Αυτή η ΜΚΟ έχει την ηθική και υλική υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του γενικού του διευθυντή Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ. Κατά τον Βέρνερ και τη ΜΚΟ το θέμα έχει ως εξής: Χωρίς τον ψυχρό πόλεμο, η αποστολή «Απόλλων 11» δεν θα είχε πραγματοποιηθεί ποτέ. Η ανάγκη να νικήσουν τους Σοβιετικούς στην κούρσα προς τη Σελήνη (με την ΕΣΣΔ να έχει πετύχει αλλεπάλληλες πρωτιές στην εξερεύνηση του Διαστήματος) και να αποδείξουν την ανωτερότητα της τεχνολογίας των ΗΠΑ (που είχε αρχίσει να αμφισβητείται από εχθρούς και φίλους), ώθησε το αμερικανικό Κογκρέσο να αφιερώσει για τις ανάγκες της NASA το 1966, σχεδόν το 4,5% του κρατικού προϋπολογισμού (οι ΗΠΑ είχαν μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες λόγω της θέσης τους στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας και της δυνατότητας που τους έδινε να εκμεταλλεύονται ληστρικά ιδιαίτερα τις χώρες του λεγόμενου «τρίτου κόσμου»). Ωστόσο, τρία χρόνια μετά την προσελήνωση (1969), η NASA δεν έλαβε ποτέ πια περισσότερο του 2%, ενώ από το 2010 και ύστερα, η χρηματοδότησή της περιορίστηκε στο 0,5% του προϋπολογισμού. Σήμερα το εθνικό γόητρο δεν είναι επαρκές κίνητρο για τις περισσότερες χώρες ώστε να προχωρήσουν μόνες τους στο Διάστημα. Αν πρόκειται να ταξιδέψουμε και πάλι σε ένα άλλο ουράνιο σώμα, αυτό θα πρέπει να το κάνουμε από κοινού, λένε ESA και «Σύνδεσμος Σεληνιακού Χωριού».
Ογδοη ήπειρο της Γης χαρακτηρίζει τη Σελήνη ο πρόεδρος του ΔΣ και συνιδρυτής της ΜΚΟ, Τζιουζέπε Ρεϊμπάλντι, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ESA (η Σελήνη έχει επιφάνεια όση περίπου η έκταση της Αφρικής). Προς το παρόν, ο σκοπός της ΜΚΟ δεν έχει προχωρήσει πέρα από καλλιτεχνικές απεικονίσεις και μακέτες. Πριν από λίγες μέρες, ο Ρεϊμπάλντι ανακοίνωσε ότι μέσα στην επόμενη διετία θα κάνει μια πρώτη αποστολή φορτίου στη Σελήνη, που το κύριο περιεχόμενό του θα είναι ...κάμερες. Οι κάμερες θα φωτογραφίζουν και θα μαγνητοσκοπούν τη Γη, ώστε να συμβάλουν με τις εικόνες που θα μεταδίδουν στη δημιουργία ψυχολογίας ενότητας βλέποντας «το κοινό μας σπίτι».
Διαφημιστές και άλλοι «άνθρωποι της αγοράς» από την πρώτη στιγμή αξιοποίησαν την τεχνολογία αυτή. Για παράδειγμα, η «Coca-Cola» προσέλαβε την εταιρεία «Affectiva», που προωθεί λογισμικό αναγνώρισης συναισθημάτων, ώστε να ρυθμίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις διαφημίσεις της. Οπως συνήθως, τα χρήματα είναι που οδηγούν αυτήν την όχι και τόσο «ευγενή» αναζήτηση: Η έρευνα δείχνει ότι οι διαφημίσεις που πυροδοτούν έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις είναι πιο αποτελεσματικές από εκείνες που χρησιμοποιούν λογικές ή πληροφοριακές προσεγγίσεις. Η αναγνώριση συναισθημάτων μπορεί θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό τιμών και το μάρκετινγκ με τρόπους που πριν ήταν αδιανόητοι. Καθώς στέκεστε μπροστά από έναν αυτόματο πωλητή, πόσο διψασμένος ή διψασμένη φαίνεστε; Οι τιμές των αναψυκτικών θα μπορούσαν να αλλάζουν ανάλογα. Πεινασμένος; Τα σάντουιτς ίσως γίνουν ακριβότερα.
