Τραγική, και άκρως επικίνδυνη για την ασφάλεια χιλιάδων ανυποψίαστων παιδιών, είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι μοναδικοί χώροι αναψυχής για τα παιδιά, οι παιδικές χαρές. Μόλις πριν από λίγες μέρες, ένας μαθητής τραυματίστηκε σοβαρά, από σκουριασμένο σίδερο, σε παιδική χαρά στην Αγ. Παρασκευή.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα έρευνας, που πραγματοποιήθηκε πέρσι σε 15 πόλεις της Ελλάδας και αφορά στην πρόληψη ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα σε παιδικές χαρές, καμία παιδική χαρά στην Ελλάδα δεν πληροί τις προδιαγραφές σε κατασκευή και ασφάλεια, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, ή στην επαρχία. Ελέγχθηκαν 16 παιδικές χαρές σε 12 πόλεις - χωριά και παντού υπήρχαν τα ίδια σημάδια κακοτεχνίας, εγκατάλειψης και ανύπαρκτης συντήρησης.

Την έρευνα επιμελήθηκε ο Γιάννης Παπαδόπουλος,αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, με τη συμμετοχή του ΕΚΑΒ και της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων και η οποία πραγματοποιήθηκε σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, από την Αθήνα μέχρι την Αν. Χαλκιδική. Στόχος της έρευνας, επισημαίνει ο Γ. Παπαδόπουλος "δεν είναι η περιγραφή και η διαπίστωση κακώς κειμένων, αλλά η χρησιμοποίησή της για τη συγκεκριμένη βελτίωσή τους".

Τα στοιχεία της έρευνας αποδεικνύουν ότι, εκτός από τον παράγοντα ασφάλεια, ο οποίος είναι ανύπαρκτος, οι παιδικές χαρές λειτουργούν χωρίς τις εγκεκριμένες κρατικές προδιαγραφές, που συνιστά η Διεύθυνση του Ελληνικού Οργανισμού Τυποποίησης (ΕΛΟΤ), με αποτέλεσμα, όπως διαπιστώνεται στην έρευνα, κάθε κατασκευαστής να αυτοσχεδιάζει και να κατασκευάζει όργανα και παιχνίδια εμπειρικά.

Στη συγκεκριμένη έρευνα καταγράφονται εκατοντάδες περιπτώσεις, οι οποίες συνοδεύονται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Οσες παιδικές χαρές ελέγχθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν καλή χωροταξική διάταξη διαφόρων κατασκευών, οι οποίες μετά την τοποθέτησή τους δε συντηρούνται, όσο δε για την κυκλοφοριακή ασφάλεια δε λαμβάνεται σχεδόν ποτέ υπόψη. Το ξύλο αποδείχτηκε ακατάλληλο υλικό για ορισμένες κατασκευές (κούνιες των δύο καθισμάτων, σαν σημείο στήριξης τραμπάλας, κλπ.), εφόσον δε συντηρείται, ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι κοντά σε θάλασσα, επειδή φθείρεται περισσότερο. Δεν υπάρχει καλή στήριξη των κατασκευών με τσιμέντο, το οποίο στις περισσότερες ήταν πολύ ρηχό, αντί ενός κυβικού που απαιτείται, ενώ δε σκεπαζόταν από χώμα ύψους τουλάχιστον 20 εκατοστών, με αποτέλεσμα, η βροχή, να ξεγυμνώνει το τσιμέντο που προεξέχει, εγκυμονώντας κινδύνους, από πιθανή πτώση του παιδιού. Οι περιστρεφόμενες κατασκευές βρέθηκαν ακατάλληλες, φθαρμένες, τα καθίσματα στις κούνιες χωρίς αφρολέξ επένδυση για να αποφεύγονται χτυπήματα στο μέτωπο κατά την αιώρηση. Το έδαφος ήταν ακατάλληλο, πολύ σκληρό και επικίνδυνο - τσιμέντο στις περισσότερες.

Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι Δήμοι όσο και οι Κοινότητες δε διαθέτουν γνώσεις σε αυτό τον τομέα, ούτως ώστε να απαιτήσουν ασφαλείς κατασκευές, κατάλληλη τοποθέτηση και κονδύλια για τη συντήρηση, τη στιγμή που ένα τόσο σοβαρό θέμα έπρεπε να έχει λυθεί θεσμικά και με προδιαγραφές. Επίσης, προτείνει, να αφαιρεθούν τελείως οι τραμπάλες από τις παιδικές χαρές, εξαιτίας των οποίων, έχουν προκληθεί πολλά ατυχήματα.

