Τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνουν διάφορες κυβερνήσεις προβάλλοντας τη σημερινή καπιταλιστική κρίση είναι μέτρα προαποφασισμένα για τη στήριξη του κεφαλαίου. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Ουγγαρίας, που την περασμένη Τρίτη επισκέφτηκε ο Ελληνας πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, η οποία ήταν η πρώτη χώρα - μέλος της ΕΕ (όχι στην Ευρωζώνη) που απευθύνθηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για δάνειο, υποτίθεται για να ξεπεραστούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Η χώρα αυτή δεν επιλέχθηκε τυχαία από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, παρά για να απειλήσει τους «εταίρους» στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ ότι μπορεί και η Ελλάδα να απευθυνθεί στο ΔΝΤ. Φυσικά, αυτό είναι ένα ψευτοδίλημμα για το λαό της Ελλάδας. Ο απεγκλωβισμός από την πολιτική που εξυπηρετεί το κεφάλαιο είναι ο δικός του μονόδρομος.

Το παράδειγμα όμως της Ουγγαρίας, μιας χώρας με ίδιο περίπου πληθυσμό με την Ελλάδα, όπου όμως εκεί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, είναι ιδιαίτερα διδακτικό. Ας δούμε τα στοιχεία: Το Νοέμβρη του 2008 η Ουγγαρία, που μπήκε στην ΕΕ το 2004, απευθύνθηκε στο ΔΝΤ και εγκρίθηκε δάνειο ύψους 15,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επίσης δανείστηκε άλλα 6,5 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και 1,3 δισ. ευρώ από την Παγκόσμια Τράπεζα. Ολα αυτά με τον όρο να επιβληθούν σκληρά μέτρα κατά των εργαζομένων, στο εισόδημα, στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των καπιταλιστών.

Το επίμαχο δάνειο παρουσιάστηκε ως ...άθλος του τότε πρωθυπουργού, «σοσιαλιστή» Φέρενς Γκουρσάνι. Τα μέτρα - όροι για τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου που πάρθηκαν ήταν:

• Πάγωμα των μισθών του δημοσίου για την επόμενη διετία.
• Περικοπή του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων.
• Μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με απολύσεις 12.000 δημοτικών υπαλλήλων, και τον αγροτικό τομέα.
• Σταδιακή αύξηση από το 2012 της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 χρόνια, αναπροσαρμογή των συντάξεων και περικοπή του δώρου Χριστουγέννων.
• Μείωση κατά 10% των επιδομάτων ασθενείας και αναπηρίας ώστε να κυμαίνονται γύρω στο 60% του βασικού μισθού.
• Αύξηση του ΦΠΑ από την 1η του Ιούλη του 2009 από 20% στο 25%, όπως και της φορολογίας σε βενζίνη, τσιγάρα και ποτά κατά 6%, ενώ στα είδη πρώτης ανάγκης (ψωμί, γαλακτοκομικά, θέρμανση) ορίστηκε ΦΠΑ στο 18%.
• Επιβλήθηκε αύξηση στη φορολογία εισοδήματος με την κατώτατη κλίμακα 18% από 1,9 εκατομμύρια φιορίνια (περίπου 6.700 ευρώ) σε 5 εκατομμύρια φιορίνια (περίπου 17.500 ευρώ) με παράλληλη αύξηση της φορολογικής κλίμακας για τα μεγαλύτερα εισοδήματα από 33% σε 35%.
• Στήριξη στους επιχειρηματίες και στην άρχουσα τάξη προκύπτει και από τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών στην Κοινωνική Ασφάλιση από 32 σε 27% με ελάχιστο μηνιαίο εισόδημα υπολογισμού τα 140.000 φιορίνια (περίπου 500 ευρώ), που είναι το διπλάσιο των κατώτατων μηνιαίων αποδοχών.
• Ενώ αρχικά ανακοινώθηκε αύξηση της εταιρικής φορολόγησης από 16% σε 19%, στη συνέχεια υπήρξε κατάργηση του λεγόμενου Φόρου Αλληλεγγύης κατά 4%, και έτσι αντί για αύξηση υπήρξε μείωση κατά 1%, από 16% σε 15%! Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα της χρηματοδότησης των τραπεζών με 1,73 δισ. ευρώ, κυρίως των OTP και FHB του γερμανικού τραπεζικού μονοπωλίου «Alianz».
• Θα πρέπει παράλληλα να σημειωθεί ότι οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 2,1% το 2009 συγκριτικά με το 2008, με τις λιανικές πωλήσεις να σημειώνουν κάμψη την ίδια περίοδο κατά 4,7% και τη συνολική κατανάλωση των νοικοκυριών να μειώνεται κατά 7% περίπου. Σημαντική μείωση υπήρξε το 2009 σε τομείς παραγωγής, καθώς και στις κατασκευές και στις υπηρεσίες.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τα προηγούμενα μέτρα λιτότητας που είχαν επιβληθεί στη χώρα το 2008, μέτρα που ήρθαν τη στιγμή που τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου είχε σημειωθεί υποτίμηση του φιορινιού κατά 10%. Σ' αυτά θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι αυξήσεις στα είδη διατροφής, σε ενέργεια και ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και οι απολύσεις εργαζομένων, καθώς καταργήθηκαν πάνω από 10.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο, η επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια, η ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ευρωπαϊκή Ενωση κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν λιγότερες απώλειες για το μεγάλο ξένο κεφάλαιο που έχει κατακλύσει τη χώρα μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση, επιδεινώνοντας τη ζωή του λαού. Στην Ουγγαρία, ο συνολικός αριθμός αυτών που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα τραπεζικά τους δάνεια ξεπέρασε τις 800.000 τον περασμένο Γενάρη, δηλαδή το 8% του πληθυσμού δεν μπορεί να λάβει επιπλέον δάνειο. Ο αριθμός των επιχειρήσεων - κυρίως των μικρών ή και των μεσαίων - που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα χρωστούμενα είναι γύρω στις 180.000, ενώ μέσα σε δύο μόλις μήνες προστέθηκαν άλλες 2.500.

