Στη συμφωνία προβλέπεται η αγορά από το Τουρκμενιστάν 30 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, στα πλαίσια της 25ετούς ενεργειακής συμφωνίας (έως το 2028), που έχουν οι δύο χώρες. Ταυτόχρονα, η ενεργειακή συνεργασία θα επεκταθεί και στον πετρελαϊκό τομέα και σ' αυτόν της ηλεκτρικής ενέργειας.
Η επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου έγινε μόλις λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου Τουρκμενιστάν - Ουζμπεκιστάν - Καζαχστάν - Κίνα, όπου παραβρέθηκαν οι Πρόεδροι του Ουζμπεκιστάν, του Καζαχστάν και της Κίνας. Με αυτόν τον τρόπο το Τουρκμενιστάν απέκτησε εναλλακτικές διόδους εξαγωγής του φυσικού αερίου του, χωρίς να εξαρτάται πλήρως από τη Ρωσία. Ο κινεζικός αγωγός, μήκους 7.000 χιλιομέτρων (180 χιλιόμετρα στο έδαφος του Τουρκμενιστάν, 530 χιλιόμετρα στο Ουζμπεκιστάν, 1.300 χιλιόμετρα στο Καζαχστάν και πάνω από 4.500 χιλιόμετρα στο έδαφος της Κίνας) προβλέπει την τροφοδοσία της Κίνας με 40 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, από το 2012-2013, όταν θα τεθεί σε πλήρη ισχύ.
Η στροφή των ρευμάτων του φυσικού αερίου προς τα νότια και ανατολικά σημαίνει για το Τουρκμενιστάν την οριστική έξοδο από την εξάρτηση του ρωσικού μεγαθηρίου της «Γκαζπρόμ», που έως σήμερα, χρησιμοποιώντας την μονοπωλιακή του κατάσταση, μπορούσε να επιβάλλει όρια στις εξαγωγές τουρκμένικου φυσικού αερίου, καθώς και τις τιμές αγοράς του.
Η παρουσία του Μεντβέντιεφ στο Ασχαμπάντ και η συμφωνία για την επαναλειτουργία του αγωγού «Κεντρική Ασία - Κέντρο», από την 1/1/2010, καθώς και η συμφωνία για την κατασκευή του νέου παρακάσπιου αγωγού (1.700 χιλιομέτρων), με κατεύθυνση προς τη Ρωσία, έρχεται να ξαναβάλει στο «παιχνίδι» τη Ρωσία, που ωστόσο έχει απολέσει οριστικά τη θέση του «μονοπωλιακού παίκτη» στο Τουρκμενιστάν. Ταυτόχρονα, όμως, οι συμφωνίες των Τουρκμένιων με Κίνα, Ρωσία, Ιράν, μπορούν να «θάψουν» τον αγωγό του «Ναμπούκο», με τον οποίο ΗΠΑ και ΕΕ προέβλεπαν την «απεξάρτηση» των χωρών της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. Ετσι η Μόσχα δείχνει να μην ανησυχεί, όσο θα έπρεπε, για τη διείσδυση του Πεκίνου στους ενεργειακούς πόρους της Κεντρικής Ασίας.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τη γνώμη του διευθυντή του ρωσικού Ινστιτούτου Εθνικής Ενέργειας, Σεργκέι Πραβοσούντοφ, σήμερα «για τη Ρωσία είναι σημαντικό να μην πάει το τουρκμενικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη». Κάτι τέτοιο προϋποθέτει είτε την επίλυση του καθεστώτος της Κασπίας, είτε την ομαλοποίηση των σχέσεων του Ιράν με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Και τα δύο αυτά προβλήματα δε φαίνεται να μπορούν να αντιμετωπιστούν στο εγγύς μέλλον, υπογράμμισε ο Πραβοσούντοφ.