ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Νέα «ταξίδια» στο «Συρμό»

Αρλέτα

Πανέτοιμος για το 4ο ταξίδι του είναι ο «Συρμός» (Κολωνού και Οδυσσέως 14, Μεταξουργείο, δίπλα στο θέατρο «Περοκέ», τηλέφωνο: 210 520 3661), που ξεκινάει αύριο το χειμερινό πρόγραμμά του. Η μουσική σκηνή, που σε τρία χρόνια αγαπήθηκε και εδραιώθηκε στα μουσικά δρώμενα, συνεχίζει με μόνη «αποσκευή» τη μουσική και συνεπιβάτες αγαπημένους δημιουργούς - τραγουδιστές και μουσικούς. Γι' αυτό ο «Συρμός» έχει καταξιωθεί ως μια φιλόξενη εστία δημιουργικής κατάθεσης και «συνομιλίας» καλλιτεχνών και κοινού. Κόντρα στους κυρίαρχους τρόπους διασκέδασης, παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό βραδιές ξεχωριστές, γεμάτες εκπλήξεις και εναλλαγές, σε μια ζεστή, παρεΐστικη ατμόσφαιρα.

Στα πρώτα «βαγόνια» του «Συρμού» θα βρίσκονται η Αρλέτα, ο Μάνος Ξυδούς και η Βαλέρια Χριστοδουλίδου, με στόχο να μας ξενυχτήσουν και να μας διασκεδάσουν όπως αυτοί ξέρουν! Κάθε Παρασκευή και Σάββατο, όλο τον Οκτώβρη, ο Μ. Ξυδούς, με την Β. Χριστοδουλίδου, το συγκρότημα «ΒΩΞ» και την Μικαέλα με το ηλεκτρικό βιολί της θα προσφέρουν μια αγκαλιά τραγούδια, υπό τον αστερισμό του ροκ. Οι Δευτέρες και οι Τρίτες του Οκτώβρη κομίζουν το άρωμα της μπαλάντας, καθώς ο «Συρμός» θα φιλοξενεί μια εξαιρετική τραγουδοποιό, την Αρλέτα.

Μ. Ξυδούς

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΥΠΠΟ

Λένε «όχι» στις εργασιακές «αναδιαρθρώσεις»

ICON

Από περσινή κινητοποίηση των συμβασιούχων στην Ακρόπολη

Νέο «γύρο» αγωνιστικών κινητοποιήσεων αποφάσισαν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού σε χτεσινή, έκτακτη γενική συνέλευση του σωματείου τους, η οποία συνοδεύτηκε και με πορεία προς τη Βουλή.

Συγκεκριμένα, αποφάσισαν: 24ωρη απεργία στις 18/10, με συγκέντρωση στις 10 π.μ. στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης και 24ωρη απεργία στις 25/10, με συγκέντρωση στα δικαστήρια (όπου θα εκδικαστούν ασφαλιστικά μέτρα και προσωρινές διαταγές απολυμένων συναδέλφων τους) και πορεία προς το ΥΠΠΟ.

Στην απόφαση της συνέλευσης σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «οι συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ και των εποπτευομένων από αυτό ΝΠΙΔ συνεχίζουν να βιώνουν την προσωπική, επαγγελματική και εργασιακή ομηρία (...), που ξεκίνησε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ (σ.σ και) συνεχίζεται και επί ΝΔ».

Προσθέτουν ότι το ΠΔ «όχι μόνο δεν επέλυσε δίκαια και οριστικά το πρόβλημα των συμβασιούχων, αλλά το ανακυκλώνει μέσα από περιορισμούς και εξαιρέσεις που στρέφονται ενάντια στην πλειονότητα των συμβασιούχων» και ότι η εφαρμογή του στο ΥΠΠΟ, το «οδηγεί στην απραξία και την υπολειτουργία, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση, μέσα από "εργολάβους" και "εξωτερικούς συνεργάτες"».

