Η λεγόμενη «αποκέντρωση» των αρμοδιοτήτων για την Υγεία και Πρόνοια σε Τοπική Διοίκηση και Περιφέρεια, δεν εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Αντίθετα, εντάσσεται στις αναγκαίες για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεις στον Τομέα της Υγείας - Πρόνοιας και των εργασιακών σχέσεων που απαιτεί η επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Η ανάπτυξη και λειτουργία των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας θα εξαρτάται κύρια από την επιχειρηματική ικανότητα των δήμων και περιφερειών, το μέγεθος και την κοινωνικοοικονομική σύνθεσή τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κατηγοριοποιούνται τα νοσοκομεία και οι υπηρεσίες σε καλές, μέτριες και υποτυπώδεις ως προς την επάρκεια και το επίπεδο των υποδομών, του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, τις ερευνητικές τους δυνατότητες κ.ά. Θα διαφοροποιούνται και οι εργαζόμενοι ανάλογα με την οικονομική και ασφαλιστική τους κατάσταση θα υποχρεώνονται να κατευθύνονται στα αντίστοιχης κατηγορίας νοσοκομεία ή υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Ο «Ρ» στις 20.2.2010 είχε αποκαλύψει ένα σχέδιο του υπουργείου Υγείας για τον «Καλλικράτη». Σύμφωνα με αυτό (δεν ξέρουμε αν υλοποιηθεί έτσι ακριβώς, η ουσία ενδιαφέρει), στους δήμους θα μεταφερθούν τα 200 Κέντρα Υγείας (ΚΥ) και περίπου 400 μονάδες του ΙΚΑ.

Αυτή η προοπτική περιλαμβάνει «σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ώστε να καλύπτεται το σύνολο του πληθυσμού από τις μονάδες αυτές». Οι ενιαίες τοπικές μονάδες θα αποτελούν μια «συνέργεια και δικτύωση όλων των δομών παροχής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας». Δηλαδή, δημόσιοι, δημοτικοί, ιδιωτικοί φορείς, η ΤΑ και ΜΚΟ θα συνδεθούν, ενισχύοντας έτσι τη δικτύωση με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, (αφού εμπλέκονται και οι ιδιωτικοί φορείς του τομέα Υγείας) που θα σημάνει παροχή υπηρεσιών με πληρωμή, για τους ασφαλισμένους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για την κυβέρνηση θα μείνει ως υποχρέωση ένα «βασικό πακέτο παροχών» για την Υγεία και όποιος χρειάζεται παραπάνω θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Και όλο αυτό θα υλοποιείται από τα περιφερειακά και τοπικά κρατικά όργανα που θεσμοθέτησε ο «Καλλικράτης».

Σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, στις Περιφέρειες θα μεταφερθούν πάνω από 70 νοσοκομεία. Στην κεντρική διοίκηση θα παραμείνουν κοντά στα 50 νοσοκομεία, όσα έχουν περισσότερα από 400 κρεβάτια, τα εφτά πανεπιστημιακά και τα 11 του ειδικού καθεστώτος που περιγράφονται στο νόμο 2889/2001. Οι 7 Υγειονομικές Περιφέρειες, σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, θα υπαχθούν στις 13 Περιφέρειες του Καλλικράτη.

Τα μέτρα αυτά οδηγούν στην ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, πρωταρχικά με την εμπλοκή των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην ΠΦΥ αλλά και με τη μετατροπή των δημοσίων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, στην ουσία, αυτή η πραγματικότητα οδηγεί στον κατακερματισμό των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας και στην ακόμη μεγαλύτερη όξυνση της ανισόμετρης ανάπτυξης των υπηρεσιών μέσα και ανάμεσα στις περιοχές της χώρας.

Η «αποκέντρωση» των αρμοδιοτήτων Υγείας - Πρόνοιας αποτελεί μέσο για την παραπέρα δραστική μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την Υγεία - Πρόνοια με μεταφορά της οικονομικής επιβάρυνσης στους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω ιδιωτικών πληρωμών, δημοτικής φορολογίας και από τα ασφαλιστικά ταμεία. Επίσης, στοχεύει στη μεταφορά της ευθύνης ανάπτυξης και λειτουργίας των Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόνοιας από το κράτος σε διάφορους φορείς, που συνιστούν τα λεγόμενα «δίκτυα ΠΦΥ και αλληλεγγύης». Σε αυτά περιλαμβάνονται δημοτικά ιατρεία, ΜΚΟ, τα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων, η εταιρική κοινωνική ευθύνη και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που βρίσκουν χώρο για επέκταση και ενδυνάμωση της δράσης τους.

