Σάββατο βράδυ μπροστά σ' ένα στρωμένο τραπέζι σε κάποια συνοικία της Αθήνας. Δυο πιάτα φαΐ, μια σαλάτα, λίγο κρασί... Το ζευγάρι κάθεται αντικριστά στο μικρό τραπέζι της κουζίνας. Είναι οι δυο τους. Ο μεγάλος ο γιος έχει βγει για καφέ με την παρέα του, ο μικρός είναι κινηματογράφο. Τα λεπτά περνούν... Ο άντρας μετά τις δυο πρώτες πιρουνιές, σπρώχνει το πιάτο μπροστά και ανάβει τσιγάρο. «Τι θα κάνουμε με το παιδί;»... Η ερώτησή του χάνεται στο κενό. Ο ήχος της «ρουφηξιάς» του τσιγάρου «σκεπάζει» τη σιωπή. Ο άντρας επανέρχεται: «Σε ρωτάω τι θα κάνουμε με το παιδί;»... «Δεν ξέρω, εσύ τι λες;». Η απάντηση της γυναίκας γυρίζει προς αυτόν με τη μορφή ερώτησης.

Θα αναρωτιέστε τι απασχολεί το ζευγάρι. Ισως να έχετε αρχίσει να πιστεύετε ότι ο γιος τους κάπου «έμπλεξε»... Οχι, το παιδί δεν αντιμετωπίζει κάποιο προσωπικό πρόβλημα. Απλά έδωσε εξετάσεις και πέρασε στα ΤΕΙ του Γυθείου και μάλιστα σε τμήμα της σχολής που τον ενδιέφερε και με καλή σειρά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν χρήματα για να το στείλουν! Εργάτης ο πατέρας, με μισθό 900 ευρώ, εργάτρια η μάνα - μισθός 700 ευρώ, το σύνολο 1.600. Πληρώνουν νοίκι, ο μικρός ο γιος πάει φροντιστήριο, φως, νερό, τηλέφωνο, «σούπερ μάρκετ», κοινόχρηστα... Ο πατέρας τα έχει όλα σημειωμένα σ' ένα χαρτί. «Δε βγαίνουμε. Το παιδί θέλει 800 με 1.000 ευρώ για να πάει στο Γύθειο. Με τι θα ζήσουμε;». Τώρα τα λόγια του είναι ορθά - κοφτά. «Εγώ πάντως δεν του το ανακοινώνω ότι δε θα πάει στη σχολή. Να του το πεις εσύ». Ορθά - κοφτά και τα λόγια της μάνας.

Ο «κόμπος» στο λαιμό του διογκώνεται. Σβήνει το τσιγάρο. Σηκώνεται από το τραπέζι, πάει προς τον καναπέ και κάθεται. Ανοίγει την τηλεόραση αλλά δεν ακούει. Στο μυαλό του «στριφογυρίζουν» τα λόγια εκείνης της συναδέλφου από το διπλανό πάγκο στο εργοστάσιο που όταν της είχε πει ότι ο γιος του πέρασε σε σχολή εκτός Αθηνών και δεν μπορεί να τον στείλει, του είχε «πετάξει» εκείνη την καταραμένη φράση: «Θα κάνεις το μεγαλύτερο έγκλημα»... Αυτή η φράση τώρα του έχει «καρφωθεί» στο μυαλό, στην καρδιά. «Το ξέρω, έγκλημα είναι. Αλλά τι να κάνω; Δε βγαίνουμε...», μονολογεί. Το δελτίο ειδήσεων έχει φτάσει στο «τρίτο θέμα». Ο δημοσιογράφος προαναγγέλλει την είδηση και κάτι ακούει για «Παιδεία»... Δυναμώνει τον ήχο. Στο «βίντεο» του ρεπορτάζ που ακολουθεί ακούει ότι ο Κ. Καραμανλής και ο Γ. Παπανδρέου υποσχέθηκαν ταυτόχρονα, ότι θα... «ενισχύσουν» από τον κρατικό προϋπολογισμό τη «δημόσια εκπαίδευση». Ακούει τις δηλώσεις και αυτόματα κλείνει την τηλεόραση. Πετάει το τηλεκοντρόλ στον καναπέ και πάει προς το κρεβάτι... Αύριο είναι δύσκολη μέρα. Οταν ξυπνήσει το παιδί, πρέπει να του ανακοινώσει ότι δε θα πάει στη σχολή στο Γύθειο. Το πρωί πρέπει να «σκοτώσει» δυο όνειρα. Το δικό του και του γιου του... Δύσκολη υπόθεση για έναν πατέρα.