Ολα αυτά συμβαίνουν, ενώ «δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων καταλύονται, άλλοτε με την ανοιχτή ανοχή και άλλοτε με τη σιωπηλή αποδοχή της αντιπολίτευσης. Η μόνιμη και σταθερή εργασία βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβερνητικής επίθεσης. Οι ιδιωτικοποιήσεις ακουμπούν και το ΥΠΠΟ, η κατάργηση του 8ωρου και οι φτηνές υπερωρίες αφορούν και στους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ (σ.σ. οι οποίοι) βρίσκονται και θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα ευρύ φάσμα αναδιαρθρώσεων που σαρώνουν τη σταθερή εργασία και επιχειρούν να εδραιώσουν τις ελαστικές μορφές εργασίες, τις ατομικές συμβάσεις, το ατομικό ωράριο, τις ατομικές αμοιβές».

Οι συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ απαιτούν: «Την άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις. Την άμεση ανάκληση όλων των απολύσεων. Την παράταση όλων των συμβάσεων μέχρι την οριστική τακτοποίηση των συμβασιούχων και τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου. Την κατάργηση των περιορισμών και των εξαιρέσεων του Π.Δ. 164/04 (αριθμός συμβάσεων, τρίμηνα κενά, όριο 24 μηνών κ.λπ.). Τη θέσπιση μιας ενιαίας μορφής σύμβασης για όλους ελάχιστης διάρκειας 1 έτους. Την έγκαιρη πληρωμή όλων των εργαζομένων κάθε τέλος του μήνα. Την απόσυρση του σχεδίου Οργανισμού του ΥΠΠΟ, όπως έχουν ζητήσει όλοι, σχεδόν, οι συνδικαλιστικοί και επιστημονικοί φορείς του ΥΠΠΟ».

Πάντα «παρών»

Είκοσι χρόνια απουσίας του μεγάλου μας χαράκτη, του Τάσσου Αλεβίζου, συμπληρώνονται σήμερα. Ηταν 13/10/1985 όταν «έφυγε», αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην εικαστική οικογένεια και στους αγώνες του λαού. Γνήσιος πατριώτης, πιστός στις αρχές, τους στόχους και τα ιδανικά του ΚΚΕ, ποτισμένος από την ελληνική παράδοση, αποτύπωσε το μόχθο των αγροτών, τον αγώνα των εργατών, το μεγάλο αντιφασιστικό και τον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας, τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Χάραξε, με το μαύρο και το άσπρο, τα πάθη και τους πόθους του λαού, τη χαρά της ζωής και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Το έργο του, ακριβό κειμήλιο των νεότερων γενιών, που οφείλουν να το διαφυλάξουν.

Μουσικό «Καραβάνι»

Το μουσικό στέκι «Καραβάνι» (Φωκίωνος Νέγρη και Ζακύνθου 1, Κυψέλη, τηλ. 210-8251896) ξεκινάει σήμερα τα βραδινά μουσικά του ταξίδια, στον κόσμο του γνήσιου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Ο Γιάννης Λεμπέσης (φέτος συμπληρώνει 23 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο πάλκο και 20 χρόνια στη δισκογραφία με 14 προσωπικούς δίσκους) και η ορχήστρα «Λαϊκή Στράτα» ετοίμασαν ένα πρόγραμμα με τις πιο σημαντικές στιγμές του λαϊκού μας τραγουδιού των τελευταίων 100 χρόνων. Μαζί με τον Γιάννη Λεμπέση, οι: Μαρία Δεικτά, Ελευθερία, Πορφύρης Κόνας, Εκτορας Κοσμάς, Βασίλης Μούζος, Σάκης Σάπαλης και Φάνης Σαμπαντίνας.

«Προαναγγελθείσα» κατάρρευση

Αποτέλεσμα της καταστροφικής, επικίνδυνης, για την πολιτιστική μας κληρονομιά, πολιτικής της κυβέρνησης, του δήμου και της νομαρχίας Πειραιά είναι η χτεσινή, μερική κατάρρευση του νεοκλασικού κτιρίου στην οδό Αλιπέδου στον Πειραιά, όπως επισημαίνει ο επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης «Πειραιάς - Αναγέννηση», Κώστας Τζατζάνης.

