ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλ. Αλαβάνος (ΣΥΝ\ΣΥΡΙΖΑ): Η Ελλάδα χρειάζεται πρωθυπουργό ο οποίος να είναι παρών... να διεκδικήσει στην ΕΕ...

***

Γιώργος (ΠΑΣΟΚ): Ο πρωθυπουργός πηγαίνει στην Εκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ... χωρίς εθνικό σχέδιο...

***

Αν κανένας διακρίνει καμιά ομοιότητα στα παραπάνω, ας μην το πει... φαίνεται από μόνη της...

***

Ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) αρνείται τη συναίνεση που του προτείνει ο Κώστας (ΝΔ) γιατί θέλει να γίνει αυτός κυβέρνηση και να προτείνει συναίνεση στη θέση του Κώστα...

***

Σύντομο ανέκδοτο: Ελεγχος στις τράπεζες...

***

Τώρα που η ΓΣΕΕ εντόπισε τις χιλιάδες απολύσεις ενάντια στους εργαζόμενους, θα αγριέψει...

***

Μέχρι δηλαδή που μπορεί και να παραπονεθεί στο ΣΕΒ εκεί που συναντιούνται και συμφωνούν γενικώς...

***

Σαράντα οκτώ εκατομμύρια Αμερικάνοι είναι χωρίς ασφάλεια υγείας...

***

ΣΥΝ\ΣΥΡΙΖΑ: Λείπει το ανθρώπινο πρόσωπο από αυτόν τον καπιταλισμό...

***

Αυτές οι μετοχές πώς έγιναν «τοξικές»;;; Νερό του Ασωπού ήπιανε;;;;

***

Αλλη απορία: Οταν λένε «πραγματική οικονομία» τι εννοούν, ότι η άλλη είναι ψεύτικη;;; Δεν υπάρχει;;; Εψαξαν καλά και δεν την βρήκαν;;;

***

Στις TV είπαν πως οι ανατολικές χώρες της ΕΕ για πρώτη φορά νιώθουν προδομένες από την «ελεύθερη αγορά»... Σώωωωπα!!! Αυτό κι αν είναι ανήκουστο!!!!

***

Ακούς εκεί να μην υπάρχει... έλεγχος στις τράπεζες!!!

Γρηγοριάδης Κώστας

Η αμερικανική «ελευθερία»

«Στους αστόχαστους που ποτέ δεν αμφιβάλλουν

συνταιριάζουν οι στοχαστικοίπου ποτέ δε δρουν»

(Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Εδώ στο Αφγανιστάν, ο «κόσμος και ο πόνος», η «γη και η έρημος», οι ώρες των ερειπίων και της καταστροφής, οι ομαδικοί τάφοι συνυπάρχουν με το θάνατο των αγαλμάτων, από τους επιδρομείς κατά του πολιτισμού.

Δεν ακούγεται κανένα τραγούδι, παρά μόνο οι φωνές, οι ολοφυρμοί του θανάτου. Δεν υπάρχει χαμόγελο. Οι πηγές της ζωής, της δημιουργίας φαίνεται να έχουν στερέψει. Ο φόβος παγώνει τα πρόσωπα των ανθρώπων. Δε στέλνουν το μήνυμα της ζωής. Σε πόλεις, σε χωριά, κατοικούν φαντάσματα προσφύγων. Τα υγρά μάτια κρύβουν το φόβο.

Εδώ υπάρχει μόνο η φωτιά: καταρράκτες από αίματα στους δρόμους, στις κοιλάδες, στα οροπέδια. Οταν η ιδέα της ζωής εξαφανίζεται ακόμη και στον πιο αθώο, να μη νομιμοποιεί την άσκηση βίας, η αξία της ίδιας της ζωής, βασιλεύει οριστικά σ' έναν απελπισμένο βίαιο κόσμο. Η αμερικανική «ελευθερία» τραγουδιέται εδώ, με τη συνοδεία ορχήστρας θανάτου, από τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Ο σύγχρονος Αφγανός «Σπάρτακος» πεθαίνει κάτω από τα χτυπήματα των μισθοφόρων. Η ατομικότητα βρίσκει την «έκφρασή της», αν αγωνίζεται «θαρραλέα» για ένα ιδανικό, για μια ατομική αξία που σε αθροιστική κλίμακα δημιουργεί το «υπάρχουμε».

Είμαστε άνθρωποι εδώ στο Αφγανιστάν. Ας ανακαλύψουμε ότι ο πολιτισμός είναι Έαρ και Ποίηση. Διδάσκει τον έρωτα. Αναδύεται όπως το κυκλάμινο από τη συμμετοχή - την αδελφοποίηση των λαών όλου του Κόσμου. Η πολυμορφία των πολιτισμών, όπως και η πολυμορφία των πραγμάτων, είναι ένα κοινό αγαθό, το οποίο πρέπει όλοι οι άνθρωποι να διαφυλάξουν. Χρέος μας είναι να κατατροπώσουμε ό,τι φονικό, μοχθηρό, ανόητο, πολιτικό, ιμπεριαλιστικό, παράγεται από το διαρκές έγκλημα του πολέμου. Η διαφορετικότητα των πολιτισμών είναι η καλύτερη εγγύηση της ικανότητας της ανθρωπότητας να εφευρίσκει απαντήσεις προσαρμοσμένες στις ατέλειωτες ποικιλίες των ιστοριών, των προκλήσεων. Εχουμε ανάγκη, από τη σοφία της ποίησης του πολιτισμού, το συμβολισμό, το μύθο, τη μαγική γλώσσα του, μαζί το τραγούδι της ειρήνης. Κανένας δε φοβάται περισσότερο τον πόλεμο όσο ο κεκοιμημένος άγνωστος στρατιώτης! Ο πόλεμος είναι η μοναδική λέξη που δεν περιέχει τον πολιτισμό, έλεγε ο αείμνηστος φίλος μου, ο ποιητής του «Αντισταθείτε», Μ. Κατσαρός.

Να ανακαλύψουμε με τον πολιτισμό, τη γνώση και τη συνειδητοποίηση των αρχών της Ιστορίας. Να καταγγείλουμε τους γεωπολιτικούς ανασχεδιασμούς, των ισχυρών συμφερόντων του πλούτου και της χλιδής, όσων σχεδιάζουν τους νέους χάρτες της γεωγραφίας, του αίματος κάτω από τα πόδια μας. Η ομορφιά παράγει πολιτισμό. Είναι για κάθε άνθρωπο όρος επιβίωσης, η πορεία στους δρόμους υπέρ της ειρήνης, κατά του πολέμου, όπου κι αν σχεδιάζεται.

Γιατί όταν μιλούν για «τάξη», όπως λέει κι ο Ελύτης, «πάλι κρέας μυρίζει». Γι' αυτό η «Ειρήνη» τους «βρωμάει» όσο κι ο πόλεμος. Αν το σύνολο των υλικών και πνευματικών αγαθών είναι ο πολιτισμός, η Ιστορία της δόμησής τους, δηλαδή η μνήμη, εξαφανίζεται από τους κρότους και τους κλαυθμούς του πολέμου... Στο όνομα της «ελευθερίας».

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