Με τις πλάτες του Κ. Λαλιώτη, συνεχίζει το "πολιτιστικό" του "κέφι" ο μεγαλοεπιχειρηματίας Χ. Λαμπράκης. Η ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, για μια ακόμα φορά, αβαντάρει τις μπουλντόζες του σύγχρονου "μαικήνα" του πολιτισμού, καθώς απέρριψε την προσφυγή του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), με την οποία ζητούσε την ανάκληση της οικοδομικής άδειας για την κατασκευή όπερας και πάρκινγκ στο Πάρκο Ελευθερίας. Δεν απάντησε, όμως, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ με ποιες μελέτες σκοπιμότητας, χωροθέτησης, περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με ποιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και με ποια αρχιτεκτονική μελέτη θα γίνει το έργο, το οποίο η προκήρυξη δημοπρασίας του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθήνας χαρακτηρίζει "μνημειακό"!

Το ΥΠΕΧΩΔΕ στην απόφασή του (100632/6368) επικαλείται τη σιωπηρή (σ.σ. όπως αναφέρει) απόρριψη από τον γγ της Περιφέρειας Αττικής, της προσφυγής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων κατά της άδειας 702/1996, με την οποία συνεχίζονται τα έργα στο Πάρκο Ελευθερίας. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι η οικοδομική άδεια εκδόθηκε κατόπιν της 5/3/1991 αίτησης του ΟΜΜΑ και αφορά προσθήκη κατ' επέκταση και εσωτερικές τροποποιήσεις, ξεχνώντας ότι ο ΟΜΜΑ τότε δεν είχε την ιδιοκτησία του χώρου. Η τελευταία τού δόθηκε το 1993. Παράλληλα, το ΥΠΕΧΩΔΕ ισχυρίζεται ότι η άδεια 702 δεν αποτελεί νέα άδεια, αλλά πρόκειται"περί αναθεωρήσεως της αδείας για την προσθήκη των σχετικών εγκαταστάσεων". Εδώ λησμονείται ότι πρόκειται για νέα κτίρια πολύ μεγαλύτερα του μεγάρου σε άλλο οικόπεδο. Επομένως, δεν είναι άδεια προσθήκης, αλλά νέα άδεια που έπρεπε να είχε εκδοθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου Αθήνας, όπως γίνεται με όλες τις άδειες και όχι από το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Αξίζει να σημειωθεί το σκεπτικό της αρμόδιας Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Αττικής, που τον Οκτώβρη του 1996 πρότεινε στον περιφερειάρχη Αττικής την ακύρωση της άδειας 702. Οπως επισήμαινε, το ΠΔ 23/11/95, με βάση το οποίο δόθηκε η άδεια επέκτασης των εγκαταστάσεων του Μεγάρου, επιτρέπει τη δημιουργία υπόγειου χώρου εξυπηρέτησης πολιτιστικών εκδηλώσεων και τη δημιουργία υπόγειων χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων. Επιτρέπεται, δηλαδή, η δημιουργία ενός μόνο υπόγειου ορόφου για εξυπηρέτηση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Τώρα το ΥΠΕΧΩΔΕ ισχυρίζεται ότι από το διάταγμα "...δεν προκύπτει ότι η δημιουργία του υπό κρίση κτιρίου περιορίζεται σε έναν όροφο".

Ομως, από τη μελέτη του έργου, όπως ανέφερε η Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού, προέκυπτε ότι θα ανεγερθούν περισσότεροι όροφοι και χώροι διαφορετικού είδους χρήσης, εκτός αυτών της στάθμευσης (αίθουσα 1.350 θέσεων, αίθουσα 400 θέσεων, χώροι υποστήριξης αυτών των αιθουσών, βιβλιοθήκη κ.ά). Από το διάταγμα δεν προκύπτει, υποστήριζε η διεύθυνση, το επιτρεπτό αυτών των χρήσεων, λόγω του μεγέθους και της λειτουργίας τους.

Επίσης στο φάκελο του έργου και συγκεκριμένα στην τεχνική και αιτιολογική έκθεση δεν αιτιολογούνταν ότι αυτές οι χρήσεις αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του ΟΜΜΑ, όπως αναφέρει το ΠΔ. Η Διεύθυνση υποστήριζε ότι η νομιμότητα της οικοδομικής άδειας κρίνεται με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει κατά την έκδοσή της. Στην περίπτωση όμως της 702, δεν τηρήθηκε το ισχύον κατά την έκδοση της άδειας ΠΔ.

Ο περιφερειάρχης Ν. Μιχαλόπουλος δεν αποφάνθηκε τότε, επικαλούμενος την εκκρεμότητα του θέματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά το ΥΠΕΧΩΔΕ όμως, απέρριψε την προσφυγή του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων διά ...της σιωπής του.

Σε άλλο σημείο, η απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ κρίνει απορριπτέο τον ισχυρισμό του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, σύμφωνα με τον οποίο η άδεια 702 πάσχει, διότι δεν είχε γίνει η απαλλοτρίωση της παρακείμενης πολυκατοικίας των αξιωματικών(ΑΟΟΑ). Το ΥΠΕΧΩΔΕ γνωματεύει ότι ..."η παρακατάθεση της αποζημίωσης της προαναφερόμενης πολυκατοικίας έχει δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης", τη στιγμή που η άδεια εκδόθηκε τον Ιούλη, ενώ η κατάθεση της παρακαταθήκης έγινε το Νοέμβρη του 1996.

Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

• Να παγώσουν για 5, τουλάχιστον, χρόνια τα μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις.
• Να πουληθούν σε ιδιώτες δημόσιες επιχειρήσεις, σε όσες παραμείνουν στο δημόσιο να προσληφθούν μάνατζερ εκ του εξωτερικού και να σταματήσει το κράτος να επενδύει σε παραγωγικούς τομείς.
• Ν' απολύονται οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ.
• Να μειωθεί στο ελάχιστο ο αγροτικός πληθυσμός.
• Να συγκρουστούν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους "τεμπέληδες" εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και τους "ζαμανφουτίστες" μαθητές και φοιτητές.
• Να πληρώσει η Ελλάδα τα "μαλλιοκέφαλά" της για εξοπλισμούς, αλλά, ταυτόχρονα, να αναθέσει τη διαφύλαξη των συνόρων της και να παραδώσει την εθνική ανεξαρτησία της στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Μα, αυτή την "εξυπνάδα" διαθέτει ακόμα και ο Τσουκάτος, που δε διαβιεί στα σαλόνια της Ευρώπης κι επιπροσθέτως δεν ξέφυγε ακόμα από το "κόμπλεξ" του πρώην "Μαοϊκού". Για να μην πούμε, δηλαδή, ότι και ο Γιαννόπουλος - που, μερικές φορές, φαίνεται προσκολλημένος στο ΕΑΜικό παρελθόν του - θα μπορούσε να "εκλαϊκεύσει" καλύτερα αυτόν τον "εκσυγχρονισμό".

Προς τι, λοιπόν, ο θαυμασμός του συναδέλφου για τα λεγόμενα του Θ. Πάγκαλου, τα οποία ούτε πρωτότυπα είναι, ούτε, βεβαίως, προσωπικές του απόψεις αποτελούν; Εκτός κι αν κάποιοι εκστασιάζονται μπροστά στο "μπλαζέ" ύφος και το μεγάλο σωματικό μέγεθος - φέρνει κάτι σε Κολ - του υπουργού Εξωτερικών.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