Και τώρα "ώρα για δουλιά!" παροτρύνει ανοιχτά ο ΣΕΒ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δανειζόμενος το προεκλογικό σλόγκαν του ηττημένου εταίρου. Το επιτελείο της "νέας εποχής", παρότι στηρίζεται στο μικρότερο εκλογικό ποσοστό που στηρίχτηκε μεταπολιτευτικά κυβερνητικό σχήμα, καλείται να προχωρήσει ταχύτατα - "χωρίς να χαθεί ούτε μια μέρα", όπως διαμήνυε προεκλογικά ο ΣΕΒ - σε μέτρα - φωτιά.Σε μέτρα, που - σε πρώτη προτεραιότητα - θα επιφέρουν ένα γερό "ταρακούνημα" στις εργασιακές σχέσεις, σύμφωνα με τις δηλώσεις του προέδρου των βιομηχάνων.

Επιβεβαιώνοντας πλήρως τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για το ζοφερό πεδίο της "επομένης μέρας", ο σύνδεσμος των βιομηχάνων υπαγορεύει, με χαρακτηριστική σαφήνεια και απροκάλυπτη ωμότητα, πολιτικές και συγκεκριμενοποιεί τα μέτρα πού "οφείλει" να λάβει η κυβέρνηση στα πλαίσια της "αυτονόητης" υλοποίησης των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στην ντόπια ολιγαρχία και βεβαίως απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει ο ΣΕΒ και την επαύριο των εκλογών του 1993. Στην τριετία που μεσολάβησε δεν έμεινε πλευρά των θεμελιακών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων που να μη δοκιμάστηκε σκληρά από μια πολιτική που, σύμφωνα με το ΣΕΒ, "ήταν μεν σε ορθή κατεύθυνση, αλλά δεν ήταν επαρκής...".

Τώρα το "διά ταύτα" για τους εκπροσώπους του κεφαλαίου είναι, σύμφωνα με τα "αιτήματα" που επανέφεραν την περασμένη Τετάρτη, ο άμεσος προσανατολισμός της κυβέρνησης στην επιβολή ενός εργασιακού καθεστώτος που θα μας γυρίζει πίσω και από το 1920!Δεν το κρύβουν. "Είναι καιρός να σταματήσουμε να μιλάμε για κεκτημένα δικαιώματα του 1920 ή του 1950" (!), δήλωσε τρία 24ωρα μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος ο Ι. Στράτος. Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τον εργασιακό χάρτη,ο ΣΕΒ ζητά από την κυβέρνηση να προσανατολίσει άμεσα την πολιτική της στα εξής μέτρα:

- Κατάργηση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.Δηλαδή, κατάργηση της "ασπίδας" του βασικού θεσμού και της υποχρέωσης των εργοδοτών να μην αμείβουν κανέναν εργαζόμενο κάτω από ένα συλλογικά καθορισμένο επίπεδο αποδοχών! Ειδικότερα, οι βιομήχανοι απαιτούν την κατάργηση του βασικού μισθού για τους νέους εργαζόμενους (μέτρο που επιχειρήθηκε και στη Γαλλία από την κυβέρνηση Μπαλαντίρ), για τους εργαζόμενους σε περιοχές που έχουν υψηλά ποσοστά ανεργίας, καθώς και για τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις με οικονομικά προβλήματα..! Ζητάνε, επίσης, και την κατάργηση της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων,προφανώς για όσους εργαζόμενους καταφέρουν να ξεφύγουν από τις παραπάνω κατηγορίες!

- Ριζική "αναμόρφωση" του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης,στην κατεύθυνση της "μείωσης του έμμεσου κόστους εργασίας", που σημαίνει: Μείωση έως σταδιακή απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές, μέτρο που θα οδηγήσει στο "θάνατο" των ασφαλιστικών ταμείων και σε ενταφιασμό της κοινωνικής ασφάλισης.Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δώσει σαφή δείγματα γραφής και ως προς αυτή την κατεύθυνση, με το νόμο που ψήφισε λίγο πριν τις εκλογές για την... ανεργία, ενώ προεκλογικά ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την επιπλέον μείωση κατά δυο ποσοστιαίες μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών για την πρόσληψη νέων κάτω των 23 ετών ή πτυχιούχων ΑΕΙ - ΤΕΙ για μια διετία από την πρόσληψή τους!

