Το Τμήμα Πληρώματος, δηλαδή το σκάφος που θα μεταφέρει το πλήρωμα, είναι η κάψουλα «Ωρίων» («Orion») και σε άμεση σύνδεση με αυτό θα βρίσκεται το Ευρωπαϊκό Τμήμα Εξυπηρέτησης, που είναι στην ευθύνη του συνεργαζόμενου με τη NASA Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Το «Ωρίων» κατασκευάζει η αμερικανική «Lockheed Martin» και το Ευρωπαϊκό Τμήμα Εξυπηρέτησης το ευρωπαϊκό μονοπώλιο «Airbus». Στο πρόγραμμα «Αρτεμις» συμμετέχουν ακόμη η ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA καθώς και οι αντίστοιχες υπηρεσίες του Καναδά (CSA) και της Αυστραλίας (ASA). Αυτές οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες αναμένεται να παίξουν ουσιαστικότερο ρόλο στη φάση δημιουργίας αποικίας στη Σελήνη, ενώ απώτερος σκοπός της NASA είναι η οικονομική αξιοποίηση της Σελήνης, φυσικά με τους καπιταλιστικούς όρους.
Το σκάφος «Ωρίων» προβλέπεται να εκτοξεύεται με τον ισχυρότερο πύραυλο που έχει κατασκευαστεί ποτέ, το Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων, ενώ το όλο πρόγραμμα περιλαμβάνει την κατασκευή ενός σεληνιακού τροχιακού σταθμού: Της Σεληνιακής Πύλης και την ανάπτυξη στο φεγγάρι των Εμπορικών Σεληνιακών Υπηρεσιών Φορτίου (κάτι σαν διαστημική μεταφορική εταιρεία). Η κυβέρνηση Τραμπ πριν από έναν μήνα έκανε γνωστό ότι θα επιδιώξει διμερείς συμφωνίες με τις διαστημικές υπηρεσίες, τις εταιρείες και τις χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Αρτεμις» (εκτός είναι η Ρωσία και η Κίνα), για την εμπορική αξιοποίηση της Σελήνης, υποτίθεται στη βάση της διεθνούς Συνθήκης για το Απώτερο Διάστημα, του 1967.
ESA-Stephane Corvaja |
Τα πάλσαρ είναι από τα πιο εξωτικά αντικείμενα στο σύμπαν. Σχηματίζονται όταν μεγάλα άστρα τελειώνουν τη ζωή τους με μια ισχυρή έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα. Τότε αφήνουν πίσω τους ένα υπέρπυκνο, υπέρθερμο και ισχυρά μαγνητισμένο υπόλειμμα, έναν αστέρα νετρονίων. Μια κουταλιά του γλυκού από το υλικό ενός αστέρα νετρονίων θα ζύγιζε στη Γη 4 δισεκατομμύρια τόνους! Μερικές φορές τα πάλσαρ διέρχονται περιόδους αυξημένης δραστηριότητας, κατά τις οποίες εκλύουν τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, μέσα σε διάστημα από μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, έως μερικά έτη. Μικρότερες εκλύσεις ακτινοβολίας συνήθως προειδοποιούν για τις επερχόμενες πιο έντονες «εκρήξεις», τότε που η εκλυόμενη ακτινοβολία Χ γίνεται χίλιες φορές ισχυρότερη. Μια τέτοια «έκρηξη» ακτινοβολίας από το νεαρό πάλσαρ συνέλαβε το XMM-Newton. Το Swift J1818.0-1607 ανακαλύφθηκε τον περασμένο Μάρτη από το τηλεσκόπιο Swift της NASA και η έκρηξη υπερκαινοφανούς που το δημιούργησε πρέπει να είχε γίνει ορατή από τη Γη την περίοδο της Γαλλικής ή της Αμερικανικής Επανάστασης.
Το νέο μάγκνεταρ έχει και άλλες ιδιαιτερότητες. Είναι ένα από τα πιο γρήγορα περιστρεφόμενα γύρω από τον άξονά τους ουράνια σώματα, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόλις 1,36 δευτερόλεπτα, παρότι έχει μάζα διπλάσια του Ηλιου, σε μέγεθος σφαίρας με διάμετρο μόλις 25 χιλιομέτρων (τρισεκατομμύρια φορές μικρότερου όγκου από τη σφαίρα του Ηλιου). Οι παρατηρήσεις που έγιναν με τα διαστημικά τηλεσκόπια XMM-Newton, Swift, NuSTAR και το Ραδιοτηλεσκόπιο της Σαρδηνίας, έδειξαν ότι ενώ τα περισσότερα από τα 31 μάγκνεταρ είναι ορατά από τους παλμούς ακτίνων-Χ που εκπέμπουν, το νέο μέλος της παρέας εκπέμπει επίσης και παλμούς ραδιοκυμάτων, όπως κάνουν όλα τα πάλσαρ που δεν είναι μάγκνεταρ. Σύμφωνα με μια εικασία που ενισχύθηκε από τη νέα ανακάλυψη, τα μάγκνεταρ ίσως δεν είναι σπάνια μεταξύ των πάλσαρ και τα πάλσαρ ίσως τελικά να μη χωρίζονται σε πολλές υποκατηγορίες.
Για να υπολογίσουν την ηλικία του νεαρού πάλσαρ, οι επιστήμονες αξιοποίησαν πολυήμερες μετρήσεις τόσο της ταχύτητας περιστροφής του, όσο και της μεταβολής αυτής της ταχύτητας στο πέρασμα του χρόνου. Τα μάγκνεταρ και η διαδικασία σχηματισμού τους θεωρείται ότι σχετίζονται με διάφορα παροδικά φαινόμενα, όπως οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα (το υψηλότερης ενέργειας κομμάτι του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος), εξαιρετικά λαμπρές εκρήξεις υπερκαινοφανών και οι μυστηριώδεις ταχείες εκπομπές ραδιοκυμάτων.