- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Η Κίνα θα αναλάβει «έντονη δράση» για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, διαμηνύει το Πεκίνο
Από την πρόσφατη συνάντηση στο Πεκίνο ανάμεσα στον Κινέζο Πρόεδρο, τον Γάλλο ομόλογό του και την πρόεδρο της Κομισιόν |
Επτά κινεζικές εταιρείες (στην ηπειρωτική Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ) κατονομάζονται στη νέα δέσμη κυρώσεων που πρόκειται να συζητηθεί από τα κράτη - μέλη της ΕΕ εντός της βδομάδας, σύμφωνα με το δημοσίευμα των FT, που επικαλείται ευρωενωσιακό έγγραφο σε γνώση της εφημερίδας, ενώ το «Bloomberg» κάνει λόγο για 8 εταιρείες με έδρα το Χονγκ Κονγκ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των FT, στον κατάλογο περιλαμβάνονται δυο επιχειρήσεις με έδρα την ηπειρωτική Κίνα (3HC Semiconductors, King-Pai Technology) και άλλες πέντε με έδρα το Χονγκ Κονγκ (Sinno Electronics, Sigma Technology, Asia Pacific Links, Tordan Industry, Alpha Trading Investments).
Στο προσχέδιο αναφέρονται εταιρείες τρίτων χωρών οι οποίες «εμπλέκονται στην παράκαμψη των εμπορικών περιορισμών, καθώς και ορισμένες ρωσικές οντότητες που εμπλέκονται στην ανάπτυξη, παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρονικών εξαρτημάτων για το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας».
Κάποιες εταιρείες, ιδίως η «King-Pai Technology», αντιμετωπίζουν ήδη κυρώσεις από τις ΗΠΑ, με αντίστοιχες κατηγορίες.
Από την έναρξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, η ΕΕ έχει επιβάλει 10 πακέτα κυρώσεων κατά ρωσικών εταιρειών και οντοτήτων, ενώ το 11ο πακέτο που προετοιμάζεται θα επικεντρώνεται στο να κλείσουν τα «παράθυρα» αποφυγής των κυρώσεων που έχουν ήδη επιβληθεί.
Σε αυτή τη συγκυρία ο Κινέζος ΥΠΕΞ, Κιν Γκανγκ, ξεκίνησε περιοδεία σε Γερμανία, Γαλλία, Νορβηγία, η οποία θα ολοκληρωθεί στις 12 Μάη. Το αμέσως προηγούμενο διάστημα είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες επισκέψεις Ευρωπαίων ηγετών και υψηλόβαθμων αξιωματούχων της ΕΕ στην Κίνα.
«Είναι πολύ επικίνδυνο», δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ, Γουάνγκ Γουενμπίν, σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα για το σχέδιο επιβολής κυρώσεων σε κινεζικές εταιρείες.
«Καλούμε την ΕΕ να μην ακολουθήσει αυτό το λάθος μονοπάτι, αλλιώς η Κίνα θα αναλάβει έντονη δράση προκειμένου να υπερασπιστεί τα νόμιμα συμφέροντά της».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως εάν οι πληροφορίες αληθεύουν, «οι πράξεις της ΕΕ θα υπονομεύσουν σοβαρά την αμοιβαία εμπιστοσύνη και συνεργασία με την Κίνα, θα βαθύνουν τη διαίρεση και την αντιπαράθεση στον κόσμο», θα «οδηγήσει σε χειροτέρευση των σχέσεων ΕΕ - Κίνας».
Το Πεκίνο αντιτίθεται σε όλα τα μέτρα «που χρησιμοποιούν τις ρωσο-κινεζικές σχέσεις ως πρόσχημα για τη διατάραξη της διεθνούς εμπορικής συνεργασίας», πρόσθεσε.
Διαδοχικές διαβουλεύσεις είχε το Σαββατοκύριακο στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας ο Αμερικανός σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, σε μια προσπάθεια προώθησης των γεωπολιτικών συμφερόντων της χώρας του στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και του Ινδο-Ειρηνικού, στο πλαίσιο του σφοδρού ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με την Κίνα.
Την Κυριακή ο Σάλιβαν συζήτησε με τους ομολόγους του από τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και την Ινδία, μεταξύ άλλων, τα σχέδια για τη δημιουργία ενός σιδηροδρομικού δικτύου και λιμενικών υποδομών που θα συνδέουν χώρες του Κόλπου με την Ινδία.
Τα σχέδια αυτά είχαν προηγουμένως συζητηθεί σε έναν βαθμό και στο λεγόμενο φόρουμ I2U2 (Ινδία, Ισραήλ, ΗΠΑ, ΗΑΕ), ενώ στο επίκεντρό τους βρίσκεται η προσπάθεια των ΗΠΑ να απαντήσουν στο ευρύ φάσμα επενδύσεων της Κίνας στις περισσότερες χώρες του Περσικού στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη - Ενας Δρόμος».