Η Τοπική Διοίκηση αναλαμβάνει το ρόλο διαχειριστή της ακραίας φτώχειας, των προβλημάτων των πιο εξαθλιωμένων τμημάτων του πληθυσμού που τα ονομάζουν «ευπαθείς ομάδες», των επιπτώσεων από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και γενικότερα την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Συμβάλλει στην προσπάθεια να υποβιβαστούν οι λαϊκές ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στο επίπεδο του φτωχοκομείου. Τα «κοινωνικά» φαρμακεία και παντοπωλεία είναι ένα δείγμα αυτής της «φιλανθρωπίας». Αυτό είναι το περιεχόμενο του «κράτους πρόνοιας» που θα υπηρετήσει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Υπάρχει, ήδη, εμπειρία από τις επιπτώσεις της μεταφοράς κρατικών αρμοδιοτήτων που αφορούν την Υγεία - Πρόνοια στην Τοπική Διοίκηση. Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ έχουν αναπτύξει στους δήμους προνοιακά προγράμματα και υπηρεσίες (βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, Βοήθεια στο Σπίτι κ.λπ.), όπου κυριαρχούν:

• Η επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών με τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, ακατάλληλα κτίρια, ελλιπές, απλήρωτο και με ελαστικές σχέσεις εργασίας επιστημονικό και λοιπό προσωπικό.
• Ημερομηνία λήξης στα προγράμματα όπως το «Βοήθεια στο σπίτι» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και αυτούς που αξιοποιούν τις υπηρεσίες αυτών των προγραμμάτων. Δηλαδή, απλήρωτοι εργαζόμενοι, ανταποδοτικές υπηρεσίες.
• Περιορισμένος αριθμός ανθρώπων που ωφελούνται από αυτά.
• Αποσπασματικότητα και υποβάθμιση των υπηρεσιών, κατακερματισμός και διαφοροποίηση ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες κάθε δήμου - περιφέρειας ή ομάδα δήμων, ανάλογα με τις χορηγίες που καταφέρνουν να αποσπάσουν από εταιρείες.
• Υποβιβασμός των παρεμβάσεων στην Υγεία - Πρόνοια σε διαδικασίες «παροχής συμβουλών» και ενημέρωσης, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ατομικής ευθύνης.

Η κάλυψη των αναγκών υγείας ενός πληθυσμού απαιτεί την ενιαία λειτουργία των τριών επιπέδων της Υγείας (Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια). Την ανάπτυξη, δηλαδή, των υπηρεσιών και υποδομών ως ένα ενιαίο λειτουργικό σύστημα, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχεια της φροντίδας υγείας (πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία, αποκατάσταση) που γίνεται και στα τρία επίπεδα και η ενιαία ποιότητα και όχι η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα με τις επιχειρησιακές - οικονομικές δυνατότητες των δήμων και περιφερειών και το εισόδημα των ασθενών.

Ιδιαίτερα, δε, τα ζητήματα της δημόσιας υγείας, π.χ. ατμοσφαιρική ρύπανση, μόλυνση νερού κ.λπ., δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από κάθε δήμο χωριστά ή ακόμη και από ομάδα δήμων. Η προστασία της δημόσιας υγείας, κύρια στο επίπεδο της πρόληψης, είναι αναποτελεσματική, όταν δεν αφορά συλλογικά μέτρα που εφαρμόζονται ενιαία για όλους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από ένα ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση, με κριτήριο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Γ. ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ:«Η TV100 πρέπει να συμπεριλάβει στο πρόγραμμά της ξεχωριστή ζώνη πορνό», μιλώντας στην «ανοικτή συνέλευση στην πόλη» ο Γ. Μπουτάρης εξήγγειλε με κάθε σοβαρότητα αυτή την θέση, αν κερδίσει τις εκλογές. Αυτή η πρόταση του εκλεκτού του ΠΑΣΟΚ, και της «σοβαρής» Δημοκρατικής Αριστεράς του Φ. Κουβέλη, ο οποίος εξήγησε ότι είναι αρκετά εμπορικό και φέρνει μεγάλα έσοδα, εξαιτίας των διαφημίσεων. Η πρόταση μπορεί να προκαλεί δικαιολογημένη αποστροφή και αηδία, αλλά είναι εντελώς συνεπής με την επιχειρηματική λογική του Γ. Μπουτάρη, που γνωρίζει πολύ καλά ότι σε περίοδος κρίσης «ανθίζει» ο τζόγος και η πορνεία και άρα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για κερδοφόρες επενδύσεις. Αυτό ακριβώς άλλωστε δεν κάνει και η κυβέρνηση; Οι Ρωμαίοι μιλούσαν για «άρτο και θεάματα». Ο δήθεν ανεξάρτητος, εξαρτημένος από την πολιτική του κεφαλαίου, προσφέρει χυδαία εκφυλισμένα θεάματα για εκμαυλισμό συνειδήσεων. Αυτή είναι η «κουλτούρα» των εκσυγχρονιστών ή πιο σωστά των υπηρετών του χρήματος. Να γιατί θέλουν μαύρισμα στις εκλογές.