Το εν λόγω νεοκλασικό «είναι σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του Πειραιά και ένα από τα λίγα νεοκλασικά κτίσματα που είχε κριθεί διατηρητέο», σημειώνει ο Κ. Τζατζάνης. Μεταξύ άλλων, προσθέτει ότι λόγω του χαρακτηρισμού του, το κτίριο δεν μπορεί να γίνει πολυκατοικία, αλλά μπορεί να αναστηλωθεί. «Ο Δήμος έχει τώρα άμεση ευθύνη και αρμοδιότητα να εξασφαλίζει το κτίσμα, ώστε να μην έχει άλλες πτώσεις και να είναι στοιχειωδώς εμφανίσιμο εξωτερικά, χρεώνοντας ό,τι εργασίες κάνει στους ιδιοκτήτες, αν δεν επιληφθούν οι ίδιοι», καταλήγει ο επικεφαλής της Κίνησης.

Λυρική «Λούλου»

Στο Μέγαρο Μουσικής, σε συνέντευξη Τύπου, ανακοίνωσε την πανελλήνια πρεμιέρα (19,21,23,25/10) της όπερας του Αλμπαν Μπεργκ «Λούλου» (αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»). Η «Λούλου» είναι η ακραία περίπτωση της μοιραίας, αυτοκαταστροφικής, αλλά και καταστροφικής γυναίκας. Από τους πρωτεργάτες και θεμελιωτές της λεγόμενης «Σχολής της Βιέννης» ο Αλμπαν Μπεργκ εμπνεύστηκε την όπερά του (1934) από δυο - επαναστατικής κριτικής για τη διεφθαρμένη και υποκριτική αστική τάξη - έργα του πρωτοπόρου Γερμανού δραματουργού Φρανκ Βέντεκιντ, «Το Πνεύμα της Γης» και το «Κουτί της Πανδώρας», γνωστότερα με τον τίτλο «Λούλου». Η σκηνοθεσία είναι του Αϊκε Γκραμς. Την Λούλου ενσαρκώνει η Σουηδή σοπράνο Μαρλίς Πέτερσεν. Ερμηνεύουν ακόμη: Fabrice Dalis, Wolfgang Schoene, Δάφνη Ευαγγελάτου, Jaffe Monte, David Molnar, Tom Allen κ.ά. Την Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Πράγας διευθύνει ο αρχιμουσικός Νίκος Τσούχλος.

Ο φασισμός σκοτώνει

Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου και ο Σύλλογος Εκδοτών - Βιβλιοπωλών Αθηνών, με χτεσινές τους ανακοινώσεις διαμαρτύρονται - και μάλιστα στο όνομα της «πολυφωνίας» και της «ελεύθερης έκφρασης» - επειδή η ΕΣΗΕΑ δήλωσε ότι «είναι ανεπιθύμητος» στο χώρο της ο Βρετανός συγγραφέας Ντέιβιντ Ιρβινγκ.

Κατηγορούν την ΕΣΗΕΑ για ...«λογοκρισία» και της ζητούν να αναθεωρήσει τη στάση της, όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Βρετανός συγγραφέας έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός για την προσπάθειά του να ξαναγράψει την ιστορία, βγάζοντας λάδι ...το ναζισμό, το φασισμό και τα εγκλήματά τους.

Να σημειώσουμε ότι μέσω του Ελληνα εκδότη του ζήτησε να παρουσιάσει ένα νέο βιβλίο στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Η ΕΣΗΕΑ έπραξε ως όφειλε απέναντι στην ιστορική αλήθεια. Ορισμένοι εκδότες όμως μπερδεύουν την ελευθερία της έκφρασης με την ανιστόρητη και επικίνδυνη για την ανθρωπότητα προσπάθεια εξαγνισμού του φασισμού.