ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 18 Δεκέμβρη 1999
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος ΟΧΙ ΒΕΤΟ

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν. Ιαχές θριάμβου και τυμπανοκρουσίες. Ηχήστε οι σάλπιγγες. Σήμαντρα αντηχήστε. Σημαιούλες και λάβαρα ανεμίστε. Τέτοια ...πράματα. Ε ...μην τρελαθούμε κιόλας σ' αυτή τη χώρα. Πώς δίνεται το μαύρο άσπρο; Πώς παρουσιάζονται τα γεγονότα, μέσα από τον ανεμοστρόβιλο μιας προεκλογικής περιόδου; Οσο πιο πολύ φωνασκούν, όσο πιο σκόνη σηκώνουν, τόσο η απόκρυψη και η διαστρέβλωση των πραγμάτων γίνεται πιο πειστική. Σιγοντάρουν κι από κοντά τα ΜΜΕ, έτσι που μας έρχεται να πάρουμε το μαντίλι, να βάλουμε τα όργανα και να στήσουμε το χορό.

***

Βρε παιδί μου, κάθε φορά που πατάμε το ποδαράκι μας στο εξωτερικό, επιστρέφουμε - καταγάγουμε - (με) μεγάλες νίκες και θριάμβους. Πανηγυρίζουμε εμείς, πανηγυρίζουνε και οι Τούρκοι. Αυτό πώς σας φαίνεται πάλι; Πώς γίνεται σ' έναν ποδοσφαιρικό αγώνα να θριαμβολογούνε και οι δυο, πως, τάχατες, νικήσανε; Εχουμε και τα συχαρίκια του κ. Κλίντον από πάνω. Ευχαριστίες εμείς; Συχαρίκια εκείνοι. Μα, γι' αυτό δεν έκανε τόσο κόπο ο άνθρωπος, να έρθει σε μια Αθήνα, χειροπόδαρα δεμένη προς χάριν του και μεταξύ τυρού και αχλαδιού, μαστιγίου και καρότου, να μας αποδείξει (απειλήσει) μην τυχόν και τολμήσουμε και θέσουμε ΒΕΤΟ στην υποψηφιότητα ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Εμείς απλώς σκύψαμε το κεφάλι, γνέφοντας καταφατικά. Εμείς, απλώς, υποταχθήκαμε. Οπως κάνουμε πάντα. Στα Ιμια, στους «S - 300», στον Οτσαλάν, στο Κόσσοβο, στη Μαδρίτη. Εμείς θα λέγαμε το ΝΑΙ, αλλά ένα ήταν το δύσκολο, πώς να το στηρίξουμε και πώς να το δικαιολογήσουμε στον ελληνικό λαό.

***

Με τα στρατεύματα του Αττίλα στη Βόρεια Κύπρο; Με το κεφάλι του Οτσαλάν στην καρμανιόλα; Με τον εξευτελισμό της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Με το άλυτο κουρδικό πρόβλημα; Με την ασύδοτη παραγωγή ναρκωτικών και λαθρεμπορίου; Θα μας έπαιρνε ο ελληνικός λαός με το σκουπόξυλο. Επρεπε, λοιπόν, να σκούξουμε πιο πολύ. Επρεπε να σκεπάσουμε τις άλλες φωνές. Αλλωστε, τον τρόπο και τα μέσα τα έχουμε. Δημοσιογράφους, που στέλνουν στο ανάθεμα τα ...φαντάσματα του παρελθόντος, που τολμούν να διαφωνούν - να τα στέλνουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, όπως έγινε και με τη Δεξιά, που μας βγήκε από την πίσω πόρτα με άλλο προσωπείο - έχουμε. Τα συχαρίκια των άλλων συμμάχων της ΕΕ, έχουμε, πώς να μην επιβληθούμε λοιπόν;