- Κατάργηση των περιορισμών στις απολύσεις και δραστική μείωση των αποζημιώσεων για τους εργαζόμενους που διαθέτουν υπαλληλική ιδιότητα,στο όνομα της "ισότητας" με τις ασήμαντες αποζημιώσεις των εργατοτεχνιτών και διά της κατάργησης του Ν. 2112,η επέκταση του οποίου και στους εργατοτεχνίτες αποτελεί πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος!

- Πλήρη "ελαστικοποίηση" των εργασιακών σχέσεων.Δηλαδή, δραστική επέκταση της μερικής απασχόλησης και του ωρομισθίου, κατάργηση του συμβατικού ωραρίου κλπ. κλπ.

Η επέλαση θα συνεχιστεί βεβαίως πιο άγρια σε κάθε τι που απόμεινε από κοινωνικές δαπάνες, όπως επίσης στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, της φορολογικής αφαίμαξης των μισθωτών και των συνταξιούχων, στην εισοδηματική πολιτική κλπ.

Στο τιμόνι του οδοστρωτήρα που κατευθύνεται κατευθείαν στην καρδιά των εργατικών κατακτήσεων κάθονται ήδη "άξιοι" και δοκιμασμένοι διαχειριστές. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το υπουργείο Εργασίας,που θα σηκώσει ένα μεγάλο βάρος στην επικείμενη επίθεση, οι επικεφαλής του ΣΕΒ δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους για τις επιλογές που έγιναν.

Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η κυβέρνηση για την επιβολή των παραπάνω και μιας σειράς ακόμα αντεργατικών μέτρων ζητά τη "συναίνεση" του συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ διά της διαβόητης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής έχει έτοιμο το σχήμα που είναι ανά πάσα στιγμή πρόθυμο να προσδώσει την πλέον ψευδεπίγραφη "κοινωνική συναίνεση" σε ό,τι πιο αντιλαϊκό.

Το τι θα πράξει το συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά στην επερχόμενη θύελλα, αναδεικνύεται σ' ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα.Βεβαίως τα δείγματα γραφής της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στις παραμονές των εκλογών η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βγήκε - σε συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη - και αναδιπλώθηκε σε βασικές θέσεις της Συνομοσπονδίας για το ασφαλιστικό, τις συντάξεις, το 35ωρο κλπ.!Σε ό,τι αφορά τις προθέσεις αυτής της πλειοψηφίας για την από δω και πέρα ταχτική της, είναι φανερό ότι θα επιχειρήσει να συγχρονίσει, όσο μπορεί και όσο την παίρνει, το βήμα της με τις κυβερνητικές επιλογές. Επιλογές που, όπως και στο παρελθόν έτσι και σήμερα, θα στηριχτούν στην ουσία τους από το κόμμα και τη συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ, αλλά και άλλες δυνάμεις της συναίνεσης και του συμβιβασμού. Πέρα, όμως, από τις προθέσεις των συμβιβασμένων ηγεσιών, υπάρχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Υπάρχουν τα συνδικάτα εκείνα που δεν έχουν παραδοθεί. Υπάρχουν οι δυνάμεις που αποτελούν τη "μαγιά" σ' ένα κίνημα αντίστασης, το οποίο έχει κάθε δυνατότητα να μεγαλώνει, να πλαταίνει και να συμπαρασύρει ευρύτερες δυνάμεις σ' ένα μέτωπο που - κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις - μπορεί να γίνει ανάχωμα στα ισοπεδωτικά σχέδια, ταρακουνώντας στον ένα ή τον άλλο βαθμό και τις ηγεσίες.Και αυτό είναι φανερό ότι είναι μια υπόθεση που δεν μπορεί να περιμένει, όπως δεν περιμένει ο ΣΕΒ.