Η τεχνολογία αυτή είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χρησιμοποιηθεί μαζί με τους αλγόριθμους αναγνώρισης προσώπων. Καθώς μπαίνετε σε ένα κατάστημα, οι κάμερες θα συλλαμβάνουν την όψη σας, θα σας ταυτοποιούν και θα ανασύρουν τα δεδομένα που σχετίζονται με εσάς από τις βάσεις δεδομένων. Ο πωλητής θα δέχεται διακριτικά σύντομες συμβουλές (π.χ. μέσω ακουστικού) για το πώς να σας πείσει να αγοράσετε εκείνο το πουλόβερ. Ισως απευθυνθεί στον εγωισμό σας, ίσως στις ανασφάλειές σας, ίσως σας προσφέρει αξεσουάρ και άλλα ταιριαστά είδη ρουχισμού, ενώ την ίδια ώρα μηνύματα με κουπόνια προσφορών θα αρχίσουν να εμφανίζονται στο κινητό σας. Να ένα κουπόνι προσφοράς γι' αυτήν ακριβώς την μπλούζα ή τη γραβάτα. Αν πάλι είστε χαρακτηρισμένος ως κάποιος που απλώς κοιτάζει και δεν αγοράζει, ή κάποιος που έχει περιορισμένα οικονομικά, ίσως να σας αγνοήσουν ή και να βάλουν την ασφάλεια του καταστήματος να σας παρακολουθεί.
Μια από τις δυνατές χρήσεις και σχεδόν αναπόφευκτη στον καπιταλισμό, είναι η αξιοποίηση του λογισμικού αναγνώρισης συναισθημάτων για τον εντοπισμό ανθρώπων που έχουν «ανεπιθύμητες» συμπεριφορές. Οπως συνήθως, από τις πρώτες θα είναι οι εφαρμογές για ζητήματα ασφάλειας. Σε πρόσφατη συναυλία διάσημης Αμερικανίδας τραγουδίστριας, χρησιμοποιήθηκε λογισμικό αναγνώρισης προσώπων για τον εντοπισμό πιθανών ταραχοποιών. Το λογισμικό αυτό ήδη αναπτύσσεται σε αεροδρόμια των ΗΠΑ και είναι ζήτημα χρόνου πριν αρχίσει να κάνει περισσότερα από τον εντοπισμό γνωστών κινδύνων για την ασφάλεια και άλλων ενοχλητικών. Ποιος φαίνεται πολύ νευρικός; Ποιος δείχνει ένοχος με τη συμπεριφορά του;
Η Ευρωπαϊκή Ενωση δοκιμάζει ένα είδος «εικονικού πράκτορα» που θα τοποθετηθεί στα σύνορά της και θα χρησιμοποιεί κάτι που ορισμένοι ονόμασαν «ΤΝ ανίχνευσης ψεύδους». Ανάλογα συστήματα αναπτύσσονται και από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πόσο μακριά είναι η ώρα που οι εταιρείες θα αρχίσουν να μετράνε αν οι πωλητές τους χαμογελάνε επαρκώς; Το πρόσφατο στη χώρα μας παράδειγμα στελέχους σούπερ μάρκετ, που απαιτούσε ο υπάλληλος των 300 ευρώ να χαμογελά στους πελάτες είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ενδιαφερόμενου για μια τεχνολογία μέτρησης του χαμόγελου των εμποροϋπαλλήλων.
Ισως σε άλλες κοινωνικές συνθήκες, η αναγνώριση συναισθημάτων από τις μηχανές να 'βρισκε κάποιες θετικές χρήσεις. Αλλά στις συνθήκες του εκμεταλλευτικού συστήματος, εκείνοι που προωθούν τέτοιες τεχνολογικές εξελίξεις τείνουν πάντα να υπερτιμούν τα θετικά και να υποβαθμίζουν τα αρνητικά τους. Η ΤΝ που αναγνωρίζει συναισθήματα, στις σημερινές συνθήκες μπορεί να γίνει ένα ακόμη όπλο κοινωνικού ελέγχου.