Οι Λίβυοι αντικαθεστωτικοί αστοί του Εθνικού Συμβουλίου που προετοιμάζονται για τη διάδοχη κατάσταση συνεχίζουν τις επισκέψεις σε πρωτεύουσες ιμπεριαλιστικών χωρών (εδώ με τον γερουσιαστή των ΗΠΑ Τζον Κέρι στην Ουάσιγκτον)

Την ίδια ώρα, ο «πρωθυπουργός» του Συμβουλίου, Μαχμούντ Τζιμπρίλ (οικονομολόγος σπουδαγμένος στις ΗΠΑ που το 2007 ο ίδιος ο Καντάφι έχρισε πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομικής Ανάπτυξης, και βοήθησε τις αμερικανικές επενδύσεις και αυτές της Βρετανίας, ενώ έχει και τη στήριξη της Γαλλίας) βρισκόταν στην Ουάσιγκτον, όπου έβγαζε ομιλίες και έκανε επαφές με παράγοντες του Λευκού Οίκου. Μετά την ολοκλήρωση των συναντήσεων αυτών, ο Τζιμπρίλ θα μεταβεί, στις αρχές της βδομάδας, στο Παρίσι.

Και οι δύο εκπρόσωποι του Συμβουλίου εμφανίστηκαν σαφείς και ξεκάθαροι: Ζήτησαν με επίμονο τρόπο να αναγνωριστεί το Εθνικό Συμβούλιο από ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα ως «μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος του λιβυκού λαού» (κάτι που έχει γίνει, μέχρι στιγμής, από Γαλλία, Ιταλία, Κατάρ και Γκάνα), να χρηματοδοτηθεί άμεσα και να εξοπλιστεί. Με άλλα λόγια, οι Τζαλίλ και Τζιμπρίλ ζητούν από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που έχουν ποικιλοτρόπως αναλάβει απέναντί τους.

Δύο περίπου μήνες μετά την έναρξη της ιμπεριαλιστικής επέμβασης κατά της Λιβύης, είναι ξεκάθαρο ότι σε στρατιωτικό επίπεδο, οι ΝΑΤΟικές αεροπορικές επιδρομές αιματοκυλίζουν το λιβυκό λαό και διαλύουν, σε πολλές περιπτώσεις όπως έχει αποδειχτεί, την πολιτική υποδομή της χώρας (τακτική γνωστή από παλαιότερες ΝΑΤΟικές επεμβάσεις όπως π.χ. στην πρώην Γιουγκοσλαβία), αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούν να καθορίσουν το αποτέλεσμα του πολέμου. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν πραγματοποιούνταν χερσαία επέμβαση, κάτι, όμως, που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αρνούνται προς το παρόν, αντιλαμβανόμενες το κόστος σε όλα τα επίπεδα.

Ετσι, μέσα από μια σειρά από κινήσεις, εκ των οποίων ξεχωρίζει η απόφαση για σύσταση «μηχανισμού οικονομικής στήριξης», φαίνεται ότι οι ιμπεριαλιστές προκρίνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, την προοπτική της σταδιακής εδραίωσης ενός καθεστώτος διχοτόμησης της Λιβύης, ανάμεσα σε Τριπολίτιδα και Κυρηναϊκή, ένα σενάριο που εξαρχής είχε τεθεί επί τάπητος ως ενδεχόμενη λύση. Μια τέτοια λύση «περνά» μέσα, καταρχάς, από την διασφάλιση χρημάτων που θα δώσουν στο αντικαθεστωτικό Εθνικό Συμβούλιο ανάσες επιβίωσης.

Κάτι τέτοιο μπορεί κάλλιστα να γίνει, αν το αντικαθεστωτικό Εθνικό Συμβούλιο αναλάβει τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του λιβυκού καθεστώτος και του Καντάφι που έχουν «παγώσει» στο εξωτερικό. Για να λάβει, βέβαια, το Συμβούλιο τα χρήματα του λιβυκού καθεστώτος θα πρέπει να έχει προηγηθεί κάποιου είδους αναγνώρισή του: ίσως όχι απαραίτητα ως μοναδικού νόμιμου εκπροσώπου του συνόλου του λιβυκού λαού αλλά ως κάτι που θα το νομιμοποιεί να διαχειριστεί τα χρήματα αυτά ή μέρος αυτών.

Μια κάποιου είδους νομική αναγνώριση είναι απαραίτητη και για να μπορέσει το αντικαθεστωτικό Εθνικό Συμβούλιο να προχωρήσει σε αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της Κυρηναϊκής, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχό του. Να μπορέσει δηλαδή να κλείσει συμφωνίες ή να παρατείνει τις υπάρχουσες και να πουλήσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, έτσι ώστε να αποκτήσει έσοδα.

Τόσο η διαχείριση των υπαρχόντων λιβυκών περιουσιακών στοιχείων όσο και το μέλλον του αντικαθεστωτικού Συμβουλίου, είναι προφανές ότι θα έχουν, ήδη, μετατραπεί σε πεδίο ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων και διαγκωνισμών. Το γαλλικό και βρετανικό κεφάλαιο διαγκωνίζονται σε δεσμεύσεις και παραχωρήσεις προς τους αντικαθεστωτικούς προκειμένου να διασφαλίσουν ακόμη περισσότερα προνόμια στην πλούσια Κυρηναϊκή. Από την άλλη, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, προς στιγμήν, δε μοιάζει διατεθειμένος να «συρθεί» πίσω από ένα Συμβούλιο, όπου απροκάλυπτα «παίζουν κυρίως» Γάλλοι και Βρετανοί γι' αυτό και τηρεί αποστάσεις ασφαλείας.

