-- Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) και ο Σύνδεσμος Φίλων Μουσείου της ΕΠΟΝ θα τιμήσουν την επέτειο της ΕΠΟΝ με συγκέντρωση Αντιστασιακών και Φίλων της ΕΠΟΝ στον Αγνωστο Στρατιώτη, ώρα 11 το πρωί. Θα ακολουθήσει πορεία και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο (γωνία Πανεπιστημίου και Ομήρου) όπου σκοτώθηκαν οι ΕΠΟΝίτισσες Π. Σταθοπούλου και Κ. Λίλη και ο ΕΠΟΝίτης Θ. Χατζηθωμάς, και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο σημείο όπου αναγράφονται τα ονόματα των ΕΠΟΝιτών φοιτητών που έχασαν τη ζωή τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

-- Επίσης στις 6.30 μ.μ., στο «ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΠΟΝ» (Δουκίσσης Πλακεντίας 3, Αμπελόκηποι), ο Σύλλογος Απογόνων και Φίλων του ΔΣΕ - Παράρτημα 7ου Διαμερίσματος Α' Αθήνας, διοργανώνει εκδήλωση για την επέτειο των 63 χρόνων της ΕΠΟΝ. Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφανιού στο Μνημείο της ΕΠΟΝ.

-- Η ΠΕΑΕΑ Λαμίας διοργανώνει εκδήλωση, ώρα 5.30 μ.μ., στα γραφεία της (Καποδιστρίου 5).

-- Στη Λάρισα, τα τοπικά Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ και της ΠΕΕΠΠ και η ΝΟ Λάρισας της ΚΝΕ διοργανώνουν εκδήλωση, ώρα 11 π.μ., στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.

• Ο Σύνδεσμος Φίλων Μουσείου της ΕΠΟΝ αύριο Παρασκευή 24.2.2006 και ώρα 5 μ.μ., πραγματοποιεί γιορταστική εκδήλωση με καλλιτεχνικό πρόγραμμα στα γραφεία του (Δουκίσσης Πλακεντίας 3, Αμπελόκηποι).
• Το ΔΣ της ΠΕΑΦΕ διοργανώνει την καθιερωμένη εκδήλωση: «Το τσάι της ΕΠΟΝ», την Κυριακή 26 Φλεβάρη 2006 και ώρα 5-9 μ.μ. στο ξενοδοχείο «Τιτάνια». Προσκλήσεις - πληροφορίες: Τηλ: 210 3231673 (Φρόσω Κοττορού) και 2102750444 (Ελένη Μωραΐτου) ή από τα γραφεία της ΠΕΑΦΕ (Πειραιώς 6, 5ος όροφος γραφείο 1, Τρίτη και Πέμπτη πρωί 10-12 στο τηλ.: 2105225497).

Σήμερα, 23 του Φλεβάρη 2006, συμπληρώνονται 63 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ - της μοναδικής οργάνωσης της νεολαίας στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, που με τους αγώνες και τη δράση της άφησε μεγάλη κληρονομιά για τις νεότερες γενιές και πολύτιμα διδάγματα, επίκαιρα, σήμερα που τα προβλήματα της νεολαίας γίνονται πολύ πιο σύνθετα.

...Η ΕΠΟΝ δημιούργησε ένα ανεπανάληπτο πατριωτικό έργο, για το οποίο δίκαια οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης αισθάνονται περηφάνια. Και οι ΕΠΟΝίτες - σσες κράτησαν, παρά τις διώξεις και τα βάσανα, ψηλά τη σημαία του αγώνα τους, για να την παραδώσουν στις νεότερες γενιές που, σε διαφορετικές συνθήκες και με νέες μορφές αγώνα, συνεχίζουν τις παραδόσεις της.

Η πρώτη μεγάλη κατάκτηση της ΕΠΟΝ ήταν μια πρωτόγνωρη ενότητα της νεολαίας - μια ενότητα που δεν είχε ξαναδεί ο τόπος μας. Χάρη στην ενωτική προσπάθεια της ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαίων Ελλάδας), με τη δημιουργία προπολεμικά του Αντιφασιστικού Μετώπου Νέων και αργότερα του ΕΑΜ Νέων, έγινε δυνατή η συμμετοχή στις γραμμές της ΕΠΟΝ 10 πατριωτικών νεολαιίστικων οργανώσεων και η ένταξη στις γραμμές της άνω των 600 χιλιάδων νέων.

