Χωρίς καμία αμφιβολία, ο Απρίλης αποδεικνύεται ο χειρότερος μήνας για τις κατοχικές δυνάμεις στο Ιράκ. Εκτός από την εξέγερση σουνιτών και σιιτών, ταυτοχρόνως, σε αρκετές πόλεις, και την οριστική, προς το παρόν, κατάρρευση του σεναρίου περί «εμφυλίου», η κατοχική διοίκηση καλείται να αντιμετωπίσει μια σειρά διαρκώς αυξανόμενων απωλειών.

Σε εκατοντάδες ανέρχονται, σύμφωνα με εκτιμήσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων, οι νεκροί Ιρακινοί μόνο τον τελευταίο μήνα, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν, κατά πολύ, αυτόν τον αριθμό. Βαρύ, όμως, είναι το τίμημα σε ζωές και για τις κατοχικές δυνάμεις. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, περισσότεροι από 100 Αμερικανοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί, μέσα στον Απρίλη, οι περισσότεροι στη Φαλούτζα. Νεκρούς έχουν, επίσης, οι βουλγαρικές, οι ουκρανικές, οι πολωνικές δυνάμεις αλλά και αυτές από το Ελ Σαλβαδόρ.

Σ' αυτές τις επίσημες εκτιμήσεις, δε συμπεριλαμβάνονται οι απώλειες των μισθοφόρων που εργάζονται για ιδιωτικές εταιρίες ασφαλείας και συμμετέχουν στο πλευρό των κατοχικών δυνάμεων σε αρκετές μάχες. Δε συμπεριλαμβάνονται, επίσης, οι τραυματίες. Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι από το «τέλος» του πολέμου, πέρυσι τον Μάη, έχουν σκοτωθεί 600 Αμερικανοί στρατιώτες. Σύμφωνα, δε, με ανθρωπιστικές οργανώσεις, ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών που εγκατέλειψαν το Ιράκ λόγω τραυματισμού ή άλλης ασθένειας (με τις ψυχικές ασθένειες να υπερτερούν) αγγίζει τις 7.000.

Το βαρύ αυτό τίμημα, το οποίο έχει, ήδη, αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις εντός ΗΠΑ, γίνεται πιο δυσβάσταχτο καθώς η «συμμαχία των προθύμων» φυλλορροεί με την Ισπανία, την Ονδούρα, τη Δομινικανή Δημοκρατία να αναγγέλλουν αποχώρηση των δυνάμεών τους το συντομότερο δυνατό, την Πολωνία να αμφιταλαντεύεται, όπως και την Ταϊλάνδη. Αν σε όλα αυτά, συνυπολογίσει κανείς ότι το πείραμα του «νέου ευέλικτου στρατού» απέτυχε παταγωδώς (πολλοί στρατιώτες συντάχθηκαν με τους αντάρτες) με αποτέλεσμα ο Μπρέμερ να καλεί αξιωματικούς του προηγούμενου καθεστώτος να αναλάβουν δράση, καθώς και το γεγονός ότι σειρά, ακόμη και αμερικανικών, εταιριών περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στην κατεχόμενη χώρα, τότε, σίγουρα, η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο για τους κατακτητές. Και είναι μόνο η αρχή...