Με ευθύνη ΥΠΕΧΩΔΕ και δήμου αποχαρακτηρίζονται χώροι πρασίνου προκειμένου να μπορούν να οικοδομήσουν σ' αυτούς διάφοροι «διαπλεκόμενοι»
Ο Π. Σαλπέας αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα στοιχεία του οργίου των αγοραπωλησιών που γίνονται. Συγκεκριμένα, όπως είπε, εν γνώσει της Δημοτικής Αρχής και του ΥΠΕΧΩΔΕ, αλλά εν αγνοία του Δημοτικού Συμβουλίου, πουλήθηκαν τα οικόπεδα όπου βρίσκονται οι αποθήκες της ΚΥΔΕΠ στα Μανιάτικα και τα οικόπεδα της ΧΡΩΠΕΙ στο Νέο Φάληρο.
Οπως αποκάλυψε ο Π. Σαλπέας, η πώληση των οικοπέδων όπου βρίσκονται οι αποθήκες της ΚΥΔΕΠ έγινε από την Αγροτική Τράπεζα στις 8/10/99 στην κατασκευαστική εταιρία ΣΤΑΜΠΙΤΟΝ (ανήκει στον εκδότη Ανδρουλιδάκη - «Εξουσία», «Επενδυτής», «Πλάνετ»), η οποία στις 2/4/2000 συγχωνεύτηκε με τα «Μακεδονικά Κλωστήρια». Η Δημοτική Αρχή αρνήθηκε να γίνει συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την αγοραπωλησία αυτή. Την ίδια μέρα, όμως, που αρνιόταν να ενημερώσει το Σώμα, η Δημαρχιακή Επιτροπή αποφάσιζε την τροποποίηση του σχεδίου πόλης μετατρέποντας το χώρο αυτών των οικοπέδων από κοινόχρηστο, και άρα μη οικοδομήσιμο, σε οικοδομήσιμο.
Τα οικόπεδα της ΧΡΩΠΕΙ πουλήθηκαν από την Εθνική Τράπεζα στις 30/12/99 με το υπ' αριθμ. 1804 συμβόλαιο στην ΚΑΡΑΓΚΙΩΝΗΣ ΑΕ. Τα οικόπεδα αυτά, όπως υπενθύμισε ο Π. Σαλπέας, από το 1991 είχαν χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου και αθλητισμού, ενώ το ΥΠΕΧΩΔΕ είχε απαγορεύσει τις οικοδομικές εργασίες στην περιοχή. Μόλις ήρθη αυτή η απαγόρευση τα οικόπεδα πουλήθηκαν.
«Υπάρχει μια μικρή συνωμοσία που επιτρέπει σε οικονομικούς παράγοντες να αγοράζουν από τις τράπεζες φτηνά τη γη, για να την πουλήσουν μετά ακριβά», υπογράμμισε ο Π. Σαλπέας.
Ο επικεφαλής της Κίνησης «Πειραιάς-Αναγέννηση» αναφέρθηκε ακόμα στην καταστροφή του κήπου της Τερψιθέας για να γίνει εκεί γκαράζ, που θα εξυπηρετεί τα γύρω εφοπλιστικά γραφεία, στην προσπάθεια οικοδόμησης των δύο οικοπέδων επί της 34ου Συντάγματος, με την κατασκευή εκεί υπόγειου γκαράζ και υπέργειου κτίσματος, στην τσιμεντοποίηση σχολικού χώρου στην Παλιά Κοκκινιά και στο γνωστό σκάνδαλο της καντίνας που μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης στην πλαζ Βοτσαλάκια, και τόνισε: «Μας περιμένουν πολλοί αγώνες σε κάθε γωνιά της πόλης μας για να σώσουμε ό,τι στοιχειώδες δικαίωμα δε μας καταπάτησαν ακόμα».
Ο δημοτικός σύμβουλος της Κίνησης Κώστας Τζατζάνης αναφέρθηκε στην οικοδόμηση του οικοπέδου Ευσταθίου στην Καστέλα, που παρά τον αγώνα των κατοίκων για να σωθεί ο χώρος, χάθηκε με ευθύνη τόσο του ΥΠΕΧΩΔΕ όσο και του τότε δημάρχου.
Στα «ψιλά» μιας ελληνικής εφημερίδας διάβασα προ ημερών την παρακάτω είδηση (ανταπόκριση από τη Βαρσοβία): Ενας φρικτός και αναίτιος θάνατος ήταν η κατάληξη της τραγικής πορείας ενός ανθρώπου στη «νέα Πολωνία της ελεύθερης αγοράς», αφού πρώτα βρέθηκε άστεγος και χτες κοιμώμενος μακάρια σε έναν κάδο απορριμμάτων, στο Λοτζ, συνεθλίβη από τη μηχανή του απορριμματοφόρου που συμπίεζε τα απορρίμματα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ΡΑΡ. Ο θάνατός του ήταν αργός και βασανιστικός, αφού οι εργαζόμενοι στο απορριμματοφόρο άκουσαν κραυγές όταν είχαν αδειάσει το περιεχόμενο του κάδου μέσα στη μηχανή συμπίεσης των απορριμμάτων, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Οταν οι άνδρες της Πυροσβεστικής έκοψαν το φορτηγό στα δύο, βρήκαν το διαμελισμένο πτώμα. Ενα πτώμα, του οποίου κανείς δε γνωρίζει τα στοιχεία, και κανείς δεν το ζήτησε...
Ως γνωστόν (και εσείς βέβαια, αλάνθαστε Πάπα, το ξέρετε καλύτερα από εμένα), μέχρι πριν από 10 χρόνια η Πολωνία «στέναζε» κάτω από τη βαριά μπότα του ανελεύθερου και καταπιεστικού κομμουνιστικού καθεστώτος. Οι συμπατριώτες σας είχαν μεν τη δουλιά τους, μπορούσαν να εξασφαλίσουν για την οικογένειά τους ένα καρβέλι ψωμί, ένα πιάτο φαΐ, ένα μπουκάλι γάλα, ένα «κεραμίδι» να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους, αλλά... δεν είχαν το πρώτο και κυριότερο αγαθό - την ελευθερία τους. Γι' αυτό, με θέρμη και με ζήλο αξιοθαύμαστο, πρωτοστατήσατε (με την αμέριστη, βέβαια, συμπαράσταση όλων των ηγετών του ελευθέρου κόσμου), και οργανώσατε την «επανάσταση» του πολωνικού λαού, που έσπασε, επιτέλους, τα δεσμά του και εισήλθε στη μεγάλη οικογένεια των «ελευθέρων εθνών» και του δυτικού «παραδείσου» (Αυτό, βέβαια, το ασήμαντο - και τυχαίο θα λέγαμε - περιστατικό που σας ανέφερα, δεν παίζει ασφαλώς κανένα ρόλο, και δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αμαυρώσει την ωραία εικόνα της σημερινής ελεύθερης, δημοκρατικής και ευτυχισμένης Πολωνίας...).