ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συζήτηση για τη στρατηγική της Αριστεράς στην Ευρώπη! Ποιας Αριστεράς; Της ιμπεριαλιστικής!..

***

Συμμετείχαν ο Γιάννης (ΠΑΣΟΚ), ο Λοβέρδος (ΠΑΣΟΚ), κάποιοι ξένοι και ο Πρετεντέρης! Τέτοιοι αριστεροί!..

***

Τελικά βρήκαν ότι η Αριστερά (τους) δεν έχει στρατηγική και ότι πρέπει να αποκτήσει!!!

***

Πονηρούληδες! Κρύβουν ότι η Αριστερά (τους) έχει και παραέχει στρατηγική! Ιμπεριαλιστική!..

***

Αλλά αυτοί (κάνουν ότι) ψάχνουν...

***

Γερμανούς που κλαίνε: Δε φτάνει το μέσον, χρειάζεται και ομάδα...

***

Σε άλλη χώρα ζει ο Γκαργκάνας; Λάθος! Εδώ ζει και το γνωρίζει!.. Γκαργκάνες υπάρχουν σε όλο τον καπιταλισμό...

***

Το μόνο που κατάλαβαν οι τηλέπαθοι (στις TV) είναι ότι ο Γκαργκάνας παίρνει μεγάλο μισθό! Και το μόνο που δεν κατάλαβαν είναι ότι ο Γκαργκάνας είναι μαντρόσκυλο του κεφαλαίου!..

***

Ντόρα: Ψυχραιμία σύστησες σε Ισραηλινούς - Παλαιστίνιους! Θύτης και θύμα να δείξουν αυτοσυγκράτηση! Πάντα το λέγαμε ότι είσαι με τον θύτη...

***

Γίναμε το καλαμπούρι της Ευρώπης; Οχι εμείς οι τηλέπαθοι! Εσείς οι κρατούντες γίνατε!.. Ποσώς μας νοιάζει...

***

Η ΝΔ παίζει μπάλα με την ψυχολογία μας, είπε ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) στους ΠΑΣΟΚους βουλευτές! Λάθος! Με την πολιτική σας κάνει παιχνίδι η ΝΔ και όχι με την ψυχολογία σας!..

***

Γιουβέντους και Μίλαν πάνε για τη Β` Εθνική; Δικαίως! Αλλά γιατί δεν πάνε στη Β` Εθνική και οι υπόλοιπες ομάδες της Α` Εθνικής;

***

Καλό παράδειγμα (προς εφαρμογήν) και για την Ελλάδα! Να υποβιβαστούν καμιά 30αριά ομάδες! Ετσι για να γελάμε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Ακου Αριστερά!..

Στα ιερά χώματα του Γράμμου...

Ο παππούς ήξερε. Κάθε φορά που τελείωνε μια αφήγησή του, με τη μορφή παραμυθιού, για τη Μακρόνησο, τη Γυάρο, το Γράμμο, μ' έβαζε να του υποσχεθώ πως κάποτε θα πάω να προσκυνήσω τα χώματα που ποτίστηκαν με το αίμα του ανθού του ελληνικού λαού. Οταν έκλεινε για πάντα τα μάτια του μου ζήτησε να ανανεώσω τη δέσμευση πως θα το κάνω. Ηξερε πως αν έφτανα να εκπληρώσω αυτή την υπόσχεση, τούτο θα σήμαινε πως είχα ακολουθήσει μια πορεία ζωής, όπως αυτή που ήθελε να έχω ακολουθήσει, με το ΚΚΕ, για τους σκοπούς του. Ηξερε πως αν έφτανα ως τη Μακρόνησο και ως το Γράμμο αυτή η επιλογή ζωής θα αποκτούσε αίφνης άλλο νόημα.

Ετσι κι έγινε, παππού. Η υπόσχεση εκπληρώθηκε με το ταξίδι στο Γράμμο. Φίλησα τα χώματά του. Εκλαψα αγναντεύοντας τις κορφές του. Περπάτησα το ανταρτομονοπάτι. Μπήκα στο πυροβολείο. Εκλεισα τα μάτια σε μια γωνιά κι αφέθηκα να παρασυρθώ σε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, πίσω εξήντα χρόνια. Παράξενα που ένιωσα. Τα μάτια μου έκλαιγαν ασταμάτητα, χωρίς να τα ελέγχω. Και τα χείλη μου γελούσαν. Η καρδιά μου χτύπαγε δυνατά, γρήγορα, οι αισθήσεις σε συναγερμό, η αδρεναλίνη χτύπαγε κόκκινο. Σα να ήμουν στη μάχη.

Οφειλα να το ζήσω αυτό. Οχι σε σένα, παππού, αλλά σε μένα το όφειλα. Ο Γράμμος κρατά ζωντανό το χτες, νοηματοδοτεί το σήμερα, για το αύριο. Κάθε σπιθαμή του κλείνει μέσα της στιγμές απαράμιλλου ηρωισμού, σθένους, καρτερικότητας, αντοχής, κάθε γωνιά του μια διδαχή, ένα μάθημα που πουθενά αλλού δεν μπορείς να το διδαχτείς, παρά μόνο εκεί. Αυτό το μάθημα ήθελες να πάρω, γι' αυτό κυρίως με έβαζες να σου ορκιστώ ότι θα πάω. Το κατάλαβα εκεί πάνω, εκεί που το «εγώ» εκμηδενίζεται και η αξία του «εμείς» αποκτά μια εντελώς άλλη διάσταση.

Το ταξίδι των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ δεν έφτασε στον προορισμό του. Για μένα, παππού μου, ο Γράμμος ήταν ένας προορισμός. Και συγχρόνως σταθμός ενός ταξιδιού που συνεχίζω με άλλα εφόδια πια. Οπως και όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί ψηλά, πιστεύω. Επρεπε να πάμε. Για να τους τιμήσουμε. Κι εκείνοι που μόνο έδιναν στη ζωή τους, μας τίμησαν κι αυτοί, μεταλαμπαδεύοντάς μας κάτι απ' το μεγαλείο τους, μεταγγίζοντάς μας δύναμη να συνεχίσουμε. Τους ευγνωμονούμε και γι' αυτό.

Θ. Σ.