Κεντρική θέση στις εισηγήσεις και τις συζητήσεις στο πλαίσιο της Συνάντησης θα έχουν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Οι επεμβάσεις των τελευταίων χρόνων από ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ στην περιοχή έχουν προκαλέσει και έχουν εντείνει συγκρούσεις που μαίνονται με μεγάλο ανθρώπινο κόστος στους λαούς της περιοχής. Ομως όπως είναι πάντοτε αναμενόμενο, αυτές οι επεμβάσεις γεννούν και την αντίσταση - δίπολο προφανές στην κατοχή στο Ιράκ και στη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη εξέγερση εναντίον της, στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ και την Ιντιφάντα. Το «σχέδιο» των ΗΠΑ για την αναδιαμόρφωση της «ευρύτερης» περιοχής, θα τεθεί επίσης στη συζήτηση, αφού και άλλες χώρες της περιοχής - κατ' εξοχήν το Ιράν και η Συρία - εξακολουθούν να βρίσκονται στο στόχαστρο, αφού θεωρούνται στόχοι της πολιτικής «ανατροπής καθεστώτων».

Η συζήτηση θα συμπεριλάβει, ασφαλώς, τη συνεχιζόμενη αστάθεια στα Βαλκάνια, όπως και τα τεκταινόμενα στο Αφγανιστάν, όπου οι αντιθέσεις ΗΠΑ και ΕΕ γίνονται διαρκώς εμφανέστερες, έχοντας εκδηλωθεί στο Ιράκ. Στο πανόραμα των ιμπεριαλιστικών πιέσεων, επεμβάσεων, επιθέσεων και σχεδίων προστίθενται και οι εξελίξεις στην Αφρική, με προεξάρχουσα την υπόθεση του Νταρφούρ του Σουδάν, αλλά όχι μόνο, αφού οι άφθονοι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της περιοχής συγκεντρώνουν τα βλέμματα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Οι εξελίξεις στη Ρωσία, όπου η κυβέρνηση Πούτιν και η κυρίαρχη τάξη της χώρας επιχειρούν μια δυναμική επανεμφάνιση στο ιμπεριαλιστικό σκηνικό απειλώντας με «προληπτικά πλήγματα όπου γης» με αφορμή και προβλέψιμο πρόσχημα την «τρομοκρατία», καθώς και στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία - περιοχή που χαρακτηρίζεται «πυριτιδαποθήκη» - θα απασχολήσουν επίσης τη Διεθνή Συνάντηση.

Οι γεωπολιτικές πραγματικότητες και η εντεινόμενη αστάθεια στο διεθνές σκηνικό είναι η μία όψη της κρίσης του συστήματος. Η επιθετικότητα από πλευράς κεφαλαίου, που εκδηλώνεται με την προώθηση επιθετικών μέτρων και πολιτικών έναντι των εργαζομένων - Χάρτης 4 στη Γερμανία, διεθνής κινητικότητα του κεφαλαίου σε αναζήτηση φθηνών εξειδικευμένων εργατικών χεριών και εγκεφάλων, απολύσεις εν μέσω «κερδοφορίας»...- είναι μια ακόμη όψη.

Θέμα συζήτησης θα αποτελέσουν φυσικά και η εσωτερική πολιτική σκηνή στις ΗΠΑ, όπου απέχουν ελάχιστα πλέον οι προεδρικές εκλογές, και, από την άλλη πλευρά, οι τάσεις, οι αντιθέσεις και οι εκδηλώσεις τους στους κόλπους της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Θετικές εξελίξεις, όπως η προώθηση της διαδικασίας της «μπολιβαριανής επανάστασης» στη Βενεζουέλα, όπου οι προσπάθειες ανατροπής του Ούγο Τσάβες δεν είχαν αποτέλεσμα, αλλά και η ήττα των αντιδραστικών δυνάμεων στις πρόσφατες εκλογές στην Ινδία όπου τα κομμουνιστικά κόμματα αύξησαν τις δυνάμεις τους, θα τεθούν επίσης σε συζήτηση.

Ζητούμενο της Διεθνούς Διάσκεψης είναι να εξεταστούν όλες αυτές οι εξελίξεις, αλλά και κυρίως οι νέες εμπειρίες από τους αντιπολεμικούς και ταξικούς αγώνες. Αντικείμενό της θα είναι η πολιτική εναλλακτική λύση που προωθούν τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα με την πάλη τους σε κάθε χώρα και σε διεθνές επίπεδο. Η συνάντηση θα είναι χρήσιμη για την ανταλλαγή όχι μόνο στοιχείων, πληροφοριών και εμπειριών, αλλά και την εξέταση μιας κοινής στρατηγικής.