Σαν κεραυνός έπεσε χτες, αργά το βράδυ, η είδηση του θανάτου του αγαπητού συντρόφου και συνεργάτη του «Ριζοσπάστη», του σκηνοθέτη και κριτικού κινηματογράφου Νίκου Αντωνάκου. Ο αιφνίδιος θάνατός του οφείλεται σε ανακοπή καρδιάς. Ο Νίκος Αντωνάκος μιλούσε χτες στην εκδήλωση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στο αφιέρωμα για τον Γιάννη Ρίτσο. Τη στιγμή που διάβαζε την ομιλία του αισθάνθηκε αδιαθεσία και ζήτησε από τη σύντροφό του να συνεχίσει εκείνη τη γραπτή του ομιλία και κάθισε σε μια καρέκλα. Δεν πέρασαν πολλά λεπτά και ο Νίκος Αντωνάκος ένιωσε πιο έντονη δυσφορία. Κατά τη μεταφορά του με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», εξέπνευσε.

Ο Νίκος Αντωνάκος σε λιγότερο από δύο μήνες θα γιόρταζε τα 67 του γενέθλια (25 Μαΐου 1942). Γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Τ΄ αστέρια δεν φάνηκαν» και το μυθιστόρημα «Δεξιότερα της δεξιάς», το οποίο έγινε κινηματογραφική ταινία και «Η Ακτή του Ραζλίφ». Εγραψε πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο, για ντοκιμαντέρ και για την τηλεόραση. Συνεργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης σε εφημερίδες του Λονδίνου. Υπήρξε ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» στη Μ. Βρετανία και συνέχισε ως αρθρογράφος στην ίδια εφημερίδα. Κείμενά του, κριτικές, διηγήματα δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες. Εγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική εκπομπή «Τέχνη και Πολιτισμός», καθώς και τη θεατροποιημένη τριλογία «Η ζωή, ο Ερωτας και ο Θάνατος». Σκηνοθέτησε δύο ταινίες μεγάλου μήκους, «Το Ράλι του Θανάτου» και «Δεξιότερα της δεξιάς».

Για το θέατρο έγραψε τα κείμενα και σκηνοθέτησε: «Η ζωή, ο Ερωτας, ο Θάνατος», τριλογία με τα μπαλέτα της Κένυα. Αφηγητής ο Μάνος Κατράκης. Εικαστικό Δρώμενο «Θεατρικός Λόγος και εικαστική παρέμβαση». Για την τηλεόραση: «Η ΕΡΤ στη Βόρεια Ελλάδα», «Η Ερευνα», «Πορτρέτα Ασήμων Ανθρώπων», «Ανθρωποι και Επαγγέλματα», τα σήριαλ «Ντόκτορ τικ», «Ο Δεύτερος άνθρωπος», κ.ά. Συμμετοχές σε φεστιβάλ: Βερολίνο, Βαλέντσια, Κωνσταντινούπολη, Κάιρο, Μόσχα, Βανκούβερ κ.ά. Βραβεία: Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Μεσογειακού κινηματογράφου της Βαλέντσια. Σενάρια για τον κινηματογράφο: «Δεξιότερα της Δεξιάς», «Αγωνία», «Ο Σταύρος είναι πονηρός», «Το Τελευταίο Αντίο», «Μείνε Κοντά μου αγαπημένε», «Μάρα η Τσιγγάνα», «Η Θυρωρίνα», «Ερασιτεχνικό Θέατρο», «Αδελφοί Μανάκια», «Απολογία» κ.ά

Διατέλεσε Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και μέλος του ΔΣ για περισσότερο από 10 χρόνια. Μέλος της Διοίκησης και της Εκτελεστικής Γραμματείας της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Σκηνοθετών «FERA». Μέλος της Διοίκησης και του Εκτελεστικού Γραφείου της Διοίκησης της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Εργαζομένων στα Οπτικοακουστικά Μέσα «FISTAV». Μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας (2 θητείες), μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (2 θητείες). Αλλες πολιτιστικές δραστηριότητες: Αντιπρόεδρος της Κίνησης των Διανοουμένων και καλλιτεχνών για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, Μέλος του ΔΣ του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Αθήνας, Συντονιστής της «Παν-καλλιτεχνικής Κίνησης».

Δυστυχώς χρόνια τώρα προσπαθούσε να κάνει μια καινούρια ταινία αλλά δεν την ενέκριναν από το Κέντρο Κινηματογράφου. Τον τελευταίο καιρό βρισκόταν στη διαδικασία της «διερεύνησης της αγοράς», στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αυστρία, Βουλγαρία, Ισλανδία), για τη νέα του ταινία με το τίτλο «Για πιάνο και ορχήστρα». Παράλληλα, φρόντιζε την έκδοση του τρίτου βιβλίου του «Ιστορίες της Κυριακής» (πολιτικά κείμενα - 2 τόμοι), και το καινούριο του μυθιστόρημα «Για Πιάνο και Ορχήστρα».

Η πολιτική κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα, από το Α' Νεκροταφείο, στις 4 το απόγευμα. Στην οικογένεια του αγαπημένου μας συντρόφου η Διεύθυνση και όλοι οι συντάκτες του «Ρ» απευθύνουν τα πιο θερμά συλληπητήρια.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας να «διασκεδαστούν» οι βανδαλισμοί του ιμπεριαλισμού στην πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ, εντάσσεται η ανακοίνωση της ιρακινής «κυβέρνησης» για άνοιγμα της αρχαίας πόλης Ουρ... στους τουρίστες (!), πρώτη φορά μετά την έναρξη της κατοχής.

Ο σημαντικότατος αυτός αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται κοντά στη σημερινή πόλη Νασιρίγια και την αεροπορική βάση Αλι. Στις 13 Μάη οι Αμερικανοί «θα» εγκαταλείψουν τη βάση και τότε «θα απελευθερωθεί» και ο αρχαιολογικός χώρος. Στο μεταξύ, επί έξι χρόνια, οι «αρχαιοπώλες», προεξαρχόντων των Αμερικανών, πλουτίζουν με τις λεηλατημένες αρχαιότητες του Ιράκ, μεταξύ αυτών και της Ουρ. Θυμίζουμε ότι το Μάη του 2008, ο Μπαχάα Μαγιάχ, σύμβουλος του ιρακινού υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, σε συνέντευξή του στο Λονδίνο, κατήγγειλε ότι ο αμερικανικός στρατός έχει προκαλέσει σοβαρές καταστροφές σε μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας περιοχές και επιτρέπει σε Αμερικανούς αρχαιοπώλες να εμπορεύονται ελεύθερα θησαυρούς που κλάπηκαν από το Ιράκ. Παρουσίασε, επίσης, φωτογραφίες με καταστροφές που προκάλεσαν οι κατοχικές δυνάμεις στους αρχαιολογικούς χώρους της Βαβυλώνας, του Κις και της Ουρ, μεταξύ άλλων.

Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι ήδη είναι σημαντικές οι συνέπειες στους αρχαιολογικούς χώρους από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Αμερικανών και ότι «σε όλες τις ΗΠΑ βλέπουμε αρχαιοπώλες να εμπορεύονται τις αρχαιότητες χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο». Αρα, είναι άγνωστο τι, ακριβώς, απέμεινε από τους θησαυρούς της Ουρ...