Παλαιότερα η εποχιακή αλλεργία ταλαιπωρούσε κυρίως τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αναστραφεί και τέτοιου είδους παθήσεις εμφανίζονται περισσότερο στους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων και βιομηχανικών περιοχών. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τελευταίες μελέτες της Πανεπιστημιακής Κλινικής Εντατικής Θεραπείας και Μονάδας Νοσημάτων Θώρακος που έγιναν σε συνεργασία με το Εργαστήριο Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνας και δείχνουν ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εμφάνιση αλλεργιών κατέχει η αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Εξαιτίας της αύξησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, χρόνο με το χρόνο, στη χώρα μας, το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Μάλιστα, την περασμένη βδομάδα έγιναν δύο επιστημονικές εκδηλώσεις, με θέμα την αντιμετώπιση του αλλεργικού άσθματος: Μία ημερίδα που διοργάνωσε το Αλλεργιολογικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης και ένα δορυφορικό συμπόσιο που διοργάνωσαν η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρία και η Ελληνική Βρογχολογική Εταιρία. Ακόμη, χτες, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής έδωσε συνέντευξη Τύπου για να ανακοινώσει τη συνεργασία του με την Ελληνική Εταιρία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας,σε μια προσπάθεια κοινωνικής ενημέρωσης.

Σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρθηκαν στις επιστημονικές εκδηλώσεις, το 20% του γενικού πληθυσμού πάσχει από εποχιακή αλλεργία. Από το ποσοστό αυτό, το 10% αφορά παιδιά.

Βασικότερα εποχιακά αλλεργικά νοσήματα είναι το άσθμα και η εαρινή ρινοεπιπεφυκίτιδα. Σύμφωνα με τον αλλεργιολόγο Ιωσήφ Αναγνωστάκη,η συχνότητα του παιδικού άσθματος τριπλασιάστηκε στη χώρα μας μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία και αυτό οφείλεται κυρίως στην αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και στο παθητικό κάπνισμα των παιδιών. Σ' αυτό βοηθούν και άλλα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα, όπως η γύρη (ιδιαίτερα από την ελιά και το στάχυ), η σκόνη του σπιτιού ή ακόμα κι αυτή των κατοικιδίων ζώων. Το πεύκο, παρά την πολύ γύρη που σκορπάει στον αέρα, παίζει μικρό ρόλο στις αναπνευστικές αλλεργίες.

Ο Ιωσήφ Αναγνωστάκης επισημαίνει ότι σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση αλλεργιών παίζει και η κληρονομικότητα. Οταν είναι και οι δύο γονείς αλλεργικοί, υπάρχουν πολλές πιθανότητες (50 - 60%) να γεννήσουν αλλεργικό παιδί. Το ποσοστό αυτό κατεβαίνει στο 30% όταν ο ένας από τους δύο γονείς είναι αλλεργικός. Ενα παιδί αλλεργικών γονέων μπορούμε να το προφυλάξουμε από το να εκδηλώσει νωρίς κάποια μορφή της νόσου, με παράταση του θηλασμού (χορήγηση στερεών τροφών πιο αργά από το σύνηθες) και με καθαρό - από αλλεργιογόνα - ενδοοικιακό περιβάλλον (όχι κάπνισμα στο περιβάλλον του παιδιού, σκόνη και κατοικίδια ζώα). Στην εκδήλωση της νόσου βοηθάει ακόμη το κάπνισμα της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και το κάπνισμα και των δύο γονέων τους πρώτους μήνες της γέννησης του παιδιού. Στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, ο Α. Κουτσούκος,πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας, τόνισε ότι σε ποσοστό 30% η αλλεργική ρινοεπιπεφυκίτιδα επιπλέκεται με άσθμα που μπορεί να είναι βαρύ και χρειάζεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Με τα αλλεργικά τεστ και το "ραστ" - με το οποίο ανιχνεύονται τα ειδικά αντισώματα στο αίμα - μπορούμε να εντοπίσουμε τις υπεύθυνες αλλεργιογόνες ουσίες σε κάθε περίπτωση. Οι εξετάσεις αυτές είναι πλέον απαραίτητες, καθώς όταν "εγκατασταθεί" η εποχιακή αλλεργία, δύσκολα υποχωρεί από μόνη της, ενώ τα συμπτώματα μπορεί να μείνουν αμετάβλητα και να επιδεινωθούν.

Η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται με συνάχι ή καταρροή (συνήθως σαν νερό), μπούκωμα ή βούλωμα της μύτης, φτερνίσματα πολλά και συνεχή και φαγούρα στη μύτη και στον λαιμό. Η αλλεργική επιπεφυκίτιδα χαρακτηρίζεται από κοκκινίλα των ματιών που συνοδεύεται με δάκρυα και φαγούρα, ενώ τα συμπτώματα του αλλεργικού άσθματος είναι βήχας, δύσπνοια, και "σφύριγμα" ή "βράσιμο" στο στήθος κυρίως τις νυκτερινές ώρες.

