ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολες οι TV παίζουν για το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ!! Ολες! Αλλη δουλιά δεν κάνουν!...

***

Τι κάνει το Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα και τα μέλη του στη Γαλλία για την εξέγερση; Τι να σου κάνει κι αυτό! Ισως κανένα διάλογο να πρέπει να προτείνει!... `Η συμβούλιο εσωτερικής πολιτικής...

***

Ασε ο Κον Μπεντίτ! Ο κόκκινος Ντάνι!!! Οπως λένε ο «κόκκινος Πάνος»! Ολοι κόκκινοι...

***

Και η Σε-ζε-τέ στα όπλα! Διάλογο σου λέει!...

***

Οπως η ΓΣΕΕ, που τώρα δε θέλει στημένο διάλογο!...

***

Θέλει διάλογο, όπως τότε... επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ!!! Που δεν ήταν στημένος...

***

Σέχτα κι ο Καλύβης!!! Σκέτη απομόνωση έξω από τους θεσμούς...

***

Που λέει κι ο Λεωνίδας Κύρκος...

***

Ωραίος ο Μαραντόνα! Αμέρικα Λατίνα με όλη τη σημασία της λέξης.

***

Τατούλη (ΝΔ): Πολιτικό πολιτισμό θέλετε; Εχετε! Του ΣΕΒ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ! Για ποιόν άλλο ψάχνετε;

***

Θέλετε να «κολλήσουμε» κι εμείς αυτό τον πολιτισμό; Δε γίνεται!...

***

Ντόρα: Το πιο διεφθαρμένο κράτος το ελληνικό; Το κράτος σας! Μπράβο ομολογία!..

***

Το γαλλικό κράτος είναι λίγο λιγότερο διεφθαρμένο;

***

Και ο Σημίτης ανακάλυψε (μάθαμε από τις TV), ότι το ΚΚΕ κινείται εθνικιστικά! Κάπου το ακούσαμε πριν μερικά χρόνια ξανά! ΣΥΝ, διαθέσιμοι κ.ά.

***

Αλλά τι λέμε; Γνωστό δεν ήταν ότι και τότε σε όλους αυτούς, γραμμή για τα συγκεκριμένα έδινε το ΠΑΣΟΚ;

***

«Η κόρη μου μού έφαγε τον φίλο μου» (στης Τατιάνας)!..

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Ακου διάλογος!...

***

Associated Press

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Αγριες αντιθέσεις

Στην υπό κατοχή Καμπούλ: Το νεόδμητο υπερπολυτελές ξενοδοχείο «Σαφίρ» («Safir») από τη μια. Τα βλέμματα των ρακένδυτων πολιτών, από την άλλη...

Οι «διάβολοι» με τα «μπουφάν»

Ανησυχούν. Μην η ορμή των «ατίθασων» ξεπεράσει τα όρια αντοχής του συστήματος. Μην οι «αλήτες», που βγήκαν από τα καταγώγια των γκέτο, αναρριχηθούν στους «Πύργους» κι απειλήσουν τις «Βαστίλλες». Μην η «νόσος των νεαρών»» της Γαλλίας εξελιχθεί σε «επιδημία» της Ευρώπης. Και τρομάξουν τα παιδιά στη θέα των «καλικάντζαρων». Και βαρυγκωμήσουν οι κυρίες απ' τη «βαριά οσμή» των «αποβλήτων». Και κινδυνεύσουν οι νοικοκυραίοι απ' την οργή των «πεινασμένων». Γι' αυτά ανησυχούν, μέχρι τώρα, η γαλλική μπουρζουαζία και η ευρωπαϊκή «Ιερά Συμμαχία», γνωρίζοντας ότι η εξουσία τους δεν κινδυνεύει από τους «άτακτους». Οσο δεν υπάρχει οργάνωση κι όλα αφήνονται στο αυθόρμητο, όσο δεν εμφανίζεται η πρωτοπορία, που θα καθοδηγήσει τον ξεσηκωμό, καθορίζοντας ουσιαστικό διεκδικητικό πλαίσιο και δίνοντας πολιτική προοπτική, θα ελέγχουν την κατάσταση και δε θα απειλούνται.

Παρ' όλα αυτά, δεν ησυχάζουν, καθώς στο πίσω μέρος του μυαλού τους στροβιλίζεται η σκέψη: Κι αν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη; Κι αν η «τυφλή βία» μετατραπεί σε οργανωμένη πάλη; Κι αν η «κοινωνική αναταραχή» εξελιχθεί σε κοινωνικο-πολιτική αντιπαράθεση; Γι' αυτό και εντείνουν τα μέτρα αστυνομικής καταστολής και στη μάχη κατά των «εξοργισμένων παιδιών» μπαίνουν όλοι οι μηχανισμοί της εξουσίας. Με την κρατική βία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το μίσος των απόκληρων για το σύστημα που τους καταδικάζει στην οικονομική ανέχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Ετσι, όμως, «ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά» κι η «πυρκαγιά» θεριεύει κι απλώνεται. Οι αγριεμένοι κι απελπισμένοι νέοι που συγκρούονται με τα όργανα της τάξης, έχουν, ήδη, χάσει το δικαίωμα στο μέλλον και δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο το άθλιο παρόν τους.

Οι «διάβολοι» με τα «τριμμένα μπουφάν», που καίνε ό,τι βρίσκουν μπροστά τους, δεν είναι εγκληματίες, «εκ γενετής και καθ' έξιν», όπως ισχυρίζεται ο άθλιος Σαρκοζί, ο οποίος επιχειρεί να χρησιμοποιήσει, ως άλλοθι, την «αναταραχή», για να περάσει πιο σκληρά μέτρα τρομοκράτησης και καταστολής σε βάρος όλων όσοι αντιμάχονται την «καθεστηκυία τάξη». Είναι εγγόνια και παιδιά μεταναστών, β` και γ` γενιάς, αλλά και αυτόχθονων εργατών, που «έλιωσαν» τα κορμιά τους στις φάμπρικες της εκμετάλλευσης και μετά πετάχτηκαν, σαν τα σκουπίδια, στη φτώχεια και στην περιφρόνηση. Είναι οι «διαφορετικοί» στην καταγωγή, στο χρώμα και στο θρήσκευμα, που δεν ενσωματώθηκαν στη «δυτική κοινωνία» και βιώνουν την ανεργία, την ανέχεια, τις πολύμορφες διακρίσεις, την απόρριψη.

Στη Γαλλία και τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η εξουσία της πλουτοκρατίας ανησυχεί για την «έφοδο των αθλίων». Και στην Ελλάδα οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης ανησυχούν κι ας λένε το αντίθετο. Γιατί κι εδώ χτίζονται «τείχη» αποκλεισμού των φτωχών και υπάρχουν μετανάστες, που ζουν στο περιθώριο, συγκεντρώνοντας οργή και αγανάκτηση. Κι αν ακόμα δεν ανάβουν φωτιές στις φτωχοσυνοικίες της Αθήνας και των άλλων μεγαλουπόλεων κι αν ακόμα οι μετανάστες ελπίζουν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, τίποτα δεν αποκλείει το ξέσπασμα των απόκληρων και των καταφρονεμένων. Και στη χώρα μας υπάρχουν καλύτερες υποκειμενικές προϋποθέσεις μια «κοινωνική αναταραχή» να μετεξελιχτεί σε κοινωνικο-πολιτικό κίνημα, που θα απειλεί και την ίδια την καπιταλιστική εξουσία...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