Οσο για τη Μόσχα, κατέστησε και πάλι αισθητή την παρουσία της, με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών να τονίζει ότι «το πώς θα διαχειριστεί κανείς τα χρήματα του λιβυκού καθεστώτος ή το οτιδήποτε άλλο αποτελεί αντικείμενο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ». Υπενθυμίζοντας δε ότι «ήδη οι, σχετικές με τη Λιβύη, αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν παραβιαστεί από το ΝΑΤΟ» ο Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι η Μόσχα μπορεί να «κάνει τα στραβά μάτια», αλλά αυτό έχει όρια, όταν πλέον τα συμφέροντά της θίγονται άμεσα, όπως π.χ. από μία διχοτόμηση. Γι' αυτό θα πρέπει να έχει λόγο.

Πάντως, μια πρώτη γεύση για το πώς «στήνεται» η Κυρηναϊκή δόθηκε με γλαφυρό τρόπο μέσα από ένα μάλλον απρόσμενο περιστατικό: Το θάνατο, σε συμπλοκή πιθανότατα λόγω παρεξήγησης με άνδρες της τοπικής αστυνομίας, του ιδιοκτήτη μιας γαλλικής μισθοφορικής εταιρείας ασφαλείας, της Secopex, την περασμένη Πέμπτη στη Βεγγάζη. Προφανώς, θεμελιώνεται ένα προτεκτοράτο της Κυρηναϊκής υπό το Συμβούλιο το οποίο θα μοιράσει αρμοδιότητες - εργολαβίες σε ξένες πολυεθνικές και μονοπώλια. Και αυτό, από μόνο του, αποτελεί και μια αρκετά καλή ένδειξη για τις πραγματικές προθέσεις όσων έσπευσαν να «αλλάξουν την τελευταία στιγμή στρατόπεδο», όπως π.χ. ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και νυν επικεφαλής του Συμβουλίου.

Οι σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις της τρικομματικής κυβέρνησης συνασπισμού στους τομείς της Υγείας, της Φορολογίας και της Ασφάλισης προκαλούν την αγανάκτηση του τσεχικού λαού, που διοργανώνει σειρά διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις, στις 21 Μάη, στην κεντρική πλατεία της Πράγας του Βάτσλαβ. Αρκετά συνδικάτα έχουν καλέσει τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή, ενώ στις 7 Μάη είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κυρίως ατόμων με ειδικές ανάγκες, εξαιτίας των εξαγγελιών της κυβέρνησης για περικοπή των επιδομάτων τους. Τη συμπαράστασή της είχε εκδηλώσει και η Συνομοσπονδία Εργατικών Σωματείων Τσεχίας - Μοραβίας «CMKOS», που γενικά κινείται στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, ωστόσο από την πίεση από τα κάτω αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο». Στις κινητοποιήσεις συμμετέχει ενεργά το ΚΚ Βοημίας Μοραβίας.

Οι μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, στις Συντάξεις, στην Κοινωνική Πρόνοια και τη Φορολογία αναμένεται να τεθούν προς συζήτηση στο Κοινοβούλιο από την τρικομματική κυβέρνηση συνασπισμού - «Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών» (ODS), «ΤΟΡ 09» και «Κόμμα Δημόσιων Υποθέσεων» (VV) - τον επόμενο μήνα. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση επιδιώκει να ενοποιήσει το φόρο προστιθέμενης αξίας από 10% και 20% σε ένα ενιαίο 14% από το 2012 και αυτό να αυξηθεί στο 17,5% το 2013. Επιπλέον, σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει όποιες κρατικές επιχειρήσεις έχουν απομείνει και προβλέπει την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων κάτω των 35 ετών στα ασφαλιστικά τους ταμεία. Εχουν προηγηθεί μειώσεις στους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων, αλλά και τροποποιήσεις στο Εργατικό Δίκαιο, με τη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, που έχει φέρει ως αποτέλεσμα την επιπλέον μείωση των μισθών και χειρότερες συνθήκες εργασίας, για την εξυπηρέτηση νέων αναγκών της υπερκερδοφορίας του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση έχει, ήδη, προχωρήσει σε περικοπές στα επιδόματα παιδιών - όπου δίνονται μόνο για το πρώτο παιδί - στα άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων για τους χαμηλόμισθους.

Η προωθούμενη αντιλαϊκή πολιτική αποτελεί συνέχεια στην προηγούμενη πολιτική που ακολουθούσε το σημερινό αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (CSSD), καθώς βρισκόταν για 20 χρόνια στην εξουσία προχωρώντας σε σφοδρές ιδιωτικοποιήσεις της κρατικής βιομηχανίας και κατάργηση αρκετών κατακτήσεων που υπήρξαν από την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ενιαία Τσεχοσλοβακία.