Η αντικομμουνιστική εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη σημερινή Τσεχική Προεδρία βρίσκεται σε εξέλιξη, σε μια προσπάθεια να παρέμβει ώστε να σβηστεί από τη μνήμη των ευρωπαϊκών λαών και όλου του κόσμου η προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος, αλλά και να εξισωθεί ο κομμουνισμός με το φασισμό - ναζισμό, να ξαναγραφτεί η Ιστορία και να χαρακτηριστούν οι σοσιαλιστικές χώρες «ολοκληρωτικά καθεστώτα».

Η εντατικοποίηση, όπως όλα δείχνουν, αυτής της προσπάθειας των δυνάμεων του κεφαλαίου (νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών) σχετίζεται και με το γεγονός ότι ο καπιταλισμός βρίσκεται εν μέσω σοβαρής οικονομικής κρίσης και ενώ η ΕΕ βρίσκεται μπροστά σε ευρωεκλογές. Σε κινήσεις, όπως το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης το 2005 - 2006, στα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου, έρχεται να προστεθεί και η προσπάθεια μιας δήθεν ...επιστημονικής προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, μέσα από διάφορα ινστιτούτα, μαγαζιά της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, που θέλουν να μπολιάσουν κυρίως τις νέες γενιές, να βάλουν στα σχολικά βιβλία την ανιστόρητη θεωρία της εξίσωσης φασισμού και κομμουνισμού.

Τελευταίο παράδειγμα είναι η Διεθνής Διάσκεψη, που έγινε στις 15 και 16 Απρίλη στην Πράγα, στα πλαίσια της Τσεχικής Προεδρίας στην ΕΕ, από το «Ινστιτούτο για τη Μελέτη των Ολοκληρωτικών Καθεστώτων» και την κυβέρνηση της Τσεχίας, με θέμα «Αντίσταση και αντιπολίτευση στο κομμουνιστικό καθεστώς στην Τσεχοσλοβακία και την Κεντρική Ευρώπη», όπου εξέθεσαν όλες τις μεθόδους και τις δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν για την ανατροπή του σοσιαλισμού από το 1948 και μετά στην Τσεχοσλοβακία.

Μάλιστα, το άνοιγμα της διάσκεψης έκανε ο Τσέχος πρωθυπουργός Μίρεκ Τοπολάνεκ. Ο ίδιος έσπευσε να εκφράσει πόσο ικανοποιημένος αισθάνεται που στάθηκε δίπλα στη δημιουργία του συγκεκριμένου Ινστιτούτου, εκφράζοντας, μεταξύ άλλων, την πεποίθηση πως θα επιβιώσει και στις επόμενες κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν.

Περίπου 30 «ειδικοί» από την Πολωνία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Σλοβενία, τη Φινλανδία, τη Λιθουανία και την Τσεχία παρουσίασαν τα «κατορθώματά» τους στην ένοπλη αντίσταση ενάντια στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Στα πλαίσια της διάσκεψης, οι συμμετέχοντες είχαν την ...ευκαιρία να επισκεφθούν την έκθεση με τον τίτλο «στο Μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου», που διοργανώνει το πιο πάνω αναφερθέν «Ινστιτούτο», όπου αναδεικνύονται οι «τύχες» των πρακτόρων που επιχείρησαν να περάσουν παράνομα τα σύνορα την περίοδο 1948-1956.

Από τους πρώτους ομιλητές ήταν ο αντικομμουνιστής Μάρτιν Βάντας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, υποστήριξε πως στην Τσεχία δεν υπάρχει σήμερα μια γενικευμένη καταδίκη του κομμουνισμού - «ξεχνάει», φαίνεται, την αντικομμουνιστική εκστρατεία και την απαγόρευση της λειτουργίας της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας - και πως στην ευρωπαϊκή κοινότητα υπερισχύει μια «παρεΐστικη» συζήτηση για τον κομμουνισμό. Στη συνέχεια, αναδείχθηκε από άλλον ομιλητή το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου, όπου η Μαρκέτα Τσαλούποβα υποστήριξε πως την περίοδο του κομμουνισμού ο Τύπος λειτουργούσε για να εξυψώσει τις πολιτικές της κυβέρνησης και να διαδώσει την επίσημη ιδεολογία. Αλλος έσπευσε να σημειώσει πως οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που κήρυξαν τον πόλεμο των τάξεων και, όπως υποστήριξε, σε έναν τέτοιο πόλεμο δεν υπάρχουν κανόνες, όποιος είναι πιο γρήγορος και πιο ακριβής νικάει.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της διάσκεψης, υπογράφτηκε συμφωνία για τη λεγόμενη «επέκταση της διεθνούς συνεργασίας» τους. Στους υπογράφοντες, εκτός από το τσέχικο «Ιδρυμα», είναι το «Ινστιτούτο για την Ερευνα των Κομμουνιστικών Εγκλημάτων στη Ρουμανία», και πολλά ακόμα αντικομμουνιστικά ινστιτούτα της Ανατολικής Ευρώπης.