Ελενα ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ

Ενώ περνούσε την είσοδο του μεγαλοπρεπούς μεγάρου ο Θανάσης, έφερε αυτομάτως στο νου του τα δεινά που είχε επισωρεύσει σ' αυτόν και όλες τις λαϊκές τάξεις η ΕΟΚ και έτσι του ήρθε να τραβήξει μια μούντζα και να το βάλει στα πόδια. Ο συνοδός του όμως λες και κατάλαβε τις σκέψεις του, του έριξε μια άγρια ματιά και τον "συνέφερε". Και ο Θανάσης "εκών άκων" μπήκε στο μέγαρο και, συρόμενος σχεδόν από τον ξάδελφό του, βρέθηκε μπρος στην ΕΟΚ, που ήταν στημένη στο μέσον της αίθουσας και υποδεχόταν τους καλεσμένους.

Βλέποντας ο Θανάσης για πρώτη φορά την "Ενωμένη" ενώπιόν του, παρατήρησε καταρχήν ότι ήταν "φτυστή"... ο Κολ. Και όταν εκείνη του άπλωσε το χέρι, είδε ότι είχε κάτι νύχια όμοια με γύπα και ανατρίχιασε. Διότι έβλεπε, "ιδίοις όμμασι", πλέον πού είχε πέσει ή μάλλον που είχαν ρίξει κι αυτόν και όλο το λαό όσοι ψήφισαν την "ένταξη" και τη "σύγκλιση".

- Μόνον... εξ αλληλογραφίας, ψέλλισε ταραγμένος εκείνος.

- Δηλαδή;

- Να, από τις "ντιρεκτίβες" που μας στέλνετε!

- Και πώς σας φαίνονται τα ραβασάκια μου;

- Σαν δίκοπα μαχαίρια, που κόβουν αλύπητα!

- Ελάτε, τώρα, υπερβολές.

- Τι υπερβολές, μαντεμουαζέλ; Κάθε φορά που στέλνετε μια ντιρεκτίβα, την πιάνουν τα "τσιράκια" σας εδώ και γίνεται σωστή "σφαγή". Αλλοτε μας κόβουν τους μισθούς, άλλοτε τα επιδόματα, άλλοτε τις κοινωνικές παροχές και ερωτώ: "Πού θα πάει επιτέλους αυτό το βιολί;".

Η ΕΟΚ φάνηκε να ενοχλείται από τον "παρείσακτο" που είχε βρεθεί στη γιορτή της και σιγομουρμούρισε: "ποιος ανόητος κουβάλησε αυτόν το φτωχοδιάβολο εδώ; για να με συγχύσει τέτοια μέρα;".

Επειτα όμως, θέλοντας να δείξει στον επισκέπτη της ότι υπάρχουν και αντίθετες απόψεις από τις δικές του, έγνεψε σ' έναν άλλον ευτραφή και καλοντυμένο προσκεκλημένο της να έρθει κοντά.

- Εσείς κύριε Καραβοκύρη, είπε, τι γνώμη έχετε για τις ντιρεκτίβες μου;- Περίφημες, περίφημες! είπε ο ευτραφής μασώντας το πούρο του. Πολύ μας βολεύουν εμάς τους μπίζνεσμεν.

- Σας μοιάζουν καθόλου με μαχαίρια δίκοπα, όπως λέει από δω ο κύριος;

- Οχι δα. Σαν... κουτάλες, ναι, αλλά σαν μαχαίρια με τίποτε!

Ο Θανάσης είχε φουντώσει πλέον και του ερχόταν να διαολοστείλει και την ΕΟΚ και τους προσκεκλημένους της. Δεν πρόλαβε όμως να εξωτερικεύσει αυτή την επιθυμία του, γιατί η εορτάζουσα του έτεινε το χέρι κι αυτός το έπιασε νευρικά για να της ευχηθεί. Μόνο που αντί να πει όπως, έπρεπε, "Χρόνια πολλά για τα σαράντα χρόνια σας", άλλα λόγια ήρθα στα χείλη του και έτσι ευχήθηκε στην "Ενωμένη"... "καλά σαράντα"!

Δυο ώρες αργότερα, όταν είχε λήξει η τελετή, ο Θανάσης εξομολογιόταν στον ξάδελφό του τον Λεωνίδα, που τον έβριζε, ότι η "ευχή" του δεν ήταν προσχεδιασμένη. Κατά κάποιο τρόπο, δηλαδή, του ξέφυγε, αλλά τελικά πολύ χάρηκε που την είπε και εξέφρασε έτσι τα συναισθήματα όλου του λαού προς την εορτάζουσα!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