισμα ότι οι δυνάμεις του «απαλλάσσονται κάθε ευθύνης». Στη σχετική συνέντευξη Τύπου, ο αντισυνταγματάρχης Χίλφερτι, επικαλούμενος τη διαβάθμιση του σχετικού υλικού ως «άκρως απόρρητου» και προφασιζόμενος την προστασία «πηγών» των υπηρεσιών πληροφοριών του στρατού, δεν έδωσε καμία λεπτομέρεια για το πώς και γιατί οι πιλότοι στάλθηκαν να πλήξουν ένα κτίριο δίπλα σε μια αλάνα με παιδιά που έπαιζαν κομματιάζοντάς τα. Τι κι αν ο ΟΗΕ είχε ζητήσει να δημοσιοποιηθεί πλήρως το αποτέλεσμα της έρευνας; Αδιάφορο.

«Ακόμη κι αν τηρείς όλους τους κανόνες του πολέμου, σημειώνονται δυστυχώς τέτοια τραγικά περιστατικά», είπε ο Χίλφερτι, σε μια επίδειξη ρητορικής ιμπεριαλιστικής υποκρισίας, με μια γερή δόση ψευδαισθήσεων ιμπεριαλιστικής φιλανθρωπίας. Τις πρώτες ημέρες μετά τη σφαγή, μάλιστα, οι Αμερικανοί εμφανίζονταν, εκφωνώντας περίπου αυτοσυγχαρητήριους δεκάρικους, «βέβαιοι» ότι είχαν σκοτώσει το «στόχο», κάποιον μουλά Ουαζίρ, φερόμενο, σύμφωνα με τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, Ζαλμάι Χαλιλζάντ, ως «χρηματοδότη και οργανωτή τρομοκρατικών επιθέσεων»... («Απλώς εισάγει μοτοσικλέτες από το Ιράν», είπαν οι χωρικοί στον απεσταλμένο του BBC, και «είχε φύγει από το χωριό δέκα ημέρες πριν»). Υστερα, οι Αμερικανοί παραδέχτηκαν ότι έπληξαν λάθος «στόχο»!

Το «λάθος» για το οποίο «απηλλάγησαν κάθε ευθύνης» οι πιλότοι είναι η χρήση βλημάτων με εκρηκτική γόμωση, που έκοψαν το νήμα της ζωής των παιδιών, από 9 ως 12 ετών, που έπαιζαν μπάλα. «Λάθος» των πιλότων, με δεδομένη την ύπαρξη ακριβέστατων οπτικών βοηθημάτων υψηλής τεχνολογίας στα αεροσκάφη τους; Κάπως δύσκολο να το δεχτείς...

Κανείς, βέβαια, δε ζήτησε «ευθύνες» από τους πιλότους που είχαν βομβαρδίσει περίπου τις ίδιες μέρες «αποθήκη όπλων» στην επαρχία Πάκτια, με αποτέλεσμα να καταπλακωθούν και να βρουν το θάνατο άλλα 6 παιδιά. Σε εκείνη την περίπτωση, ο Χίλφερτι είχε βγάλει από το κουτί των προσχημάτων του ένα άλλο ακαταμάχητο επιχείρημα: ότι τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν ως «ανθρώπινες ασπίδες». Η χοντροκομμένη προπαγάνδα δεν επιστρατεύεται μόνο για τη συγκάλυψη των δολοφονιών αμάχων, αλλά και για την περιγραφή της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας στο Αφγανιστάν: έτσι, η σχεδιαζόμενη και καθυστερούμενη, λόγω των ατέρμονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ανάληψη ενεργότερου ρόλου στην κατοχή της χώρας από το ΝΑΤΟ, βαπτίζεται, από τον ΟΗΕ, συμβολή στη «μετάβαση της χώρας στη δημοκρατία». Δημοκρατία = το καθεστώς που οι ΗΠΑ επιβάλουν. Μάλιστα θα μπορούν, βεβαίωσε ο «μετριοπαθής» πρόεδρος Χάμιντ Καρζάι, να ψηφίζουν και οι γυναίκες... «Αυτό που θα τους πουν» οι άντρες τους! Τον ίδιο, όπως διευκρίνισε καλοσυνάτα...