Στόχος της ...συνεργασίας τους είναι τα ερευνητικά προγράμματα και η αμοιβαία βοήθεια στην έκδοση των συμπερασμάτων τους, η διοργάνωση σεμιναρίων και διασκέψεων, αλλά και η ανταλλαγή απόψεων των ιστορικών, που, φυσικά, μόνο την ιστορική πραγματικότητα δε θέλουν να αναδείξουν. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Μάριους Οπρέα, διευθυντής του «Ινστιτούτου για την Ερευνα των Κομμουνιστικών Εγκλημάτων στη Ρουμανία», η συγκεκριμένη συμφωνία είναι ένα βήμα μπροστά «στη δημιουργία μιας πλατφόρμας της ευρωπαϊκής μνήμης και συνείδησης που συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (...) - που πραγματοποιήθηκε στις 18 Μάρτη - και είμαι πεπεισμένος πως ένα τέτοιο ινστιτούτο είναι απαραίτητο για τη συνεργασία όχι μόνο για την ανταλλαγή της πείρας ανάμεσα στους Ευρωπαίους ιστορικούς, αλλά και για τη συγκέντρωση νέων πληροφοριών και την ενημέρωση όλων των άλλων ινστιτούτων για την ανακάλυψη νέων στοιχείων».

Η συγκεκριμένη διάσκεψη φαίνεται ότι χαράζει το δρόμο για την ένταση της επίθεσης της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο στόχος του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών είναι οι λαϊκές αντιστάσεις που δυναμώνουν. Το να μην πυροδοτηθεί το εργατικό κίνημα από την ανατρεπτική επαναστατική κομμουνιστική ιδεολογία. Αυτό φοβούνται και γι' αυτό θέλουν να σβήσουν, στις νέες γενιές ιδιαίτερα, την αδιαμφισβήτητη προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.

Μνημείο με στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού στο Τάλιν της Εσθονίας που απομακρύνθηκε από τις φιλοναζιστικές αρχές

Ακολουθώντας τον επικίνδυνο δρόμο που άνοιξαν οι βαλτικές χώρες με τα αντιφασιστικά σοβιετικά μνημεία, ο εκπρόσωπος των «αιτούντων», με τη γνωστή ρητορική των ιδεολογικών απογόνων του Γκέμπελς, δήλωσε κατά την ακροαματική διαδικασία, ότι «το μνημείο ασχημίζει την πλατεία Αγορά του 18ου αιώνα, συμβολίζει το μιλιταρισμό της σοβιετικής εποχής και επηρεάζει αρνητικά τη συγκρότηση εθνικής συνείδησης»!

Η τοπική Βουλή έκανε δεκτό το αίτημα - φυσικά και την παραπάνω «αιτιολόγηση» - με 72 θετικές ψήφους σε σύνολο 120 τοπικών βουλευτών. Ωστόσο, η τελική απόφαση για το αν το μνημείο θα μετακινηθεί από τη θέση του, ανήκει στο δήμο της πόλης. Αν και δεν υπάρχει δηλωμένη πρόθεση καταστροφής του μνημείου, μια σκέψη είναι να μεταφερθεί στο τοπικό νεκροταφείο ή... στο τοπικό «μουσείο» του «σοβιετικού ολοκληρωτισμού»! Και να σκεφτεί κανείς ότι το μνημείο είναι αφιερωμένο στους χιλιάδες σοβιετικούς μαχητές που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της εν λόγω περιοχής από τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους!

Και επιπλέον, όταν ιστορικά έχει καταγραφεί ότι στην απελευθέρωση της Ουκρανίας αλλά και της Ευρώπης συμμετείχαν στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού 110.000 μαχητές από την περιοχή του Λβοβ, 55.000 εκ των οποίων έπεσαν στα πεδία των μαχών.

Βεβαίως, οι Ουκρανοί εθνικιστές δεν πρωτοτύπησαν όταν προέταξαν τα «αισθητικά κριτήρια» για την απομάκρυνση του αντιφασιστικού μνημείου. Να υπενθυμίσουμε πως πριν μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο για την απομάκρυνση του αντιφασιστικού μνημείου από το κέντρο του Τάλιν της Εσθονίας, ο πρόεδρος των «Πρασίνων», Ντανιέλ Κονμπεντίτ, υποστήριξε ότι «η απομάκρυνση ενός μπρούντζινου αγάλματος αδιαμφισβήτητα ομορφαίνει την εικόνα της πόλης».

Την αντίθεσή τους στην απόφαση εξέφρασαν οι ενώσεις των βετεράνων του αντιφασιστικού αγώνα καθώς και ο πρόεδρος του κοινοβουλίου της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας, Ανατόλι Γκριτσένκο.