"Η κακή κατάσταση του άξονα στήριξης των οργάνων, είναι η πρώτη αιτία τραυματισμών των παιδιών", επισημαίνει ο Γ. Παπαδόπουλους, όπως και τα εγκαύματα από σιδερένια όργανα (τσουλήθρες, μονόζυγο, κλπ.) που εκτίθενται το καλοκαίρι στον ήλιο, ενώ θα έπρεπε να είναι υπό σκιά. Καταλήγοντας, ο Γ. Παπαδόπουλος, τονίζει ότι, αν επιθυμούμε τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια σε χώρους όπου εκτίθεται το παιδί, θα πρέπει: "Να υπάρξει σωστή διάταξη του χώρου σχεδιασμένου με κλίμακα, μαλακό και λείο χώμα όχι μόνο για τα μικρά παιδιά, αλλά και για τους ηλικιωμένους που συνήθως τα συνοδεύουν, σωστή σήμανση γύρω από το χώρο της παιδικής χαράς, ανάθεση σε συγκεκριμένο υπάλληλο τον υπεύθυνο έλεγχο και τη συντήρηση - κάθε 6 μήνες για κατασκευές και κάθε δύο μήνες για το έδαφος, διάθεση από την αρχή του χρόνου οικονομικών πόρων από τον προϋπολογισμό, επαρκή σήμανση γύρω από τις παιδικές χαρές και, τέλος, λεπτομερή καταγραφή ατυχημάτων, η μελέτη των οποίων θα οδηγήσει σε συμπεράσματα για ατέλειες κατασκευής ή τοποθέτησης".

Εκτός από την πληθώρα των εξετάσεων στο "ενιαίο" Λύκειο, ο τρόπος διεξαγωγής και το περιεχόμενο των εξετάσεων συμβάλλει στο να "κόβονται" όλο και πιο πολλοί μαθητές, ιδιαίτερα τα παιδιά των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων. Ετσι, φέτος στις εξετάσεις του Ιούνη στη Β Λυκείου στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας θα εξετάζονται και σε αδίδακτο κείμενο και διδαγμένο. Το ίδιο θα συμβαίνει και στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, στη θεωρητική κατεύθυνση. Στη Γ Λυκείου στις εξετάσεις του Ιούνη στα Λατινικά στη θεωρητική κατεύθυνση θα εξετάζονται και σε αδίδακτο κείμενο και σε διδαγμένο. Σε όσα μαθήματα υπήρχε η δυνατότητα επιλογής των 6 από τα 9 θέματα από τον μαθητή, με το νέο νόμο 2525/97 αυτό καταργείται στις εξετάσεις της Β και Γ Λυκείου.

Η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών" Πειραιά, που ενημερώνει για τα παραπάνω, σημειώνει ότι τα αδίδακτα κείμενα και η μη δυνατότητα επιλογής ευνοεί τους μαθητές που προέρχονται από εύπορες οικονομικές τάξεις και μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα της παραπαιδείας και αδικεί όσους προέρχονται από ασθενείς οικονομικές τάξεις. "Φανταστείτε πόσοι μαθητές θα κόβονται στις εξετάσεις αυτές", επισημαίνει η ΔΕΕ Πειραιά. Υπενθυμίζεται ότι στο Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση των μαθητών αναφέρεται πως οι εξετάσεις για την προαγωγή των μαθητών θα γίνεται σε νομαρχιακό επίπεδο και κατ' εξαίρεση φέτος οι εξετάσεις για τους μαθητές της Β Λυκείου θα γίνονται σε πανελλαδικό επίπεδο με κοινά θέματα για όλα τα σχολεία.

Λευκή απεργία πραγματοποιούν σήμερα οι καθηγητές της ΕΛΜΕ Α Δυτικής Αττικής, στους οποίους δεν έχουν καταβληθεί ακόμα οι αμοιβές για τις υπερωρίες που έκαναν μετά τη δίμηνη απεργία των καθηγητών το έτος 1996 - '97.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Α Δυτικής Αττικής, μερικές από τις δικαιολογίες που εισέπραξαν από τους αρμόδιους φορείς ήταν ότι υπάρχει φόρτος εργασίας και δεν προφταίνει η Υπηρεσία Εντελλομένων να ελέγξει τις μισθολογικές καταστάσεις, ότι δεν υπάρχουν κονδύλια και αυτά που υπάρχουν φτάνουν μόνο για πληρωμή των υπερωριών του '97, ενώ η πιο πρόσφατη δικαιολογία ήταν ότι με όλα τα κονδύλια που έχουν διατεθεί έχουν αποσταλεί για πληρωμή οι καταστάσεις που έχουν αριθμό πρωτοκόλλου μέχρι 31/12/97. Οι καταστάσεις που αφορούν εργασία του 1997 αλλά υποβλήθηκαν έστω και την 1/1/98 παραμένουν απλήρωτες. "Δυο σχολικά έτη απλήρωτοι είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να χωρούν δικαιολογίες", τονίζει η ΕΛΜΕ Α Δυτικής Αττικής ενώ οι καθηγητές δε δέχονται να εργάζονται απλήρωτοι.