Μπ. Γ.

ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Σενάριο γενικευμένου πολέμου;

ΚΙΤΟ.--

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέτουν ως προτεραιότητα το Σχέδιο Βενεζουέλα και Σχέδιο Εκουαδόρ και μάλιστα σε παράλληλη εξέλιξη με το Σχέδιο Κολομβία, που έχουν εξαπολύσει μαζικά στο πλαίσιο επιθετικής γεωπολιτικής στρατηγικής, ώστε άνευ όρων να επιβληθεί η πολιτικής της Ουάσιγκτον σε όλα τα κράτη νοτίως του Ρίο Γκράντε, τόνισε ο καθηγητής Τζέιμς Πέτρας σε ομιλία του στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Κίτο.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν τον πρώτο γύρο στη Βενεζουέλα», τόνισε επιπροσθέτως ο Πέτρας, αναφερόμενος στο αποτυχημένο πραξικόπημα, αλλά κανείς μπορεί εύκολα να διακρίνει ότι δεν υποχωρούν από το συνδυασμό των πρωταρχικών στόχων της επέμβασης εκ μέρους των ΗΠΑ, από την ανηλεή συκοφαντική καμπάνια των ΜΜΕ και τις συνεχείς παρεμβάσεις του Αμερικανού πρέσβη Τσαρλς Σαπίρο, όπως στις περιπτώσεις της δίμηνης απεργίας - λοκάουτ και του δημοψηφίσματος ή της προσπάθειας να δημιουργηθούν οι συνθήκες ενώ άδηλου πολέμου όπως στην περίπτωση της Αϊτής. «Εχουμε εισέλθει σε ένα ενδιαφέρον σενάριο, όπου καλούνται οι δυνάμεις εντός της Κολομβίας ...γιατί οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εισβάλουν στη Βενεζουέλα μόνο... καθώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν μεγάλης κλίμακας απώλειες, αφού η Βενεζουέλα δε θα είναι περίπατος όπως η Αϊτή», ανέφερε ο Πέτρας, τονίζοντας ότι η Κολομβία είναι αυτή που παρέχει τη δικαιολογία και κυρίως τη στρατιωτική δυνατότητα να ανοιχτεί ένα δεύτερο μέτωπο, «σε μια λανθασμένη εκστρατεία, από τη στιγμή που το Πεντάγωνο, βασιζόμενο σε υστερικούς και κακούς υπολογισμούς, θεωρεί ότι μπορεί απλά να καταλάβει μία χώρα (σε αυτή την περίπτωση τη Βενεζουέλα) να τη μετατρέψει σε αποικία και να φύγει»... «Κατά τη γνώμη μου οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζονται εδώ και καιρό για τη βίαιη ανατροπή του Τσάβες με εσωτερικές αναταραχές, εισβολή διά μέσου της Κολομβίας αλλά και σε εισβολή από τις ίδιες τις ΗΠΑ», κατέληξε ο Πέτρας, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα που έχουν για την άμεση ανάμειξη της Κολομβίας στα σχέδια επέμβασης της Ουάσιγκτον είναι οι αντάρτες, ειδικά στα σύνορα με τη Βενεζουέλα και γι' αυτό προετοιμάζουν μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στην Μπογκοτά, ίσως και το Εκουαδόρ, ώστε οι ακροδεξιοί παραστρατιωτικοί και οι Ενοπλες Δυνάμεις να μπορούν να αντεπεξέλθουν στα επικεντρωμένα σχέδια στις συνοριακές ζώνες της Κολομβίας με τη Βενεζουέλα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