Χρόνια τώρα οι φοιτητές γίνονται θεατές ενός φαινομενικά παράλογου έργου, που επαναλαμβάνεται κάθε άνοιξη στη Θεσσαλονίκη, με πρωταγωνιστές κυρίως τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ. Τελευταία προστέθηκαν στο θίασο και τα ΕΑΑΚ. Λίγες μέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές, οι παρατάξεις ζητούν την ψήφο των φοιτητών για να πάρουν έδρες στους Συλλόγους και στο δευτεροβάθμιο όργανο, τη ΦΕΑΠΘ. Μόλις μετρήσουν τα "κουκιά", πάρουν τις καρέκλες και αφού ο καθένας θριαμβολογήσει για τη νίκη της παράταξής του, θα ανακαλύψουν ξανά ότι δεν είναι απαραίτητη η λειτουργία των εκλεγμένων οργάνων. Ενα χρόνο τώρα δε θέλησαν να πραγματοποιηθεί το συνέδριο της ΦΕΑΠΘ, παρά το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του '95 άλλαξαν οι συσχετισμοί των δυνάμεων και έπρεπε σ' αυτό να εκφραστούν και άλλες παρατάξεις. Συμφώνησαν, όμως, να μοιράσουν τις έδρες εκπροσώπων των φοιτητών στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου, παρότι ήταν παράνομοι.

"Ως ΔΑΠ αναλαμβάνουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί, όμως όσες φορές προσπαθήσαμε να καλέσουμε το ΚΣ της ΦΕΑΠΘ οι άλλες παρατάξεις δεν εμφανίστηκαν", δηλώνει ο εκπρόσωπος της ΔΑΠ στην Κτηνιατρική, Ντίνος Τελιούσης.

Ο γραμματέας της ΠΑΣΠ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Δημήτρης Οικονόμου, λέει: "Κάποιοι δε θέλουν να λειτουργούν τα συλλογικά όργανα των φοιτητών για να παίζουν τα παιχνίδια τους. Δεν πιστεύω ότι ευθύνονται οι παρατάξεις συνολικά".

Ο εκπρόσωπος των ΕΑΑΚ και μέλος της ΦΕΑΠΘ, Χρήστος Τσίτσος, ξεκαθαρίζει ότι "δεν είναι κυρίαρχο ζήτημα η λειτουργία της ΦΕΑΠΘ. Το σημαντικό είναι να γίνουν τομές μέσα στο φοιτητικό κίνημα".

"ΔΑΠ - ΠΑΣΠ - ΕΑΑΚ, ότι και αν λέει η κάθε μία παράταξη, στους Συλλόγους λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο", επισημαίνει η Δέσποινα Μαχαιροπούλου,εκπρόσωπος των ΠΚΣ Αρχιτεκτονικής. "Με την τακτική τους οδηγούν στην αποδυνάμωση των συλλόγων και στρέφουν τους φοιτητές μακριά από τις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και φυσικά μακριά από την αγωνιστική διεκδικητική κατεύθυνση. Ολο το χρόνο δεν έχουν καμία ουσιαστική συμμετοχή στις διαδικασίες των συλλόγων, βρίσκονται μακριά από τους προβληματισμούς των φοιτητών και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οι γενικές συνελεύσεις και τα συλλογικά όργανα των φοιτητών είναι κατακτήσεις. Μέσα από αυτά διασφαλίζεται η δημοκρατική λειτουργία των συλλόγων και η συνέχειά τους. Εμείς, κόντρα σε όλους τους άλλους, στηρίζουμε τις συλλογικές διαδικασίες, παλεύουμε για την αλλαγή των συσχετισμών στα όργανα με προτάσεις σε αντισυντηρητική κατεύθυνση. Θέλουμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα φοιτητικό κίνημα με συνέχεια, συνέπεια, αγωνιστικότητα".