Η επίτευξη μιας τέτοιας πλατιάς ενότητας σε συνθήκες που «όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», οφειλόταν στα ευγενικά ιδανικά που πρόβαλλε η ΕΠΟΝ. Στα ιδανικά της λευτεριάς, της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημιουργίας μιας δημοκρατικής σοσιαλιστικής Ελλάδας, με αφέντη και κυρίαρχο το λαό της. Οπου η νεολαία μπορούσε να κάνει όνειρα αισιόδοξα, ευγενικά για ζωή χωρίς πολέμους και καταστροφές, χωρίς εκμεταλλευτές και ξένους αφέντες, χωρίς ναρκωτικά.

Κωφεύοντας στο ραγιαδισμό που προπαγάνδιζαν οι γραικύλοι, τα νιάτα της ΕΠΟΝ απάντησαν με σκληρούς αγώνες για την επιβίωση, για τη δημιουργία λαϊκών συσσιτίων και την απόκρουση της τρομοκρατίας των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, αντιστάθηκαν στην πολιτική επιστράτευση. Στο ΕΑΜ και στο ένοπλό του τμήμα, τον ΕΛΑΣ, είδαν τον αμείλιχτο εκδικητή, τον απελευθερωτή, το θεματοφύλακα των δικαιωμάτων τους. Γι' αυτό και με ενθουσιασμό 32 χιλιάδες ΕΠΟΝίτες εντάχθηκαν στις γραμμές του, έγιναν ατρόμητοι μαχητές, εμψυχωτές της νεολαίας και του λαού μας. Υπήρξαν με την παλικαριά τους άξια παιδιά του λαού μας, άξια μέλη της θρυλικής ΕΠΟΝ. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις υποδειγματικές διμοιρίες και ομάδες της ΕΠΟΝ, άριστες στην τέχνη του πολέμου, που διδάχτηκαν από τους τίμιους αξιωματικούς - πολεμιστές του Αλβανικού Μετώπου; Οι ΕΠΟΝίτικες αυτές διμοιρίες υπήρξαν πολλές φορές δύναμη κρούσης του ΕΛΑΣ στην επίθεση και ακούραστες στη διαφώτιση, στην εμψύχωση του λαού μας.

Με τη δημιουργία της Εθνικής Πολιτοφυλακής με απόφαση της ΠΕΕΑ, η οποία δεν είχε καμιά σχέση με την παλιά Χωροφυλακή, αλλά ήταν όργανο της λαϊκής ασφάλειας και της τάξης, εξασφάλιζε και περιφρουρούσε τη ζωή, την περιουσία, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού. Και εδώ η ΕΠΟΝ έδωσε διαλεχτά στελέχη και μέλη της, ολόψυχα αφοσιωμένα στο λαό, πρόθυμα σε θυσίες και άγρυπνοι φρουροί του τόπου.

Με τον αντιστασιακό Τύπο και με το κεντρικό όργανό τους, τη «Νέα Γενιά», οι ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες διαφώτιζαν, με όπλο την αλήθεια, το λαό. Ταυτόχρονα, καταπιάστηκαν να βοηθήσουν στο άνοιγμα σχολείων που τα είχαν κλείσει ή πυρπολήσει οι κατακτητές και οι συνεργάτες τους, στην επιδιόρθωση κατεστραμμένων γεφυρών, στη δημιουργία λαϊκών βιβλιοθηκών και λεσχών για τη νεολαία. Οι θεατρικοί όμιλοι, οι χορωδίες της ΕΠΟΝ έδωσαν στη νεολαία ό,τι το καλύτερο σε πολιτιστικές αξίες διέθετε τότε η νέα γενιά. Ολα αυτά έκαναν να φυσήξει ένας πρωτόγνωρος για το λαό της υπαίθρου πολιτιστικός αέρας.

Στον αγώνα του ΕΑΜικού κινήματος έδωσαν τη ζωή τους πάνω από 1.500 ανταρτοΕΠΟΝίτες και πολλές άλλες χιλιάδες μέλη και στελέχη της ΕΠΟΝ. Και κει που θα περίμενε κανείς να τιμηθεί ο αγώνας της ΕΠΟΝ, όπως έγινε στις χώρες της αντιχιτλερικής συμμαχίας, το μεταπολεμικό και ξενοστήριχτο καθεστώς απαγόρευσε, το 1947, τη δράση της. Ομως, αυτή συνέχισε τους αγώνες της στα Μακρονήσια και τις φυλακές, μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ και στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά. Με τον ένδοξο αγώνα και τα ευγενικά ιδανικά της η ΕΠΟΝ έβαλε στο σωστό δρόμο το πρόβλημα της διάπλασης του νέου τύπου ανθρώπου, του νέου Ελληνα αγωνιστή.

