ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 16 Γενάρη 1996
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ
Σε κρίσιμο σταυροδρόμι...

Αύριο αρχίζει το 21ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΕΛΤΑ. Η "Δημοκρατική Συνεργασία" υπογραμμίζει ότι πρέπει να είναι ένα συνέδριο που θα ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα

Τη στιγμή που το 82% της αλληλογραφίας των ΕΛΤΑ επιδίδεται στους κατοίκους των αστικών περιοχών, μόνο το 37% των υπαλλήλων του υπηρετούν σ' αυτές τις περιοχές. Οταν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ένα ταχυδρομικό γραφείο αντιστοιχεί σε 3.484 κατοίκους, στην Ελλάδα (που βρίσκεται στην τελευταία θέση), η αντιστοιχία είναι ένα προς 10.728 κατοίκους. Ενώ σε μια έκταση 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην ΕΕ λειτουργούν κατά μέσο όρο 4,10 ταχυδρομικά γραφεία, στη χώρα μας λειτουργούν μόνο 0,70.

Η έλλειψη ιδιόκτητης κτιριακής υποδομής υποχρέωσε τα ΕΛΤΑ την τελευταία τριετία να δαπανήσουν σε ενοίκια 3,9 δισ. δραχμές και για την αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού άλλα 6,2 δισ. δραχμές. Μέχρι σήμερα όμως, οι επενδύσεις αυτές δεν έχουν ενταχθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Τέλος, το συσσωρευμένο έλλειμμα των 41 δισ. δραχμών των ΕΛΤΑ, εξαιτίας της πολιτικής του δικομματισμού, δίνει το στίγμα της σημερινής θέσης των Ελληνικών Ταχυδρομείων, πιστοποιούν την αποτυχία αυτής της πολιτικής, αλλά, ταυτόχρονα, δυναμιτίζουν και τη συνέχιση της λειτουργίας του οργανισμού, ο οποίος καθημερινά σπρώχνεται στο περιθώριο.

Τα παραπάνω στοιχεία περιλαμβάνονται σε έκθεση της επιτροπής, που συστάθηκε για την εξέταση των αιτίων δημιουργίας των ελλειμμάτων στα ΕΛΤΑ. Αν και επιβεβαιώνουν μια εικόνα, που είναι ήδη γνωστή στους συναλλασσόμενους με τα ΕΛΤΑ και στους εργαζόμενους, αποκτούν επίκαιρο χαρακτήρα και θέτουν καίρια ερωτηματικά, στο φόντο του 21ου Πανελλαδικού Συνεδρίου των εργαζομένων στα Ταχυδρομεία που αρχίζει αύριο.

"Το πρόβλημα της μη ορθολογικής κατανομής του προσωπικού στα ΕΛΤΑ οξύνθηκε με τις ανεξέλεγκτες και ρουσφετολογικές μεταθέσεις στην επαρχία, που έκανε και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ", επισημαίνει ο Γιώργος Κρίκας, μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ - ΕΛΤΑ, από την παράταξη της "Δημοκρατικής Συνεργασίας".Αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κρήτη, όπου εργάζονται επιπλέον 120 υπάλληλοι από αυτούς που προβλέπονται στο οργανόγραμμα, αλλά και των πραγματικών αναγκών που υπάρχουν. Τέτοια παραδείγματα πλεονάζοντος προσωπικού σε ορισμένες υπηρεσίες και έλλειψης σε άλλες αποτελούν πλέον καθεστώς για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία.

Οσο για το δίκτυο, "αν και υστερεί σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο, παραμένει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ΕΛΤΑ", τονίζει ο Γ. Κρίκας. Παρ' όλα αυτά, στη Στρατηγική Μελέτη "Εκσυγχρονισμού" τους, από τα 40 δισ. που προβλέπονται ν' απορροφηθούν, μόνο τα 3.7 δισ. (9%) αφορούν στο δίκτυο, που αριθμεί 946 ταχυδρομικά γραφεία, 267 πρακτορεία και 34 τροχοταχυδρομεία. "Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, ότι η ιεράρχηση, η διάρθρωση και η αξιολόγηση των επενδύσεων, όπως και παλιότερα ως παράταξη έχουμε υποστηρίξει, είναι βασισμένη στις επιλογές της ΕΕ. Δε διασφαλίζει την ισόρροπη ανάπτυξη, ούτε αναβαθμίζει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του ταχυδρομείου απέναντι στις άλλες ταχυδρομικές εταιρίες", υπογραμμίζει.