Οι όποιες αυταπάτες που μπορεί να υπήρχαν από την αλλαγή στα ηνία της ηγεσίας της χώρας μετά την παραίτηση του Γκουρσάνι, το Μάρτη του 2009 - εξαιτίας της αγανάκτησης του λαού για τα μέτρα λιτότητας και την αποκάλυψη πως ο Γκουρσάνι είχε πει ψέματα για την οικονομία της χώρας για να κερδίσει τις εκλογές - και στη συνέχεια την ανάληψή τους από τον Γκόρντον Μπάιναϊ εξανεμίστηκαν. Και αυτό καθώς ο νυν πρωθυπουργός όχι απλά δε χαλάρωσε τα μέτρα, αλλά τα ενίσχυσε, σε συμφωνία με τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Εξάλλου, τόσο ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Φ. Γκουρσάνι όσο και ο νυν επικεφαλής της κυβέρνησης των «τεχνοκρατών», Γκ. Μπάιναϊ, εξυπηρετούν συγκεκριμένα ξένα και ντόπια συμφέροντα, ανάμεσα στα οποία και τα δικά τους, μιας και θεωρούνται από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη χώρα, αποκτώντας την περιουσία τους μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση της χώρας, με τις σφοδρές ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών επιχειρήσεων.

Ως αποτέλεσμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού σε αυτή την κεντροευρωπαϊκή χώρα, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 11% (πάνω από 400.000 άνεργοι). Στην αγροτική οικονομία, επί σοσιαλισμού εργάζονταν 1 εκατομμύριο άνθρωποι και σήμερα έχουν μείνει μόλις 100.000. Τα περισσότερα ουγγρικά εργοστάσια έχουν κλείσει ή έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας, του εμπορίου, των υπηρεσιών βρίσκεται στα χέρια ξένων μονοπωλιακών ομίλων.

Η πληρωμή του ηλεκτρικού και της θέρμανσης αποτελεί σήμερα βραχνά για χιλιάδες νοικοκυριά μετά την ιδιωτικοποίηση αυτών των αγαθών.

Η Παιδεία και η Υγεία έχουν επίσης χτυπηθεί καθώς πάνω από 4.300 σχολεία έχουν κλείσει και εκατοντάδες νοσοκομεία και ιατρεία. Η πείνα, η φτώχεια και η εξαθλίωση, φαινόμενα άγνωστα επί σοσιαλισμού, επανήλθαν. Τουλάχιστον 20.000 παιδιά πεινάνε, ενώ 100.000 προσπαθούν να επιζήσουν με πατάτες και ψωμί με λίπος. Οι άστεγοι ξεπερνούν τους 90.000, ενώ κάθε χρόνο βγαίνουν στον πλειστηριασμό 2.000 σπίτια.

Στις 11 του Απρίλη διεξάγονται εκλογές στη χώρα για την ανάδειξη του 386μελούς Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Φλεβάρης 2010), το δεξιό κόμμα «Ενωση Πολιτών» (Fidesz) υπερισχύει με 42-55%, ενώ δεύτερο έρχεται το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα (MSZP) με 11-16%, και σημαντική άνοδος προβλέπεται για το εθνικιστικό «Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία» (Jobbik) με 9-13%, ενώ τελευταίες δημοσκοπήσεις ανεβάζουν το ποσοστό του στο 20%.

Οποιος και αν είναι τελικά ο νικητής των εκλογών, είναι σίγουρο πως θα συνεχίσει - ακόμα πιο έντονα - τη βάρβαρη επίθεση στα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα, καταργώντας κατακτήσεις και επιβάλλοντας ακόμα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας.