Από την ημερίδα με θέμα: «ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΕ» που διοργάνωσε πρόσφατα το ΚΚΕ στο Ζάππειο

Οταν οι παραπάνω ανιστόρητες απόψεις και άκρως αντιδραστικές θέσεις ακούγονται από έναν τυχαίο πολίτη, τότε ψάχνεις να βρεις αν για την απαγγελία τους ενοχοποιείται η άγνοια, η επιπολαιότητα, η λειψή συνείδηση των επιπτώσεων από την υλοποίηση των προτάσεων αυτών, κάτι παρόμοιο τέλος πάντων. Οταν, όμως, τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα από την επίσημη απάντηση ενός Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εν προκειμένω του υπεύθυνου για τη διεύρυνση, του πολύ κ. Φερχόιγκεν, ε, τότε δικαιολογείται κάθε οργισμένη αντίδραση, από τον υποδεχόμενο την απάντηση ευρωβουλευτή, εν προκειμένω του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Στρατή Κόρακα. Οφείλουμε δε να σημειώσουμε πως - πέρα από την άμεση απάντηση που έδωσε ο κομμουνιστής ευρωβουλευτής - η επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, για να παρέμβει και να συμμορφώσει τον Ευρωπαίο Επίτροπο που μας προέκυψε ...εκατονταρχίτης, ήταν ιδιαίτερη εύστοχη ενέργεια μια και, όπως αναφέρει σ' αυτήν, «μπορεί, και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κ. Φερχόιγκεν, να ασπάζεται άλλες πολιτικές ιδεολογικές αντιλήψεις, να διαφωνεί και να αντιμάχεται τους κομμουνιστές. Δεν του επιτρέπεται όμως, όταν εκφράζεται ως Επίτροπος ενώπιον Σώματος αιρετών, να διατυπώνει θέσεις με αυτόν τον ανιστόρητο και απαράδεκτο τρόπο που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω, στη μαύρη περίοδο των πολιτικών απαγορεύσεων και διώξεων. Δίνει έτσι άλλοθι και πολιτική κάλυψη σε διώξεις που γίνονται στις παραπάνω χώρες με καθαρά πολιτικά κίνητρα, αλλά και διευκολύνει την επέκτασή τους και στις χώρες - μέλη ή υποψήφια μέλη της ΕΕ, όπου υπάρχουν και δρουν κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα με σημαντικό λαϊκό έρεισμα».

Ο 80χρονος Βασίλι Κόνονοφ - μαχητής του Κόκκινου Στρατού, που δικάζεται στη Λετονία

- Στις Βαλτικές χώρες υπάρχουν τρομερές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων γενικά, αλλά ιδιαίτερα της Ρωσόφωνης μειονότητας, που αποτελεί το 40% του πληθυσμού της Λετονίας, το 25% της Εσθονίας και ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού της Λιθουανίας.

- Στις χώρες αυτές τα κομμουνιστικά κόμματα είναι απαγορευμένα και οι οπαδοί τους διώκονται.

- Στη Λετονία 100.000 περίπου κάτοικοι στερούνται παντελώς ή έχουν περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα, επειδή δεν εγκατέλειψαν το ΚΚ Λετονίας οκτώ μήνες πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.

- Βετεράνοι του αντιφασιστικού - αντιναζιστικού αγώνα βρίσκονται στις φυλακές, ακριβώς γιατί πολέμησαν τους ναζί και μάλιστα στην Εσθονία την ίδια στιγμή αποκαθίστανται σαν "ήρωες" οι συνεργάτες των ναζί κατακτητών.

- Στην Πολωνία το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι απαγορευμένο και διώκεται οποιαδήποτε προβολή της κομμουνιστικής ιδεολογίας.

- Στην Ουγγαρία απαγορεύεται η χρήση των συμβόλων του κομμουνιστικού κινήματος και ο αντιπρόεδρος του νόμιμου Εργατικού Κόμματος είναι υπόδικος, γιατί έβαλε στο πέτο του κόκκινο αστέρι.

- Στη Ρουμανία αυθαίρετα διαγράφηκε από τα μητρώα των κομμάτων το Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ρουμανίας, που έχει 113.000 μέλη.

- Σοβαρές, επίσης, παραβιάσεις, κυρίως κατά των κομμουνιστών, έχουμε και στην Τσεχία και την Σλοβακία.

- Στην Τουρκία είχαμε και πρόσφατα συλλήψεις πολιτικών ηγετών, όπως του προέδρου του DEHAP και καλλιτεχνών, μόνο και μόνο γιατί πήραν μέρος σε κουρδικό πολιτιστικό φεστιβάλ στη Γερμανία. Επίσης, είναι γνωστό ότι και οι όποιες σημαντικές αλλαγές έγιναν στην τουρκική νομοθεσία προς δημοκρατική κατεύθυνση, κατά κανόνα δεν εφαρμόζονται στην πράξη και ότι συνεχίζεται η καταπίεση του κουρδικού και τουρκικού λαού, με χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους.

Ολες τις παραπάνω περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανέφερε ο Στρατής Κόρακας όταν, με έκπληξη, άκουσε τον κ. Φερχόιγκεν να λέει ότι στις Βαλτικές, όπως και στις άλλες, υπό άμεση ένταξη χώρες, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα, ως προς το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς επίσης ότι τα πράγματα βαίνουν γενικά καλώς και στις Ρουμανία και Βουλγαρία, αλλά και στην Τουρκία σε μεγάλο βαθμό. Και ως απάντηση ο Ελληνας Κομμουνιστής ευρωβουλευτής εισέπραξε το ως άνω αντικομμουνιστικό παραλήρημα.

Ομως ο κ. Φερχόιγκεν δεν είναι μόνος του.

Λίγες μέρες πριν το Γραφείο του Συμβουλίου της Ευρώπης αποδέχτηκε το απαράδεκτο κείμενο του επικεφαλής της Ομάδας των Φιλελευθέρων, Ολλανδού βουλευτή Βαν Ντερ Λίντεν, για την καταδίκη του «ολοκληρωτικού κομμουνισμού», το οποίο παρέπεμψε στην Πολιτική Επιτροπή του Συμβουλίου, που ίσως να έχει καταλήξει σε απόφαση την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο για τη συζήτηση του κειμένου, ως πρότασης ψηφίσματος, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση, όπως επιδίωκαν εξ αρχής οι εμπνευστές του.

Φαίνεται πως ένα - ένα τα «φίδια» του αντικομμουνισμού αρχίζουν να ξεμυτίζουν από τις «φωλιές» τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και να εκτοξεύουν το δηλητήριό τους. Το έδαφος βέβαια για μια τέτοια «έξοδο» το στρώνουν - ποιοι άλλοι; - οι πολιτικοί εκπρόσωποι των πολυεθνικών, το πολιτικό προσωπικό του ιμπεριαλισμού. Αυτοί, οι οποίοι εκτιμούν ότι οι αντιλαϊκές πολιτικές που υλοποιούν δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές «αβρόχοις ποσί» από τους εργαζόμενους και γι' αυτό αποφάσισαν να ανασύρουν από το παρελθόν το αντικομμουνιστικό οπλοστάσιο και να το χρησιμοποιήσουν ενάντια στους λαούς της Ευρώπης, για να τους τρομοκρατήσουν και να περιορίσουν τους αγώνες τους για ένα καλύτερο μέλλον.

Η ιστορία τραβάει το δρόμο της, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Η ταξική πάλη οξύνεται, ούτε αυτό μπορεί να γίνει αλλιώς. Το «φάντασμα» του κομμουνισμού, που ο Μαρξ πριν από 150 περίπου χρόνια έλεγε πως πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη, ήρθε πάλι στα όνειρα - εφιάλτες των αστών πολιτικών της. Ολοι αυτοί γνωρίζουν - και ας μην το λένε - το αναπότρεπτο της καταστροφής τους. Και προσπαθούν να επιβραδύνουν το τέλος τους, αναβιώνοντας τον αντικομμουνισμό και εξαπλώνοντας την τρομοκρατία, την εξαθλίωση, τα ποτάμια από αίμα των λαών. Το ζήτημα είναι και οι λαοί της Ευρώπης να συνειδητοποιήσουν την πορεία της ιστορικής εξέλιξης και να απαλλαγούν από όλα αυτά τα παράσιτα που τους απομυζούν και τους κάνουν τη ζωή αφόρητη, στέλνοντάς τους - και αυτούς και την τάξη τους, την αστική τάξη - στα αζήτητα της ιστορίας.