Οπως αναφέρουν και οι συντάκτες της πρότασης για τα ελλείμματα, τα ΕΛΤΑ αντιμετωπίζουν σήμερα ισχυρό ανταγωνισμό, κύρια από ιδιωτικές επιχειρήσεις, ακόμα και στις παραδοσιακές δραστηριότητες, που υποτίθεται ότι προστατεύονται, αφού δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο για την ταχυδρομική αγορά. Σημειώνουν δε, ότι το κράτος πρέπει να καλύψει ολόκληρο το έλλειμμα με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΕΛΤΑ και να περιλάβει τις επενδύσεις που αφορούν το δίκτυο στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Αναφερόμενη στη σημασία του 21ου Συνεδρίου της ΟΜΕ - ΕΛΤΑ, η παράταξη της "Δημοκρατικής Συνεργασίας", με ανακοίνωσή της, τονίζει ότι επιδιώκει ένα συνέδριο που θα ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα, ένα συνέδριο προβληματισμού και ουσιαστικού διαλόγου, όπου θα κριθεί και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ


Ο φανοστάτης της Ιστορίας

Υπάρχουν εικόνες που μένουν στο μυαλό του ανθρώπου, έστω κι αν δεν τις είδε ποτέ. Μια τέτοια εικόνα βρίσκεται στη δική μου θύμηση, παρά το γεγονός ότι δεν την είδα. Είναι η εικόνα των κομμένων κεφαλιών του Αρη Βελουχιώτη και του πρωτοπαλίκαρού του Τζαβέλα, κρεμασμένα στο φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων, της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Μια σκηνή που μου έχει περιγράψει η μάνα μου, η οποία - μικρό παιδί τότε - την είδε με τα μάτια της και θεώρησε χρέος της να μου τη μεταφέρει, όχι σαν παραμύθι, αλλά σαν ομολογία και καταγγελία ζωής.

Αυτή η σκηνή, την οποία νομίζω ότι την έζησα ο ίδιος, με συγκλονίζει πάντα, έχει γίνει βίωμά μου και μου δημιουργεί τα συναισθήματα του πόνου, της οργής, της αδικίας, του ανεκπλήρωτου ονείρου, αλλά και της υπερηφάνειας, της προσμονής δικαίωσης.

Φέρνοντας στο μυαλό μου εκείνη την εικόνα, πάντα ψάχνω να βρω τις αιτίες και τους υπαίτιους αυτής της ελληνικής τραγωδίας, του δράματος του ελληνικού λαού. Και τότε βλέπω μπροστά μου τα αποκρουστικά πρόσωπα των κατακτητών της πατρίδας μας, των μετέπειτα ξένων "προστατών" της Ελλάδας και των ντόπιων οργάνων τους. Βλέπετε η Ιστορία βιώνεται κι από μακριά, πολύ περισσότερο που και σήμερα τα ίδια αποκρουστικά πρόσωπα διαφεντεύουν τη μοίρα μας και ούτε "τα όνειρα πήραν εκδίκηση", ούτε οι ελπίδες δικαιώθηκαν.

Είναι, λοιπόν, φυσιολογικό - έχοντας αυτή τη σκηνή στα μάτια μου - να υποστώ κλονισμό βλέποντας τη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες και δείχνει Τούρκους στρατιώτες να κρατούν στα χέρια τους τα σφαγμένα κεφάλια Κούρδων αγωνιστών.

Η ίδια εικόνα σε άλλο τόπο, μακρινό, αλλά τόσο κοντινό στην Ελλάδα. Τα ίδια συναισθήματα, του πόνου, της οργής, της αδικίας, με πλημμύρισαν. Η σκέψη ότι κι εκεί τα ίδια αποκρουστικά πρόσωπα - αυτά των ξένων "προστατών" και των ντόπιων υποτακτικών τους - ευθύνονται για τη σφαγή του Κουρδικού λαού, με οργίζει. Και πολύ περισσότερο οργίζομαι που η ελληνική κυβέρνηση - και δη η "σοσιαλιστική" του ΠΑΣΟΚ - δε σηκώνει κραυγές διαμαρτυρίας για τη γενοκτονία ενός λαού, από τους Τούρκους αφεντάδες, που εκτελούν τα προστάγματα των ηγετών των μεγάλων δυνάμεων. Κι όχι μόνο δεν αντιδρά δυναμικά, αλλά υποταγμένη πλήρως στα ξένα αφεντικά της, δέχτηκε ουσιαστικά την Τελωνειακή Ενωση της Τουρκίας με την ΕΕ, παρά το γεγονός ότι οι Κούρδοι σφαγιάζονται και χιλιάδες αριστεροί και προοδευτικοί αγωνιστές βρίσκονται στις φυλακές.

Η σκηνή στο φανοστάτη των Τρικάλων - όπως, ως εμπειρία ζωής και καταγγελία ενδεχόμενου κινδύνου, μου τη μετέφερε η μάνα μου - επαναλαμβάνεται σήμερα στα βουνά της Ανατολίας, όπου οι Κούρδοι μάχονται για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή τους. Να γιατί αυτή η εικόνα δεν πρέπει να φύγει από τη θύμησή μου. Γιατί δεν πρέπει να σταματήσω να οργίζομαι με την κοινωνική αδικία, ώστε ν' αγωνίζομαι και να προσμένω τη δικαίωση του ονείρου για μια άλλη κοινωνία, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της κοινωνικής προκοπής.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