Το Ισραήλ δεν συμμετείχε στις διαβουλεύσεις στη Σαουδική Αραβία, ωστόσο χτες αναμενόταν να αναχωρήσει για την Ινδία ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ, Ελι Κοέν, για να συναντήσει τον πρωθυπουργό Ν. Μόντι και τον ομόλογό του, Σ. Τζαϊσανκάρ.
Σε κάθε περίπτωση, οι επαφές του Σάλιβαν στην Τζέντα πραγματοποιήθηκαν στον απόηχο της σημαντικής συμφωνίας Σαουδικής Αραβίας - Ιράν που υπογράφηκε στις 10/3 στο Πεκίνο με κινεζική διαμεσολάβηση, για την «εξομάλυνση» των μεταξύ τους σχέσεων.
Το αμερικανικό δίκτυο «Bloomberg» μετέδωσε μάλιστα πως μετά τις επαφές Σάλιβαν στη Σαουδική Αραβία θα μεταβεί στο Ριάντ, στα μέσα Ιούνη, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Αντ. Μπλίνκεν, στο πλαίσιο συνόδου του λεγόμενου «Διεθνούς Συνασπισμού κατά του "Ισλαμικού Κράτους"».
Ξεχωριστές συναντήσεις με τους συμβούλους Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, των ΗΑΕ και της Ινδίας είχε την Κυριακή - στο περιθώριο των συνομιλιών για το Σουδάν στην Τζέντα - ο Σαουδάραβας πρωθυπουργός και διάδοχος του θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Παρόντες στις συναντήσεις αυτές ήταν επίσης ο Αμερικανός πρέσβης στη Σαουδική Αραβία, Μάικλ Ράτνεϊ, ο ειδικός συντονιστής του αμερικανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, Μπρετ Μακγκούρκ, ο ειδικός συντονιστής του Προέδρου Μπάιντεν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Εϊμος Χοκστάιν, και η ανώτερη σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Αριάνα Μπερενγκάουτ.
Δυσκολεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ να καταπιεί το «ίδιοι είστε», που του απευθύνει σήμερα πολύ περισσότερος κόσμος, βλέποντας ότι συμπλέουν στρατηγικά με τη ΝΔ. Ανάμεσά τους και πολλοί ψηφοφόροι του, που κάνουν τώρα άλλες πολιτικές επιλογές και στρέφονται προς το ΚΚΕ. Γι' αυτό αναμασάει τα ίδια που έλεγε και το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2007. Τότε που το ΚΚΕ αποκάλυπτε ότι η συναίνεσή τους με τη ΝΔ μπορεί να φτάσει μέχρι και σε συγκυβέρνηση! Οπως έγινε δηλαδή, μερικά χρόνια αργότερα.
Τότε, για να εγκλωβίσει αριστερούς ψηφοφόρους σε αντιδεξιά ψευτοδιλήμματα, το ΠΑΣΟΚ διαμαρτυρόταν για το «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» και κατηγορούσε το ΚΚΕ ότι «παίζει το παιχνίδι της ΝΔ», επειδή αποκάλυπτε ότι συμπλέουν στα βασικά! Το ίδιο υπονοεί τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρο και τα στελέχη του να κουνούν το δάχτυλο στο ΚΚΕ για ένα σύνθημα που δικαιώθηκε ιστορικά. Κι επειδή η σχέση τους με την Ιστορία είναι τουλάχιστον ...δι' αλληλογραφίας, θα θυμίσουμε ορισμένα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, για να μαθαίνουν και οι νεότεροι.
Ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος ίδρυσε τον Ελληνικό Συναγερμό με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του εγχώριου κεφαλαίου. Πρωτοστάτησαν σε αυτό οι εκδότες Δημήτρης Λαμπράκης («Βήμα», «Νέα»), Γεώργιος Βλάχος («Καθημερινή»), Αχιλλέας Κύρου («Εστία») και άλλοι. Από το 1952 η πλουτοκρατία και ο ξένος παράγοντας ήθελαν μια ισχυρή κυβέρνηση της «Κεντροδεξιάς». Μέχρι τότε προτιμούσαν κυβέρνηση του «Κέντρου», των Νικ. Πλαστήρα και Σοφ. Βενιζέλου.
Οι εκλογές τον Νοέμβρη του 1952 έγιναν με το πλειοψηφικό σύστημα που ψήφισε και η ΕΠΕΚ του στρατηγού Πλαστήρα, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα εξεβίαζε τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, που, λόγω εκλογικού συστήματος, δεν είχαν ελπίδα να εκλέξουν βουλευτές. Μάλιστα, ο Πλαστήρας είχε το θράσος να ...δεχτεί 3 - 4 υποψήφιους της ΕΔΑ (όχι πολύ γνωστούς, όπως είπε), στα ψηφοδέλτιά του! Το ΚΚΕ τον κατήγγειλε και έριξε το σύνθημα «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος», υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ενισχυθεί η ΕΔΑ και με τη λαϊκή ψήφο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν θα εξέλεγε βουλευτές.