***

Γ. ΜΙΧΑΣ:«Στη Νομαρχία Πειραιά έχουμε επενδύσει στην υποστήριξη, στην καθημερινή, ανθρώπινη επαφή με τους υπαλλήλους μας. (...)Οι υπάλληλοι της Νομαρχίας ήταν οι δικοί μας άνθρωποι. Τον ίδιο σεβασμό, το ίδιο προσιτό και ανθρώπινο πρόσωπο θα επιδείξουμε και στον Δήμο Πειραιά. Διότι δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι οι εργαζόμενοι είναι το Α και το Ω. Στο πρόσωπό μας θα βρουν έναν σύμμαχο και το κυριότερο θα συναντήσουν ανοικτές θύρες, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς».

Αυτά δήλωνε ο υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, υπέρμαχος του «Καλλικράτη», μετά από συναντήσεις που είχε με εκπροσώπους εργαζομένων από το δήμο της περιοχής, πριν από λίγο καιρό.

Το πόσο «επένδυσε» και «υποστήριξε» το ΠΑΣΟΚ τους εργαζόμενους στο δήμο, αρκεί να υπενθυμίσουμε:

• Τουλάχιστον 1.800 εργαζόμενοι των ΟΤΑ, με σχέση ορισμένου χρόνου εργασίας, απολύονται από τους δήμους Πειραιά μετά τη λήξη των συμβάσεών τους. Να σημειώσουμε ότι οι συμβασιούχοι στους ΟΤΑ της περιφέρειας του Πειραιά, ανέρχονται στο 27% του συνόλου των εργαζομένων στους δήμους.
• Επιπλέον, το καλοκαίρι, στον αέρα βρέθηκε η μισθοδοσία περίπου 2.000 εργαζομένων μετά την ανακοίνωση της στάσης πληρωμών από το δημαρχείο Πειραιά. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων παρακράτησε αυτό το μήνα, ολόκληρο το ποσό της κρατικής επιχορήγησης από το δήμο, ως μέρος της αποπληρωμής των δανείων του δήμου.
• Να θυμίσουμε ακόμη ότι το ΠΑΣΟΚ και οι εκλεγμένοι του στην τοπική διοίκηση πρωτοστάτησαν σε δήμους νομαρχίες, αλλά και στην ΚΕΔΚΕ μαζί με ΝΔ - ΣΥΝ, στην εφαρμογή εργασιακών σχέσεων μερικής απασχόλησης, άλλων ελαστικών μορφών όπως συμβάσεις έργου, δηλαδή, εργαζόμενοι με μπλοκάκι, διαχειρίστηκαν προγράμματα της ΕΕ για επανακατάρτιση, στέλνοντας στους καπιταλιστές απασχολήσιμους με μισθούς 400 και 500 ευρώ, όσους βεβαίως είχαν την τύχη να βρουν δουλειά, ενώ εφάρμοσαν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που καταργούσαν τις συλλογικές συμβάσεις.
• Το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί ο δήμος Πειραιά, όπως και άλλοι δήμοι, είναι αποτέλεσμα της μη απόδοσης των παρακρατημένων πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό, που αντί να τους διεκδικήσουν δανείζονταν με υπέρογκα επιτόκια που πληρώνει ο λαός, ή έβαζαν υπέρογκα τέλη για παροχή υπηρεσιών.

***

Γ. ΨΑΡΙΑΝΟΣ: «Οταν ο Θεός έβρεχε μυαλά, η Αριστερά κράταγε όχι μία αλλά πολλές ομπρέλες» λέει ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής της Δημοκρατικής Αριστεράς σε συνέντευξή του στο «Βήμα», για να αναθεματίσει τον κατακερματισμό - όπως λέει - της αριστεράς - όπως την εννοεί - στις επικείμενες εκλογές. «Προτείναμε και στηρίζουμε τον Καμίνη και τον Μπουτάρη ως ανεξάρτητους σκεπτόμενους και αποτελεσματικούς ανθρώπους με όραμα» λέει ο Ψαριανός. Μόνο που τους ίδιους υποψήφιους στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα ύστερα από πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Τι όραμα έχουν αυτοί για να τους στηρίξει το ΠΑΣΟΚ; Μήπως φιλολαϊκό; Αστεία ερώτηση. Τους στηρίζει για να εκλεγούν και να γίνουν τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία ως εκπρόσωποι των κρατικών οργάνων, τέτοια είναι η τοπική διοίκηση στο πέρασμα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Αυτήν την πολιτική στηρίζει ο Ψαριανός και το κόμμα του, έχοντας μάλιστα αναλάβει το ρόλο για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ, να την πλασάρουν στο λαό σαν «αριστερή» και «προοδευτική» πολιτική! Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει και με την ψήφο τους να μην τους αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Βαστάζοι της πολιτικής που συντρίβει μεροκάματα και δικαιώματα είναι και σαν τέτοιοι πρέπει να τιμωρηθούν στην κάλπη.