***

«Περνάμε καλές μέρες», τόλμησε και ξεστόμισε ο Κώστας Σκανδαλίδης. Οταν οι σεισμοπαθείς παραμένουν ακόμα στις σκηνές τους, κ. Σκανδαλίδη; Οταν οι μαθητές ξημεροβραδιάζονται έξω από τα σχολεία τους, κυνηγημένοι και χτυπημένοι από τους εισαγγελείς και την αστυνομία; Οταν η ανεργία είναι σήμερα το κύριο κοινωνικό πρόβλημα και ο μόχθος των αγροτών χύνεται στις χωματερές; Οταν ο σκουπιδοτενεκές κάποιων καναλιών αναδύει μπόχα και σαπίλα; Περνάμε μέρες καλές, κ. Σκανδαλίδη;

***

Κάπου μέσα στις φωνασκίες τους, ξεχωρίζουμε θαμπά κάτι σαν «προϋποθέσεις», κάτι σαν όρους που επιβάλαμε και γίναμε «αποδεκτοί».

Μια ήταν κατά γενική ομολογία - χρόνια τώρα - η νομική διαφορά μας ως προς την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των νησιών. Κι αυτή επιμέναμε πως πρέπει να πάει στη Χάγη. Τώρα μας προέκυψαν άλλα τινά, που φαίνεται πως αποδεχόμαστε. Οπως «συνοριακές διαφορές, Αιγαίον, βραχονησίδες, γκρίζα ζώνη». Μέσα στον ντορβά κι αυτά, όλα για τη Χάγη; Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα να παραδίνονται στο έλεος των αναβαθμισμένων τουρκικών διεκδικήσεων υπό την προστασία της ΕΕ και των Αμερικανών.

***

Μακριά από μας κάθε σκέψη μη ελληνοτουρκικής προσέγγισης και φιλίας, αλλά ποιος μας διαβεβαιώνει πως η Τουρκία θα τηρήσει τις υποσχέσεις της; Αλλωστε, ο κ. Λίπονεν είναι αποκαλυπτικός. Σε γράμμα του ενθαρρύνει την Τουρκία να αποδεχτεί τις προτάσεις της ΕΕ, γιατί αυτές θα είναι με βάση τις τουρκικές θέσεις. Και πως η Τουρκία θα είναι υποψήφια επί ίσοις όροις με τις άλλες υποψήφιες χώρες.

Αυτή είναι, λοιπόν, η νίκη μας, αυτός ο θρίαμβός μας; Εμείς ρωτάμε. Θα σταματήσουνε, επιτέλους, οι εξωφρενικοί εξοπλισμοί, που καλύπτουν ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού σε βάρος των λαών;

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


«ΔΑΣΟΚΟΜΑΝΤΟΣ»
Ζητούν το αυτονόητο

Να έχουν δικαίωμα  συμμετοχής στις εξετάσεις για Πυροσβέστες

Εποχικοί. Ο όρος αυτός αφορά μια κατηγορία εργαζομένων, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο δημόσιο για λίγους μήνες και οι περισσότεροι μετά τη λήξη των συμβάσεών τους πλαισιώνουν το στρατό των ανέργων της χώρας. Στην κατηγορία αυτή, ανήκει και το προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων Δασοπροστασίας, μιας υπηρεσίας που διαθέτει τα πεζοπόρα τμήματα, τα οποία επεμβαίνουν στις δασικές πυρκαγιές, όταν αυτές εκδηλώνονται σε δύσκολες περιοχές που δεν είναι προσβάσιμες.

Είναι 350 άτομα. Εφτά από αυτούς σκοτώθηκαν το 1994 στην Καβάλα σε πτώση ελικοπτέρου και άλλοι δύο σκοτώθηκαν φέτος σε πυρκαγιά στη Χίο. Οι μισοί έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον τρία χρόνια, είναι εκπαιδευμένοι, με πείρα και ζητούν από την πολιτεία να μεριμνήσει, ώστε να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς πρόσληψης προσωπικού στο Πυροσβεστικό Σώμα με διαφορετικές ρυθμίσεις.