Ετσι, ο Παπάγος, αν και πήρε το 49,2% των ψήφων στις εκλογές, εξέλεξε 240 βουλευτές, με τις πλάτες και του Πλαστήρα! Η ΕΔΑ, αν και συγκέντρωσε το 9,5%, δεν εξέλεξε ούτε έναν βουλευτή!
Ταυτόχρονα, ο δεξιός Παπάγος ενισχύθηκε και από τους «φιλελεύθερους», με πρώτον και καλύτερο τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος πήγε με τον Παπάγο με τη μεσολάβηση του Δ. Λαμπράκη, του μεγαλοβιομήχανου Μποδοσάκη και άλλων, για να εκλεγεί βουλευτής. Και εκλέχτηκε. Χρησιμοποίησε μάλιστα κι αυτός τη φράση «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος», όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους γι' αυτή του την επιλογή. Μαζί με τον Γεώργιο Παπανδρέου προσχώρησαν στον «Συναγερμό» του Παπάγου και άλλοι 35 βουλευτές και υπουργοί του «Κέντρου» (Εμμ. Τσουδερός, Σταμ. Μερκούρης κ.ά.). Αυτά είναι τα γεγονότα.
Πέρα από αυτά, θυμίζουμε επίσης τα εξής: Οταν οι Γερμανοί πλησίαζαν στην Αθήνα (1941), ο Πλαστήρας κάλεσε τον λαό να υποταχθεί και συνιστούσε τη δημιουργία φιλογερμανικής κυβέρνησης, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής βρισκόταν στη Γαλλία! Από την άλλη, ο Γ. Παπανδρέου, ο Θεμ. Σοφούλης και άλλοι «Κεντρώοι» θεωρούσαν επιβεβλημένο να στηριχτεί η κυβέρνηση Τσολάκογλου, των δοσίλογων! Θυμίζουμε επίσης ότι οι «κεντρώες» κυβερνήσεις του Πλαστήρα (και του Σοφ. Βενιζέλου) ήταν εκείνες που έστειλαν στρατό στην Κορέα, υλοποίησαν την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και ψήφισαν το εμφυλιοπολεμικό Σύνταγμα του 1952.
Και, βέβαια, κανείς δεν ξεχνάει ότι ο Νίκος Μπελογιάννης και οι Μπάτσης, Αργυριάδης, Καλούμενος εκτελέστηκαν επί κυβέρνησης Πλαστήρα (Μάρτης 1952). Κι επειδή φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα πρόβλημα να τους «ξεπλύνει» και γι' αυτό το έγκλημα, παραθέτουμε το απόσπασμα από το γράμμα που έγραψε η συντρόφισσα του Νίκου Μπελογιάννη, Ελλη Ιωαννίδου (Ελλη Παππά), μια μέρα μετά την εκτέλεσή του, στο κελί που τον αποχαιρέτησε, στις φυλακές της Καλλιθέας.
«(...) Και αφήνω τελευταίους τους κύριους υπεύθυνους. Γιατί όλους εκείνους που ανέφερα ως εδώ τους ξέρουμε. Δεν μπορούν να κρυφτούν και δεν μπορούν να γελάσουν κανέναν. Είναι: Ο στρατηγός Πλαστήρας και η πλειοψηφία των υπουργών του... Σήμερα "νίπτουν τας χείρας των" και προσπαθούν να κρύψουν κάτω από τη μάσκα του Πιλάτου το πραγματικό τους πρόσωπο, το πρόσωπο του Ιούδα. Ο Πλαστήρας μπορούσε με μια μόνο λέξη να σταματήσει την εκτέλεση. Αλλά δεν την είπε. Και παρέβηκε την επίσημη δήλωσή του πως δε θα γίνει καμιά εκτέλεση για αδικήματα που έγιναν πριν απ' τον σχηματισμό της κυβέρνησής του, παίζοντας υποκριτικά με το σεβασμό του προς την απόφαση του Συμβουλίου Χαρίτων, σαν να μην ήξερε από τα πριν την απόφαση (...) Αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι του εγκλήματος, οι εκτελεστές της θέλησης της περίφημης αμερικανικής δημοκρατίας. Αύριο κανένας δε θα τους ξέρει με άλλο όνομα εκτός από το όνομα του δολοφόνου του Μπελογιάννη».
Οι Παπάγος και Πλαστήρας, «πυλώνες» του αστικού πολιτικού συστήματος στα μετεμφυλιακά χρόνια, είχαν καθοριστική συμβολή στη σταθεροποίησή του. Προϋπόθεση γι' αυτό ήταν βέβαια να συνεχιστεί το τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, και με το καρότο και με το μαστίγιο. Αυτά έγραψε η Ιστορία. Και δεν ξεγράφουν...