Με τους αγώνες και τις θυσίες της η ΕΠΟΝ κατέκτησε την αγάπη και την εμπιστοσύνη όχι μόνο της τότε νεολαίας, αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της μεταπολεμικής και σημερινής νεολαίας, παρά τη συκοφάντηση και την πλύση εγκεφάλου, να γίνονται φίλοι και μέλη της ΚΝΕ οι νεολαίοι, συνεχίζοντας το έργο της ΕΠΟΝ, πρωτοστατώντας στους αγώνες, ενάντια στα πολεμόχαρα σχέδια των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Χάρη στο ένδοξο και εθνικό έργο της ΕΠΟΝ και τους κατοπινούς αγώνες της νεολαίας και όλου του λαού για δημοκρατία, αναγνωρίστηκε και η ΕΠΟΝ, η μοναδική και ανεπανάληπτη αντιστασιακή οργάνωση της νεολαίας. Το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν έχει λυθεί. Οι κυρίαρχοι κύκλοι όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησαν να μονοπωλήσουν το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης με τους απόντες και τους αυτοκηρυγμένους αντιστασιακούς. Οι ίδιοι αυτοί κύκλοι, προσπαθώντας να αποχρωματίσουν αυτό το κίνημα, παραχαράζουν την ιστορία και αποσιωπούν το μοναδικό ρόλο του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ σ' αυτό το παλλαϊκό κίνημα. Ειδικά για την ΕΠΟΝ, κάνουν το παν να αγνοηθεί το γεγονός, πως η κύρια δύναμη στη δημιουργία της ήταν η ΟΚΝΕ, που στάθηκε ο μοχλός στην ανάπτυξή της, ήταν τα ψυχωμένα και έμπειρα στελέχη της ΟΚΝΕ, οι νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες.

Η τέτοιου είδους αναγνώριση ήταν να μένουν χιλιάδες ΕΠΟΝίτες - σσες χωρίς καμιά ηθική και υλική διάκριση, ενώ το αντίθετο έχει συμβεί με τους συνεργάτες και τους ταγματασφαλίτες - τιμήθηκαν με παχυλές συντάξεις, με σειρά προνόμια αυτοί και τα παιδιά τους. Και όχι μόνο αυτό. Το ΠΑΣΟΚ φρόντισε να χωρίσει τους αντιστασιακούς σε δύο κατηγορίες, τους ημετέρους της ΠΟΑΟ και τους άλλους της ΠΕΑΕΑ. Μάλιστα, ως τα σήμερα, να παραμένουν κλειστές οι πόρτες των σχολείων για την ιστορία της ΕΠΟΝ και γενικά της Εθνικής ΕΑΜικής Αντίστασης, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί πηγή πατριωτικής και δημοκρατικής αγωγής της σημερινής και αυριανής γενιάς. Το χειρότερο, στις μέρες μας επιχειρείται η διαστρέβλωση και αναθεώρηση της ιστορικής αλήθειας - μια επιχείρηση σχεδιασμένη στα επιτελεία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου με το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό του μνημόνιο.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τιμώντας τους αγώνες και τις θυσίες της ΕΠΟΝ, που τα 63 της χρόνια γιορτάζαμε εμείς οι ΕΠΟΝίτες - σσες μαζί με τους νεότερους συνεχιστές της, οφείλουμε να σταθούμε πλάι στην αγωνιζόμενη νεολαία μας, στους αγώνες της για μόρφωση, δουλιά, ενάντια στα ναρκωτικά, ενάντια στη νέα Ιερή Συμμαχία του 21ου αιώνα των πολεμόχαρων δυνάμεων. Για μια ανεξάρτητη εθνική πολιτική από κυβέρνηση που θα εκφράζει τα συμφέροντα του τόπου μας, του λαού του μόχθου και της δουλιάς. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη δραστήρια συμμετοχή μας στους καθημερινούς αγώνες του λαού μας, που αναπόφευκτα θα ενταθούν και θα δυναμώσουν.