Μαίρη ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Για το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων οι προτεραιότητες έχουν τεθεί πριν τις εκλογές. Μετά τοποθετήθηκε η... κατάλληλη ηγεσία, που θα προσπαθήσει να φέρει σε πέρας αυτές τις προτεραιότητες.

Από τη μια είναι δήθεν "η καταπολέμηση της ανεργίας και η προώθηση της απασχόλησης", όπως ο ίδιος ο νέος υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου,είπε κατά την παραλαβή του υπουργείου. Σ' αυτό το τομέα έχουν προχωρήσει αρκετές ρυθμίσεις, κάτι που και ο πρώην υπουργός, Ε. Γιαννόπουλος, έσπευσε να υπογραμμίσει λέγοντας στον αντικαταστάτη του ότι "δε χρειάζεται να κάνετε τίποτα, οι διατάξεις υπάρχουν και πρέπει να τις υλοποιήσετε"!Σ' αυτή την προτροπή συμφώνησε απόλυτα ο Μ. Παπαϊωάννου,που έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μέτρα "του πολυσήμαντου αυτού νόμου που θα αποτελέσουν βάση για την παραπέρα πορεία μας σ' αυτό τον τομέα...".

Είναι πλέον σαφές ότι η αντεργατική κατηφόρα θα επιταχυνθεί και θα ενταθεί. Οπως και σε άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έτσι και στη χώρα μας προωθούνται ταχύτατα εκείνα τα μέτρα που έχουν καταληχτεί από τη "Λευκή Βίβλο", τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το Εσσεν... Ο νόμος που κατάρτισε ο Ε. Γιαννόπουλος και κυρίως ομάδα εργασίας του ΟΑΕΔ με επικεφαλής το νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ρ. Σπυρόπουλο,εμπεριέχει και το γράμμα και την ουσία αυτών των μέτρων και καθορίζει επόμενα το είδος του έργου που καλείται να επιτελέσει το υπουργείο Εργασίας.

Η μεταφορά των πόρων για την επιδότηση της ανεργίας, που ουσιαστικά και τυπικά είναι χρήματα των εργαζομένων, στις τσέπες των εργοδοτών, η προετοιμασία για την κατάργηση τους επιδόματος ανεργίας, το οποίο σε πρώτη φάση αποτελεί απλώς μια εναλλακτική λύση δίπλα σε αυτές που προβλέπει το περιβόητο "μερίδιο", καθώς και η απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές για νεοπροσληφθέντες, σε βάρος του ΟΑΕΔ, του ΙΚΑ και άλλων Ασφαλιστικών Ταμείων,είναι μερικά από αυτά τα μέτρα.

Το δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφορά την αποδιάρθρωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, τόσο στα πλαίσια της πολιτικής των Βρυξελλών, όσο και αυτής που προωθούν οι βιομήχανοι.Η μετατροπή του ΟΓΑ σε ασφαλιστικό ταμείο και ορισμένες ρυθμίσεις που αφορούν μεταβολές στη λειτουργία των υπόλοιπων ταμείων, βρίσκονται υπό μορφή νομοσχεδίων στο δρόμο για τη Βουλή. Πορεία, που ανακόπηκε από τη διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών. Αλλά αυτά τα νομοσχέδια, που προφανώς θα υπερψηφιστούν από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι παρά η αρχή του τέλους του ασφαλιστικού συστήματος, όπως το είχαμε γνωρίσει μέχρι σήμερα, με τις στοιχειώδεις δικλείδες ασφαλείας υπέρ των εργαζομένων.

Η "αναμόρφωση" του συστήματος είναι "προ των πυλών" και θα συνοδευτεί από την ενοποίηση των ταμείων, με κύριο χαρακτηριστικό την αφαίρεση κατακτήσεων και παροχών. Εξάλλου το περιβόητο "πόρισμα Τζουμάκα" έχει θέσει τους στόχους εδώ και καιρό: Κατάργηση των κατώτατων ορίων συνταξιοδότησης, υπολογισμός της σύνταξης με βάση όλο το χρόνο του ασφαλιστικού βίου, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και σύνδεσή τους με το μέσο όρο ζωής, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών!

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