Με ανακοίνωσή τους, αιτούνται την αύξηση του ορίου ηλικίας, την αποδέσμευση από τις γραμματικές γνώσεις και την κατάργηση των σωματομετρικών κριτηρίων. «Τα αιτήματά μας δεν είναι εξωπραγματικά», εξηγούν με ανακοίνωσή τους. «Αφορούν ρυθμίσεις, που, ούτως ή άλλως, γίνονται για άλλες κατηγορίες υποψηφίων. Το δικαίωμα να αιτούμαστε τα παραπάνω, μας το έδωσε η ίδια η πολιτεία, που μας προσέλαβε, μας εκπαίδευσε, όσο κανέναν άλλο δασοπυροσβέστη, μας εξειδίκευσε σε έναν τρόπο εργασίας, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα δασοπυρόσβεσης, ενώ η εμπειρία που αποκτήσαμε μέσα σε λίγα χρόνια σε δασικές πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια μπορεί να συναντηθεί σε ελάχιστους πυροσβέστες με πολυετή πείρα».


«Οι εξαιρέσεις που ζητάμε έχουν γίνει για αθλητές και για συμβασιούχους υπαλλήλους του υπουργείου Γεωργίας με συμβάσεις αορίστου χρόνου», μας είπε ο Γιώργος Μπασδέκης, γραμματέας του σωματείου τους. «Οι τελευταίοι μπορούν να υποβάλουν τις αιτήσεις τους, προκειμένου να καταταγούν σε θέσεις πυροσβεστών γενικών υπηρεσιών, έχοντας τα προβλεπόμενα από τον κανονισμό κατάταξης προσόντα διορισμού, εκτός από το ανώτερο όριο ηλικίας και τους τίτλους σπουδών», προσθέτει.

Οσον αφορά τα σωματικά προσόντα, οι «δασοκομάντος» πιστεύουν ότι τα σωματομετρικά μεγέθη δε συνεπάγονται σωματική ικανότητα. Η αντοχή, η δύναμη και η ευρωστία δεν μπορούν να κριθούν μόνο με μια απλή μέτρηση ύψους ή βάρους. Είναι, μάλιστα, υπέρ της αξιολόγησης των υποψηφίων, μέσα από δοκιμασίες που θα αναδείχνουν αυτά τα προσόντα.

Οπως μας είπε ο Γ. Μπασδέκης, πολλοί υπάλληλοι του υπουργείου Γεωργίας μετατάχθηκαν στην Πυροσβεστική, με γνώμονα μόνο την εμπειρία τους. Στο μεταξύ, έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες για την πρόσληψη 1.450 δοκίμων πυροσβεστών, από τους οποίους μόνο οι 17 είναι «δασοκομάντος». Το 2000 αναμένεται να γίνουν προσλήψεις άλλων 1.000 πυροσβεστών, για να συμπληρωθούν οι οργανικές θέσεις της Πυροσβεστικής.

Αξιοσημείωτο είναι ότι σε μια εποχή που οι περισσότερες πυρόπληκτες χώρες δίνουν προτεραιότητα στην οργάνωση πεζοπόρων τμημάτων, στην Ελλάδα, τα τμήματα αυτά αποτελούνται αποκλειστικά από εποχικό προσωπικό, το οποίο εργάζεται μόνο για 3 - 4 μήνες, ενώ η αμοιβή είναι αυτή του ανειδίκευτου εργάτη, χωρίς να περιλαμβάνεται κανένα επίδομα πτητικό, επικινδυνότητας, ειδικών συνθηκών ή ανθυγιεινό.

Οι μισοί «δασοκομάντος» υπηρετούν σε αυτήν την υπηρεσία τρία χρόνια τουλάχιστον. Αρκετοί είναι τέσσερα και πέντε χρόνια. Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί που είναι δέκα χρόνια. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι μέχρι 38 χρόνων. Επίσης 140 συμμετέχουν σε επικουρικά σωστικά συνεργεία και πλαισιώνουν την Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών.

Η ανακοίνωση του σωματείου τους αναφέρει ότι τα ερωτηματικά για τη συγκεκριμένη άρνηση της πολιτείας παραμένουν αναπάντητα και κανείς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει το λόγο, για τον οποίο συμβαίνει αυτή η καταφανής αδικία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